Ο Αλέξης Βιδαλάκης είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης ΒΕΑΚΗ, τελειόφοιτος του τμήματος Μαθηματικών του ΕΚΠΑ, με ειδίκευση στα Παιδαγωγικά, και είναι κάτοχος επάρκειας Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας με μετεκπαίδευση στο Τμήμα Διερμηνέων. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους σκηνοθέτες Cezaris Grauzinis, Άρη Μπινιάρη, Θωμά Μοσχόπουλο, Nikita Milivojevic, Γιάννη Μαργαρίτη, Λυδία Κονιόρδου, τη χορογράφο Έρση Πίττα και τον Thomas Verstraeten των FC Bergman πάνω σε site-specific τεχνικές. Έχει, επίσης, παρακολουθήσει μαθήματα χορού (κλασικού, σύγχρονου, Τζαζ), θεάτρου της επινόησης και σωματικού θεάτρου. Ακόμα έχει ολοκληρώσει μαθήματα θεωρίας μουσικής και Κλασικού τραγουδιού ενώ υπήρξε μέλος της χορωδίας του Εθνικού Ωδείου Αθηνών.

Ο Αλέξης έχει μια αξιοσημείωτη γκάμα δεξιοτήτων, συμπεριλαμβανομένων της ξιφασκίας, της γνώσης των τεχνικών θεατρικού κλόουν, της αφηγηματικής μίμας και θεατρικής κούκλας, ουδέτερης μάσκας, των ιστορικών χορών και της Commedia dell’arte. Οι συνεργασίες του περιλαμβάνουν το Καλλιτεχνικό Δίκτυο “Κινητήρας” και την Αντιγόνη Γύρα, όπου συμμετείχε σε παραστάσεις χοροθεάτρου, site specific, θεάτρου δρόμου, θεάτρου έρευνας και αυτοσχεδιαστικού θεάτρου.

Επιπλέον, έχει εργαστεί με τους “Splish-Splash” σε παραστάσεις βασισμένες σε τεχνικές αφηγηματικής μίμας και βωβού κινηματογράφου, καθώς και με τους “Playback Ψ” και την Αλεξάνδρα Βασιλείου σε παραστάσεις θεάτρου Documento και βιωματικού θεάτρου. Τέλος, η συνεργασία του με τους “Patari Project” και τη Σοφία Πάσχου επικεντρώθηκε σε παραστάσεις θεάτρου της επινόησης και σωματικού θεάτρου.

Έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις: “Ζωή μετά χαμηλών πτήσεων”, “Θεσμοφοριάζουσες”, “Οι Σωσμένοι”, “Να τα πούμε;”, “Joan of mArc”, “ScarMface”, “Πέρσες”, “Manon”, “New Εra?”, “4 Εποχές”, “Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου”, “Underground”, και το “Πόθεν ¨Εσχες” της Νεφέλη Μαϊστράλη κ.ά. Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με τους Γιάννη Μαργαρίτη, Θωμά Μοσχόπουλο, Ηλία Καρελλά, Γιάγκο Ανδρεάδη, Δημήτρη Κανέλλο, Πάρη Ερωτοκρίτου, Αμάλια Μπένετ, Αντιγόνη Γύρα, Γιάννη Οικονομίδη, Σοφία Πάσχου, Τάκη Τζαμαριά, Γιάννη Μπέζο, Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Γιάννη Τσορτέκη, Nikita Milivojevic, Κώστα Φιλίππογλου, 4 Frontal, Μιχάλη Βογιατζάκη.

Στην τηλεόραση συμμετείχε στην σειρά “Παρουσιάστε!”, στο “Εκτός Υπηρεσίας” στον ΑΝΤ1 και στους “Πανθέους”. Στο έργο του Λοράν Μοβινιέ “Αυτό που εγώ ονομάζω Λήθη” σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κανέλλου συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτη.

Το Olafaq συνάντησε τον Αλέξη στο Παγκράτι και η καθιερωμένη ανάκριση πήγε κάπως έτσι…

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Από μικρός έβρισκα τις θετικές επιστήμες συναπραστικές και έτσι πάντα ονειρευόμουν να γίνω ή αστροφυσικός ή γιατρός. Σπούδασα τελικά στο Μαθηματικό Αθηνών.

