Ο Νικόλας Τζιβελέκης γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και ανήκει στη νέα γενιά Ελλήνων καραγκιοζοπαιχτών. Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στο Θέατρο Σκιών τα έκανε το 2009, αποκτώντας σημαντική εμπειρία με τον καιρό κοντά σε διάφορους καλλιτέχνες του είδους. «Η παιδική μου ενασχόληση έγινε η δουλειά μου, ήρθε σαν φυσική συνέχεια», όπως λέει. Πλέον, είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Πανελλήνιου Σωματείου Θεάτρου Σκιών.

Η ενασχόληση του Νικόλα με το Θέατρο Σκιών δεν σταματάει μετά το τέλος της παράστασης. Άλλωστε, κατασκευάζει ο ίδιος τις φιγούρες με τις οποίες παίζει. «Σχεδιάζω, ζωγραφίζω, κατασκευάζω σκηνικά και φιγούρες, μελετάω, εργάζομαι διαρκώς πάνω στην δουλειά μου. Δεν είναι κάτι που το κάνω από αγγαρεία, είναι εσωτερική ανάγκη», μας εξηγεί. Το μεράκι που έχει γι’ αυτό που κάνει είναι αδιαμφισβήτητο. Μάλιστα, το 2014 κέρδισε το βραβείο «Καλύτερης παράστασης για νέους καλλιτέχνες» και βραβείο «Σκηνικών και φιγούρας για νέους καλλιτέχνες» με το έργο «Ροδοσήμα, ο άρχοντας της ζούγκλας», στους 5ους Αγώνες Ελληνικού Θεάτρου Σκιών στην Πάτρα. Επίσης, μαζί με τον πατέρα του εξέδωσαν το βιβλίο «Μαζί τα φάγαμε, μόνος μου πληρώνω», στο οποίο οι ήρωες του θεάτρου σκιών σατιρίζουν την πολιτική κατάσταση και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Νίκας».

Το 2020 ξεκίνησε να διοργανώνει σειρές βραδινών παραστάσεων για ενήλικες στο θέατρο «Άβατον», οι οποίες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. «Ήθελα να φέρω πιο κοντά στην Τέχνη μου τους ανθρώπους των ηλικιών που λείπουν από το θέαμα του Καραγκιόζη, οι οποίοι επιστρέφουν ξανά ως γονείς παιδιών που τα φέρνουν σε μια παράσταση. Ακόμα, να αποδείξω ότι ο Καραγκιόζης είναι ένας από εμάς, ένα μέσο έκφρασης, διεκδίκησης και διαρκούς μάχης για την ζωή. Δεν είναι ένα παιδικό θέαμα, είναι οικογενειακό. Για να τους κερδίσεις όμως και τους πιο δύσπιστους πρέπει να τους κεντρίσεις το ενδιαφέρον να έρθουν να το δουν στην αρχέτυπη μορφή του. Με το ανάλογο ρεπερτόριο (πιπεράτες κωμωδίες κι έργα θρίλερ!), φυσικά την πολιτική και κοινωνική σάτιρα και με στοιχεία εντυπωσιασμού και πολλά άλλα. Ο Καραγκιόζης δεν είναι ένας φανταστικός ήρωας, βρίσκεται εκεί έξω σε κάποια παράγκα, σε κάποιο δρόμο σε κάποια λαϊκή γειτονιά. Ξυπόλυτος, μπαλωμένος και με ένα μακρύ χέρι για να κατραπακιάζει όσους τον αδικούν», είπε ο Νικόλας εξηγώντας τη σύλληψη της ιδέας.

Ο Νικόλας Τζιβελέκης παρουσιάζει κάθε Δευτέρα στο θέατρο Άβατον τις παραστάσεις ενηλίκων του “Καραγκιόζης by night – Τα απαγορευμένα” που θα συνεχιστούν μέχρι και τις 18 Δεκέμβρη. Δεν πρέπει να παραλείψουμε ότι κάθε εβδομάδα παρουσιάζεται νέο έργο, το οποίο πάντα συνοδεύεται από ζωντανή μουσική! Εμείς τον συναντήσαμε κοντά στο πάρκο της Πανόρμου και η ανάκριση του Olafaq πήγε κάπως έτσι:

–  Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Είμαι ευτυχής που έγινα αυτό που ήθελα από μικρός. Τότε μπορεί να έλεγα από αφέλεια, ότι θέλω να γίνω καραγκιοζοπαίχτης. Το ακολούθησα όμως επειδή το γουστάρω πραγματικά.

