Ο Φώτης Πεχλιβανίδης είχε πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με τα σχέδια και τα χρώματα. Από τα πρώτα του χρόνια στο γυμνάσιο, τα σκίτσα του μαγνήτιζαν την προσοχή των συμμαθητών και των καθηγητών του, οι οποίοι δεν άργησαν να τον ενθαρρύνουν να εξελίξει το ταλέντο του. Και κάπως έτσι, τα πρώτα του έργα βρήκαν θέση στο περιοδικό της Μαθηματικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδας, ενώ αργότερα οι δημιουργίες του κοσμούσαν τις σελίδες της εφημερίδας “Θεσσαλονίκη”. Με το πέρασμα των χρόνων, καθώς βρισκόταν ακόμα στο λύκειο, άρχισε να συνεργάζεται με τον Τάσο Αποστολίδη, τον σεναριογράφο των κωμωδιών του Αριστοφάνη. Μαζί δημιούργησαν εβδομαδιαία κόμικς-στριπ για την εφημερίδα “Το Ποντίκι”, χαρίζοντας στους αναγνώστες γέλια και σκέψη μέσα από τα καρέ του.

Αυτές οι πρώτες συνεργασίες ήταν μόνο η αρχή για τον Φώτη, αφού το πάθος του για τον σχεδιασμό, την εικονογράφηση και τα κόμικς δεν σταμάτησε ποτέ να μεγαλώνει, και ο ίδιος συνέχισε να εξελίσσει την τέχνη του, αφήνοντας το αποτύπωμά του στον χώρο της ζωγραφικής και των γραφικών τεχνών.

Ο Φώτης έχει δημοσιεύσει τα κόμικς του στα γνωστά περιοδικά Παρά Πέντε, Βαβέλ, και Πρόσωπα, καθώς και στις εφημερίδες Ελευθεροτυπία και Athens Voice. Η δημιουργική του πορεία, όμως, δεν σταματά εκεί, καθώς εργάστηκε ως εικονογράφος σε πολλά περιοδικά, εικονογραφώντας πολλά παιδικά βιβλία και εξώφυλλα βιβλίων ενώ οι συνεργασίες του με διαφημιστικές εταιρείες, όπως το Twingo-mania για την Global και τα κόμικς “Ray” για την Coca-Cola, αποτελούν μερικά παραδείγματα του πολυσχιδούς του ταλέντου.

Η καλλιτεχνική του διεύθυνση αναδείχθηκε σε περιοδικά όπως το Τηλέραμα, Μ2, Madame Figaro, Playboy, ΚΛΙΚ και Men, ενώ τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής στην εφημερίδα Athens Voice. Η δουλειά του εκεί απέσπασε το πρώτο βραβείο σχεδιασμού στα ΕΒΓΕ 2004, ενώ για δεκαοκτώ χρόνια (2000-2018) δίδασκε κόμικς στο τμήμα Σκίτσο – Κόµικς – Cartoon στον εκπαιδευτικό όμιλο ΑΚΤΟ.

Ο Φώτης Πεχλιβανίδης έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις, δύο ζωγραφικής και μία σκίτσου, και έχει συμμετάσχει σε όλα τα Διεθνή Φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ, καθώς και σε ομαδικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στο εξωτερικό, όπως στο Πεκίνο και στην Ιταλία. Το 2006 συμμετείχε στις διοργανώσεις “Cow Parade Athens” και “Hearts in Athens”. Σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο-συγγραφέα Φώτη Γεωργελέ, εξέδωσαν το άλμπουμ “Luna”, το οποίο μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ από τη Fantagraphics Books.

Το νέο του κόμικ με τίτλο “Ένα Καινούργιο Χθες” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Τόπος.

Το Olafaq τον συνάντησε ένα ζεστό απόγευμα για μια βόλτα στα πέριξ του Εθνικού Κήπου και η καθιερωμένη μας ανάκριση πήγε κάπως έτσι…

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Αισθητικός τρομοκράτης!

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Ο ήχος που κάνει όταν σπάει.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
70s lounge soft porn όπως το «La La La» από το Deep Throat Soundtrack, Ike Reiko, Alex Puddu ή μια νεότερη γενιά γάλλων μουσικών, όπως οι Alice et Moi, Vendredi sur Mer, Claire Laffut κ.ά.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η Φωκίωνος Νέγρη στην Κυψέλη, όταν ζούσα εκεί. Τώρα αναζητώ το επόμενο…

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Τους θορυβώδεις Αθηναίους (σπασμένες εξατμίσεις ανεγκέφαλων φαλλών και θα σύστηνα στους σκύλους να μην βγάζουν τόσο συχνά τους ιδιοκτήτες τους βόλτα), θα επέκτεινα τις πεζοδρομήσεις και θα μετέτρεπα το κέντρο της πόλης σε ένα τεράστιο πάρκο πρασίνου και χαράς.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Το κάλλος της πόλης που ήταν κάποτε. Όμορφα ολάνθιστα μπαλκόνια, ραδιόφωνα που παίζουν από μισάνοιχτα παράθυρα, παιδικές φωνές που ξεπετάγονται, την αρχιτεκτονική των νεοκλασικών κτιρίων, την αρμονική συνύπαρξη του κλασικού με την κομψότητα του μοντέρνου.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
…με κουρελιάζεις.

