Η Γιώτα Εφραιμίδου ασχολείται με τον κόσμο της φωτογραφίας εδώ και περίπου 20 χρόνια. Αν και η έδρα της είναι στην Αθήνα , τα φωτογραφικά projects αρκετές φορές την ταξιδεύουν εκτός Αττικής και ενίοτε εκτός Ελλάδας. Τα πρώτα φωτογραφικά χρόνια ξεκίνησαν με σπουδές πάνω στη φωτογραφία τοπίου, street και documentary όπου συνεργάστηκε με αρκετά περιοδικά, blogs και sites. Στην ηλικία των 25 ξεκίνησε σεμινάρια σε σχολή studio photography για 3 χρόνια. Η πορεία της έκτοτε είναι καθαρά επαγγελματική και έχει καταφέρει να δημιουργήσει το δικό της studio ώστε να δουλεύει πάνω και σε πιο απαιτητικά projects. Έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις ενώ έχει πάρει μέρος και σε ομαδικές σε όλη την Ελλάδα. Έχει συμμετάσχει σε αρκετά workshops και ως εισηγήτρια και ταυτόχρονα συνεργάζεται με αρκετά γνωστά περιοδικα.
Κάνει γιόγκα, αγαπά τον κινηματογράφο και τα ταξίδια, όπου γεμίζει με νέες εικόνες και εμπνέεται για τη δουλειά της. Ευγενική παρουσία με ισχυρά θετική ενέργεια, διαθέτει μία σπάνια και μοναδική ικανότητα να μεταδίδει το χαμόγελό της και την ηρεμία της. Αν δεν την πετύχετε σε στούντιο ή σε συναυλίες, σίγουρα θα τη βρείτε κάπου μες την πόλη να απαθανατίζει μαγικές στιγμές της καθημερινότητας και των ανθρώπων γύρω μας. Η τέχνη μέσω του φακού είναι άλλωστε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της και ένας μοναδικός τρόπος να επικοινωνεί και να μοιράζεται.
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τί ήθελα να γίνω και με άγχωνε αυτή η ερώτηση κάθε φορά. Φωτογράφιζα πάντα και τα πάντα αλλά δεν είχα σκεφτεί ότι θα το ακολουθήσω επαγγελματικα.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Φυσικά κανένας. Οι ήρεμοι ήχοι σε νανουρίζουν, οι σκληροί ήχοι σε τρομάζουν !
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Αν κρίνω απ’ τη μουσική που με χαλαρώνει και μου ανεβάζει τη διάθεση, θα επέλεγα jazz. Ειδικά σε κλειστό χώρο όπως το μετρό.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Γενικότερα οι ποικιλόχρωμες και ποικιλόμορφες γειτονιές. Οι γειτονιές με multi culti διάθεση που θεωρούνται και κέντρα πολιτιστικής δραστηριότητας, όπως το Κουκάκι ή τα Εξάρχεια. Περπατάς και νιώθεις μια ελευθερία. Μου ταιριάζει αυτό.
Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Ο,τιδήποτε που να μπορούν όλοι να απολαμβάνουν τις ομορφιές της και να είναι μέρος αυτής. Η προσβασιμότητα και η συμπερίληψη αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία για την ευημερία και την ποιότητα ζωής στις γειτονιές της Αθήνας.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Θα μπορούσα να πω για το street art. Οι τοιχογραφίες και τα γκράφιτι σε διάφορες γειτονιές προσδίδουν ένα μοντέρνο χαρακτήρα στην πόλη.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
«…δυσκολεύομαι να ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ».
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Είναι θέμα γούστου, είναι μια πόλη που τα καλύπτει όλα. Μπορείς να διαβάσεις στο Ζάππειο κόντα στο πράσινο ή στους γραφικούς δρόμους της Πλάκας. Προτιμώ το δεύτερο, κάτι ήσυχα πρωινά.(Εκεί διάβαζα για την εξεταστική).
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Yann Tiersen! Θα είχα μελωδικές μουσικές κάθε μέρα.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Μία μέρα δημιουργική είναι πάντα μία γεμάτη μέρα. Α, και ένα ποτήρι καλό κρασί, και θάλασσα!
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Αυτή την περίοδο τα παγωτά. Αλλά επειδή απόλαυση και ενοχές δεν πάνε μαζί θα προτιμήσω την απόλαυση!
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Το στρες στην καθημερινότητα. Στα πρόσωπα των ανθρώπων. Χαρακτηριστικό των ανθρώπων της πόλης. Kαι δυσάρεστο.