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Οι ήχοι τις φύσης.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Μου αρέσει να παρατηρώ και να ακούω τους άλλους γύρω μου, να συμπληρώνω τα σπαράγματα των στιγμών τους με τη φαντασία μου και φτιάχνω ιστορίες. Είναι κάτι που κάνω συχνά, δε θα ήθελα μουσική. Θα κάλυπτε τους ήχους των ανθρώπων.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Τα κτίρια της, τα νεοκλασικά, τα ερειπωμένα, οι παλιές γειτονιές και οι παλιές πόρτες και οι μικροί κήποι…

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Είναι τόσα πολλά. Αν ήταν ένα πράγμα να διαλέξω, θα εξαφάνιζα τις πολυκατοικίες, να αναπνεύσει λίγο το αστικό τοπίο, να ανοίξει ο ορίζοντας.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Την πολυπολιτισμικότητα της.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
…είσαι εχθρική και αφιλόξενη.

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Εγώ προτιμώ το Ζάππειο.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Την κυρία Χρύσα Κουβελιώτου. Προτιμώ μια ενδιαφέρουσα επιστήμονα παρά μια διασημότητα στη γειτονιά μου.

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Ένα σακίδιο με νερό, σνακς, φαγητό, βιβλίο. Σίγουρα ένα μεγάλο διάλειμμα κάπου στο κέντρο για περπάτημα ή άραγμα να γεμίσεις λίγο μπαταρίες και το βραδάκι παρέα ή μόνος κάτι για να αποφορτιστείς. Ταινία ή φαγητό ή βόλτα.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Το σεξ. Είναι ό,τι πιο όμορφο οι άνθρωποι μπορούν να μοιραστούν. Και όμως αυτές οι στιγμές οι τόσο προσωπικές και μοναδικά φτιαγμένες είναι τόσο φορτωμένες με ενοχή, προσδοκίες, ντροπή, πρέπει και δεν πρέπει. Ο συντηρητισμός, ο φανατισμός, η θρησκοληψία που είναι ακόμα ιδιαίτερα αισθητά στον κοινωνικό, πολιτικό ιστό μας δεν βοηθούν καθόλου στην απενοχοποίηση.

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Το άγχος της ρουτίνας. Όταν οι μέρες επαναλαμβάνονται χωρίς να αλλάζει τίποτα, με πιάνει πανικός.

– Τι είναι ευτυχία;
Δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Έχω μόνο την αίσθηση ότι όσο γίνεται η ζωή μας όλο και πιο πολύπλοκη, τόσο απομακρυνόμαστε από την ευτυχία.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Δεν ήξερα, έψαξα και βρήκα για τις “υπόγειες στοές της Αθήνας” που νόμιζα ότι υπήρχαν…

– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο θέατρο έχω μόνο χτυπηθεί από έρωτα.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Επειδή όλοι είμαστε πολύπλοκοι, καταλήγουμε να είμαστε απλοί μες την πολυπλοκότητα μας.

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
“Καιθέλω νάρθω να σαρπάξω αποτηνάλλη”.

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το “Trainspotting”. Αλλα να γυριστεί για την Αθήνα.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Δεν φωτογραφίζω, δεν μπορώ ποτέ να αποφασίσω τι να βάλω στο καρέ. Προτιμώ να περνάω συχνά από τα ίδια μέρη παρατηρώντας τα ίδια πράγματα και πως έχουν αλλάξει από το χρόνο.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
“Κουρουκομπούλα”

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Ρωτάς τον ποιο ακατάλληλο άνθρωπο. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα…

– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
“Η πόλη που κρύβεται στη σκιά της”.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Κλείνω το φως και φωνάζω τον γάτο να έρθει στο κρεβάτι, αν δεν είναι ήδη εκεί.

– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Το άρθρο “Brutalist Plants”.

– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Αυτή τη περίοδο απολαμβάνω τη συνεργασία μου με τους 4 Frontal και τους δύο σκηνοθέτες μας, Κώστα Φιλίππογλου και Γιώτα Σερεμέτη στο “Πόθεν έσχες”, ένα πρωτότυπο έργο της Νεφέλης Μαϊστράλη. Το μέλλον είναι αβέβαιο και γι’αυτο προσπαθώ να εστιάζω στο παρόν. Και το παρόν μου είναι εκεί, στο θέατρο Βεάκη.

➸ INFO για το σκονάκι σου: Instagram | Facebook 

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News