Kάθε εβδομάδα οι συντάκτες του αγαπημένου σας FAQ Team γράφουν ποια πράγματα τους ανεβάζουν (ή τους κατεβάζουν) συναισθηματικά, ψυχολογικά και εγκεφαλικά!

Εύα Αναστασιάδου

👍 Η αλληλεγγύη και η υποστήριξη που μπορεί να βρεις σε μια ομάδα, ξεπερνάει σκοπέλους ακόμα και τρομακτικά βουνά. “Together we stand, divided we fall” με τα λόγια των ανυπέρβλητων Pink Floyd.

👎 Μία γυναίκα 28 χρονών έχασε τη ζωή της έξω από το αστυνομικό τμήμα. Η ολιγωρία , η ανεπάρκεια και η ανικανότητα της αστυνομίας είναι τρομακτική. Τα τμήματα έχουν γίνει φαντασματα που δεν προσφέρουν καμία προστασία σε κανέναν πολίτη. Άλλη μια γυναικοκτονια. 5η για φέτος.

Δήμητρα Βασιλειάδη

👍 Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου είναι πολλά υποσχόμενο και φέτος. Το αίτημα για Δημοκρατία, Δικαιοσύνη και συμπερίληψη βρίσκεται στο επίκεντρο σε μια εποχή που είναι αναγκαίο η τέχνη να κάνει τη διαφορά κι να έχει πολιτική χροιά.

👎 «Καμία γυναίκα μόνη» είχε πει η κυβέρνηση, και δεν είπε ψέματα. Η Κυριακή δεν ήταν μόνη της. Τόσοι άνθρωποι ήταν γύρω της και την κοιτούσαν. Το κοίταγμα είναι η πιο άμεση δράση, έτσι δεν είναι; Το περιπολικό δεν είναι ταξί και η κηδεία της Κυριακής τελέστηκε την Πέμπτη και αυτό είναι γεγονός.

Νίκος Παγουλάτος

👍 Σε άλλα νέα, δε βρίσκω κάτι τόσο συγκλονιστικό και θετικό στη ζωή που κάνουμε σε αυτή την πόλη, σε αυτή τη χώρα. Αν παρατηρήσετε, σχεδόν πάντα το Like θα αναφέρεται είτε σε κάτι που θα σχετίζεται με τις τέχνες και τον πολιτισμό είτε σε ένα συναίσθημα που προέκυψε μέσω της ανθρώπινης επαφής και επικοινωνίας. Οπότε με αυτό το σκεπτικό και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θυμήθηκα την αποστομωτική ατάκα ενός ανθρώπου που συζητούσα μαζί του τις προάλλες. «Συγγνώμη τώρα αν σε φόρτωσα με αυτά, δεν ήθελα να σε ρίξω» του είπα. «Νίκο, μεγάλο παιδί είμαι. Δε θα κουβαλήσεις κι αυτό το βάρος» ήταν η απάντηση που πήρα. Εμείς, άραγε, πότε θα μεγαλώσουμε;

👎 Σύμφωνα με την κυβέρνηση, για τα Τέμπη έφταιγε ο σταθμάρχης, για τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα στο ΑΤ Αγιών Αναργύρων οι αστυνομικοί που βρισκόντουσαν σε υπηρεσία εκείνο το βράδυ και ο αστυνόμος-χειριστής της κλήσης στην Άμεση Δράση. Ωστόσο, οι ατάκες «Θέλετε να κάνετε μήνυση;» και «Ωραία, το περιπολικό δεν είναι ταξί» δεν ευθύνονται για τη γυναικτονία και αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη -και τους δημοσιογράφους- από τα εξής προβλήματα: α) την πατριαρχία και β) την ανικανότητα (μή θέληση;) της κυβέρνησης να διαχειριστεί υπεύθυνα και με σοβαρότητα την έξαρση του φαινομένου. Στην τελική, ποιος ευθύνεται για την υποστελέχωση των ΑΤ; Η κυβέρνηση. Ποιος κάνει προσλήψεις στο Αστυνομικό Σώμα για θέσεις που σχετίζονται με την κοινωνική καταστολή και όχι με την αστυνόμευση/ασφάλεια των πολιτών; Η κυβέρνηση. Ποιος τοποθέτησε αυτούς τους ανθρώπους στις συγκεκριμένες καίριες θέσεις; Η κυβέρνηση και τα αρμόδια όργανα. Ποιος σκότωσε την Κυριακή; Ο πρώην σύντροφός της, αλλά η κυβέρνηση και οι Αρχές δεν έκαναν το παραμικρό για να το αποτρέψουν και να την προστατεύσουν.

