Η Ήρα Κατσούδα αφηγείται ιστορίες της πόλης και τι πιο ταιριαστό για να μια καλεσμένη της στήλης Common People. Το χιούμορ της, άλλες φορές σαν πυροτέχνημα κι άλλες σαν καθημερινή παρατήρηση, μοιάζει με μια λεπτομέρεια που οι περισσότεροι προσπερνούν, μέχρι κάποια στιγμή να τη δουν να αναβοσβήνει μέσα στη νύχτα, και τότε γελάνε, όχι επειδή «είναι αστείο», αλλά επειδή σε αυτή την λεπτομέρεια, όλοι κάτι αναγνωρίζουν. Γι’ αυτό η Ήρα είναι μια από από εκείνες τις παρουσίες που σου θυμίζουν ότι η κωμωδία δεν πρέπει απαραίτητα να φωνάζει, αρκεί να ξέρει να κοιτά και να παρατηρεί τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής μας.
Ξεκίνησε τις σόλο παραστάσεις της σαν κάποια που δοκιμάζει πόσο μακριά φτάνει η φωνή της: Χωρίς Γλουτένη (2017), Για Γυναίκα, καλή είναι (2019), ΜΙΝΙΜΑΛ (2022-24), με δύο σεζόν γεμάτες Αθήνα, tours στην Ελλάδα, βόλτες/περιοδείες στην Ευρώπη, σαν κάποια που κουβαλάει στην πλάτη της μια μικρή χώρα, πέρα από καταγωγή και ως υλικό παρατήρησης. Τώρα παρουσιάζει την παράσταση Όμορφες Σκέψεις, τίτλος σχεδόν ειρωνικός, γιατί όλοι ξέρουμε πως οι πιο όμορφες σκέψεις γεννιούνται εκεί που κάτι μας τσιμπάει λίγο μέσα.
Δεν είναι μόνο στη σκηνή. Τελετές, παρουσιάσεις, TEDx, ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ, podcasts που πειραματίζονται με τη φόρμα (Μπραητ Σάηντ, ΜΙΝΙΜΑΛ – The Podcast Game Show), συγγραφή σε σάτιρα και δελτία πραγματικότητας που είναι πιο σουρεάλ από την ίδια την πραγματικότητα. Ένα συνεχές πήγαινε-έλα ανάμεσα στο εδώ και στο αλλού, στο σοβαρό και στο γελοίο, στην πόλη και στο όνειρο.
Την ρωτάς για την Αθήνα και δεν την εξιδανικεύει. Την θέλει άδεια, χωρίς κίνηση, χωρίς το ατελείωτο τσιμέντο, σαν σκηνικό μετά από γυρίσματα, όταν το συνεργείο έχει φύγει και μένει μόνο το φως του απογεύματος. Θα διάβαζε στο Πάρκο Τρίτση. Θα άκουγε κλασική μουσική στο μετρό, αν την άφηνες. Θα ζωγράφιζε σε τοίχο το “The Revolution Will Not Be Televised”. Θέλει Ryan Reynolds και Blake Lively για γείτονες, γιατί μερικές φορές η ζωή έχει ανάγκη από ανθρώπους που γελάνε χωρίς να το σκέφτονται.
Και όταν τη ρωτάς τι είναι ευτυχία, δεν στοχάζεται ούτε κάνει φιλοσοφική κατασκευή: «Να κοιμάσαι ξένοιαστη».
Κάπως έτσι είναι και το χιούμορ της. Δεν θέλει να σε αλλάξει. Αλλά να σου θυμίσει ότι μπορείς να ανασάνεις. Έστω για λίγο. Έστω μέσα στο μεγάλο, τσιμεντένιο, θορυβώδες τώρα. Και μετά να ξαναγελάσεις, χωρίς ενοχή.
Το OLAFAQ τη συνάντησε στην αγαπημένη της γειτονιά, το Παγκράτι, και η καθιερωμένη ανάκριση των Common People πήγε κάπως έτσι…
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / OLAFAQ
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Άλογο. Μάλλον δεν είχα καταλάβει ακριβώς πώς λειτουργεί όλο αυτό.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Μια μπάσα ήρεμη φωνή που θα λέει «Δεν χρειάζεται να ξυπνήσεις, τα έχεις όλα λυμένα, ξανακοιμήσου». (Σε μια άλλη ζωή)…
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Κλασική μουσική.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Όποιο δεν έχει κίνηση. Νομίζω ότι μου αρέσει συνολικά όταν είναι άδεια, όπως το καλοκαίρι.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Το άπειρο, ατελείωτο και ατέρμονο τσιμέντο.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Σίγουρα δεν την θεωρώ μια σύγχρονη πόλη, οπότε δεν μπορώ να πω.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / OLAFAQ
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
…Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί σου.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Το Πάρκο Τρίτση.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Ryan Reynolds και Βlake Lively. Φαίνονται φουλ διασκεδαστικοί.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Την ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Να καθαρίζω το σπίτι αργά την νύχτα.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Με ενοχλεί τώρα που νυχτώνει νωρίς, που με πιάνει μια υπνηλία εκεί γύρω στις 5 το απόγευμα, ενώ πρέπει να παραμείνω λειτουργική.
– Τι είναι ευτυχία;
Να κοιμάσαι ξένοιαστη.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / OLAFAQ
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Η σπηλιά του Νταβέλη.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Παγκράτι.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Το να είναι γειωμένος.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
Τhe revolution will not be televised.
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
To “Fear and loathing in Las Vegas”. Θα ήθελα να δω πώς θα γυρίζονταν οι σκηνές στο αμάξι με όλη αυτή την κίνηση.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Αστικά τοπία.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Φρέζα.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / OLAFAQ
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Θα έλεγα πως ναι. Αυτό που λείπει σε μένα, προσωπικά, είναι περισσότερα μέρη για να χορέψεις.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Το χωριό.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Βουρτσίζω τα δόντια μου.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Ένα άρθρο σχετικά με την μοναδικότητα της συνείδησης.
– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Ξεκίνησα στις 6 Νοεμβρίου την νέα stand up comedy παράσταση μου με τίτλο “Όμορφες Σκέψεις” στο θέατρο Olvioκαι θα είμαι εκεί κάθε Πέμπτη μέχρι τον Ιανουάριο. Παράλληλα θα κάνω περιοδεία, θα ξανατρέξω το “ΜΙΝΙΜΑΛ – The Podcast Game” και γενικά, σκέφτομαι πώς έρχεται ένας γεμάτος χειμώνας.
