Ο Νίκος Χαλντούπης είναι ένας ηχολήπτης και σχεδιαστής ήχου με πάθος για τον κόσμο της μουσικής και του κινηματογράφου. Σπούδασε ήχο και μουσική παραγωγή αποκτώντας προηγμένες γνώσεις στον τομέα της ηχοληψίας, επεξεργασίας ήχου και μουσικής σύνθεσης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, είχε την ευκαιρία να συμμετέχει σε διάφορα projects, αναπτύσσοντας τις δεξιότητες του και εξασφαλίζοντας ένα στιβαρό θεωρητικό υπόβαθρο.
Η επαγγελματική του εμπειρία περιλαμβάνει έργα σε διάφορους τομείς, όπως τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το θέατρο αλλά και τη μουσική βιομηχανία. Έχει ασχοληθεί με ηχογραφήσεις και παραγωγές πολλών νέων άλμπουμ της σύγχρονης δισκογραφίας, με τη δημιουργία ήχου για ταινίες και βίντεο, καθώς και τη σχεδίαση ήχου για μερικές από τις πιο κορυφαίες εταιρείες παραγωγής ήχων του εξωτερικού όπως οι Touch Loops, Native Instruments, Steinberg, αλλά και την ελληνική Dreadbox.
Ο στόχος του, όπως λέει, είναι να δημιουργεί έναν ποιοτικό ήχο που να ενισχύει την εμπειρία του κοινού και να προσδίδει συναισθήματα και βάθος σε κάθε έργο. «Επιδιώκω να είμαι δημιουργικός και καινοτόμος, χρησιμοποιώντας τεχνολογία και εργαλεία προηγμένης ήχου για να πραγματοποιώ εντυπωσιακές παραγωγές».
«Συνεχίζω να εξερευνώ νέες τεχνικές και τάσεις στον χώρο του ήχου, προκειμένου να εξελίσσομαι ως επαγγελματίας και να προσφέρω συνεχώς βελτιωμένες υπηρεσίες. To πάθος μου για την ηχοληψία και ο σεβασμός προς την τέχνη του ήχου με καθοδηγούν καθημερινά στην προσπάθειά μου να δημιουργώ εξαιρετικές ηχητικές εμπειρίες για το κοινό και τους πελάτες μου».
Το Olafaq τον συνάντησε κάπου στην πλατεία της Πανόρμου και η ανάκριση πήγε κάπως έτσι…
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Ήθελα να γίνω αστροναύτης.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Καθημερινές, Bad Religion – Atheist Peace, Σ/Κ άμα χρειαστεί, David Byrne – Neighborhood.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Sakamoto το πρωί, το “Remain in light” το μεσημέρι μέχρι το βράδυ και Tom Waits όλα τα άλμπουμ πριν τα ’90s μέχρι το κλείσιμο.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Ότι έχει μείνει από πάρκα και μονοκατοικίες που τις βαράει ο ήλιος στις γειτονιές που γυρνάω, Κολωνό, Σεπόλια και Ηλιούπολη.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Ηρεμία στον δρόμο, κάνα χαμόγελο παραπάνω και να μην είμαστε όλοι στην τσίτα. Τώρα σαν πόλη… Να φύγει όλη αυτή, η δήθεν χιπστερο-κόρπορετ τύπου “ευρωπαϊκή” δηθενιά.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Κανένα σχόλιο…
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Αθήνα εγώ σ’ αγαπώ, αλλά σε γλεντάνε οι Μπακογιάννηδες.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Ο Εθνικός κήπος, αν και εγώ βέβαια στο μετρό, μέχρι εκεί ό,τι προλαβαίνω.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον John Lurie και να περνάει για “μεσημεριανές” βόλτες ο Jarmusch.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Γεμάτη μέρα είναι να τελειώσω όλες μου της δουλειές από το πρωί. Μέχρι τις 3 το μεσημέρι μαγείρεμα και το απόγευμα να γράψω μουσική για μένα. Μετά κατά τις 10 βόλτα ή μπίρες στο μπαλκόνι με το κορίτσι.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Καμία ενοχή, μου αρέσουν τα σύνθια και η μπίρα και όταν έχω χρόνο και περισσεύει και κάνα φράγκο αγοράζω αρκετά και από τα δύο .
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Σίγουρα η συμπεριφορά των ανθρώπων στην οδήγηση και χαμόγελα ρε μαλακά και λίγο και πες και μια καλή κουβέντα σε ανθρώπους που σε εξυπηρετούν οπουδήποτε, δώσε την θέση σου στο μετρό και μην είσαι “τομάρι”.
– Τι είναι ευτυχία;
Αν με ρωτάγατε πριν 10 χρόνια θα σας έλεγα, σύνθια πολλά και αλλά κλισέ με ροκ ν ρολ, τώρα θα σας απαντήσω πάλι με κλισέ αλλά έτσι αισθάνομαι. Ευτυχία είναι να μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ, χωρίς την ”βοηθεια” από κάτι, δίπλα σε έναν άνθρωπο που έχετε κοινά όνειρα και πριν να έχετε πάει μια ωραία βόλτα ή να είσαι με τους 3 μαλακές φίλους, που έχεις από τα 15 και να πίνετε μπίρες.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Μεγαλώσαμε στον Κολωνό με την ιδέα ότι υπήρχαν κροκόδειλοι στους υπονόμους αλλά μόνο μπάκακες βρήκαμε.
Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Θησείο πιο κάτω από τον ηλεκτρικό.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Going with the flow.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
“Προγράμματα προκάτ κι αυτιστικά, πανάκεια γι’ άτομα γραφειοκρατικά”, όποιος ξέρει το κομμάτι, του κάνω δώρο ένα κομμάτι μάστερινγκ στο στούντιο.
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το Down By Law.
Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Στις βόλτες που κάνουμε με το κορίτσι μου μάς αρέσει πολύ να φωτογραφίζουμε αυτές τις παλιές μεγάλες πόρτες που φαίνεται ότι κάποιος μάστορας έχει φτιάξει με μεράκι και είναι συχνά μοναδικές.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Μπαμπεσιά, αλλά να την λέει κάποιος μέσα στο κεφάλι μου, με στιλ μαύρος Πιτ.
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Θα σας πω μέχρι το 2011 που βγαίναμε και τα σπαγαμε, από εκεί και πέρα έχει αλλάξει η ζωή μου, προτιμώ στούντιο, σπίτι και κάνα ταβερνάκι. Ξερω ακούγεται μπάρμπαδικο, αλλά βλέπω από φίλους και events ότι παίζει ένας χαμός τις νύχτες και όλο κάπου θα έχεις να πας άμα θέλεις .
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Δεκέμβριος 2008.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Φιλάω τη Νότα.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Πριν 5 λεπτά το άρθρο για την ΑΙ και την εργασία από το σπίτι.
– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Θα τρέξουν δύο πολύ μεγάλα πρότζεκτ στο εξωτερικό από τον Σεπτέμβρη, αλλά δε μπορώ ακόμη να πω περισσότερα. Στα υπόλοιπα, ελπίζω να πάει το ίδιο καλά όπως και πέρυσι, με μουσική και sound design για games, σειρές και ταινίες, βιβλιοθήκες με presets και samples και πολύ mixing mastering στο στούντιο.
➸ INΦΟ για το σκονάκι σου: Soundcave Studio Facebook | Instagram | Artist Facebook Page
