Περάσαμε όλο τον Αύγουστο στον πλανήτη ελληνικό σταρ σύστεμ, με τον Γιώργο Μαζωνάκη και την περιπέτεια του με την υγεία του και την οικογένεια του. Έγινε ο ήλιος μας, μάθαμε τα πάντα για την διαμονή του στο Δρομοκαΐτειο, μάθαμε τα πάντα για την κόντρα με την οικογένεια του, γελάσαμε με τα memes, μπούκαρε και ο Ευαγγελάτος στο σαλόνι του “ψηφιακά”. ‘Αλλος τραγουδάει τον έκπτωτο, άλλος έπεσε και τσακίστηκε στα μάτια του αδηφάγου κοινού. Βέβαια ο Γιώργος, που λαϊκό παιδί ήταν και παραμένει, αγαπημένος του κοινού (λαϊκού και μη), κέρδισε μεν την συμπάθεια του κόσμου για την (όποιου χαρακτήρα, τι να σας πω και εγώ) περιπέτεια περνάει, αλλά τα άπλυτα του στην φόρα τα βγήκαν. Πάντα με αγάπη και ενδιαφέρον για την υγεία του και το καλό του, οι δημοσιογράφοι φρόντισαν να μας ενημερώνουν για τα πάντα. Τον λένε Γιώργο και τον έκλεισε η οικογένεια του στο Δρομοκαΐτειο. Και αν και θα μπορούσε να είναι αυτό μία θαυμάσια αφορμή για να ασχοληθούμε λίγο παραπάνω με το τι εστί Δρομοκαΐτειο, που αν δεν έχεις μπει μέσα δεν θες να ξέρεις, και τι συμβαίνει με την ακούσια νοσηλεία, αλλά όχι. Αυτό δεν πουλάει, η πτώση του Μαζωνάκη μας νοιάζει.
Μόλις το θέμα άρχισε να κουράζει ενώ παράλληλα ο Γιώργος Μαζωνάκης δεν μας έκανε την χάρη και δείχνει να επιστρέφει δριμύτερος, έχουμε νέα πτώση μετεωρίτη στον γνωστό πλανήτη που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει. Και το όνομα αυτού, Βασίλης Μπισμπίκης. Γύρισε από διασκέδαση μεθυσμένος, έπεσε σε κάτι αμάξια, πήγε για ύπνο – ή δεν πήγε – πήγε μετά στην Γερμανού που είχε συνέντευξη και μετά “παντελονάτος” πήγε και παραδόθηκε. Αυτή η αλληλουχία κινήσεων έχει κάνει τον ηθοποιό πρόσωπο της ημέρας, άρθρα γράφονται και αναπαράγονται και όλοι μιλούν για την νέα μεγάλη πτώση ενός σταρ. Ναι, όχι.
Ο ηθοποιός Βασίλης Μπισμπίκης έκανε το μοιραίο λάθος να ερωτευτεί μία από τις πιο διάσημες γυναίκες στην Ελλάδα και μπορεί εκείνη να ήταν έτοιμη να αλλάξει φάση ζωής και να μην ενδιαφέρεται πια να είναι πρωτοσέλιδο, τα πρωτοσέλιδα όμως είχαν άλλη γνώμη. Έτσι εν ολίγοις, μπήκε στον χορό και θα χορέψει. Είναι γνωστό ότι έχει μία αδιαφορία (ή και πολύ συγκεκριμένο ενδιαφέρον) για την εικόνα του, ακούει λαϊκά, τα χορεύει κι όλα, γουστάρει γενικά πολύ κτλ, κτλ. Δίνει θέαμα άθελα του και αυτό φυσικά πουλάει. Μέχρι πρόσφατα το ζευγάρι έδειχνε να αδιαφορεί για τα σχόλια και ζούσαν όπως ήθελαν με τον “αυθορμητισμού” του ηθοποιού να κρατεί καλά. Και πολύ καλά έκαναν στην τελική. Τα επαγγελματικά του Μπισμπίκη δεν πήγαιναν άσχημα και πριν την Δέσποινα, έχει τον δικό του δρόμο ο άνθρωπος και παρ’ όλο που οι τελευταίες του σκηνοθετικές δουλειές δεν πήραν τις καλύτερες κριτικές, συνεχίζει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε δημοφιλή σειρά και βέβαια συνεχίζει να έχει την στήριξη της Στέγης, πράγμα που μεταφράζεται στο ότι έχει καταφέρει την πολυπόθητη ισορροπία του τέχνη και χρήμα, και βουνό και θάλασσα. Βασίλη ζούμε για να σε ακούμε, εγώ θα πω, μία χαρά του πάει η ζωή. Τι μας νοιάζει;