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Ιδανικός ήχος και ξυπνητήρι δεν πάνε μαζί. Αλλά, είναι απαραίτητο για να κερδίζεις τη μέρα σου.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Τι ωραίο θα ήταν να άκουγες περπατώντας στο σταθμό του μετρό στο «Μεταξουργείο» το ομώνυμο τραγούδι από την Σωτηρία Μπέλλου.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Τα Αναφιώτικα, η Πλάκα και γενικά τα μέρη γύρω από την Ακρόπολη. Είναι γεμάτα ενέργεια που θέλουν να τη μοιράσουν.

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Θα ήθελα να θαυμάζω τα παλιά της κτήρια που δόθηκαν αντιπαροχή. Και να μην τα βλέπω μόνο από φωτογραφίες. Μαζί να είχα πίσω και όλα τα στοιχεία πράσινου που χάθηκαν. Και τέλος το σημαντικότερο να έδινα ένα σπιτάκι σε κάθε άστεγο που ζει σε άθλιες συνθήκες.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Την μόδα την δημιουργούν οι ίδιοι οι άνθρωποι. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο μοντέρνο από ένα νεαρό άτομο που έχει το δικό του τρόπο σκέψης και την δική του αντίληψη για ζωή, συμπεριφορά, εμφάνιση κλπ.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
«..να είχες λιγότερο τσιμέντο»

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Το ίδιο μου το σπίτι. Μόνο εκεί θα είμαι συγκεντρωμένος σε αυτό που διαβάζω και θα καταφέρει το βιβλίο να με απορροφήσει.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Δεν έχω κάποια τέτοια επιθυμία. Δεν ξέρω αν θα ήμουν κι εγώ ένας καλός γείτονας.

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Σίγουρα έναν καλό καφέ για το ξεκίνημα της. Να είναι η κάθε μέρα μου ξεχωριστή και να μην λέω στο τέλος «γαμώτο δεν πρόλαβα το τάδε/ δεν έκανα το άλλο».

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Προσπαθώ να μην έχω ενοχές. Δεν μας χρειάζονται. Θέλω να απολαμβάνω μόνο.

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Ο χρόνος που κυλάει τραγικά γρήγορα.

– Τι είναι ευτυχία;
Να βλέπεις παιδικά χαμόγελα γύρω σου, στο τέλος κάθε παράστασης. Δεν είναι απλά ευτυχία. Εκεί καταλαβαίνω ότι η δουλειά μου είναι κάτι πιο δυνατό από αυτό που νομίζω.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Ο δακτύλιος που βοηθάει στη μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου στο κέντρο και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Είναι πολλά! Ταβέρνες, κουτούκια ακόμα και ζαχαροπλαστεία.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Η αισιοδοξία του, η επικοινωνία με τον περίγυρό του και η συμπεριφορά του.

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
Υπάρχει ένας στίχος που κρύβει όλη την αλήθεια από αυτό που ζούμε:

Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή.

Πρέπει να ζήσουμε όπως θέλουμε, να ευχαριστιόμαστε κάθε στιγμή και δεν θα αφήσουμε κανέναν να μπει εμπόδιο στο δρόμο μας.

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Επειδή είμαι λάτρης παλιών ελληνικών ταινιών, είμαι ευχαριστημένος!

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τα λίγα παλιά εναπομείναντα κτήρια, γραφικές γωνιές, σοκάκια κι οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να με εμπνεύσει στη δουλειά μου.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Ζήσε!

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Όχι μόνο τη νύχτα αλλά και τη μέρα. Υπάρχουν ακόμα μερακλήδες.

– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Οι πολίτες κάνουν και την πόλη. Βγείτε μια βόλτα στο κέντρο και θα καταλάβετε. Δύσκολο να έρθουμε στα ίσα μας.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Ξαπλώνω στο κρεβάτι!

– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Μου αρέσει η λίστα των Common People που μας έχουν συστηθεί. Διαβάζοντας τις συνεντεύξεις τους, καταλαβαίνω πόσες διαφορές αλλά και πόσα κοινά έχουμε ταυτόχρονα μεταξύ μας.

– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Προσπαθώ να μην κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια. Ίσως είναι κι ένα λάθος αυτό γιατί δεν κάνω τους σωστούς προϋπολογισμούς. Μέχρι τα μέσα Δεκέμβρη θα συνεχίσω τις δευτεριάτικες βραδινές παραστάσεις Θεάτρου Σκιών αποκλειστικά για ενήλικες στο θέατρο Άβατον, “Καραγκιόζης by night”, όπως επίσης θα εμφανίζομαι τα Σάββατα στο Μέγαρο Μουσικής στην παραγωγή «Σκιές στο Πεντάγραμμο» με τον Ηλία Καρελλά μέχρι το Πάσχα. Σίγουρα με την νέα χρονιά θα έρθουν καινούργιες παραγωγές που θα ανακοινωθούν. Πάντα με πρωταγωνιστή τον Καραγκιόζη.

❈ INFO για το σκονάκι σου: Facebook, Instagram

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News