Θυμάστε ποιος σας είχε μιλήσει για το σεξ όταν ήσασταν παιδιά; Έχετε κάποια ανάμνηση για το πως αντιληφθήκατε για πρώτη φορά τη σεξουαλικότητα και πως μυηθήκατε στη σεξουαλική ζωή; Έχετε συνειδητοποιήσει με ποιους τρόπους διαπαιδαγωγούνται σεξουαλικά τα παιδιά σας σήμερα;
Η πορνογραφία του διαδικτύου και η πορνογραφία του θεάματος κυριαρχούν, πλέον, σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα σημερινά παιδιά αναζητούν να βρουν τις απαντήσεις γύρω από τη σεξουαλικότητα στους διάφορους σχετικούς ιστότόπους. Αναπόδραστο, ιδίως όσο η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση δεν είναι ευθύνη της οικογένειας και του σχολείου και όσο η παιδική σεξουαλικότητα παραμένει ταμπού σε έναν κόσμο κατά τ’ άλλα προοδευτικό.
Έτσι τα παιδιά ψάχνουν ηλεκτρονικά κατασκευασμένες εκδοχές του έρωτα και σιγά σιγά εθίζονται σε σκηνές πορνογραφικού περιεχομένου, αποκτώντας μια λανθασμένη εικόνα για το σώμα τους και τον τρόπο που λειτουργεί, σχηματίζοντας μια βιομηχανική εικόνα για τον έρωτα και το σεξ. Mε αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά, αντί να διαπαιδαγωγηθούν σεξουαλικά μέσα στην οικογένεια ή στη σχολική αίθουσα, καταλήγουν να διαπαιδαγωγούνται μαζικά από τα πορνογραφικά σάιτ που μετατρέπουν το σεξ σε φόρμουλες κατανάλωσης.
Μαθαίνουν από μικρά να χρησιμοποιούν μια σκληρή ερωτική γλώσσα, μυούνται από νωρίς στο σεξ δίχως συναίσθημα και δεν αφομιώνουν την έννοια της συναίνεσης. Αυτή τη στρεβλή εικόνα της ερωτικής επαφής- μέσα από την έκθεση τους στο πορνογραφικό υλικό- μπορεί να οδηγήσει τους εφήβους να συμμετάσχουν σε βίαιες σεξουαλικής, είτε ως θύτες είτε ως θύματα. Όπως μπορεί να τους καταστήσει σεξουαλικά δυσλειτουργικούς όταν αδυνατούν να μιμηθούν τα «πρότυπα» των πορνογραφικών βίντεο.
Η σεξουαλική αγωγή των παιδιών δεν πρέπει να ανήκει στη σκληρή πορνογραφία.
Τι χρειάζεται ένα παιδί που μεγαλώνει και περνά από το ένα αναπτυξιακό στάδιο στο άλλο;
Έχει ανάγκη από κάποιον να του μιλήσει και να του λύσει τις απορίες, κάποιον και να το μυήσει στο κατάλληλο υλικό, είτε βιβλιογραφικό είτε διαδικτυακό. Το διαδίκτυο δεν είναι μόνο…οι σκληρές ταινίες πορνό. Υπάρχουν και ασφαλή links με επιστημονικό υλικό για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, που μιλάνε τη γλώσσα των παιδιών, διαδικτυακές πηγές, κατάλληλες για εφήβους .
Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρία, ένα παιδί χρειάζεται αγάπη και κανόνες, δηλαδή τη χρειάζεται την επιβολή κάποιων απαγορεύσεων κατά την πορεία της ανάπτυξής του. Και κυρίως χρειάζεται «καθαρές λέξεις». Το ελληνικό σχολείο δεν προάγει την υγιή σεξουαλικότητα μέσα από ειδικά μαθήματα και προγράμματα. Παράλληλα οι γονείς διστάζουν συχνά να αναφέρουν τα όργανα του σώματος με το όνομα τους σαν να είναι κάτι το ντροπιαστικό. Το ίδιο συμβαίνει και τις αναφορές στη σεξουαλικότητα παρόλο που βάσει της φροιδικής θεωρίας η παιδική σεξουαλικότητα είναι παρούσα από τη γέννηση του παιδιού και μάλιστα είναι «σεξουαλικά πολύμορφη» όπως έχει πει ο ίδιος ο Φρόιντ.
Έτσι τα παιδιά του 21ου αιώνα καταφεύγουν στη συστηματική κατανάλωση πορνογραφικού υλικού και καταλήγουν να μη ταυτίζουν το απολαυστικό σεξ με το συναινετικό και ασφαλές σεξ αλλά με το βίαιο και απαγορευμένο, που συχνά είναι απροστάτευτο και δεν εμπεριέχει τη συγκατάθεση και των δυο πλευρών. Βάσει των σχετικών μελετών η μεγάλη έκθεση σε πορνογραφικό υλικό, από πολύ μικρές ηλικίες έχει συνδεθεί με την παραβατική συμπεριφορά, την επιθετικότητα και τις αγχώδεις διαταραχές.
Αν περιπλανηθούμε, ωστόσο, στους αιώνες της ερωτογραφικής αφήγησης της Δύσης, θα διαπιστώσομε πως η πορνογραφία έχει υπάρξει υψηλότατη μορφή τέχνης. Αν αναλογιστούμε πως όσο υπάρχει άνθρωπος, υπάρχει και πορνογραφία, θα καταλήξουμε πως το πρόβλημα δεν είναι η πορνογραφία, αλλά η πατριαρχία που έχει διεισδύσει στην πορνογραφία. Τι σημαίνει αυτό; Η πατριαρχία μέσα από την πορνογραφικοποίηση- απο-ανθρωποποιεί τις γυναίκες που χρησιμοποιούνται στην πορνογραφία, συμβάλλοντας στην προώθηση της απο-ανθρωποποίησης όλων των γυναικών, όπως έχει υποστηρίξει μέσα στο χρόνο και στο χώρο ο ριζοσπαστικός φεμινισμός.
Αν αποδεχτούμε την παιδική σεξουαλικότητα και απενεχοποιήσουμε την πορνογραφία ως τέτοια, θα καταφέρουμε ως ενήλικες να εγκαταστήσουμε μια ειλικρινή επικοινωνία με τα παιδιά γύρω από το σεξ και να γίνουμε πιο επιτρεπτικοί σε βίντεο ή ταινίες που προβάλουν όλο το φάσμα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας , διαφορετικούς σωματότυπους και σώματα με αναπηρίες. Έτσι κανένα παιδί δεν θα νιώθει άβολα με το σώμα του, όποιο κι αν είναι αυτό, κανένα παιδί δεν θα θεωρεί βρώμικη και σεξουαλική τη ντροπιαστική επαφή, κανένα παιδί δεν θα αναγκάζει κάποιο άλλο να κάνει κάτι δίχως τη θέληση του.
Διότι πιο δεινό της σκληρής πορνογραφίας του διαδικτύου -ως μαζικής κατανάλωσης σεξουαλικών αναπαραστάσεων- είναι πως αποστερεί τη μοναδικότητα των σχέσεων και μετατρέπει τον έρωτα σε μια φόρμουλα κατανάλωσης.
Είναι επιτακτική η ανάγκη για προγράμματα ολόπλευρης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, αν θέλουμε να αποφύγουμε την τοξική αρρενωπότητα που ήδη κυριαρχεί στις σχολικές αυλές.
Ας καταστήσουμε τα παιδιά ικανά να ερωτοτροπούν, να ερωτεύονται για να απολαμβάνουν αργότερα τη σεξουαλικότητα με ασφάλεια και σεβασμό.
