Πριν 11 χρόνια, ξημερώματα 17 προς 18 Σεπτεμβρίου ο χρόνος σταμάτησε για λίγο. Ήταν η στιγμή που μέλος της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή μαχαίρωσε τον Παύλο Φύσσα.
Επέστρεφα σπίτι την ώρα που το ασθενοφόρο έφευγε. Έβλεπα κόσμο μαζεμένο, μία αναταραχή. Αγχώθηκα. Πήγα να ρωτήσω γείτονες και ανθρώπους που γνώριζα. Μαχαίρωσαν ένα παλικάρι. Πάγωσα. Ο Παύλος ήταν, ο Φύσσας. Άδειασα. Δεν καταλάβαινα τι συνέβη. Ήρθαν φίλοι μόλις το έμαθαν. Η Τσαλδάρη γέμισε κόσμο. Είπαν πρόσεχε, έχει γύρω γύρω Χρυσαυγίτες, αυτοί τον μαχαίρωσαν. Δεν πρέπει να επικρατήσει ο φόβος όμως. Και αυτό ήταν στο μυαλό πολλών.
Το επόμενο πρωί μάθαμε ότι ο Παύλος ήταν νεκρός.
Μαζευτήκαμε από πολύ νωρίς με φίλους στο “σημείο” ‘οπως αργότερα θα συνεχίσαμε να λέμε το σημείο που δολοφονήθηκε. Πήγαμε για να αποδόσουμε φόρο τιμής, να συζητήσουμε με τους γείτονές μας, να μην αφήσουμε τον τρόμο να κυριαρχήσει.
Δεν είχαμε καταλάβει πόσο έξω απ’τα σύνορα της γειτονιάς μας θα έβγαινε όλο αυτό. Σαν αντανακλαστικό στην τρομολαγνεία τους, ολοένα και περισσότεροι μαζέυτηκαν στο σημείο της δολοφονίας. Ένα λουλούδι, ένα χαρτί με αφιερώσεις. Απλά να σταθούμε εκεί, δείχνοντας ότι ο τρόμος που θέλουν να σπείρουν δε θα περάσει.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών. Πέρα από κομματικούς χρωματισμούς και καλέσματα, έφηβοι, γονείς με παιδιά, γείτονες και νέοι από κάθε γωνιά της Αττικής ήρθαν για να σταθούν ενάντια στο τέρας της Χρυσής Αυγής. Είχε ξεπεράσει τα όρια της γειτονιάς μας, του δήμου μας. Πρώτη φορά είδαμε τόσο κόσμο στο Κερατσίνι. Όλη η Αθήνα ήρθε να ξαναπάρει πίσω τις γειτονιές της.
Λίγες μέρες πριν, μέλη της οργάνωσης είχαν επιτεθεί σε μέλη του ΠΑΜΕ, λίγους μήνες πριν είχαν σκοτώσει τον Σαχζάτ Λουκμάν και δεν είχε περάσει ένας χρόνος από τότε που δύο αιγύπτιοι ψαράδες στο Πέραμα είχαν πέσει νεκροί από χέρια της Χρυσής Αυγής.
Οι ασκοί του Αιόλου είχαν ανοίξει. Ο Παύλος έγραφε ιστορία. Μαζικές διαδηλώσεις, εκδηλώσεις συμπαράστασης και διαμαρτυρίες κατά της Χρυσής Αυγής κατέστησαν πλέον σαφές ότι το φασιστικό μίσος δε θα περάσει και ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια σε μία εγκληματική οργάνωση.
Η δολοφονία του Παύλου ήταν η αρχή ενός αγώνα για την τιμωρία και τον περιορισμό των εγκληματικών ενεργειών τους.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα προκάλεσε την κινητοποίηση των αρχών (πολιτικών και δικαστικών). Ο Ρουπακιάς προφυλακίστηκε με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και η δίκη του, που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2015, αποτελεί ένα από τα κεφάλαια της μεγάλης «Δίκης της Χρυσής Αυγής», με τους συνολικά 69 κατηγορούμενος, από τους οποίους ξεχωρίζει ο αρχηγός του κόμματος Νίκος Μιχαλολιάκος. Κατηγορούνται μεταξύ άλλων για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και απόπειρες ανθρωποκτονιών.
