Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σητεία, στο ανατολικό άκρο της Κρήτης. Ήρθε στην Αθήνα και σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα φοιτητικά της χρόνιας ήταν συνδεδεμένα με τη δραστήρια θεατρική ομάδα του Πανεπιστημίου.

Εφτά μήνες εργασίας σε πολυεθνική ήταν αρκετοί ώστε να υποβάλει την παραίτησή της και να δώσει εξετάσεις στη δραματική σχολή. Σπούδασε υποκριτική και στη συνέχεια παιδαγωγική θεάτρου και θεατρικό παιχνίδι. Ως ηθοποιός μέχρι στιγμής εργάζεται κυρίως στο θέατρο, έχει λάβει μέρος σε ταινίες μικρού μήκους και έχει πάρει μια πρώτη γεύση κι από τηλεόραση.

Μία χαρισματική προσωπικότητα που αντανακλάται σε κάθε πτυχή της ζωής της, με βαθιά εσωτερικότητα, αγαπά και υπηρετεί με σεβασμό την τέχνη μέσω της οποίας εξερευνά τόσο τον εαυτό της όσο και τις ανθρώπινες σχέσεις και αξίες. Πάντα χαμογελαστή και φωτεινή έχει αυτή τη μοναδική και σπάνια ικανότητα να σου μεταφέρει λίγο από το φως της.

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πρόβες για την παράσταση «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου, που θα ανέβει μέσα Νοεμβρίου στο θέατρο Olvio. Απολαμβάνει την καλή παρέα, τις ωραίες συζητήσεις, την ηρεμία της φύσης, τα ταξίδια και τη συντροφιά ενός καλού βιβλίου.

Αγαπάει το κέντρο της Αθήνας, ονειρεύεται ωστόσο να γίνει πιο πράσινο και πιο συμπεριληπτικό, με άφθονο δημόσιο χώρο. Εκεί ζει τα τελευταία χρόνια και θέλει να παραμείνει όσο της το επιτρέπει η λαίλαπα των Airbnb. Η θάλασσα βέβαια καταλαμβάνει πάντα σημαντικό κομμάτι στην καρδιά της και έτσι φροντίζει να τη συναντάει όσο πιο συχνά γίνεται.

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Η γκάμα ήταν μεγάλη, αυτό που είχε κρατήσει περισσότερο απ’ όλα ήταν αεροσυνοδός. Ήθελα να γνωρίσω όλο τον κόσμο, αυτό πίστευα ότι ήταν το job description!..

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Αυτός που θα σε κάνει να μην πατήσεις το snooze. Δεν τον έχω ανακαλύψει ακόμα!

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Νομίζω δε θα ήθελα μουσική. Σίγουρα θα με γοήτευε η δυνατότητα σίγασης/ απορρόφησης του ήχου κατ’ επιλογή.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Οι μεταβάσεις και οι εναλλαγές της. Το πέρασμα από τις πυκνοκατοικημένες περιοχές και τους στενούς δρόμους, στην ανοιχτωσιά των λόφων της. Από τις πηγμένες από αυτοκίνητα λεωφόρους, στο να περπατάς στην αριστερή λωρίδα της Βασιλίσσης Σοφίας μετά την πορεία.

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Θα την έκανα μια προσβάσιμη πόλη. Μια πόλη που να συμπεριλαμβάνει τους κατοίκους της.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Σίγουρα κάποιους από τους ανθρώπους της. Δεν μου έρχεται κάτι για την πόλη, ίσως και να την αδικώ.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Αθήνα σε αγαπάω και έρχονται στιγμές που δε σε αντέχω.

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Δεν έχω ιδέα! Τις περισσότερες φορές που το έχω δοκιμάσει ξελογιάζομαι τόσο εύκολα! Από το τοπίο, από τους ανθρώπους, από το ρυθμό της. Έτσι διαβάζω στο σπίτι!

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Θα ήταν ωραία να είχαμε υπάρξει στην ίδια γειτονιά με τον Leonard Cohen.

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Αυτή την περίοδο, το μαζί της πρόβας, μια μπυρίτσα με αγαπημέν@ς και κάτι από έρωτα.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Οι ενοχές ξετρυπώνουν από τα πιο πιθανά κι απίθανα σημεία σε μη σταθερές ποσότητες… Αγωνίζομαι να μου επιτρέπω την απόλαυση χωρίς φόβο!

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Ο χρόνος στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και η αδικία που μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά μου στο δρόμο.

– Τι είναι ευτυχία;
Να είμαστε παρούσες/ παρόντες στο εδώ και στο τώρα.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Δεν έχω… δεν γνωρίζω και πολλούς.

– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο φουαγιέ ενός θεάτρου, αμέσως μετά την παράσταση. Πιάνεται για σημείο της Αθήνας;!

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Η ειλικρίνεια απέναντι στις επιθυμίες και στις αδυναμίες του.

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Γλιστράμε και περνούμε, κι αν μένει κάτι εδώ, είναι το φως που μας χαρίστηκε να δούμε […] μόνο το φως.» από το Πέρασμα του Αλκίνοου Ιωαννίδη.

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
To The Matrix.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τα παράδοξά της! Εικόνες και καταστάσεις που με ξαφνιάζουν και είτε μου φτιάχνουν τη μέρα, είτε με βγάζουν από τα ρούχα μου.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Η λέξη «σύνδεση».

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Ενίοτε και τη μέρα!

– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Σκέφτομαι ανθρώπους έξω, στο δρόμο. Τις λεωφόρους γεμάτες κόσμο, δέντρα σε κάθε γωνιά. Και χώρος. Δημόσιος χώρος.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Φτιάχνω ιστορίες ξαπλωμένη στο κρεβάτι με τα μάτια κλειστά.

– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Το άρθρο «Ψαράδες ενάντια στο ιαπωνικό κράτος για την απόρριψη υδάτων της Φουκουσίμα στον ωκεανό».

– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Βρίσκομαι σε πρόβες με μία εξαιρετική ομάδα συναδέλφων και συνεργατών για την παράσταση «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου, που θα ανέβει μέσα Νοεμβρίου στο αγαπημένο θέατρο Olvio. Και έπεται συνέχεια και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό!

➪ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Instagram, Facebook