Ξηρασία, ακραία καιρικά φαινόμενα, ρύπανση ατμόσφαιρας και υδάτων, συνθέτουν ένα ζοφερό σκηνικό για το μέλλον του πλανήτη μας που πλέον μετρά αντίστροφα.
Σε έκθεση της ευρωπαϊκής υπηρεσίας Κοπέρνικος και του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, για τις κλιματικές συνθήκες στην Ευρώπη οι δύο υπηρεσίες προειδοποιούν ότι η ήπειρος είναι αντιμέτωπη ολοένα και συχνότερα με κύματα ακραίας ζέστης, την οποία δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει ο ανθρώπινος οργανισμός.
Η υπερθέρμανση τροφοδοτεί τα ακραία καιρικά φαινόμενα και αυτό συμβαίνει με «εκπληκτική ταχύτητα», προειδοποιούν οι επιστήμονες. «Ο κόσμος αλλάζει γρήγορα και μας βλάπτει ήδη – αυτή είναι η ωμή διαπίστωση», δήλωσε ο καθηγητής Μάαρτεν βαν Άαλστ, διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου για το Κλίμα του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου.
Ο κόσμος βρίσκεται επί του παρόντος σε τροχιά ανόδου της θερμοκρασίας κατά τουλάχιστον 2,5 βαθμούς Κελσίου. Με βάση όσα έχουμε βιώσει μέχρι σήμερα, αυτό θα επιφέρει θάνατο και καταστροφή πολύ μεγαλύτερη από αυτή που ήδη έχουμε βιώσει.
Οι θάνατοι που συνδέονται με τη ζέστη αυξήθηκαν κατά περίπου 30% στην Ευρώπη τα τελευταία 20 χρόνια. Ενώ, οι παγκόσμιες μέσες θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας (SST) παρέμειναν επίμονα και ασυνήθιστα υψηλές, φτάνοντας σε επίπεδα ρεκόρ για την εποχή του έτους από τον Απρίλιο έως τον Δεκέμβριο. Οι επιστήμονες προσπαθούν με κάθε τρόπο να περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη και να επιβραδύνουν την κλιματική κρίση.
Σε αυτή τη μάχη κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μια νέα έρευνα έρχεται να προσθέσει μια ενδιαφέρουσα παράμετρο. Η μελέτη με τίτλο “Global atmospheric methane uptake by upland tree woody surfaces” ανακάλυψε ότι οι ξυλώδεις επιφάνειες των δέντρων σε ορεινές περιοχές μπορούν να απορροφήσουν σημαντικές ποσότητες μεθανίου από την ατμόσφαιρα.
Το μεθάνιο είναι ένα από τα πιο ισχυρά αέρια του θερμοκηπίου, με δυνατότητα να παγιδεύει θερμότητα στην ατμόσφαιρα 25 φορές περισσότερο από το διοξείδιο του άνθρακα σε μια χρονική περίοδο 100 ετών.
Η μείωση της συγκέντρωσης του μεθανίου στην ατμόσφαιρα είναι κρίσιμη για την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής.
Τα δέντρα δεν είναι μόνο πηγές οξυγόνου και δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα, αλλά τώρα αποδεικνύεται ότι έχουν έναν ακόμη σημαντικό ρόλο στην ισορροπία του κλίματος. Η έρευνα εστίασε στις ξυλώδεις επιφάνειες των δέντρων σε ορεινές περιοχές και διαπίστωσε ότι αυτές οι επιφάνειες μπορούν να απορροφήσουν μεθάνιο από την ατμόσφαιρα. Η ανακάλυψη αυτή υπογραμμίζει τη σημασία των δασών και των δέντρων σε ορεινές περιοχές ως φυσικοί τρόποι καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.
Σαφώς, η απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές της παγκόσμιας οικονομίας και του ενεργειακού συστήματος είναι ο βασικός τρόπος αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Η συνεχιζόμενη εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου, κυρίως διοξειδίου του άνθρακα (CO2), από την καύση ορυκτών καυσίμων είναι η κύρια αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη και των συναφών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ως εκ τούτου, η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος.
Ωστόσο, η γνώση αυτή ότι οι ξυλώδεις επιφάνειες των δέντρων μπορούν να απορροφήσουν μεθάνιο έχει σημαντικές επιπτώσεις για τη διαχείριση των δασών και την κλιματική πολιτική. Οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για να ενισχύσουν τις στρατηγικές διατήρησης και αναδάσωσης, επικεντρώνοντας σε περιοχές όπου τα δέντρα μπορούν να έχουν τη μέγιστη θετική επίδραση στην ατμόσφαιρα.
Η απορρόφηση μεθανίου από τις ξυλώδεις επιφάνειες των δέντρων είναι ένας πρόσθετος λόγος για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών, ιδιαίτερα σε ορεινές περιοχές. Καθώς οι επιστήμονες συνεχίζουν να εξερευνούν τους πολλούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να μετριάσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, η συμβολή των δέντρων στην απορρόφηση μεθανίου αναδεικνύεται ως ένας ζωτικός και απρόσμενος παράγοντας.
Μπορεί να υπάρχουν νέοι τρόποι για τη βελτίωση της πρόσληψης μεθανίου στη δασοκομία φυτειών, επιλέγοντας δέντρα που είναι ιδιαίτερα καλά στην απομάκρυνση του ατμοσφαιρικού μεθανίου ή τροποποιώντας τις μικροβιακές κοινότητες του φλοιού των δέντρων.
Θα μπορούσαν να δοθούν μεγαλύτερα κίνητρα στα έθνη για να διατηρήσουν το υπάρχον φυσικό δάσος και να αποφύγουν την περαιτέρω αποψίλωση των δασών. Τα ακριβά έργα αναδάσωσης μπορεί να γίνουν πιο οικονομικά βιώσιμα στο πλαίσιο αξιόπιστων προγραμμάτων αντιστάθμισης άνθρακα που λαμβάνουν υπόψη το μεθάνιο.
Με αυτή τη γνώση στα χέρια μας, είναι σημαντικό να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την προστασία των δασών και τη φροντίδα του πλανήτη μας, διασφαλίζοντας ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές.
Διαβάστε επίσης: Οι πιο τρελές επιστημονικές ιδέες για την επιβράδυνση της κλιματικής κρίσης
