Όταν τον πρωτοείδα να περπατά στην Κυψέλη με ένα μαύρο τζάκετ κι ένα τσιγάρο στο χέρι, είπα στην κοινή μας φίλη και συνεργάτιδα Άντα Κουγιά ότι μοιάζει με ροκ σταρ. Έκτοτε, έμεινε το παρατσούκλι. Ο Πέτρος Νάκος, όμως, περισσότερο από ροκ σταρ είναι ένας μποέμ εργάτης της τέχνης του, σπουδαίο μέρος της οποίας έχει χωρέσει με σεβασμό και τρυφερότητα μέσα στο θέατρο Altera Pars.
Τον χώρο τον έχουν εδώ και είκοσι χρόνια-ναι, φέτος ο χώρος έχει γενέθλια!-με την ηθοποιό Μίνα Χειμώνα και κάνουν θέατρο, πάρτυ, πρόβες, δημιουργούν σχέσεις, ανοίγουν τις ψυχές τους και εμπνέουν τον κόσμο να κάνει το ίδιο. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι φτιαγμένο από αστερόσκονη, αλλά κυρίως από ιδρώτα, ξενύχτια και πολύ πάθος.
Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα της παράστασης «Νόρα:Το σπίτι της Κούκλας» που σκηνοθετεί φέτος ο Πέτρος στο Altera Pars, ξεκλέβει χρόνο και απαντά στις ερωτήσεις του Οlafaq.
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Ποδοσφαιριστής, σαφώς.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Δεν υπάρχει ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Ψυχεδελική μουσική. Να θριαμβεύσει ο Όργουελ.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Το ιστορικό κέντρο και η παραλιακή.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Το κόστος των ενοικίων, σίγουρα. Θα δημιουργήσει τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα τα ερχόμενα χρόνια.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Το γεγονός ότι κρατάει ακόμη γερά μια αύρα παραδοσιακά αστική.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
…εύκολα θα μετακόμιζα στη Ρώμη…
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Η παραλία.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τη Μόνικα Μπελούτσι.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Καφέ, τσιγάρο, ερωτική διάθεση και δημιουργία.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Είμαι τυχερός και μπορώ ακόμα να απολαμβάνω χωρίς ενοχές ό,τι μου αρέσει.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Η κίνηση στους δρόμους. Η μετακίνηση στο κέντρο ακόμα και με μηχανή έχει αναχθεί σε μέγα πρόβλημα.
– Τι είναι ευτυχία;
Κάτι που συνήθως, συνειδητοποιείς πολύ αργότερα.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Τις υπόγειες στοές που υποτίθεται ότι ενώνουν τη Μητροπόλεως με τη σπηλιά του Νταβέλη. Θα ήθελα πολύ αυτός ο αστικός μύθος να είναι αληθινός. Μια μυστική πόλη κάτω από την πόλη.
- Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο θέατρο Altera Pars, στον Κεραμεικό.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Να έχει τους προσωπικούς στόχους και να παλεύει να τους υλοποιήσει.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά. Μ’ αρέσει να κοιτάω ψηλά.
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Ρώμη. Ανοχύρωτη πόλη.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Προτιμώ να φωτογραφίζω τη θάλασσα. Αλλά και τον ουρανό που εμφανίζεται ανάμεσα από τις πολυκατοικίες.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Μνημόνιο.
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Κάποτε νομίζω, ίσχυε αυτό… Ο Παπαθεμελής όμως, μας έκανε νοικοκύρηδες.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Ένα φιλί στην καλή μου.
– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Αυτό το διάστημα είμαι απασχολημένος με την παράσταση «Νόρα, το σπίτι της κούκλας» του Ίψεν που ανεβαίνει στις 25 Δεκεμβρίου σε μετάφραση και σκηνοθεσία δική μου. Ανυπομονώ, έχω άγχος, αλλά νιώθω και γεμάτος καθώς είναι μια πολύ ωραία και δημιουργική συνεργασία. Έπειτα από λίγη ξεκούραση, θα ετοιμαστούμε για την επόμενη παραγωγή του Altera Pars που θα είναι η «Φλαντρώ» του Π. Χορν.Η γυναίκα φέτος θα είναι το επίκεντρο.