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Ξάπλα στο γρασίδι στο ύψωμα του πάρκου Ελευθερίας.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον Τζιμάκο (Πανούση).

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Το να εισπράξω ένα αυθόρμητο χαμόγελο από τις συνάφειες της μέρας μέχρι να επιστρέψω το βράδυ σπίτι μου ελαφρύτερος.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Το να παρατηρώ διακριτικά τους ανθρώπους γύρω μου και να «συμμετέχω» από απόσταση στις ιστορίες τους. Ειδικά αυτή την εποχή της απόλυτης μοναξιάς των αστικών κέντρων. Ήδη σε πολλές «σύγχρονες» πρωτεύουσες το βλέμμα καταδικάζεται και επιφέρει διώξη!

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Πέρα από την πίεση της δουλειάς, το να μπλέξω σε αδιέξοδες, ανέπνευστες συζητήσεις που περιορίζουν την ελεύθερη σκέψη και στο τέλος να έχω την αίσθηση πως σπατάλησα τον χρόνο μου άχαρα και παρεξηγηματικά.

– Τι είναι ευτυχία;
Να βλέπεις τα λουλούδια να ανθίζουν, τα πουλιά να κελαηδούν και το φως να σε τυλίγει για άλλη μία μέρα.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Λολίτες που αποπλανούν και βασανίζουν μεσήλικες σε απόμερες γειτονιές.

– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Το κέντρο και η ευρύτερη περιοχή γύρω από το κέντρο που διασχίζω καθημερινά. Συχνά αφαιρώ βέλη που μου καρφώνει αυτό το σκανταλιάρικο πλάσμα που εξασκείται στην σκοποβολή και με παρασύρει να πιστέψω στην περιπέτεια της επιθυμίας.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Η πεποίθηση πως τίποτα δεν είναι σημαντικό σε αυτόν τον άθλιο κόσμο, μιας και όλοι έχουμε κοινή μοίρα.

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Walking in the Opposite Direction» του Adrian Borland.

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
“Βίαιοι, Bρώμικοι, Κακοί” του Έττορε Σκόλα.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Ό,τι δεν επιτρέπεται αλλά συνήθως γάτες που ξαπλάρουν και καλόγουστα ή πνευματώδη γκράφιτι.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
στΟΡΓΗ.

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Κάθε πέρσι και καλύτερα.

– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Όλα όσα βιώνουμε επίπεδα παρά τις κάθετες επιθυμίες μας.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Χαζεύω τα νέα της ημέρας στο laptop ή διαβάζω βιβλίο ή βάζω μουσική στα ακουστικά ή και όλα μαζί!

– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Το πορτρέτο της Κατερίνας Γώγου: «Η οργισμένη φωνή του περιθωρίου», της Χριστιάνας Στυλιανού. Ανέκαθεν με ενδιέφεραν οι ανυπόταχτοι και οι ανικανοποίητοι της ψυχής και του πνεύματος που με τα λόγια ή τις πράξεις τους στέκονταν λίγο πιο ψηλά από το επίπεδο των «επαγγελματιών ιδεολόγων» και του καρναβαλικού πλήθους.

– Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Τι ετοιμάζεις και ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον;
Μόλις κυκλοφόρησε το νέο κόμικς μου, “Ένα καινούργιο χθες”, από τις Εκδόσεις Τόπος, με κόμικς που φτιάχτηκαν πριν 30 χρόνια κι όμως είναι τόσο σημερινό! Αλλά αυτό θα το ανακαλύψετε όταν το διαβάσετε. Για εμένα αντιπροσωπεύει την πιο αυθόρμητη και αθώα εποχή μου καλλιτεχνικά. Επίσης, ετοιμάζω τα επόμενα βιβλία μου, το ένα από αυτά με σκίτσα που έφτιαξα την περίοδο του κόβιντ-εγκλεισμού και αν καταφέρω θα ολοκληρώσω κάποια ζωγραφικά έργα για την επόμενη ατομική έκθεση, που έχω χρόνια να κάνω.

➸ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Ο Φώτης Πεχλιβανίδης δεν έχει σόσιαλ. Δουλειές του μπορείτε να δείτε στο site του fotispehlivanidis.com

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News