Η απόφαση του δικαστηρίου ανακοινώθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020 και αποτέλεσε μία ιστορική στιγμή. Πλήθος κόσμου έξω από το εφετείο πανηγύριζε στην ανακοίνωση : Η Χρυσή Αυγή κρίθηκε εγκληματική οργάνωση σε μια ιστορική απόφαση- κόντρα στην πρόταση που είχε υποβάλει η εισαγγελέας Αδαμαντία Οικονόμου ότι δεν υφίσταται εγκληματική οργάνωση και πως όλες οι ενέργειες είναι μεμονωμένα περιστατικά, που δεν συνδέονται μεταξύ τους, αφαιρώντας δηλαδή την πολιτική κατεύθυνση στις εγκληματικές δράσεις της Χρυσής Αυγής.
Ένοχοι για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης κρίθηκαν οι: Μιχαλολιάκος, Λαγός, Κασιδιάρης, Παππάς, Ματθαιόπουλος, Παναγιώταρος, Γερμενής και ένοχοι για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση κρίθηκαν οι υπόλοιποι 11 κατηγορούμενοι βουλευτές και οι δυο πυρηνάρχες.
Νωρίτερα ο Γιώργος Ρουπακιάς είχε κριθεί ένοχος για την ανθρωποκτονία από πρόθεση με θύμα τον Παύλο Φύσσα. Από τους υπόλοιπους 17 για την ίδια υπόθεση, οι 15 κρίθηκαν ένοχοι για συνέργεια (Αναστάσιος -Μάριος Αναδιώτης, Γεώργιος Δήμου, Ελπιδοφόρος Καλαρίτης, Ιωάννης Βασίλειος Κομιανός, Κωνσταντίνος Κορκοβίλης, Αναστάσιος Μιχάλαρος, Γεώργιος Πατέλης, γραμματέας της ΤΟ Νίκαιας- πυρηνάρχης της οργάνωσης, Γεώργιος Σκάλκος, Γέωργιος Σταμπέλος, Λέων Τσαλίκης Αθανάσιος Τσόρβας, Νικόλαος Τσόρβας, και Αριστοτέλης Χρυσαφίτης).
Με το άκουσμα της απόφασης η μητέρα του Παύλου, κ. Μάγδα Φύσσα ξέσπασε σε λυγμούς και το ακροατήριο σε χειροκροτήματα. «Ο Παύλος τα κατάφερε… Γιε μου», είπε μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου. Μία μάνα που δε σταμάτησε στιγμή να θρηνεί αλλά και να παλεύει παίρνοντας όλον τον αντιφασιστικό αγώνα των τελευταίων χρόνων στις πλάτες της. Για εκείνη ο αγώνας κατά του φασισμού, του ρατσισμού, οποιασδήποτε μορφής καταπίεσης, είναι ένας τρόπος δικαίωσης.
Φέτος, τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του βρήκαν για μία ακόμη φορά τον κόσμο να γίνεται μία γροθιά σε εκδηλώσεις στον Πολυχώρο Λιπασμάτων στο Κερατσίνι. Την περιοχή που μεγάλωσε ο Παύλος, τη γειτονιά μας.
Η οικογένεια και οι φίλοι του Παύλου, με αγώνα αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα σύλλογο μέσα από τον οποίο, η τέχνη, ο πολιτισμός θα γίνουν η φωνή ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης.
Ο Σύλλογος Πολιτισμού «Παύλος Killah P Φύσσας» ιδρύθηκε για πλαισιώνει πλέον τον αντιφασιστικό αγώνα που τόσα χρόνια η δολοφονία του έχει ξεκινήσει, με τη διοργάνωση πολιτικών και πολιτιστικών δράσεων.
Φίλοι και οικογένεια μετουσίωσαν το βίωμα σε θετική δράση στην κοινότητα και αυτό αποτέλεσε συγκολλητική ουσία στο Κερατσίνι και στην Δραπετσώνα.
Από τη δημιουργία του, ο Σύλλογος αυτός είναι ο φορέας διοργάνωσης τόσο του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη όσο και των υπολοίπων πρωτοβουλιών και εκδηλώσεων, όπως συναυλίες, stand up comedy, εκθέσεις φωτογραφίες, θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές και εικαστικά δρώμενα.
«Βασικός σκοπός του Συλλόγου δε θα μπορούσε να μην είναι η διατήρηση της μνήμης του Παύλου ώστε να μην υπάρξει κανένας άλλος άνθρωπος δολοφονημένος από τα χέρια ακροδεξιών – ναζιστικών φρονημάτων».
