Ο Γεώργιος Ιατρού είναι ένας βαρύτονος που έχει καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις του κοινού με τη μοναδική του φωνή και την ερμηνευτική του ικανότητα. Με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, σπούδασε στις μουσικές ακαδημίες Κολωνίας και Ντύσελνορφ και είναι απόφοιτος του τμήματος Μορικής Βιολογίας του ΔΠΘ. Η καλλιτεχνική του πορεία χαρακτηρίζεται από την αφοσίωσή του στη μουσική τέχνη και την επιθυμία του να εξερευνήσει και να αναδείξει τις βαθύτερες πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας μέσω της μουσικής. Ο Γεώργιος Ιατρού δεν είναι απλώς ένας ερμηνευτής· είναι ένας αφηγητής που χρησιμοποιεί τη φωνή του ως μέσο έκφρασης συναισθημάτων και ιδεών, μεταφέροντας το κοινό σε ένα ταξίδι γεμάτο πάθος και ευαισθησία.
Έχει τραγουδήσει σημαντικούς ρόλους του οπερατικού ρεπερτορίου, όπως Figaro (Barbiere di Siviglia), Eugene Onegin, Marcello (La Bohème), Valentin (Faust), Orfeo του Monteverdi σε όπερες όπως Staatsoper Hamburg, Oper Köln, Εθνική Λυρική Σκηνή, Grand Theater Avignon, Aalto Theater Essen μεταξύ άλλων και έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως οι Graham Vick, Laurent Pelly, Lotte De Beer, D.Hilsdorf και μαέστρους όπως οι Giacomo Sagripanti, Matteo Beltrami, Tomáš Netopil και Sébastien Rouland.
Έχει συμμετάσχει σε σημαντικά φεστιβάλ όπερας, Lied και θεάτρου όπως τα Bachfest Leipzig, Holland Festival, Festival de Marseille, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Romaeuropa σε χώρους όπως Muziekgebouw Amsterdam, Tonhalle Düsseldorf, Irish National Concert Hall, Philharmonie Essen, Grieghallen κ.α. Έχει κερδίσει βραβεία σε διαγωνισμούς τραγουδιού σε Ιταλία, Γερμανία, Ολλανδία και Λουξεμβούργο.
Με τη συμμετοχή του σε τόσες αναρίθμητες παραστάσεις και μουσικά έργα, ο Γεώργιος έχει καθιερωθεί ως μία από τις πιο σημαντικές φωνές της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας. Η ικανότητά του να ερμηνεύει ποικιλία μουσικών ειδών, από κλασικά κομμάτια μέχρι σύγχρονα έργα, τον καθιστά έναν πολύπλευρο καλλιτέχνη που συνεχώς εξελίσσεται. Η παρουσία του στη σκηνή είναι μαγευτική, καθώς η φωνή του διαπνέεται από αυτήν την μοναδική αίσθηση αυθεντικότητας και βάθους.
To 2018 δημιούργησε την ντραγκ περσόνα Νίνα Νάη. Η Νίνα εμφανίζεται σε κλαμπ, σκηνές και, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, διαδικτυακά. Το πρότζεκτ της με τίτλο “Drauma” βραβεύτηκε στον διεθνή διακαλλιτεχνικό διαγωνισμό Goodmesh Concours. Το καλοκαίρι του 2021 έκανε το πρώτο παγκοσμίως ντραγκ ρεσιτάλ λιντ στο Μπαϋρόυτ (Γερμανία) ενώ το 2022 έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο με την ομάδα Bijoux de Kant. Έχει ερμηνεύσει τον ρόλο της drag queen στην όπερα “Στρέλλα” του Μιχάλη Παρασκάκη στην Εθνική Λυρική Σκηνή και έχει δημιουργήσει την παράσταση “Living Room” που παρουσιάστηκε επίσης στην ΕΛΣ. Το 2023 και το 2024 ερμήνευσε τα “Τραγούδια του Ελληνικού Λαού” του Γιάννη Κωνσταντινίδη σε σκηνοθεσία Βijoux de Kant στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Στις “Βάκχες” της Έλλης Παπακωνσταντίνου απέδωσε μια ντραγκ εκδοχή του Τειρεσία σε ευρωπαϊκή τουρνέ σε Ιταλία, Γαλλία, Ολλανδία, Ελλάδα και επαινέθηκε στους New York Times για την ερμηνεία αυτή. Επίσης ίδρυσε το διαδικτυακό Drag & Opera Festival. Συνδημιούργησε το Haus of Karma, μια ντραγκ οικογένεια με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
Το Olafaq τον συνάντησε ένα απόγευμα στο Ολύμπια και η καθιερωμένη ανάκριση των Common People πήγε κάπως έτσι…
