Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από την τραγωδία του σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Ένας χρόνος και ακόμα ευθύνες δεν έχουν αποδοθεί. Οι γονείς των θυμάτων θρηνούν τους ανθρώπους τους και βλέπουν την πολιτική ευθύνη να γίνεται καραμέλα που πετιέται στο πάτωμα ενώ εισαγγελείς και φαρισαίοι τους κοροϊδεύουν μπαζώνοντας τον τόπο του ατυχήματος. Οι επιζήσαντες ένα χρόνο τώρα παλεύουν τα σωματικά και ψυχικά τραύματα μόνοι τους, χωρίς τη στήριξη της πολιτείας που τους επιβίβασε σε ένα βαγόνι θανάτου.

Ανήμερα της τραγωδίας, την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου, χιλιάδες κόσμος μαζεύτηκε στην 24ωρη απεργία απαιτώντας δικαιοσύνη. Φοιτητές, γονείς, παιδιά, άνθρωποι από κάθε γωνιά της χώρας ένωσαν τις φωνές τους για να μην ξεχαστεί το έγκλημα. Η σφοδρή σύγκρουση, ο εκτροχιασμός και η ανάφλεξη των συρμών προκάλεσε τον θάνατο 57 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των δύο μηχανοδηγών.

Τα ονόματα τους γράφτηκαν στην άσφαλτο μπροστά από τη Βουλή με κόκκινη μπογιά. Μία συμβολική κίνηση στη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν από την πολιτική ανεπάρκεια και αδιαφορία.

Τέμπη, ονόματα, συλλαλητήριο
Πηγή: Κώστας Τζούμας/ Eurokinissi

Λίγες μόλις ώρες μετά το τέλος των μαζικών κινητοποιήσεων για τον έναν χρόνο από το έγκλημα των Τεμπών, ξεκίνησε το σβήσιμο των ονομάτων των θυμάτων. Βίντεο που κάνει τον γύρο των social media, συνεργεία καθαρισμού τοποθετήθηκαν αργά το βράδυ της Τετάρτης μπροστά από τη Βουλή για να καθαρίσουν το σημείο.

Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις κάτι που φάνηκε μεταξύ άλλων και στα social media, με τους πολίτες να τη χαρακτηρίζουν ως «ντροπιαστική κίνηση», διερωτώμενοι -ευλόγως- γιατί δόθηκε μία τέτοια εντολή ώστε να σβηστεί -με συνοπτικές διαδικασίες- η συγκινητική πρωτοβουλία των συγγενών των αδικοχαμένων επιβατών.  H αντιδήμαρχος καθαριότητας του δήμου Αθηναίων, Ρωξάνη Μπέη τονίζει ότι «τα συνεργεία καθαρισμού μετά από πορείες και κάθε μέρα πλένουν στο σημείο. Δεν πήγαν κάποια ειδικά συνεργεία, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό… Ουδέποτε έδωσα εντολή να συμβεί κάτι τέτοιο και ουδέποτε ενημερώθηκα γι’ αυτήν την αδικαιολόγητη ενέργεια, η οποία με βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετη. Η κριτική που ασκείται είναι απολύτως δικαιολογημένη». Και προσέθεσε ότι το «συνεργείο της καθαριότητας έσβησε τα ονόματα μετά από πρόσκληση του φρουράρχου της Βουλής» ξεκινώντας για μία ακόμη φορά ένα πινγκ πονγκ απόδοσης ευθυνών από το Δήμο στη Βουλή και από τη Βουλή στα συνεργεία καθαριότητας.

Μέχρι τώρα, δεν ξέρουμε ποιος έδωσε τελικά την εντολή για τον καθαρισμό. Δηλαδή, για το πιο κεντρικό σημείο της χώρας, το χώρο μπροστά από τη Βουλή, πάνω από την πλατεία Συντάγματος, δεν έχουμε εικόνα ποιος φέρει ευθύνη. Είναι άλλη μία τυπική ελληνική πατέντα απόδοσης ευθυνών όπου κάθε (πιθανός) αξιωματούχος νίπτει τας χείρας του. Ο δήμος σε στέλνει στην περιφέρεια, η περιφέρεια στον αρμόδιο του δήμου και στην προκειμένη περίπτωση μπαίνει στην εξίσωση και το Φρουραρχείο της Βουλής.

Το περιστατικό όμως αποτελεί μέρος της συνήθους πρακτικής που εδώ και χρόνια ακολουθεί η κυβέρνηση. Καθαρίζουμε και σβήνουμε στοιχεία για να μη θυμίζουν τα λάθη μας και ξεσηκώνουν τη συλλογική οργή. Να θυμηθούμε ότι συνεργεία καθαριότητας, πριν ακόμα φτάσουν οι αστυνομικοί της ασφάλειας, έσπευσαν στο σημείο που χούλιγκαν της Ντιναμό Ζάγκρεπ -αφού όργωσαν ανενόχλητοι όλη την Ελλάδα- δολοφόνησαν τον 29χρονο οπαδό της ΑΕΚ.