Ο Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης και φέτος αποτέλεσε πεδίο συνάντησης πολλών διαφορετικών κόσμων κοινωνικής – πολιτισμικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης. « Βρισκόμαστε μαζί, εκεί όπου συναντιέται ο πόνος με τη δημιουργία και τον αγώνα ενάντια στην αδικία και τη συγκάλυψη» αναφέρει ο Σύλλογος.
Καλλιτέχνες, άνθρωποι του πολιτισμού, τραγουδιστές, φωτογράφοι και ακαδημαϊκοί, συντάσσονται μαζί με την οικογένεια, και κάθε θύμα του φασισμού και δίνουν τη δική τους παρουσία σε έναν αγώνα που δεν πρέπει ποτέ να σβήσει καθώς η ρατσιστική και φασιστική ρητορική βρίσκονται παντού εκεί έξω.
Η μουσική ήταν η ζώη του Παύλου. Εκφραζόταν μέσα από τα τραγούδια και τους στίχους του. Είχε βαθιά ενσυναίσθηση και η αδικία ήταν κάτι που τον έπνιγε. «Αν δεν με είχατε μάθει να αγαπάω, δεν θα μπορούσα να διακρίνω τη δυστυχία που υπάρχει εκεί έξω» είχε πεί στη μητέρα του, την κ. Μάγδα.
Έχοντας συνεργαστεί με γνωστούς καλλιτέχνες της χιπ-χοπ σκηνής, όπως ο Δημήτρης Μεντζέλος από τα «Ημισκούμπρια», είχε αρχίσει να διαμορφώνει το προσωπικό του στιλ στο συγκεκριμένο μουσικό είδος, μετέχοντας σε δισκογραφικές συλλογές, αλλά και σε συναυλίες στην Αθήνα και την περιφέρεια. Μέσα από τους στίχους των τραγουδιών του μιλούσε για το προσφυγικό, για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Δεκεμβριανά του 2008 και του Κάρλο Τζουλιάνι στις διαδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης το 2001 στη Γένοβα. Είχε αναπτύξει αντιφασιστική δράση, αν και δεν ανήκε σε κάποιο κόμμα, όπως είχε δηλώσει ο πατέρας του. Το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Killah P. σήμαινε «Killer of the Past» («Φονιάς του Παρελθόντος»).
Έτσι κάθε χρόνο, οι εκδηλώσεις του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη κορυφώνονται με μία μεγάλη συνυαλία, με καλλιτέχνες και δημιουργούς που παίρνουν θέση δίπλα στους φίλους και την οικογένεια του Παύλου, τιμώντας τη μνήμη του και τον αντιφασιστικό αγώνα και ολοκληρώνονται στις 18 Σεπτέμβρη με την ενωτική αντιφασιστική συγκέντρωση στο μνημείο του Παύλου και την πορεία προς τη Μάντρα Μπλόκου της Κοκκινιάς. Σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα και της θυσίας του λαού που θα στέκεται αιώνια απέναντι στους φασίστες και τα εγκλήματα τους.
Ο αγώνας τόσων χρόνων παίρνει σάρκα και οστά. Η Χρυσή Αυγή είναι πλέον εγκληματική οργάνωση. Εκδηλώσεις πολιτισμού, παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις φωτογραφικές και εικαστικές πλέκουν ένα περιβάλλον καλλιτεχνικών δράσεων που στέκονται ενάντια στη βία και το φασισμό. Ο Σύλλογος Πολιτισμού «Παύλος Killah P Φύσσας» είναι πλέον εδώ για να φέρει την άσβεστη σπίθα της ελευθερίας, του αντιφασιστικού αγώνα και της μνήμης του Παύλου.
Είναι στο χέρι μας να την αναγνωρίσουμε, να αντισταθούμε και να την καταπολεμήσουμε στη μνήμη όσων βίαια χάθηκαν από αυτή.
«Έντεκα χρόνια από τη νύχτα που η στάση του Παύλου καθόρισε τους αντιφασιστικούς αγώνες της επόμενης δεκαετίας, διαμόρφωσε το αντιφασιστικό φρόνημα των επόμενων γενεών και αποτέλεσε την αρχή μιας μακράς και επίπονης διαδικασίας που είχε ως αποτέλεσμα την καταδίκη των φασιστών της Χ.Α. σε δικαστικό επίπεδο, αλλά και την πάταξη των οπαδών του φασισμού σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας.»