Το τροχαίο όμως φαίνεται να έχει ενθουσιάσει το ελληνικό κοινό και κυρίως τις ελληνικές εκπομπές, περισσότερο και από την νέα σειρά που πρωταγωνιστεί. Γιατί άραγε; Η αλήθεια είναι ότι δεν έγινε και κάτι κοσμοϊστορικό. Ένας ηθοποιός που είναι διαβόητος γλεντζές, τα έσπασε και μετά τα πλήρωσε. ΟΚ με μερικές παραλήψεις εντάξει, αλλά τέλος καλό όλα καλά. Γιατί πρέπει να γίνει τέτοιος σάλος; Ναι παρανόμησε, ναι θα πληρώσει. Δημοσιογραφικές κάμερες έστησαν καρτέρι κάτω από το σπίτι του για να δουν την Δέσποινα Βανδή να τον περιμένει. Είναι είδηση μάλιστα, ότι το πρώτο το τηλεφώνημα ήταν σε εκείνη. Άχρηστες και ανούσιες πληροφορίες, για ένα σκηνικό που -κακά τα ψέματα- δεν μας αφορά.
Ο Μπισμπίκης και ο Μαζωνάκης, (δύο πρόσωπα που θεωρώ ότι θα πέρναγαν μια χαρά σε έξοδο και θα ζήλευα νομίζω το παρεάκι τους) δεν είναι ούτε πολιτικοί, ούτε ιερείς, ούτε γενικότερα ανήκουν σε κάποιο αξίωμα που τους επιβάλει βίο συνετό και ενάρετο. Ούτε εν έτη 2025 τα παιδιά “μας” θα παραδειγματιστούν αναλόγως από αυτά τα άτομα. Γενικά οι άνθρωποι και ο κάθε διάσημος χωρίς αξίωμα, δεν χρωστάνε εξηγήσεις σε κανέναν και σίγουρα όχι στο κοινό τους. Δεν είναι οι πρώτοι διάσημοι εν Ελλάδι με “πάθη” που τους έτυχαν “στραβές”. Θέλετε να θυμηθούμε τον Διονυσίου που δεν σηκωνόταν από το καρέ; Τον Παπαμιχαήλ που έπινε και τα νερά του καλοριφέρ σαν να μην υπάρχει αύριο; Είναι και άλλα. Πολλά και πιο σοβαρά ή όχι. Το κοινό δεν επηρεάζεται και τόσο από όλα αυτά. Αντιθέτως, καθώς είμαστε όλοι άνθρωποι των παθών και εύκολα γινόμαστε έρμαια τους (ο θεός Διόνυσος δεν έκανε τυχαία τέτοια καριέρα), ίσως και να αυξάνεται η δημοφιλία των καλλιτεχνών μετά από τέτοια περιστατικά. Άλλωστε η εικόνα του αψεγάδιαστου έχει πεθάνει για όλους προ πολλού. Ποιος θέλει λοιπόν να παριστάνει τον αδέκαστο κριτή των ηθών; Ιαβέρη (όχι τον εμπειρογνώμονα, τον άλλο του Ουγκό) δεν είχαμε και Ιαβέρη αποκτήσαμε στα καλά καθούμενα;
