Την δόξα και τις τακτικές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έχει ζηλέψει εδώ και μερικούς μήνες ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος επιχειρεί, διαμέσου μιας συμπατριώτισσάς του, μια σκιώδη και μουλωχτή επιχείρηση για την αρπαγή παιδιών από την Ουκρανία και την υιοθεσία τους, ως «Ρώσους» πλέον, σε οικογένειες Ρώσων πολιτών.

Για τους «Γενίτσαρους του Πούτιν» κάνουν λόγο πολλά διεθνή ΜΜΕ και για ένα καθόλου άτυπο, αλλά κανονικό παιδομάζωμα που συντελείται τους τελευταίους μήνες στην εμπόλεμη και δοκιμαζόμενη Ουκρανία υπό την σκέπη και τις «ευλογίες» καθώς και την αιγίδα του Κρεμλίνου.

Η περί ης ο λόγος «υπάλληλος» του Πούτιν και επικεφαλής του παιδομαζώματων μικρών Ουκρανών είναι η Μαρία Λβόβα-Μπελόβα, η οποία είναι παντρεμένη με έναν ορθόδοξο ιερέα και έχει 23 (!) παιδιά, το ένα μάλιστα υιοθετημένο από τη Μαριούπολη.

Όπως αναφέρει το Newsweek, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει ήδη εκδώσει ένταλμα σύλληψης της, μαζί με τον ίδιο τον Πούτιν – ο οποίος την διόρισε ως προεδρική Επίτροπο για τα Δικαιώματα του Παιδιού το 2021. Έκτοτε, η Λβόβα-Μπελόβα φάνηκε αποφασισμένη να «βαφτίσει» τις απαγωγές αυτές ως μια «επιχείρηση διάσωσης» των παιδιών αυτών από «την φρίκη του πολέμου».

«Τα παιδιά αυτά δεν φταίνε σε τίποτα», βγαίνει και δηλώνει κλαίγοντας σε ρωσικά ΜΜΕ, υποδυόμενη άψογα τον ρόλο της και η αλήθεια είναι ότι στην χώρα όπου τα τηλεοπτικά δίκτυα εναπόκεινται – πλην ελαχίστων – στον έλεγχο του Πούτιν, οι δημοσιογράφοι συγκινούνται δήθεν με την φιλανθρωπική της προσπάθεια και οι κάμερες την ακολουθούν παντού, όπου και αν πηγαίνει.

Η ίδια ισχυρίζεται ότι «είναι μια Ρωσίδα-υπηρέτης του Κρεμλίνου και του προέδρου Πούτιν, που ακολουθεί πιστά τις παραδοσιακές ρωσικές αξίες». Φυσικά και θα έπαιζε αυτό το χαρτί, την πατριδοκαπηλείας.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Newsweek, η Λβόβα-Μπελόβα είναι η ιδανική «θεούσα» ώστε να (υπο)στηρίξει το όραμα και την φιλοδοξία του Πούτιν που δεν ήταν άλλη από την «γενιτσαροποίηση» της ουκρανικής νεολαίας μέχρι όλα αυτά τα παιδιά να μάθουν και να συμπεριφέρονται ως «γνήσιοι Ρώσοι».

Τον Φεβρουάριο, στη διάρκεια μιας τηλεοπτικής συζήτησης, η Λβόβα-Μπελόβα αποκάλυψε ότι υιοθέτησε και η ίδια ένα αγοράκι από τη Μαριούπολη, την οποία οι Ρώσοι ισοπέδωσαν τον Μάρτιο του 2022. «Τώρα ξέρω τι σημαίνει να είσαι μητέρα ενός παιδιού από τη Μαριούπολη», είπε απευθυνόμενη στον ίδιο τον Πούτιν.

Το εν λόγω αγόρι, ονόματι Φιλίπ, είναι το 18ο παιδί που έχουν υιοθετήσει η Λβόβα-Μπελόβα και ο σύζυγός της, οι οποίοι έχουν και πέντε βιολογικά τέκνα.

Οταν ρωτήθηκε για το ένταλμα σύλληψής της που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, προσπάθησε να αποφύγει την ερώτηση με την μέθοδο… στρίβειν δια του αρραβώνος: «Χαίρομαι που η διεθνής κοινότητα έχει εκτιμήσει την προσπάθειά μας να προστατεύσουμε τα παιδιά. Και είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι στην ίδια ομάδα με το ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν», ξεκαθάρισε η «Bloody Mary» («Mατωμένη Μαρία»), όπως την αποκαλούν στην Ουκρανία.

Και κατόπιν έσπευσε ξανά να υπενθυμίσει με δάκρυα στα μάτια της με ποιο τρόπο υιοθέτησε τον Φιλίπ από τη Μαριούπολη, ο οποίος – όπως τουλάχιστον ισχυρίστηκε η ίδια – έμεινε στον δρόμο από τους κηδεμόνες του που τον πήραν μετά τον θάνατο της βιολογικής μητέρας του από καρκίνο.

«Δεν είχα ποτέ κανέναν να με αγαπήσει τόσο πολύ όσο εκείνη», έσπευσε να προσθέσει με την σειρά του ο νεαρός Φίλιπ, που λογικό είναι να είναι χαρούμενος που έχει κάπου να μείνει, καθώς, εύλογα, ουδόλως τον ενδιαφέρει αν θα είναι Ουκρανός ή Ρώσος, στην τελική. Να ζήσει και να επιβιώσει επιθυμεί.

