Στις 05 Αυγούστου, δηλαδή προχθές, «κυβερνητικές πηγές» μετέφεραν στα μέσα ενημέρωσης ότι ο κ. Δημητριάδης παραιτήθηκε διότι «μέσα σε ένα κλίμα τοξικότητας, τα πράγματα θα ήταν εξαιρετικά δυσλειτουργικά και για την κυβέρνηση και για τον ίδιο». Επίσης, «επειδή επί έξι χρόνια δίπλα στον πρωθυπουργό, δέχθηκε πολλές επιθέσεις, που στόχο είχαν τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με την κίνησή του επιλέγει να προστατεύσει τον πρωθυπουργό». Μάλιστα, ως κερασάκι στην τούρτα οι «αρμόδιες πηγές του Μαξίμου» ενημέρωναν ότι «είναι γνωστό ότι αυτές είναι θέσεις ηλεκτρικές καρέκλες. Δεν είναι τυχαίο ότι στις ΗΠΑ ο χρόνος παραμονής είναι 1-1,5 χρόνο».

Ερχόμαστε στο σήμερα, 8 Αυγούστου. Κυριάκος Μητσοτάκης: «Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών είχε προβεί σε νόμιμη επισύνδεση στο κινητό τηλέφωνο του Νίκου Ανδρουλάκη» και συνεχίζει «ο γενικός γραμματέας του γραφείου του πρωθυπουργού ανέλαβε την αντικειμενική πολιτική ευθύνη».

Κατ’ αρχάς να εξηγήσουμε ότι όταν οι δημοσιογράφοι γράφουν «κυβερνητικές πηγές» εννοούν «μου έχει δώσει ραβασάκι το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, ή το αριστερό, το ξέρει ο πρωθυπουργός, και κανείς δε θέλει να αναλάβει την ευθύνη». Δηλαδή, δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση τα μέσα ενημέρωσης της χώρας να έκαναν λάθος ότι ο Δημητριάδης παραιτήθηκε για την τοξικότητα στις 5 Αυγούστου και, τελικά, στις 8 Αυγούστου ο πρωθυπουργός να παραδέχθηκε την νόμιμη υποκλοπή και να του απέδωσε την πολιτική ευθύνη, κι ας μην είναι καν εκλεγμένος.

Εν τέλει, στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε; Ας αποφασίσουν οι «αρμόδιες πηγές του Μαξίμου». Όχι τίποτε άλλο, αλλά ο κ. Δημητριάδης κατέθεσε τρεις εκδικητικές αγωγές εναντίον των μέσων που ερεύνησαν αρχικά το σκάνδαλο των υποκλοπών, συγγνώμη «νόμιμων επισυνδέσεων», αμέσως μετά την παραίτησή του λόγω «τοξικότητας», απαιτώντας εξοντωτικά ποσά, και θα πρέπει να αποφασίσει με ποια γραμμή θα κατέβει στην δικαστική αρένα εναντίον τους. Να ξέρουμε πόσο ποπ κορν να φτιάξουμε.