Κάπου μετά την κρίση, που οι gossip εκπομπές είχαν πεθάνει, ξεπετάχτηκε δειλά ένα νέο είδος εκπομπής. Μπαμπάς τους θα μπορούσε να είναι ο -αμφιλεγόμενος – Γιώργος Λιάγκας, ο οποίος ασφυκτυούσε ως παρουσιαστής του original χαζοχαρούμενου πρωινού με μόδα, μαγειρική και ζώδια και προερχόμενος από την δημοσιογραφία, ήθελε κάτι παραπάνω. Η μοίρα του (και η τηλεθέαση) έλεγε πρωινό και όχι talk show όσο κι αν το πάλεψε και έτσι ιδού το infotainment. Ένα υβρίδιο εκπομπής με την ελαφράδα του πάνελ μίας ψυχαγωγικής εκπομπής (entertainment) αλλά με την θεματολογία ανοιχτή σε πιο σοβαρά θέματα ενημέρωσης (info) από το ποινικό, δικαστικό και αστυνομικό ρεπορτάζ. Και oh well, μόλις δημιουργήθηκε ένα τέρας. Η πατέντα αυτή λατρεύτηκε από τους παρουσιαστές και τους δημοσιογράφους καθώς οι πρώτοι μπορούσαν να λένε την γνώμη τους ανερυθρίαστα πίσω από την δικαιολογία του “εγώ δεν ξέρω, δεν είμαι δημοσιογράφος, την γνώμη μου λέω” και οι δεύτεροι μπορούσαν επιτέλους να νιώσουν ότι κάνουν κάτι σαν αυτό που ονειρεύτηκαν. Γιατί κανείς δεν σπούδασε δημοσιογραφία για να να αναλύει επί ώρες τα αισθηματικά της τάδε τραγουδίστριας. Το κοινό επίσης γοητεύτηκε γιατί κοινό είναι, αίμα θέλει, αυτό το ξέρουμε από τους αρχαίους Ρωμαίους. Και αίμα χύθηκε, μπόλικο και κατά πάσα κατεύθυνση. Κανείς δεν γλύτωσε. Στο απόγειο αυτής της τάσης, αξία αναφοράς είναι και η εκπομπή του Πέτρου Κουσουλού που συνδυάζει όλα αυτά μαζί με “Φως στο Τούνελ” (how you dare?), τα κάνει όλα (χειρότερα) και συμφέρει.
Ποτέ ξανά η τηλεόραση δεν είχε τόση σοβαροφάνεια όσο σήμερα και αυτό μοιάζει ακραία αντιθετικό με την πραγματικότητα μας όσο και βαθιά υποκριτικό για την κοινωνία μας. Δημοσιογράφοι με την ρομφέα στο χέρι, έτοιμοι να κρίνουν ανηλεώς τον επόμενο δολοφόνο, τον επόμενο σταρ που θα εκπέσει, τον επόμενο πολιτικό που θα πει ανείπωτη βλακεία. Ποτέ όμως με γνήσια κριτική της δημόσιας σφαίρας, ποτέ με σοβαρά επιχειρήματα και δομημένο λόγο, αλλά όλο αυτό τοποθετημένο σε μία ατμόσφαιρα που ισορροπεί μεταξύ κατηχητικού και μοντέρνου καφενείου. Κάποιος θα πει, ε σιγά, εδώ η Τατιάνα (Στεφανίδου) έβαζε δημοσιογράφο να ψάχνει τα σκουπίδια της Μενεγάκη. Πολύ σωστή παρατήρηση, όμως η εκπομπή αυτή λεγόταν “Φύλλο και Φτερό”. Τι θέλω να πω; Οι “κουτσομπολιστική” τηλεόραση των 00s, ήξερε πολύ καλά ποια είναι και τι θέλει. Ήταν απενοχοποιημένα κιτς, με πρώην παίκτες ριάλιτι και διάφορους παρατρεχάμενους ως πανελίστες, όπου κυριολεκτικά “ξεκατινιαζόταν” με τον οποιοδήποτε για λίγα νούμερα τηλεθέασης και πολλά λεφτά. Δεν το έκρυψε κανείς ποτέ ότι εδώ έκαναν κουτσομπολιό. Οι σχολιαστές δεν ήταν πρώην αρχηγοί της αστυνομίας και έγκριτοι δημιοσιογράφοι, αλλά κυριολεκτικά ο κάθε πικραμένος. Ο θεατής ήξερε πολύ καλά τι επέλεγε να δει και από ποιόν επέλεγε να ακούσει το ότι θα άκουγε. Όπως πάντα κάνει το τρας, αυτή η τηλεόραση δεν έπαιρνε στα σοβαρά τον εαυτό της. Η σημερινή αντίθετα, θεωρεί ότι όχι μόνο μεσουρανεί αλλά κάνει και πολύ σωστά το καθήκον της. Μη χειρότερα.