Γιάννης Παπαϊωάννου

👍 Τηλεδιάσκεψη με περίπου 2.500 αστυνομικούς για την ενδοοικογενειακή βία είχε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στον απόηχο της γυναικοκτονίας έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων όπου σύμφωνα με το ΑΠΕ, χαρακτηριστικά ανέφερε ότι «ο πολίτης θέλει και πρέπει να νιώσει ασφαλής όταν έρθει σε εμάς. Σε κάθε περιστατικό ενδοοικογενειακής υποχρεούμαστε να πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε να νιώσει η γυναίκα ασφαλής και να είμαστε σίγουροι πριν φύγει από εκεί, ότι θα συνεχίσει να είναι ασφαλής». Αυτά…

👎 Η συνεχής αδυναμία του ελληνικού κράτους να εξασφαλίσει στους πολίτες τους τα βασικά και αυτονόητα δικαιώματα. Όπως για παράδειγμα την ασφάλεια των μετακινήσεών τους, όπως το να μπορεί κάποιος να ταξιδέψει με ασφάλεια χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Επίσης, τη δυνατότητα να αναφέρει κάποιος κακοποιητική και επικίνδυνη συμπεριφορά, ακόμη και εντός αστυνομικών τμημάτων, ώστε να λαμβάνει πραγματική προστασία.

Μίλτος Τόσκας

👍 Η θεατρική παράσταση “Προς Μενοικέα” του Δαμιανού Κωνσταντινίδη και η κυκλοφορία του βιβλίου “Μαύρος Σεπτέμβρης” από τις Eκδόσεις Nήσος.

👎 Η δολοφονία μίας ακόμα γυναίκας και μάλιστα λίγα μέτρα από το φυλάκιο αστυνομικού τμήματος.

Χριστιάνα Στυλιανού

👍 Η χθεσινή πρεμιέρα της ταινίας “Κάμπια Νύμφη Πεταλούδα” σε σκηνοθεσία του Κύρου Παπαβασιλείου ήταν μια αποκάλυψη και παράλληλα μια υπαρξιακή σπαζοκεφαλιά, με ένα μπρος πίσω ανάμεσα στην αυτοπραγμάτωση και τον ντετερμινισμό. Μια ταινία που μιλά γι’ αυτό που ο Γουίλιαμ Φώκνερ φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά, ότι «Ο χρόνος είναι νεκρός όσο ροκανίζεται στους τροχίσκους ενός ρολογιού» και ότι στον χρόνο δίχως ρολόι, εκείνο που σχεδόν πάντα αποκαλύπτεται είναι το παρόν. Δείτε την, και αφήστε την να σας παρασύρει σε αυτό το παιχνίδισμα του μαγικού ρεαλισμού. Μια μεταφράστρια της σιωπής που επίσης μιλάει την γλώσσα των δέντρων, ένα Υπουργείο Χαμένου Χρόνου, χρόνος γραμμικος και αυθαίρετος σε ένα ρετροφουτουριστικό τοπίο που μοιάζει σχεδόν εσωτερικευμένο. Σαν ανάμνηση από το μέλλον.

👎 Η αστυνομία επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τον θεσμικό της ρόλο ως θεμελιώδης πυλώνας του έθνους-κράτους. Το κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας- είναι το μόνο που μπορεί να το χρησιμοποιήσει “νόμιμα”, μέσω της αστυνομίας. Αυτό συνήθως διοχετεύεται ως προς τη διατήρηση και προστασία των προνομίων των ελίτ και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Ουδεμία σχέση έχει με την προστασία των πολιτών. Μην μπερδεύεστε.