Κερασάκι στην τούρτα, αυτού του θεάτρου παραλόγου ήταν οι δηλώσεις του Υπουργού Επικρατείας, Μάκη Βορίδη. Μιλώντας σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στα “Παραπολιτικά”, είπε: «Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη είναι το σπουδαιότερο σημείο μνήμης, ένας τόπος ιερός και αφορά στους πεσόντες κατά τη διάρκεια των αγώνων του έθνους. Εκεί είναι γραμμένα τα ονόματα των μεγάλων μαχών που έχουμε δώσει. Είναι ένα μνημείο, με το οποίο τιμάμε τη μνήμη όλων των Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την πατρίδα. Δεν έχει καμία θέση η οποιαδήποτε αναγραφή οποιουδήποτε άλλου πράγματος εκεί. Θέλουμε να κάνουμε ένα μνημείο να θυμόμαστε το φρικτό δυστύχημα των Τεμπών; Να το κάνουμε. Αυτό δεν μπορεί να είναι στον Άγνωστο Στρατιώτη. Είναι ένα μνημείο με συγκεκριμένο προορισμό» τονίζοντας πως δεν πρέπει να μείνουν γραμμένα τα ονόματα στο συγκεκριμένο χώρο και πως πρέπει «άμεσα» να σβηστούν.

Ο Υπουργός Επικρατείας της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της οποίας έγινε το έγκλημα στα Τέμπη (και επίσης κατηγορείται ότι οδηγεί την υπόθεση προς συγκάλυψη), θεώρησε σωστό, 2 μέρες μετά τη συμπλήρωση ενός χρόνου να τοποθετηθεί με αυτόν τον τρόπο. Η παροιμιώδης έλλειψη ενσυναίσθησης είναι τρομακτική και έρχεται να συμπληρώσει τις παραλήψεις στην έρευνα και την ψυχρότητα με την οποία αρμόδιοι αντιμετωπίζουν την υπόθεση.  Από το «Τι να κάνουμε; Αυτά συμβαίνουν! Πάτε στην εκκλησία να σας βοηθήσει! Κοιτάξτε μπροστά τη ζωή σας”;» της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, το «είναι δική μας εσωτερική υπόθεση, μην ασχολείστε”» του Γεραπετρίτη που απαγόρευσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να έρθει να κάνει ελέγχους, μέχρι το «Βάλε πλάτη για τη χώρα» του Πρωθυπουργού σαν απάντηση στην Ευδοκία Τσαγκλή που τραυματίστηκε στο δυστύχημα, αποτελούν απόδειξη ότι το έγκλημα στα Τέμπη παραμένει για αυτούς μία ακόμη κακιά στιγμή που ουδεμία ευθύνη φέρουν .

Υποστηρίζει, λοιπόν, ο κ. Βορίδης με θρασύτητα: «Είναι ένα μνημείο, με το οποίο τιμάμε τη μνήμη όλων των Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την πατρίδα».

Τι μνημείο χρειάζεται όμως για όσους αδίκως έπεσαν από την πατρίδα; Τι αδριάντα πρέπει να τους φτιάξουμε για να μας υπενθυμίζουν την ανικανότητα των ιθυνόντων και μια εγκληματική αδιαφορία τους που οδήγησε δεκάδες ψυχές σε έναν αναπάντεχο και άδικο χαμό!

Όπως εύστοχα υπογραμμίζει με τους στίχους του ο Μπάμπης Τσικληρόπουλος σε ένα κομμάτι που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος:

Ζούμε σ’ ένα κόσμο μαγικό
Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό
Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει
Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει

Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη
Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο
κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει

Πιθανότατα, ο κύριος Βορίδης δεν κατανοεί ότι το έγκλημα στα Τέμπη οφείλει να γίνει η αχίλλειος πτέρνα μίας ανάλγητης κυβέρνησης που ξεδιάντροπα προσπαθεί να συγκαλύψει ένα σύστημα λαθών, διαφθοράς και ασυδοσίας, το οποίο συχνά, την τρέφει και τη στηρίζει.

Το εθνικό μας τραύμα αιμορραγεί και το συλλογικό πένθος αναβλύζει οργή που θα γίνει καταλύτης μαζικής αντίστασης στηρίζοντας τον αγώνα των συγγενών των θυμάτων για δικαιοσύνη.

«Η ατιμωρησία γεννά εγκληματίες. Και η ατιμωρησία είναι μόνο για αυτούς. Θα φωνάζω για αυτό το έγκλημα μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να αγωνίζεσαι με την ψυχή σου για την δικαίωση και να μην γίνει κάτι. Το έγκλημα των Τεμπών περιλαμβάνει τα πάντα. Διαφθορά, ασυδοσία, εκμετάλλευση, φίμωση της Δικαιοσύνης. Όσο υψώνεται η φωνή μας, σκύβουν το κεφάλι. Πιστεύω ότι θα δικαιωθούμε. Και μόνη να μείνω…το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί» Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου των οικογενειών των θυμάτων του δυστυχήματος στα Τέμπη.