Πριν ακόμα πάει σχολείο, η Μαρία Καπίρη βρέθηκε στο «Πεδίον Δράσης» της Μαντώς Κουρετζή και στις «Μορφές Έκφρασης» του Θωμά Κινδύνη. Εκεί ένιωσε πως ήθελε να ζει σ’ αυτό το μαγικό κόσμο. Μεγαλώνοντας στο εργαστήρι «Βιωματικής Μουσικής Κίνησης και Λόγου» της Μαρίζας Κωχ αποφάσισε να ασχοληθεί με την παιδαγωγική της τέχνης του θεάτρου, ενώ συγχρόνως μαθήτευε στη Θεατρική Ομάδα του Νίκου Τσεργά.
Έτσι όταν ήρθε η ώρα της επιλογής των σπουδών της, το τμήμα Θεατρικών Σπουδών (ΕΚΠΑ, προπτυχιακό και μεταπτυχιακό) ήταν μονόδρομος. Παράλληλα με τις σπουδές μου συγκέντρωσε πολύτιμη πείρα δουλεύοντας με τη Μαρίζα Κωχ και τους συνεργάτες της στο εργαστήριο «Βιωματικής Μουσικής Κίνησης και Λόγου» από το 2015 μέχρι και σήμερα. Η εμπειρία αυτή την οδήγησε την Μαρία στη Μουσικολογία του Ιονίου Πανεπιστημίου, να μελετά ως διδακτορική φοιτήτρια το μουσικοπαιδαγωγικό έργο της Μαρίζας Κωχ.
Με το πέρασμα των χρόνων αισθάνθηκε την ανάγκη να επικοινωνήσει την αγάπη της για τη μουσική μέσω του τραγουδιού, η οποία υπήρχε πάντα μέσα της. Το 2019 ξεκίνησε τις μουσικές της εμφανίσεις με μαέστρο τον Χρήστο Κουμούση. Οι μουσικές επιλογές της Μαρίας βασιζόνται στον στίχο του κάθε τραγουδιού, η ίδια μας εξηγεί ότι «κάθε μουσική βραδιά μοιάζει με ψηφιδωτό. Η ομορφιά είναι στο πλέξιμο των επτά νοτών και στους στίχους».
Οι μουσικές εμφανίσεις της δεν περιορίζονται μόνο στην Αθήνα. Τα καλοκαίρια σκαρώνει μουσικές βραδιές στην Πελοπόννησο αλλά και σε νησιά. Οι τρεις λέξεις που χαρακτηρίζουν την ενασχόλησή της με το τραγούδι είναι: “έκφραση, ανάσα και παρουσία”. Μία από τις αγαπημένες μουσικές αναμνήσεις της Μαρίας είναι στη Διονυσίου Αεροπαγίτου, όπως μας εξομολογείται «στην περίοδο της καραντίνας σε μια περίοδο που ένιωθα πως αν δεν τραγουδήσω έστω στον δρόμο, θα πνιγόμουν βρήκα απάγκιο στη Διονυσίου Αεροπαγίτου. Εκεί η αποδοχή ήταν κάτι το μοναδικό και κάτι που φυσικά δεν περίμενα. Προς το σούρουπο γινόμασταν μια παρέα και τραγουδούσαμε όλοι μαζί». Σίγουρα αξίζει να την ψάξετε για να σας ταξιδέψει με τη μαγική φωνή της. Μην παραλέιψετε να τη δείτε από κοντά για να περάσετε μία αξέχαστη μουσική βραδιά.
Η ανάκριση του Olafaq πήγε κάπως έτσι:
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Σε πολύ νεαρή ηλικία όταν βρέθηκα σε ομάδες θεατρικού παιχνιδιού και στο μουσικό εργαστήρι της Μαρίζας Κωχ, αποφάσισα πως όταν μεγαλώσω θέλω να μπορώ να συνδυάσω τις Τέχνες και την Εκπαίδευση. Κι έτσι έγινε.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Να σε ξυπνούν τραγουδώντας…
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Πιάνο!
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Το Κέντρο της και φυσικά το Κουκάκι, η γειτόνια μου.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Τις συνθήκες που μας κάνουν να έχουμε ανεξέλεγκτους ρυθμούς.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Οι νέοι που επιλέγουν να ζουν στην Αθήνα.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Αλλά, πλέον η έντασή σου είναι τεράστια.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Σκάλες του Ηρωδείου ώρα με δίχως κόσμο και μουσικοί του δρόμου ακούγονται σιγανά σχεδόν σα να σε συνοδεύουν.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Έχω τη Μαρίζα Κωχ, και μέχρι πρόσφατα είχα και τον Μίκη Θεοδωράκη, παιδικά όνειρα που βγήκαν αληθινά.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Να είμαι παρούσα στη ζωή μου, στο δώρο της ημέρας που μου προσφέρεται.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Τι κάνει μια απόλαυση ένοχη; Ίσως όταν υποκύπτω στον πειρασμό του φαγητού. Ενός ζεστού φρέσκου καλομαγειρεμένου πιάτου και ενός αντίστοιχου γλυκού.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Οι όχι τόσο χιλιομετρικά μεγάλες αλλά δύσκολες αποστάσεις που διανύω για την εργασία μου
– Τι είναι ευτυχία;
Η επιλογή.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Καλλιθεάρα, Βίλα Λασκαρίδου. Ήταν κι από τους πρώτους που είχα ακούσει όταν ήμουν μικρή.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο Γκάζι σε γνωστή μουσική σκηνή.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Η ειλικρίνεια με τον εαυτό του.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
Κατσιμιχαίοι, Έχεις ένα χαμόγελο από μαργαριτάρια, ψαράδες Σικελοί στο ταίριαξαν να το φοράς
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
“Μαύρος Κύκνος”, Αρονόφσκι 2010. Χορός – Μουσική – Περιστροφή – Αμφισβήτηση – Ίαση. Θα ταίριαζε σε επιλεγμένα σημεία της Αθήνας.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Graffiti Wall Art Project
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Είναι μία φράση, “Τι τρέλα είναι αυτή;!“.
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Ξέρει ναι, προς κάθε κατεύθυνση.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Να φανταστώ πως εννοείς κάτι πέρα από το Ριζοσπαστικό Σχήμα (γέλια), όμως τελευταία έχω συνδέσει αυτή τη φράση με την πολιτική. Πριν όμως αυτής της παράξενης σύνδεσης, όσες φορές είχα έρθει αντιμέτωπη με αυτή τη φράση έβλεπα μπροστά μου πίνακες ζωγραφικής και λογοτεχνικά κείμενα.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Διαλογισμός, Γείωση, Ανασυγκρότηση.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Από τις συνεντεύξεις, o Mike Scott, ο οποίος από τον τίτλο κιόλας συνδέει τη φύση, την ελευθερία και τη μουσική.
– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Ετοιμάζουμε έναν δίσκο με επιλεγμένα τραγούδια, γνωστά και ίσως και όχι, όμως έτοιμα να συστηθούν ξανά με διαφορετική χροιά από τη συνηθισμένη τους.