Ποια είναι η Μαρία Λβόβα-Μπελόβα

Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Πένζα, αποφοίτησε από το Κολέγιο Πολιτισμού και Τεχνών «Αλέξανδρος Αρχαγκέλσκι» το 2002 ως μαέστρος. Από το 2000 έως το 2005 εργάστηκε ως καθηγήτρια κιθάρας σε παιδικά μουσικά σχολεία στην Πένζα.

Είναι η συνιδρυτής και επικεφαλής του περιφερειακού δημόσιου οργανισμού της Πένζα για την προώθηση της κοινωνικής προσαρμογής «Blagovest». Από το 2011 έως το 2014 και από το 2017 έως το 2019, ήταν μέλος του Πολιτικού Επιμελητηρίου της Περιφέρειας Πένζα. Επίσης, από το 2017 έως το 2019, ήταν μέλος του Δημοτικού Επιμελητηρίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το 2019 εξελέγη συμπρόεδρος του περιφερειακού αρχηγείου του Πανρωσικού Λαϊκού Μετώπου.

Το 2019, η Λβόβα-Μπελόβα εντάχθηκε στο κόμμα της Ενωμένης Ρωσίας (το δελτίο ταυτότητας της δόθηκε στις 23 Νοεμβρίου από τον τότε πρωθυπουργό Ντμίτρι Μεντβέντεφ). Στις 24 Νοεμβρίου, εξελέγη στο Προεδρείο του Γενικού Συμβουλίου της Ενωμένης Ρωσίας και έγινε συμπρόεδρος της ομάδας εργασίας για την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών. Τον Σεπτέμβριο του 2020, ο επανεκλεγμένος κυβερνήτης της Περιφέρειας Πένζα, Ιβάν Μπελοζέρτσεφ, διόρισε τη Λβόβα-Μπελόβα ως μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας από την εκτελεστική εξουσία της Περιφέρειας Πένζα.

Η ιστορία των Γενίτσαρων

Οι Γενίτσαροι (τουρκικά: «νέος στρατιώτης») ήταν επίλεκτα σώματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αρχικά συγκροτούνταν από αιχμαλώτους πολέμου και παιδιά χριστιανικών οικογενειών που εξαναγκάζονταν από μικρή ηλικία σε στρατιωτική υπηρεσία. Για τέσσερις αιώνες αποτέλεσαν την αιχμή της πολεμικής μηχανής της Αυτοκρατορίας και των Σουλτάνων. Με τον καιρό εξελίχθηκαν σε παραστρατιωτικό κέντρο εξουσίας σε εσωτερικούς πολιτικούς και οικονομικούς αγώνες, πολλές φορές και κατά των ίδιων των Σουλτάνων, μέχρι τις 15 Ιουνίου του 1826, οπότε και διατάχθηκε ο ολοκληρωτικός διωγμός τους, ο αποκαλούμενος Βακάι-ι-Χαϊριγιέ (Vakay-i-Hayriye) από τον Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄.

Το σώμα αυτό πρωτοσυστάθηκε από τον Σουλτάνο Ορχάν, το 1327 ως πεζικά τάγματα ατάκτων, τα λεγόμενα «γιαγιά» (yaya). Σημειώνεται ότι ο οθωμανικός στρατός αρχικά αποτελούνταν από άτακτες ομάδες ιππέων τοπικών φυλών προσκείμενων στο Σουλτάνο. Καθώς όμως το Σουλτανάτο επεκτεινόταν, οι άρχοντες των φυλών αυτών διορίστηκαν «αφέντες των συνόρων» φέροντας τον τίτλο του «Ουτς μπέη» ή «Ούτσμπεη», προκειμένου αυτοί να διευρύνουν την επικράτεια.

Όμως ο Ορχάν και ίδιαίτερα ο γιος του Οσμάν Α΄ αντιλήφθηκαν την ανάγκη μιας ιδιαίτερης και αφοσιωμένης στρατιωτικής μετακινούμενης δύναμης που θα εξασφάλιζε την αφοσίωση αλλά και την ισορροπία μεταξύ των φυλών. Έτσι από το 1338 υφίστανται τα πεζικά τάγματα «γιαγιά» και οι ιππείς που συγκροτούσαν το «μουσελέμ» (= ιππικό). Το 1362 ο Σουλτάνος Μουράτ Α΄ επέβαλε το «νόμο του ενός πέμπτου», γνωστό ως «Πεντζχίκ κανονού», εισάγοντας νέο φορολογικό σύστημα. Προέκταση αυτού ήταν και η εφαρμογή του επί των αιχμαλώτων. Έτσι κατ’ απομίμηση του συγκροτηθέντος από τον Αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ τον Κομνηνό βυζαντινού επίλεκτου τάγματος των «ανδρειωμένων αγγούρων» ξεκίνησε και η επιλογή των «νέων στρατιωτών» που γίνονταν με μορφή παιδομαζώματος και η οποία συστηματοποιήθηκε επί Σουλτάνων Σελίμ Α΄ και Σουλεϊμάν Α΄, περί τον 15ο αιώνα.

Η επιλογή γινόταν μεταξύ των χριστιανοπαίδων ηλικίας από 6 – 15 ετών, εξ ού και το όνομα «παιδομάζωμα», ανά πενταετία ή συντομότερα αν υπήρχαν στρατιωτικές ανάγκες και κυρίως από τις επαρχίες της Βαλκανικής, εξαιρουμένων όμως της Κωνσταντινούπολης και της Ρόδου.