Πριν 11 χρόνια, ξημερώματα 17 προς 18 Σεπτεμβρίου ο χρόνος σταμάτησε για λίγο. Ήταν η στιγμή που μέλος της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή μαχαίρωσε τον Παύλο Φύσσα.
Επέστρεφα σπίτι την ώρα που το ασθενοφόρο έφευγε. Έβλεπα κόσμο μαζεμένο, μία αναταραχή. Αγχώθηκα. Πήγα να ρωτήσω γείτονες και ανθρώπους που γνώριζα. Μαχαίρωσαν ένα παλικάρι. Πάγωσα. Ο Παύλος ήταν, ο Φύσσας. Άδειασα. Δεν καταλάβαινα τι συνέβη. Ήρθαν φίλοι μόλις το έμαθαν. Η Τσαλδάρη γέμισε κόσμο. Είπαν πρόσεχε, έχει γύρω γύρω Χρυσαυγίτες, αυτοί τον μαχαίρωσαν. Δεν πρέπει να επικρατήσει ο φόβος όμως. Και αυτό ήταν στο μυαλό πολλών.
Το επόμενο πρωί μάθαμε ότι ο Παύλος ήταν νεκρός.
Μαζευτήκαμε από πολύ νωρίς με φίλους στο “σημείο” ‘οπως αργότερα θα συνεχίσαμε να λέμε το σημείο που δολοφονήθηκε. Πήγαμε για να αποδόσουμε φόρο τιμής, να συζητήσουμε με τους γείτονές μας, να μην αφήσουμε τον τρόμο να κυριαρχήσει.
Δεν είχαμε καταλάβει πόσο έξω απ’τα σύνορα της γειτονιάς μας θα έβγαινε όλο αυτό. Σαν αντανακλαστικό στην τρομολαγνεία τους, ολοένα και περισσότεροι μαζέυτηκαν στο σημείο της δολοφονίας. Ένα λουλούδι, ένα χαρτί με αφιερώσεις. Απλά να σταθούμε εκεί, δείχνοντας ότι ο τρόμος που θέλουν να σπείρουν δε θα περάσει.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών. Πέρα από κομματικούς χρωματισμούς και καλέσματα, έφηβοι, γονείς με παιδιά, γείτονες και νέοι από κάθε γωνιά της Αττικής ήρθαν για να σταθούν ενάντια στο τέρας της Χρυσής Αυγής. Είχε ξεπεράσει τα όρια της γειτονιάς μας, του δήμου μας. Πρώτη φορά είδαμε τόσο κόσμο στο Κερατσίνι. Όλη η Αθήνα ήρθε να ξαναπάρει πίσω τις γειτονιές της.
Λίγες μέρες πριν, μέλη της οργάνωσης είχαν επιτεθεί σε μέλη του ΠΑΜΕ, λίγους μήνες πριν είχαν σκοτώσει τον Σαχζάτ Λουκμάν και δεν είχε περάσει ένας χρόνος από τότε που δύο αιγύπτιοι ψαράδες στο Πέραμα είχαν πέσει νεκροί από χέρια της Χρυσής Αυγής.
Οι ασκοί του Αιόλου είχαν ανοίξει. Ο Παύλος έγραφε ιστορία. Μαζικές διαδηλώσεις, εκδηλώσεις συμπαράστασης και διαμαρτυρίες κατά της Χρυσής Αυγής κατέστησαν πλέον σαφές ότι το φασιστικό μίσος δε θα περάσει και ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια σε μία εγκληματική οργάνωση.
Η δολοφονία του Παύλου ήταν η αρχή ενός αγώνα για την τιμωρία και τον περιορισμό των εγκληματικών ενεργειών τους.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα προκάλεσε την κινητοποίηση των αρχών (πολιτικών και δικαστικών). Ο Ρουπακιάς προφυλακίστηκε με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και η δίκη του, που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2015, αποτελεί ένα από τα κεφάλαια της μεγάλης «Δίκης της Χρυσής Αυγής», με τους συνολικά 69 κατηγορούμενος, από τους οποίους ξεχωρίζει ο αρχηγός του κόμματος Νίκος Μιχαλολιάκος. Κατηγορούνται μεταξύ άλλων για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και απόπειρες ανθρωποκτονιών.