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Έλεγα αστροναύτης, αλλά ήθελα να γίνω μπαλερίνος.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Πουλιά, φύση, νερά.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Κλασική μουσική, και να σπάει με Πίτσα Παπαδοπούλου.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η Αχαρνών, είναι ο δρόμος που ζω. Αληθινός κι ανεπιτήδευτος. Ό,τι πρόβλημα και να αντιμετωπίζω μία βόλτα στην Αχαρνών με φέρνει στα ίσα μου.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Το στεγαστικό, τα ενοίκια δηλαδή, και την κίνηση.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Με την έννοια της καινοτομίας και της αποφυγής της παράδοσης… τίποτα. Ίσως ένας φούρνος που κάνει χρωματιστά ψωμιά στη Μητροπόλεως.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
… θα πρέπει να ηρεμήσεις λίγο.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Το Πεδίον του Άρεως.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Την Κάλλας, και από τους εν ζωή τη Μπάλτσα. Επίσης την Κουμαριανού να πηγαίνω να της ζητάω λεμόνι όταν ξεμένω.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Καφές και τραγούδι.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Ότι έχει σχέση με λογαριασμούς, εφορίες, υπηρεσίες κλπ. Έχοντας ζήσει στη Γερμανία 12 χρόνια όπου όλα αυτά γίνονται αυτόματα, νιώθω ότι εδώ χάνω χρόνο χωρίς λόγο.
– Τι είναι ευτυχία;
Ουφ, δύσκολο… Με ρώτησε πρόσφατα κι η ψυχαναλύτρια μου. Δεν ξέρω… Αλλά την έχω βιώσει. Είναι όταν σταματούν οι σκέψεις, όταν σε λούζει νερό κι ανατριχιάζεις, όταν λες την τέλεια νότα και είναι σαν να συντονίζεται το σώμα σου με το σύμπαν.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Η υπόγεια πόλη.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο Ηρώδειο.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Το χαμόγελο.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Είμαι δοσμένη στου έρωτα σου το μαρτύριο, στα χέρια μου κρατώ της κόλασης το εισιτήριο» της Κατερίνας Στανίση.
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
To “Salò, 120 Mέρες στα Σόδομα”.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τις εισόδους πολυκατοικιών, ιδίως στα Πατήσια.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Scarlattina (από τον “Kουρέα της Σεβίλλης”).
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Δυστυχώς αυτή την πλευρά της δεν τη ζω όσο κι αν με γοητεύει, νομίζω όμως πως τα σπάει, ίσως όχι το ίδιο με παλιά, αλλά προσπαθεί.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Αυτό που έγινε στην πανδημία, μηδέν τουρισμός, μηδέν κίνηση, αργοί ρυθμοί. Η πόλη που έγινε χωριό.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Πλένω τα δόντια μου.
– Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Τι ετοιμάζεις και ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Στις 18, 20 & 22/10 τραγουδάω τον Φίγκαρο στον “Κουρέα της Σεβίλλης” του Ροσσίνι στο Ολύμπια σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, Νικολέτα Φιλόσογλου και μουσική διεύθυνση Γιώργου Ζιάβρα. Τον Δεκέμβρη στο ίδιο θέατρο τον Δρ. Φαλκε στη Νυχτερίδα του Στράους. Και την άνοιξη θα βρίσκομαι πάλι στη όπερα του Αμβούργου για την “Οδύσσεια” του John Neumeier σε μουσική Γιώργου Κουρουπού, όπου τραγουδάω τον ρόλο του Δημόδοκου και αμέσως μετά στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής θα αναβιώσουμε την “Πτώση του Οίκου των Κοινών” του Ορέστη Παπαϊωάννου σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη. Στο μεταξύ ετοιμάζουμε και ένα πολύ ιδιαίτερο πρότζεκτ με ντραγκ και ορχήστρα που θα παρουσιαστεί στην φιλαρμονική της Κολωνίας το 2025.
