Η Κωνσταντίνα Γεωργίου, γεννημένη και μεγαλωμένη στη Λάρνακα, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Σκηνοθεσία στην Αθήνα και συνέχισε με μεταπτυχιακό στην Πολιτιστική Διαχείριση και Πολιτική στο Goldsmiths, University of London. Από το 2007, συνεργάζεται με διεθνείς ομάδες χορού και θεάτρου, καθώς και με καλλιτέχνες, προκειμένου να υλοποιήσουν παραστάσεις, να οργανώσουν περιοδείες και να σχεδιάσουν στρατηγικά τα έργα τους. Η εμπειρία της περιλαμβάνει την υλοποίηση παραστάσεων σε φεστιβάλ, θέατρα, δημόσιους χώρους, νοσοκομεία, φυλακές και σχολεία.

Το 2009 ίδρυσε την ΑΜΚΕ Ανάμεσα στους Μέρμηγκες, μέσω της οποίας συνδημιουργεί και συντονίζει έργα με καλλιτέχνες και τοπικές κοινότητες, εστιάζοντας κυρίως στον δημόσιο χώρο για την προώθηση της ίσης πρόσβασης στις τέχνες. Αυτή τη στιγμή αναπτύσσει το project [about siblings], που εξερευνά τη σχέση ανάμεσα σε αδέλφια με και χωρίς αναπηρία.

Η Κωνσταντίνα έχει εκπαιδευτεί στον συντονισμό προγραμμάτων κοινωνικής τέχνης στο OddArts του Μάντσεστερ και είναι υπότροφος του Peer Learning Group του A New Direction στο Λονδίνο για την καλλιτεχνική συν-δημιουργία με παιδιά και νέους, καθώς και του Atelier for Arts and Production Managers Ελευσίνα 2021. Μέσω του μoment Creative, εργάζεται ως artist mentor και διοργανώνει θεματικά artist meetings, ενθαρρύνοντας καλλιτέχνες να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους. Στο πλαίσιο αυτό, ξαναδιοργανώνουν το διαδραστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα AdminROUND, το οποίο απευθύνεται σε ομάδες που εργάζονται στον πολιτισμό και την τέχνη, περιλαμβάνοντας σεμινάρια και 1:1 mentoring.

Ορισμένα από αυτά που έχει διοργανώσει και επανέρχεται συχνά σε αυτά είναι το φεστιβάλ Παιγνιόθεν, μέσω του οποίου “κατέλαβαν” αρκετούς πεζοδρόμους της Πλάκας. Σε συνεργασία με φορείς από το χώρο της εκπαίδευσης, της αναπηρίας και της τέχνης, δημιούργησαν μια γιορτή αναβίωσης παραδοσιακού παιχνιδιού για άτομα με και χωρίς αναπηρίες. Δυστυχώς, έγινε μόνο μια χρονιά λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, αλλά θα ήθελε πολύ να γίνει θεσμός.

Το δεύτερο είναι το μoment Creative, μια δράση της ΑΜΚΕ Ανάμεσα στους Μέρμηγκες που αφορά στην επαγγελματική ανάπτυξη και ενδυνάμωση καλλιτεχνών και ομάδων σε οποιοδήποτε σημείο της καριέρας τους. Το μoment Creative ξεκίνησε το 2018 πολύ δειλά, σαν μια σειρά από σποραδικές συναντήσεις mentoring με μεμονωμένους καλλιτέχνες. Σήμερα, πέρα από το mentoring, προσπαθεί να διοργανώνει όσο συχνά μπορεί θεματικά artist meetings, peer co-working groups και εκπαιδευτικά προγράμματα με πρακτικό προσανατολισμό. Στο πλαίσιο αυτό, ξαναδιοργανώνουν το διαδραστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα AdminROUND, το οποίο έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά για ομάδες -duos, collectives & project teams- που δουλεύουν μαζί στον πολιτισμό και την τέχνη. Περιλαμβάνει 4 σεμινάρια αλλά και μια σειρά από 1:1 mentoring που σχεδιάστηκαν με κάθε ομάδα.

Το Olafaq συνάντησε την Κωνσταντίνα ένα απόγευμα στον Ευαγγελισμό και η καθιερωμένη ανάκριση των Common People πήγε κάπως έτσι…

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; 
Πολύ μικρή, έλεγα ότι ήθελα να γίνω δασκάλα αλλά δε νομίζω ότι το εννοούσα. Αργότερα ήθελα να γίνω δημοσιογράφος ή εγκληματολόγος. Μέχρι που έτυχε στα 16 μου να βρεθώ στη διοργάνωση ενός πολύ μεγάλου event (για τα δεδομένα της Κύπρου τη δεκαετία του ‘90), και βλέποντας έναν κύριο να τρέχει πέρα δώθε και να συντονίζει κοινό, παρουσιαστή, φώτα, θυμάμαι ότι σκέφτηκα, δεν ξέρω τί δουλειά κάνει αυτός, αυτό θέλω να κάνω. Ήταν ο stage manager. Δε έγινα ποτέ, αλλά ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα ότι υπάρχουν κι άλλα επαγγέλματα από τα «κανονικά».