Εγκλήματα, κυβερνητική αναλγησία και showbiz τσουβαλιόζονται όλα μαζί και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο και την ίδια σοβαρότητα. Αυτό είναι μπερδευτικό για το κοινό κια ταυτόχρονα εξαιρετικά βολικό. Εννοείται πως το σήμα δίνεται από τις εκπομπές και εξαπλώνεται σε κάθε μορφής media με μία ασταμάτητη ανατροφοδότηση. Κρεμάμε στα μανταλάκια ανθρώπους εύκολα και γρήγορα υπό την ομπρέλα της δημοσιογραφίας, ξεχνώντας ότι όλα τα θέματα δεν έχουν την ίδια βαρύτητα και πως όσοι βρίσκονται στο κέντρο των “εξελίξεων” δεν είναι το ίδιο επικύνδινοί για την δημόσια σφαίρα και μόλις κλείσουν οι κάμερες πρέπει να βρεθεί η επόμενη επιτυχία.Και όλο αυτό δεν θα μπορούσε όχι απλά να μην επηρεάζει, αλλά να καθορίζει την κοινή γνώμη, όταν οι άνθρωποι δυσκολεύονται να διαβάσουν οτιδήποτε για παραπάνω από δέκα λεπτά και δεν αναπτύσσουν κριτική σκέψη, βυθισμένοι στην ημιμάθεια και την οικονομική απόγνωση της καθημερινότητας. Μέσα σε αυτόν τον δημοσιογραφικό αχταρμά, αυτό που θα ξεχωρίσει θα είναι αναγκαστικά το πιο γυαλιστερό. Γιατί, όταν ένας ηθοποιός που είναι ζευγάρι με μία σταρ τρακάρει, δεν είναι πολύ πιο εντυπωσιακό θέμα από έναν απεργό πείνας που πεθαίνει στο Σύνταγμα για 16η μέρα; Πιασάρικο το θέμα, μιλήστε μας για αυτό.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
Περάσαμε όλο τον Αύγουστο στον πλανήτη ελληνικό σταρ σύστεμ, με τον Γιώργο Μαζωνάκη και την περιπέτεια του με την υγεία του και την οικογένεια του. Έγινε ο ήλιος μας, μάθαμε τα πάντα για την διαμονή του στο Δρομοκαΐτειο, μάθαμε τα πάντα για την κόντρα με την οικογένεια του, γελάσαμε με τα memes, μπούκαρε και ο Ευαγγελάτος στο σαλόνι του “ψηφιακά”. ‘Αλλος τραγουδάει τον έκπτωτο, άλλος έπεσε και τσακίστηκε στα μάτια του αδηφάγου κοινού. Βέβαια ο Γιώργος, που λαϊκό παιδί ήταν και παραμένει, αγαπημένος του κοινού (λαϊκού και μη), κέρδισε μεν την συμπάθεια του κόσμου για την (όποιου χαρακτήρα, τι να σας πω και εγώ) περιπέτεια περνάει, αλλά τα άπλυτα του στην φόρα τα βγήκαν. Πάντα με αγάπη και ενδιαφέρον για την υγεία του και το καλό του, οι δημοσιογράφοι φρόντισαν να μας ενημερώνουν για τα πάντα. Τον λένε Γιώργο και τον έκλεισε η οικογένεια του στο Δρομοκαΐτειο. Και αν και θα μπορούσε να είναι αυτό μία θαυμάσια αφορμή για να ασχοληθούμε λίγο παραπάνω με το τι εστί Δρομοκαΐτειο, που αν δεν έχεις μπει μέσα δεν θες να ξέρεις, και τι συμβαίνει με την ακούσια νοσηλεία, αλλά όχι. Αυτό δεν πουλάει, η πτώση του Μαζωνάκη μας νοιάζει.