Η απόφαση του δικαστηρίου ανακοινώθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020 και αποτέλεσε μία ιστορική στιγμή. Πλήθος κόσμου έξω από το εφετείο πανηγύριζε στην ανακοίνωση : Η Χρυσή Αυγή κρίθηκε εγκληματική οργάνωση σε μια ιστορική απόφαση- κόντρα στην πρόταση που είχε υποβάλει η εισαγγελέας Αδαμαντία Οικονόμου ότι δεν υφίσταται εγκληματική οργάνωση και πως όλες οι ενέργειες είναι μεμονωμένα περιστατικά, που δεν συνδέονται μεταξύ τους, αφαιρώντας δηλαδή την πολιτική κατεύθυνση στις εγκληματικές δράσεις της Χρυσής Αυγής.
Ένοχοι για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης κρίθηκαν οι: Μιχαλολιάκος, Λαγός, Κασιδιάρης, Παππάς, Ματθαιόπουλος, Παναγιώταρος, Γερμενής και ένοχοι για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση κρίθηκαν οι υπόλοιποι 11 κατηγορούμενοι βουλευτές και οι δυο πυρηνάρχες.
Νωρίτερα ο Γιώργος Ρουπακιάς είχε κριθεί ένοχος για την ανθρωποκτονία από πρόθεση με θύμα τον Παύλο Φύσσα. Από τους υπόλοιπους 17 για την ίδια υπόθεση, οι 15 κρίθηκαν ένοχοι για συνέργεια (Αναστάσιος -Μάριος Αναδιώτης, Γεώργιος Δήμου, Ελπιδοφόρος Καλαρίτης, Ιωάννης Βασίλειος Κομιανός, Κωνσταντίνος Κορκοβίλης, Αναστάσιος Μιχάλαρος, Γεώργιος Πατέλης, γραμματέας της ΤΟ Νίκαιας- πυρηνάρχης της οργάνωσης, Γεώργιος Σκάλκος, Γέωργιος Σταμπέλος, Λέων Τσαλίκης Αθανάσιος Τσόρβας, Νικόλαος Τσόρβας, και Αριστοτέλης Χρυσαφίτης).
Με το άκουσμα της απόφασης η μητέρα του Παύλου, κ. Μάγδα Φύσσα ξέσπασε σε λυγμούς και το ακροατήριο σε χειροκροτήματα. «Ο Παύλος τα κατάφερε… Γιε μου», είπε μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου. Μία μάνα που δε σταμάτησε στιγμή να θρηνεί αλλά και να παλεύει παίρνοντας όλον τον αντιφασιστικό αγώνα των τελευταίων χρόνων στις πλάτες της. Για εκείνη ο αγώνας κατά του φασισμού, του ρατσισμού, οποιασδήποτε μορφής καταπίεσης, είναι ένας τρόπος δικαίωσης.
Φέτος, τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του βρήκαν για μία ακόμη φορά τον κόσμο να γίνεται μία γροθιά σε εκδηλώσεις στον Πολυχώρο Λιπασμάτων στο Κερατσίνι. Την περιοχή που μεγάλωσε ο Παύλος, τη γειτονιά μας.
Η οικογένεια και οι φίλοι του Παύλου, με αγώνα αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα σύλλογο μέσα από τον οποίο, η τέχνη, ο πολιτισμός θα γίνουν η φωνή ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης.
Ο Σύλλογος Πολιτισμού «Παύλος Killah P Φύσσας» ιδρύθηκε για πλαισιώνει πλέον τον αντιφασιστικό αγώνα που τόσα χρόνια η δολοφονία του έχει ξεκινήσει, με τη διοργάνωση πολιτικών και πολιτιστικών δράσεων.
Φίλοι και οικογένεια μετουσίωσαν το βίωμα σε θετική δράση στην κοινότητα και αυτό αποτέλεσε συγκολλητική ουσία στο Κερατσίνι και στην Δραπετσώνα.
Από τη δημιουργία του, ο Σύλλογος αυτός είναι ο φορέας διοργάνωσης τόσο του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη όσο και των υπολοίπων πρωτοβουλιών και εκδηλώσεων, όπως συναυλίες, stand up comedy, εκθέσεις φωτογραφίες, θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές και εικαστικά δρώμενα.
«Βασικός σκοπός του Συλλόγου δε θα μπορούσε να μην είναι η διατήρηση της μνήμης του Παύλου ώστε να μην υπάρξει κανένας άλλος άνθρωπος δολοφονημένος από τα χέρια ακροδεξιών – ναζιστικών φρονημάτων».
