Ο Βασίλης Καλέμος είναι σκηνοθέτης και κινηματογραφιστής που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, ενώ είναι και απόφοιτος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Η ασχολία του με τον κλάδο των οπτικοακουστικών ξεκίνησε το 2012 και από τότε έχει καταφέρει πολλά. Ολοκλήρωσε αρκετές ταινίες μικρού μήκους με συμμετοχές σε διάφορα κινηματογραφικά φεστιβάλ της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, όπως ο ”Αραχνάνθρωπος”(2018), το “Μέγαρο” (2020) και “Εμουλσίον” (2022). Στο δυναμικό του πρόσφατα προστέθηκε και μια μεγάλου μήκους ταινία. Πρόκειται για το ”The last joke” (2021), το οποίο ήταν και υποψήφιο για τα κινηματογραφικά βραβεία Iris 2021. Αυτή την περίοδο τον πετυχαίνουμε να δημιουργεί άλλη μία ταινία μικρού μήκους, την “Άβυθο”, της οποίας τα γυρίσματα θα ολοκληρωθούν το προσεχές διάστημα.
Από μικρός θυμάται μια κάμερα που υπήρχε παντα στο σπίτι των γονιών του και ως παιδί δεν μπορούσε να αντισταθεί. Μάλιστα, την δανειζόταν ανά διαστήματα, για να τη χρησιμοποιεί με τους φίλους του. Η πρώτη του κινηατογραφική απόπειρα ήταν στο δημοτικό, όπως μας εξομολογήθηκε. Αυτή, η πρώτη τους ταινία, είχε ως κεντρικό θέμα τα ζόμπι, ενώ δεν μπόρεσαν να την τελειώσουν ποτέ. Μεταγενέστερα, θυμάται τον εαυτό του να κάνει πολύ skateboard με τους φίλους και να τραβάει βίντεο με διάφορες compact cameras που είχαν στην κατοχή τους. Ο Βασίλης ήταν αυτός που συνήθως αναλάμβανε τον ρόλο του cameraman. Μία «φανταστική» σκήνη από την ταινία του Jamin Winans «11:59» ήταν αυτή που τον σημάδεψε στα 16 του. Μετά από αυτή την ταινία είπε «ναι, θα ήθελα να ασχοληθώ με την κινηματογράφηση, αυτό είναι». Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο μάζεψε λεφτά, πήρε την πιο φθηνή dslr κάμερα και έτσι όλα σιγά σιγά πήραν τον δρόμο τους.
Ο Βασίλης, το μόνο που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί είναι, μονοδιάστατος. Η στασιμότητα και αυτός είναι παράλληλες γραμμές, δεν τέμνονται ποτέ. Θέλει, συνεχώς, να δοκιμάζεται σε νέα project, αλλά και σε διαφορετικές θέσεις που αφορούν τον κινηματογράφο. Η σκηνοθεσία είναι, σίγουρα, ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς του. Ωστόσο, έχει δουλέψει και σε άλλα πόστα όπως, αυτό της παραγωγής, αλλά και ως διευθυντής φωτογραφίας, οπερατέρ και τεχνικός, σε ταινίες όπως: ”Η γερμανίδα με το ποδήλατο” του Δομίνικου Ιγνατιάδη,, ”ΤΟ-του Εμ” του Πάνου Γαβριηλίδη, καθώς και ”Το Μπάκπακ” του Μιχάλη Μαθιουδάκη.
Η ανάκριση της Olafaq ομάδας πάει κάπως έτσι:
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Ξεκάθαρα, αστροναύτης!
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Το “I Got You Babe” από τον Sonny and τη Cher.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Τα “best of” του Meat Loaf σε λούπα.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Κανένα ιδιαίτερα, δεν έχω βρει τέτοιο σημείο.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Να είχε λιγότερο κόσμο και κίνηση
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Δε νομίζω πως υπάρχει κάτι ιδιαίτερα μοντέρνο στην Αθήνα.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Είσαι ένα ανομοιόμορφο μπετό, χωρίς αρχιτεκτονική λογική.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο; Αυτό που μου έρχεται πρώτο στο μυαλό είναι το Πάρκο Ελευθερίας. Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι ότι δεν θα διάβαζα στο μετρό.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον Sylvester Stallone.
-Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Ακόμα κι αν έχω γεμάτη μέρα, πρέπει να κάνω έστω ένα παραγωγικό πράγμα.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Το να τρώω γλυκά, μετά τις 2 το πρωί.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Η έλλειψη ύπνου, λόγω της ατελείωτης δουλειάς.
– Τι είναι ευτυχία;
Το ξημέρωμα, να βλέπω τον ουρανό που αλλάζει χρώματα.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Ότι στο Παγκράτι βρίσκεις να παρκάρεις
– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Μικράς Ασίας και Ξενίας.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common
people);
Δεν έχω ιδέα, δε νομίζω πως υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Είναι στον άνθρωπο θεωρώ.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
Που ‘σαι Θανάση;
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το “Dawn of the dead”.
-Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τα ελάχιστα δέντρα, που υπάρχουν, ανάμεσα στους δρόμους και τα πεζοδρόμια.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Σκαμπό. Δεν ξέρω γιατί, απλά υπάρχει στο μυαλό μου.
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Ναι, ίσως. Τείνω προς το μάλλον.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Μάλλον κάτι που έχει να κάνει με τη προηγούμενη ερώτηση.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Φροντίζω η γάτα μου, η Janis, να έχει καθαρή άμμο.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq
πρόσφατα;
Μία συνέντευξη που πήρε το μάτι μου στο “Common People”
– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο
καιρό;
Πέραν της επιβίωσης, να ολοκληρώσουμε με την ομάδα μου μια μικρού
μήκους ταινία, που έχουμε ξεκινήσει, που ονομάζεται ”Άβυθος”.