Μόλις το θέμα άρχισε να κουράζει ενώ παράλληλα ο Γιώργος Μαζωνάκης δεν μας έκανε την χάρη και δείχνει να επιστρέφει δριμύτερος, έχουμε νέα πτώση μετεωρίτη στον γνωστό πλανήτη που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει. Και το όνομα αυτού, Βασίλης Μπισμπίκης. Γύρισε από διασκέδαση μεθυσμένος, έπεσε σε κάτι αμάξια, πήγε για ύπνο – ή δεν πήγε – πήγε μετά στην Γερμανού που είχε συνέντευξη και μετά “παντελονάτος” πήγε και παραδόθηκε. Αυτή η αλληλουχία κινήσεων έχει κάνει τον ηθοποιό πρόσωπο της ημέρας, άρθρα γράφονται και αναπαράγονται και όλοι μιλούν για την νέα μεγάλη πτώση ενός σταρ. Ναι, όχι.
Ο ηθοποιός Βασίλης Μπισμπίκης έκανε το μοιραίο λάθος να ερωτευτεί μία από τις πιο διάσημες γυναίκες στην Ελλάδα και μπορεί εκείνη να ήταν έτοιμη να αλλάξει φάση ζωής και να μην ενδιαφέρεται πια να είναι πρωτοσέλιδο, τα πρωτοσέλιδα όμως είχαν άλλη γνώμη. Έτσι εν ολίγοις, μπήκε στον χορό και θα χορέψει. Είναι γνωστό ότι έχει μία αδιαφορία (ή και πολύ συγκεκριμένο ενδιαφέρον) για την εικόνα του, ακούει λαϊκά, τα χορεύει κι όλα, γουστάρει γενικά πολύ κτλ, κτλ. Δίνει θέαμα άθελα του και αυτό φυσικά πουλάει. Μέχρι πρόσφατα το ζευγάρι έδειχνε να αδιαφορεί για τα σχόλια και ζούσαν όπως ήθελαν με τον “αυθορμητισμού” του ηθοποιού να κρατεί καλά. Και πολύ καλά έκαναν στην τελική. Τα επαγγελματικά του Μπισμπίκη δεν πήγαιναν άσχημα και πριν την Δέσποινα, έχει τον δικό του δρόμο ο άνθρωπος και παρ’ όλο που οι τελευταίες του σκηνοθετικές δουλειές δεν πήραν τις καλύτερες κριτικές, συνεχίζει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε δημοφιλή σειρά και βέβαια συνεχίζει να έχει την στήριξη της Στέγης, πράγμα που μεταφράζεται στο ότι έχει καταφέρει την πολυπόθητη ισορροπία του τέχνη και χρήμα, και βουνό και θάλασσα. Βασίλη ζούμε για να σε ακούμε, εγώ θα πω, μία χαρά του πάει η ζωή. Τι μας νοιάζει;
Το τροχαίο όμως φαίνεται να έχει ενθουσιάσει το ελληνικό κοινό και κυρίως τις ελληνικές εκπομπές, περισσότερο και από την νέα σειρά που πρωταγωνιστεί. Γιατί άραγε; Η αλήθεια είναι ότι δεν έγινε και κάτι κοσμοϊστορικό. Ένας ηθοποιός που είναι διαβόητος γλεντζές, τα έσπασε και μετά τα πλήρωσε. ΟΚ με μερικές παραλήψεις εντάξει, αλλά τέλος καλό όλα καλά. Γιατί πρέπει να γίνει τέτοιος σάλος; Ναι παρανόμησε, ναι θα πληρώσει. Δημοσιογραφικές κάμερες έστησαν καρτέρι κάτω από το σπίτι του για να δουν την Δέσποινα Βανδή να τον περιμένει. Είναι είδηση μάλιστα, ότι το πρώτο το τηλεφώνημα ήταν σε εκείνη. Άχρηστες και ανούσιες πληροφορίες, για ένα σκηνικό που -κακά τα ψέματα- δεν μας αφορά.
