Αν κάθε εποχή έχει μια διεστραμένη υπερδύναμη, αυτή της δικής μας είναι η ευκολία. Στα συμπεράσματα που βγαίνουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, στον διαχείριση των ανθρωπίνων σχέσεων, στη διεκπεραίωση της όποια δουλειάς, με τις συνέπειες να μην υπολογίζονται στο πακέτο.

Το Υπουργείο Ισότητας της Ισπανίας χρησιμοποίησε αυτή την, αρνητική προφανώς, υπερδύναμη για να διαχειριστεί με μία αδιανόητη προχειρότητα την επίσημη καμπάνια του, «Το καλοκαίρι είναι δικό μας», για το body shaming που δέχονται οι γυναίκες με ποικίλους σωματότυπους όταν βγαίνουν στην παραλία το καλοκαίρι. Κι όχι μόνο αυτό αλλά η ομάδα της είχε τη φαεινή ιδέα να χρησιμοποιήσει χωρίς να πάρει άδεια τη φωτογραφία της 30χρονης Nyome Nicholas-Williams από το Λονδίνο, την οποία είχε ποστάρει η ίδια στο προσωπικό της προφίλ. Έτσι, τόσο απλά. Και απροκάλυπτα. Και ξεδιάντροπα.

Με τη λογική του θείου που θέλει να κάτσει με τη νεολαία και με τη γνωστή τακτική της υποτίμηση της νοημοσύνης όλων μας, έφτιαξαν ένα απαράδεκτο κολλάζ με πέντε γυναίκες ανάμεσα στις οποίες υπάρχει και μία γυναίκα που έχει κάνει μαστεκτομή, και το πόστερ τους παρουσιάστηκε πριν λίγες ημέρες στο Institute for Women. Είμαστε νοητά στο meeting τους και τους βλέπουμε να σκρολάρουν αποστειρωμένοι από κάθε αισθητική και ενσυναίσθηση τις «τάσεις» στα social media, να πετάνε βαριεστημένοι 2-3 ιδέες, να απορρίπτουν οποιονδήποτε έχει κάποιο σοβαρό επιχείρημα για το μήνυμα που θέλουν να περάσουν και τι αντίκτυπο έχει και να φωνάζουν κάποιον φίλο που ξέρει λίγο photoshop να δημιουργήσει το έργο τέχνης τους λες και είναι αφίσα μπουζουκιών της επαρχίας.

body shaming

Και κάπως έτσι, προσθέτουν άλλη μία κόκκινη κάρτα στη μεγάλη λίστα με όσους έχουν κάνουν αντικανονικά φάουλ στο επιθετικό #νοτ marketing. Τα κορίτσια,-όπως και τα σκεπτόμενα αγόρια- για άλλη μια φορά βρισκόμαστε στη μέση μιας αρένας που δεν μας παίρνει στα σοβαρά και συζητάμε τα προφανή ενώ οι αντίχειρες των δημιουργών που έχουν ως μοναδικό στόχο να είναι στην επικαιρότητα με την ταμπέλα του viral, γυρνούν προς τα κάτω. Και είναι ένα θέμα που αφορά όλους μας ανεξαρτήτου φύλου.

Η Nyome έμαθε για τη χρήση της εικόνας της από τους followers της και όπως κι εμείς, δεν κατάλαβε ποτέ, τον λόγο που οι αρμόδιοι φωστήρες σκέφτηκαν πως δεν θα το έβλεπε κάπου. «Δεν είναι μία φωτογραφία από κάποιο πρακτορείο stock. Είναι αγενείς και δεν με σεβάστηκαν καθόλου. Μου είπαν πως τη χρησιμοποίησαν γιατί δεν είχαν χρόνο να ψάξουν υλικό και απολογήθηκαν αναφέροντας πως θα με αποζημιώσουν. Αισθάνομαι ότι είναι πολύ αντιδραστικό παρά προληπτικό. Είμαι ενοχλημένη γιατί αν με είχαν ρωτήσει στην αρχή, θα μπορούσα να είχα πάρει μια απόφαση και πιθανόν να είχα πει ναι», δήλωσε στο BBC.

Η επικεφαλής του Intstitute of Women, Antonia Morillas επισήμανε πως όλες οι προσδοκίες που είχαν οι γυναίκες από την φυσική τους κατάσταση, στέρησαν τα δικαιώματα τους και εξαφάνισαν την αυτοεκτίμηση τους αλλά παρόλα αυτά δέχτηκαν αυτή την εικόνα. Όπως πρόσθεσε η Williams, είναι τρομερά ειρωνικό και απάνθρωπο πως το Ινστιτούτο δέχτηκε αυτή την κατάσταση και δεν ξέρει αν οι υπόλοιπες γυναίκες της αφίσας είναι ενημερωμένες για τις φωτογραφίες τους. Εν τω μεταξύ, δεν είναι η πρώτη φορά που της συμβαίνει κάτι τέτοιο αφού το 2020, είχε μία μεγάλη διαμάχη με έναν illustrator, ο οποίος χωρίς τη συγκατάθεση της, έβαλε μια εικόνα της σε θήκες κινητών, τσάντες και κούπες.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Xrysa Katsarini (@xrysa_katsarini)

Μετά από τόσες προσπάθειες ομάδων, ακτιβιστών, καλλιτεχνών και χρηστών εδώ και ένα μεγάλο διάστημα στα timelines για την αποδοχή όλων των γυναικείων σωμάτων, που δεν έχουν τις στερεοτυπικές αναλογίες, από την κοινωνία, έρχεται αυτή η εκστρατεία για να μην προσφέρει απολύτως τίποτα παρα μόνο μία απογοήτευση για την αντιεμτώπιση ενός σοβαρού ζητήματος. Φυσικά, αυτή η κατάσταση είναι απόρροια αυτής της μαύρης τρύπας που έχουν πέσει πολλοί διαφημιστές, οι οποίοι απλά κοπιάρουν και ψάχνουν εύκολες λύσεις και ένας μεγάλος αριθμός χρηστών των social media που προσβάλουν ακατάπαυστα τους πάντες με αλεξίσφαιρο την οθόνη τους. Οι καμπάνιες δεν μπορούν να παρουσιάζουν τους ανθρώπους ως δείγματα ταπετσαρίας «α, πιασε μια γυναίκα με μαστεκτομή, ας βάλουμε και μία με τρίχα στη μασχάλη» και να θεωρούν ότι έχουν το καθήκον τους ως προς τα κινήματα. Τα μηνύματα μιας καμπάνιας πρέπει να προσφέρουν όντως στην συζήτηση υπέρ των δικαιωμάτων και κυρίως πρέπει κατα τη διάρκεια δημιουργίας μιας καμπάνιας να εφαρμόζεις καλές πρακτικές. Με λίγα λόγια είνα δυνατόν να καταπολεμάς το body shaming και την ίδια ώρα να μην σέβεσαι το δικαίωμα μιας γυναίκας στην αυτοδιαχείριση της εικόνας της;

«Οι άνθρωποι πιστεύουν πως θα κάνουν κάτι άσχημο και θα ξεφύγουν» συμπληρώνει η Williams και περικλείει όλο αυτή την κανοβαλιστική λούπα της ευκολίας που έχουμε πέσει για να πετάξουμε την ενσυναίσθηση στα τάρταρα.