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Έχω βρει έναν πολύ ωραίο ήχο πουλιών που κελαηδούν και για εμένα είναι ο ιδανικός ήχος για πρωινό ξύπνημα.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Nathaniel Rateliff.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Αυτή την περίοδο με εμπνέει πολύ μια πλατεία στη γειτονιά μου, την βρήκα τυχαία το καλοκαίρι και είναι πολύ ζωντανή και κάθε απόγευμα θα δεις παππούδες, παιδιά, οικογένειες.   Σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν να κάνουμε μια καλλιτεχνική δράση εκεί με τους κατοίκους.

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Το σκεφτόμουν χθες αυτό. Πόσο ωραία θα ήταν να υπογειοποιούσαμε τους κάδους σε όλη την πόλη. Εάν είχα την (οικονομική) δύναμη, θα έφερνα την τέχνη σε κάθε γειτονιά.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις; 
Τα νέα παιδιά που καταλαμβάνουν και ζουν την πόλη με έναν πιο φρέσκο τρόπο.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Συχνά με ζορίζεις.

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Το μπαλκόνι μου.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Κάποια/ον σεφ. Και την Helena Bonham Carter.

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Πρωινός καφές με ηρεμία, χρόνος για γράψιμο, ολοκλήρωση των task της ημέρας, νόστιμο φαγητό, μια ζεστή αγκαλιά, παιχνίδι με τα γατιά μου.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Η παγοφαγία. Οι ενοχές έρχονται μαζί με την επίσκεψη στην οδοντίατρο.

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο; 
Η αναγκαστική διάδραση με άτομα που είναι αγενή, είτε περπατάω, είτε οδηγώ, είτε πάω στο σουπερμάρκετ, είτε πάρω/δεχτώ ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα.

– Τι είναι ευτυχία;
Ένα inside joke, ένα «σ’αγαπώ», μια ωραία ιδέα, μια δημιουργική μέρα, κάτι όμορφο που ακούω/βλέπω/παρατηρώ να συμβαίνει γύρω μου, το αναπάντεχο μήνυμα στο κινητό από αγαπημένα πρόσωπα να λέει «τι κάνεις, σε σκεφτόμουν».

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Το πρόγραμμα κομποστοποίησης του Δήμου Αθηναίων.

 – Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Το video club seven στην Πανόρμου. Δεν υπάρχει πια.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Η ευκολία με την οποία κάποιος είναι ειλικρινής και παρόν σε ό,τι κάνει

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«It had to be you».

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το “CODA” του Siân Heder.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Ανθρώπους μεγαλύτερους σε ηλικία που ζουν τη ζωή τους, ζευγάρια που πάνε το σκύλο τους βόλτα, παππούδες που κάθονται στο παγκάκι της γειτονιάς και λένε τα νέα τους, που κουβαλάνε λουλούδια για το σπίτι.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
«Βέβαια». Και, το «αμέ».

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Αμέ!

– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Δεν ξέρω… Ίσως μια Αθήνα που σέβεται τους κατοίκους της και αναθεωρεί το μπάζωμα των ποταμιών και των ρεμάτων της.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Θα κάνω μια νοητική προετοιμασία για την επόμενη μέρα. Θα ακούσω μουσική, μέχρι να με πάρει ο ύπνος.

– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Χάρηκα που διάβασα τo άρθρο “Οι επαναστατικές ταινίες του Στάνλεϊ Κούμπρικ που μεταμόρφωσαν τον κινηματογράφο”.

– Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Τι ετοιμάζεις και ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Αυτές τις μέρες βρίσκομαι στη διαδικασία προετοιμασίας του AdminROUND, ενός εκπαιδευτικού προγράμματος για καλλιτεχνικές ομάδες, είτε είναι άτυπες είτε έχουν νομική μορφή που περιλαμβάνει σεμινάρια και mentoring. Τις καθημερινές συνεχίζω τις συναντήσεις mentoring με καλλιτέχνες, είτε δια ζώσης είτε διαδικτυακά, και τα Σάββατα με βρίσκουν στα Εξάρχεια, στον χώρο του Sala Teorema, με την παρέα 10 εφήβων και του εμψυχωτή Κωνσταντίνο Δαλαμάγκα στο πλαίσιο του ελληνογαλλικού project CItyZenShip όπου στήνουμε σιγά σιγά μια θεατρική παράσταση με πρωταγωνιστές τα ίδια τα παιδιά. Έχω και μια πρωινή δουλειά στην οποία «τρέχω» την επικοινωνία για ένα ευρωαφρικανικό πρόγραμμα, με μια τελείως άλλη ιδιότητα και επαγγελματική συνθήκη. Κάπου ανάμεσα σε πρωινή δουλειά, και τον δημιουργικό κόσμο των project και του μoment Creative, περπατάω πολύ, παρατηρώ την πόλη, και προσπαθώ να διατηρήσω ένα μέρος της καθημερινότητας ανοργάνωτο και ελεύθερο.

 

➥ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: μomentcreative Website | μomentcreative Instagram

 

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News