Ο Μπισμπίκης και ο Μαζωνάκης, (δύο πρόσωπα που θεωρώ ότι θα πέρναγαν μια χαρά σε έξοδο και θα ζήλευα νομίζω το παρεάκι τους) δεν είναι ούτε πολιτικοί, ούτε ιερείς, ούτε γενικότερα ανήκουν σε κάποιο αξίωμα που τους επιβάλει βίο συνετό και ενάρετο. Ούτε εν έτη 2025 τα παιδιά “μας” θα παραδειγματιστούν αναλόγως από αυτά τα άτομα. Γενικά οι άνθρωποι και ο κάθε διάσημος χωρίς αξίωμα, δεν χρωστάνε εξηγήσεις σε κανέναν και σίγουρα όχι στο κοινό τους. Δεν είναι οι πρώτοι διάσημοι εν Ελλάδι με “πάθη” που τους έτυχαν “στραβές”. Θέλετε να θυμηθούμε τον Διονυσίου που δεν σηκωνόταν από το καρέ; Τον Παπαμιχαήλ που έπινε και τα νερά του καλοριφέρ σαν να μην υπάρχει αύριο; Είναι και άλλα. Πολλά και πιο σοβαρά ή όχι. Το κοινό δεν επηρεάζεται και τόσο από όλα αυτά. Αντιθέτως, καθώς είμαστε όλοι άνθρωποι των παθών και εύκολα γινόμαστε έρμαια τους (ο θεός Διόνυσος δεν έκανε τυχαία τέτοια καριέρα), ίσως και να αυξάνεται η δημοφιλία των καλλιτεχνών μετά από τέτοια περιστατικά. Άλλωστε η εικόνα του αψεγάδιαστου έχει πεθάνει για όλους προ πολλού. Ποιος θέλει λοιπόν να παριστάνει τον αδέκαστο κριτή των ηθών; Ιαβέρη (όχι τον εμπειρογνώμονα, τον άλλο του Ουγκό) δεν είχαμε και Ιαβέρη αποκτήσαμε στα καλά καθούμενα;
Κάπου μετά την κρίση, που οι gossip εκπομπές είχαν πεθάνει, ξεπετάχτηκε δειλά ένα νέο είδος εκπομπής. Μπαμπάς τους θα μπορούσε να είναι ο -αμφιλεγόμενος – Γιώργος Λιάγκας, ο οποίος ασφυκτυούσε ως παρουσιαστής του original χαζοχαρούμενου πρωινού με μόδα, μαγειρική και ζώδια και προερχόμενος από την δημοσιογραφία, ήθελε κάτι παραπάνω. Η μοίρα του (και η τηλεθέαση) έλεγε πρωινό και όχι talk show όσο κι αν το πάλεψε και έτσι ιδού το infotainment. Ένα υβρίδιο εκπομπής με την ελαφράδα του πάνελ μίας ψυχαγωγικής εκπομπής (entertainment) αλλά με την θεματολογία ανοιχτή σε πιο σοβαρά θέματα ενημέρωσης (info) από το ποινικό, δικαστικό και αστυνομικό ρεπορτάζ. Και oh well, μόλις δημιουργήθηκε ένα τέρας. Η πατέντα αυτή λατρεύτηκε από τους παρουσιαστές και τους δημοσιογράφους καθώς οι πρώτοι μπορούσαν να λένε την γνώμη τους ανερυθρίαστα πίσω από την δικαιολογία του “εγώ δεν ξέρω, δεν είμαι δημοσιογράφος, την γνώμη μου λέω” και οι δεύτεροι μπορούσαν επιτέλους να νιώσουν ότι κάνουν κάτι σαν αυτό που ονειρεύτηκαν. Γιατί κανείς δεν σπούδασε δημοσιογραφία για να να αναλύει επί ώρες τα αισθηματικά της τάδε τραγουδίστριας. Το κοινό επίσης γοητεύτηκε γιατί κοινό είναι, αίμα θέλει, αυτό το ξέρουμε από τους αρχαίους Ρωμαίους. Και αίμα χύθηκε, μπόλικο και κατά πάσα κατεύθυνση. Κανείς δεν γλύτωσε. Στο απόγειο αυτής της τάσης, αξία αναφοράς είναι και η εκπομπή του Πέτρου Κουσουλού που συνδυάζει όλα αυτά μαζί με “Φως στο Τούνελ” (how you dare?), τα κάνει όλα (χειρότερα) και συμφέρει.