Ο Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης και φέτος αποτέλεσε πεδίο συνάντησης πολλών διαφορετικών κόσμων κοινωνικής – πολιτισμικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης. « Βρισκόμαστε μαζί, εκεί όπου συναντιέται ο πόνος με τη δημιουργία και τον αγώνα ενάντια στην αδικία και τη συγκάλυψη» αναφέρει ο Σύλλογος.
Καλλιτέχνες, άνθρωποι του πολιτισμού, τραγουδιστές, φωτογράφοι και ακαδημαϊκοί, συντάσσονται μαζί με την οικογένεια, και κάθε θύμα του φασισμού και δίνουν τη δική τους παρουσία σε έναν αγώνα που δεν πρέπει ποτέ να σβήσει καθώς η ρατσιστική και φασιστική ρητορική βρίσκονται παντού εκεί έξω.
Η μουσική ήταν η ζώη του Παύλου. Εκφραζόταν μέσα από τα τραγούδια και τους στίχους του. Είχε βαθιά ενσυναίσθηση και η αδικία ήταν κάτι που τον έπνιγε. «Αν δεν με είχατε μάθει να αγαπάω, δεν θα μπορούσα να διακρίνω τη δυστυχία που υπάρχει εκεί έξω» είχε πεί στη μητέρα του, την κ. Μάγδα.
Έχοντας συνεργαστεί με γνωστούς καλλιτέχνες της χιπ-χοπ σκηνής, όπως ο Δημήτρης Μεντζέλος από τα «Ημισκούμπρια», είχε αρχίσει να διαμορφώνει το προσωπικό του στιλ στο συγκεκριμένο μουσικό είδος, μετέχοντας σε δισκογραφικές συλλογές, αλλά και σε συναυλίες στην Αθήνα και την περιφέρεια. Μέσα από τους στίχους των τραγουδιών του μιλούσε για το προσφυγικό, για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Δεκεμβριανά του 2008 και του Κάρλο Τζουλιάνι στις διαδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης το 2001 στη Γένοβα. Είχε αναπτύξει αντιφασιστική δράση, αν και δεν ανήκε σε κάποιο κόμμα, όπως είχε δηλώσει ο πατέρας του. Το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Killah P. σήμαινε «Killer of the Past» («Φονιάς του Παρελθόντος»).
Έτσι κάθε χρόνο, οι εκδηλώσεις του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη κορυφώνονται με μία μεγάλη συνυαλία, με καλλιτέχνες και δημιουργούς που παίρνουν θέση δίπλα στους φίλους και την οικογένεια του Παύλου, τιμώντας τη μνήμη του και τον αντιφασιστικό αγώνα και ολοκληρώνονται στις 18 Σεπτέμβρη με την ενωτική αντιφασιστική συγκέντρωση στο μνημείο του Παύλου και την πορεία προς τη Μάντρα Μπλόκου της Κοκκινιάς. Σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα και της θυσίας του λαού που θα στέκεται αιώνια απέναντι στους φασίστες και τα εγκλήματα τους.
Ο αγώνας τόσων χρόνων παίρνει σάρκα και οστά. Η Χρυσή Αυγή είναι πλέον εγκληματική οργάνωση. Εκδηλώσεις πολιτισμού, παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις φωτογραφικές και εικαστικές πλέκουν ένα περιβάλλον καλλιτεχνικών δράσεων που στέκονται ενάντια στη βία και το φασισμό. Ο Σύλλογος Πολιτισμού «Παύλος Killah P Φύσσας» είναι πλέον εδώ για να φέρει την άσβεστη σπίθα της ελευθερίας, του αντιφασιστικού αγώνα και της μνήμης του Παύλου.
Είναι στο χέρι μας να την αναγνωρίσουμε, να αντισταθούμε και να την καταπολεμήσουμε στη μνήμη όσων βίαια χάθηκαν από αυτή.
«Έντεκα χρόνια από τη νύχτα που η στάση του Παύλου καθόρισε τους αντιφασιστικούς αγώνες της επόμενης δεκαετίας, διαμόρφωσε το αντιφασιστικό φρόνημα των επόμενων γενεών και αποτέλεσε την αρχή μιας μακράς και επίπονης διαδικασίας που είχε ως αποτέλεσμα την καταδίκη των φασιστών της Χ.Α. σε δικαστικό επίπεδο, αλλά και την πάταξη των οπαδών του φασισμού σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας.»