– Τι είναι ευτυχία;
Η Βιρτζίνια Γουλφ έλεγε ότι το συναίσθημα επεκτείνεται αργότερα απ΄τη στιγμή που το ζεις, και ως εκ τούτου δεν έχουμε πλήρη συναισθήματα για τον παρόν αλλά για το παρελθόν. Άρα, πιστεύω ότι ευτυχία είναι, το να αντιληφθείς και να ζήσεις το συναίσθημα την ώρα που γεννιέται.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Αρκετοί, γιατί όλα τα μεταφυσικά μου κέντριζαν το ενδιαφέρον. Αλλά θα πω για το στοιχειωμένο ξενοδοχείο της Σταδίου.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο παλιό και αγαπημένο μπαρ στου Ψυρρή, το “House of the rising sun”.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
H ανεπιτήδευτη συμπεριφορά. Όταν οι κινήσεις του είναι φυσικές και αυθόρμητες, χωρίς να προσπαθεί να εντυπωσιάσει.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο και θα ‘ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο». (Στέρεο Νόβα, Ένα κλεμμένο ποδήλατο)
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Τζόκερ. Για να φωτογραφίζω και στα γυρίσματα.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τους ανθρώπους που περιπλανιούνται στους δρόμους της πόλης. Τα βήματά του, άλλοτε αργά άλλες φορές γρήγορα, τις σκιές στα σοκάκια , τις αντιδράσεις και τις κινήσεις τους.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
«Κλικ».
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Έχουμε φάει τα νιάτα μας να τα σπάμε στην Αθήνα.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Το αντιλαμβάνομαι ως προς το τι θα μπορούσε να αλλάξει. Τα μελανά σημεία μιας πόλης. Όπως η έλλειψη οξυγόνου. Περισσότερο πράσινο.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Σχεδόν πάντα βλέπω ταινία η διαβάζω.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Για τις εκλογές στη Γαλλία και το ευχάριστα ανατρεπτικό αποτέλεσμα.
– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Προς το παρόν μια παύση για αποφόρτιση και καλύτερη έμπνευση. Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι ο κινηματογράφος. Ήδη φλερτάρω με την ιδέα.
➥ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: GEFphotography | Instagram | Facebook
Η Γιώτα Εφραιμίδου ασχολείται με τον κόσμο της φωτογραφίας εδώ και περίπου 20 χρόνια. Αν και η έδρα της είναι στην Αθήνα , τα φωτογραφικά projects αρκετές φορές την ταξιδεύουν εκτός Αττικής και ενίοτε εκτός Ελλάδας. Τα πρώτα φωτογραφικά χρόνια ξεκίνησαν με σπουδές πάνω στη φωτογραφία τοπίου, street και documentary όπου συνεργάστηκε με αρκετά περιοδικά, blogs και sites. Στην ηλικία των 25 ξεκίνησε σεμινάρια σε σχολή studio photography για 3 χρόνια. Η πορεία της έκτοτε είναι καθαρά επαγγελματική και έχει καταφέρει να δημιουργήσει το δικό της studio ώστε να δουλεύει πάνω και σε πιο απαιτητικά projects. Έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις ενώ έχει πάρει μέρος και σε ομαδικές σε όλη την Ελλάδα. Έχει συμμετάσχει σε αρκετά workshops και ως εισηγήτρια και ταυτόχρονα συνεργάζεται με αρκετά γνωστά περιοδικα.
Κάνει γιόγκα, αγαπά τον κινηματογράφο και τα ταξίδια, όπου γεμίζει με νέες εικόνες και εμπνέεται για τη δουλειά της. Ευγενική παρουσία με ισχυρά θετική ενέργεια, διαθέτει μία σπάνια και μοναδική ικανότητα να μεταδίδει το χαμόγελό της και την ηρεμία της. Αν δεν την πετύχετε σε στούντιο ή σε συναυλίες, σίγουρα θα τη βρείτε κάπου μες την πόλη να απαθανατίζει μαγικές στιγμές της καθημερινότητας και των ανθρώπων γύρω μας. Η τέχνη μέσω του φακού είναι άλλωστε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της και ένας μοναδικός τρόπος να επικοινωνεί και να μοιράζεται.
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τί ήθελα να γίνω και με άγχωνε αυτή η ερώτηση κάθε φορά. Φωτογράφιζα πάντα και τα πάντα αλλά δεν είχα σκεφτεί ότι θα το ακολουθήσω επαγγελματικα.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Φυσικά κανένας. Οι ήρεμοι ήχοι σε νανουρίζουν, οι σκληροί ήχοι σε τρομάζουν !