Ποτέ ξανά η τηλεόραση δεν είχε τόση σοβαροφάνεια όσο σήμερα και αυτό μοιάζει ακραία αντιθετικό με την πραγματικότητα μας όσο και βαθιά υποκριτικό για την κοινωνία μας. Δημοσιογράφοι με την ρομφέα στο χέρι, έτοιμοι να κρίνουν ανηλεώς τον επόμενο δολοφόνο, τον επόμενο σταρ που θα εκπέσει, τον επόμενο πολιτικό που θα πει ανείπωτη βλακεία. Ποτέ όμως με γνήσια κριτική της δημόσιας σφαίρας, ποτέ με σοβαρά επιχειρήματα και δομημένο λόγο, αλλά όλο αυτό τοποθετημένο σε μία ατμόσφαιρα που ισορροπεί μεταξύ κατηχητικού και μοντέρνου καφενείου. Κάποιος θα πει, ε σιγά, εδώ η Τατιάνα (Στεφανίδου) έβαζε δημοσιογράφο να ψάχνει τα σκουπίδια της Μενεγάκη. Πολύ σωστή παρατήρηση, όμως η εκπομπή αυτή λεγόταν “Φύλλο και Φτερό”. Τι θέλω να πω; Οι “κουτσομπολιστική” τηλεόραση των 00s, ήξερε πολύ καλά ποια είναι και τι θέλει. Ήταν απενοχοποιημένα κιτς, με πρώην παίκτες ριάλιτι και διάφορους παρατρεχάμενους ως πανελίστες, όπου κυριολεκτικά “ξεκατινιαζόταν” με τον οποιοδήποτε για λίγα νούμερα τηλεθέασης και πολλά λεφτά. Δεν το έκρυψε κανείς ποτέ ότι εδώ έκαναν κουτσομπολιό. Οι σχολιαστές δεν ήταν πρώην αρχηγοί της αστυνομίας και έγκριτοι δημιοσιογράφοι, αλλά κυριολεκτικά ο κάθε πικραμένος. Ο θεατής ήξερε πολύ καλά τι επέλεγε να δει και από ποιόν επέλεγε να ακούσει το ότι θα άκουγε. Όπως πάντα κάνει το τρας, αυτή η τηλεόραση δεν έπαιρνε στα σοβαρά τον εαυτό της. Η σημερινή αντίθετα, θεωρεί ότι όχι μόνο μεσουρανεί αλλά κάνει και πολύ σωστά το καθήκον της. Μη χειρότερα.
Εγκλήματα, κυβερνητική αναλγησία και showbiz τσουβαλιόζονται όλα μαζί και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο και την ίδια σοβαρότητα. Αυτό είναι μπερδευτικό για το κοινό κια ταυτόχρονα εξαιρετικά βολικό. Εννοείται πως το σήμα δίνεται από τις εκπομπές και εξαπλώνεται σε κάθε μορφής media με μία ασταμάτητη ανατροφοδότηση. Κρεμάμε στα μανταλάκια ανθρώπους εύκολα και γρήγορα υπό την ομπρέλα της δημοσιογραφίας, ξεχνώντας ότι όλα τα θέματα δεν έχουν την ίδια βαρύτητα και πως όσοι βρίσκονται στο κέντρο των “εξελίξεων” δεν είναι το ίδιο επικύνδινοί για την δημόσια σφαίρα και μόλις κλείσουν οι κάμερες πρέπει να βρεθεί η επόμενη επιτυχία.Και όλο αυτό δεν θα μπορούσε όχι απλά να μην επηρεάζει, αλλά να καθορίζει την κοινή γνώμη, όταν οι άνθρωποι δυσκολεύονται να διαβάσουν οτιδήποτε για παραπάνω από δέκα λεπτά και δεν αναπτύσσουν κριτική σκέψη, βυθισμένοι στην ημιμάθεια και την οικονομική απόγνωση της καθημερινότητας. Μέσα σε αυτόν τον δημοσιογραφικό αχταρμά, αυτό που θα ξεχωρίσει θα είναι αναγκαστικά το πιο γυαλιστερό. Γιατί, όταν ένας ηθοποιός που είναι ζευγάρι με μία σταρ τρακάρει, δεν είναι πολύ πιο εντυπωσιακό θέμα από έναν απεργό πείνας που πεθαίνει στο Σύνταγμα για 16η μέρα; Πιασάρικο το θέμα, μιλήστε μας για αυτό.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