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Αν κρίνω απ’ τη μουσική που με χαλαρώνει και μου ανεβάζει τη διάθεση, θα επέλεγα jazz. Ειδικά σε κλειστό χώρο όπως το μετρό.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Γενικότερα οι ποικιλόχρωμες και ποικιλόμορφες γειτονιές. Οι γειτονιές με multi culti διάθεση που θεωρούνται και κέντρα πολιτιστικής δραστηριότητας, όπως το Κουκάκι ή τα Εξάρχεια. Περπατάς και νιώθεις μια ελευθερία. Μου ταιριάζει αυτό.
Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Ο,τιδήποτε που να μπορούν όλοι να απολαμβάνουν τις ομορφιές της και να είναι μέρος αυτής. Η προσβασιμότητα και η συμπερίληψη αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία για την ευημερία και την ποιότητα ζωής στις γειτονιές της Αθήνας.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Θα μπορούσα να πω για το street art. Οι τοιχογραφίες και τα γκράφιτι σε διάφορες γειτονιές προσδίδουν ένα μοντέρνο χαρακτήρα στην πόλη.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
«…δυσκολεύομαι να ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ».
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Είναι θέμα γούστου, είναι μια πόλη που τα καλύπτει όλα. Μπορείς να διαβάσεις στο Ζάππειο κόντα στο πράσινο ή στους γραφικούς δρόμους της Πλάκας. Προτιμώ το δεύτερο, κάτι ήσυχα πρωινά.(Εκεί διάβαζα για την εξεταστική).
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Yann Tiersen! Θα είχα μελωδικές μουσικές κάθε μέρα.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Μία μέρα δημιουργική είναι πάντα μία γεμάτη μέρα. Α, και ένα ποτήρι καλό κρασί, και θάλασσα!
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Αυτή την περίοδο τα παγωτά. Αλλά επειδή απόλαυση και ενοχές δεν πάνε μαζί θα προτιμήσω την απόλαυση!
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Το στρες στην καθημερινότητα. Στα πρόσωπα των ανθρώπων. Χαρακτηριστικό των ανθρώπων της πόλης. Kαι δυσάρεστο.
– Τι είναι ευτυχία;
Η Βιρτζίνια Γουλφ έλεγε ότι το συναίσθημα επεκτείνεται αργότερα απ΄τη στιγμή που το ζεις, και ως εκ τούτου δεν έχουμε πλήρη συναισθήματα για τον παρόν αλλά για το παρελθόν. Άρα, πιστεύω ότι ευτυχία είναι, το να αντιληφθείς και να ζήσεις το συναίσθημα την ώρα που γεννιέται.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Αρκετοί, γιατί όλα τα μεταφυσικά μου κέντριζαν το ενδιαφέρον. Αλλά θα πω για το στοιχειωμένο ξενοδοχείο της Σταδίου.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο παλιό και αγαπημένο μπαρ στου Ψυρρή, το “House of the rising sun”.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
H ανεπιτήδευτη συμπεριφορά. Όταν οι κινήσεις του είναι φυσικές και αυθόρμητες, χωρίς να προσπαθεί να εντυπωσιάσει.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο και θα ‘ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο». (Στέρεο Νόβα, Ένα κλεμμένο ποδήλατο)
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Τζόκερ. Για να φωτογραφίζω και στα γυρίσματα.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τους ανθρώπους που περιπλανιούνται στους δρόμους της πόλης. Τα βήματά του, άλλοτε αργά άλλες φορές γρήγορα, τις σκιές στα σοκάκια , τις αντιδράσεις και τις κινήσεις τους.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
«Κλικ».
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Έχουμε φάει τα νιάτα μας να τα σπάμε στην Αθήνα.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Το αντιλαμβάνομαι ως προς το τι θα μπορούσε να αλλάξει. Τα μελανά σημεία μιας πόλης. Όπως η έλλειψη οξυγόνου. Περισσότερο πράσινο.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Σχεδόν πάντα βλέπω ταινία η διαβάζω.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Για τις εκλογές στη Γαλλία και το ευχάριστα ανατρεπτικό αποτέλεσμα.
– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Προς το παρόν μια παύση για αποφόρτιση και καλύτερη έμπνευση. Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι ο κινηματογράφος. Ήδη φλερτάρω με την ιδέα.
➥ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: GEFphotography | Instagram | Facebook