Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) διατάχθηκε εναντίον δύο αστυνομικών της τροχαίας Κω, οι οποίοι πριν μερικές μέρες αποφάσισαν να πάρουν το… φτυάρι στα χέρια τους και να κλείσουν με τσιμέντο μια λακκούβα στον επαρχιακό δρόμο Κω – Χωρίων.

Όπως μας πληροφόρησε το kosnews24.gr, τις προηγούμενες ημέρες οι αστυνομικοί της Τροχαίας είχαν ενημερώσει σχετικά, για την επικινδυνότητα στο συγκεκριμένο σημείο, καθώς αρκετοί κάτοικοι που χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο δρόμο, είχαν υποστεί ζημιές στα οχήματά τους από τη λακκούβα. Βλέποντας, ότι η λακκούβα παρέμενε ανοιχτή, οι αστυνομικοί χρησιμοποίησαν τσιμέντο και έκλεισαν τη τρύπα επί του οδοστρώματος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος, με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καυτηρίασε τη στάση των ανδρών της Τροχαίας με τον ίδιο να αναρωτιέται σε κείμενό του εάν «μία πράξη “αυτοδικίας, μπορεί ποτέ να είναι μία πράξη ευθύνης; Και μάλιστα από ένστολους δημόσιους λειτουργούς».

Μεταξύ άλλων στην (επική) ανάρτησή του ο κος Χατζημάρκος ανέφερε: «Σε προνοητικότητα “Αστυνομικοί που σταμάτησαν μπετονιέρα για να κλείσουν λακκούβες”, όπως αναφέρει η είδηση για τους ένστολους που πήραν το φτυάρι στα χέρια τους για να εκτελέσουν εργασίες στον δρόμο σαν κανονικά μέλη τεχνικού συνεργείου.

«Οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί επέλεξαν την Αυτοδικία για να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα που, κατά την άποψή τους, το κράτος δεν είχε επιλύσει αρκετά γρήγορα, στέλνοντας το μήνυμα ότι οποιοσδήποτε αντιμετωπίζει προβλήματα και δεν βρίσκει άμεση λύση από το κράτος, πρέπει να πάρει τα πράγματα, ίσως ακόμα και παρανομώντας, στα χέρια του. Και φυσικά να μην παραλείψει να φωτογραφίσει και να βιντεοσκοπήσει την πράξη του! Αναρωτιέμαι όμως, μία πράξη «αυτοδικίας», μπορεί ποτέ να είναι μία πράξη ευθύνης; Και μάλιστα απο ένστολους δημόσιους λειτουργούς; Όταν οι αστυνομικοί κλείνουν λακούβες με φτυάρια, πρόχειρα και αυθαίρετα και χωρίς καμία σήμανση στο οδικό δίκτυο, οι πολίτες θύματα ληστείας τι πρέπει να κάνουν;

Να πάρουν και αυτοί το «φτυάρι» στα χέρια τους;»

Αν κάτι είναι σίγουρο, αυτό είναι ότι με το Ελληνικό κράτος και τους φορείς του δεν πλήττουμε ποτέ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αντί ο περιφερειάρχης να ζητήσει συγνώμη για τη κατάσταση του δρόμου και να συγχαρεί τους δύο αστυνομικούς για τη πρωτοβουλία τους, ζήτησε στην ουσία ΕΔΕ εναντίον τους (ίσως για αντιποίηση αρχής; ίσως για αυθαιρεσία;) γιατί οι αστυνομικοί μπήκαν στα χωράφια του. Κι εδώ που τα λέμε μπορεί να έχει και τα δίκια του.

Δεν γίνεται να μπερδεύονται οι δουλειές των κρατικών λειτουργών, ο αστυνομικός στην αστυνόμευση και οι υπηρεσίες της (κάθε) περιφέρειας στις εργολαβίες και στο πηλοφόρι στο μυστρί. Δηλαδή οι εργολάβοι που έχουν συμβάσεις με τις περιφέρειες και τους δήμους τι θα κάνουν στο τέλος; Κλέφτες θα γίνουν; Ή οι εργάτες των περιφερειών θα πληρώνονται τσάμπα και θα κάθονται;

Αν κάτι πάντως αναγνωρίζω στον συγκεκριμένο περιφερειάρχη, αυτό είναι η εχθρότητά του στην ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία είναι μία από τις βασικές αρχές του νεοφιλελευθερισμού και ταυτόχρονα μια έμμεση υπεράσπιση του Κεϋνσιανικού μοντέλου λειτουργίας του κράτους.

Ειδικά η συγκεκριμένη περίπτωση ιστορικά μου θυμίζει κατά πολύ τις αποφάσεις του προέδρου των ΗΠΑ Franklin Delano Roosevelt, τη περίοδο της «Μεγάλης Ύφεσης», όπως ονομάστηκε το περίφημο οικονομικά κράχ στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1930. Για την ιστορία: λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του το Μάρτιο του 1933, ο Πρόεδρος Ρούσβελτ κήρυξε ένα μορατόριουμ σε εθνικό επίπεδο, προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή των τραπεζών από τους καταναλωτές που δεν είχαν εμπιστοσύνη στην οικονομία.

Βασιζόμενος στην Κεϋνσιανή οικονομική θεωρία, ένας από τους καλύτερους τρόπους για την καταπολέμηση της οικονομικής ύφεσης είναι η διόγκωση της προσφοράς χρήματος. Και η αύξηση της ποσότητας χρυσού που κατείχε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα θα αύξανε τη δύναμή της να διογκώσει την προσφορά χρήματος. Αυτό ονομάστηκε «χρυσός κανόνας». Εκτός αυτού η ίδια θεωρία που δημιούργησε ο Τζων Μέυναρντ Κέυνς (ο οποίος ήταν ήταν Άγγλος οικονομολόγος, μαθηματικός, καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας και ανώτατος κρατικός υπάλληλος) πρότεινε επίσης την άνοδο των δημοσίων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για να καλύψουν μέρος του ελλείμματος ζήτησης, που -υπό προϋποθέσεις- μπορεί να οδηγήσει την οικονομία μακριά από μια θέση ισορροπίας πλήρους απασχόλησης.

Ο Ρούσβελτ βασιζόμενος σε αυτό είχε προτείνει μεταξύ άλλων για την αντιμετώπιση της ανεργίας που είχε φτάσει σε τεράστιο ύψος, τη πρόσληψη περισσοτέρων εποχικών εργατών στις διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ, οι οποίοι θα απασχολούνταν στον δημόσιο κατασκευαστικό τομέα. Συγκεκριμένα, πρότεινε οι εργάτες να φτιάχνουν ένα δρόμο, μετά άλλοι εργάτες να τον χαλούν ώστε κατόπιν να τον ξαναφτιάξουν διαφορετικοί εργαζόμενοι.

Κάπως έτσι λοιπόν συνδέεται η παραπάνω είδηση με το οικονομικό μοντέλο του Κέυνς.

Πέρα το χιουμοριστικό του πράγματος, πολύ θα ήθελα να μάθω το πραγματικό σκεπτικό του περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου. Θεώρησε ότι με την ενέργεια τους οι αστυνομικοί μπήκαν στα δικά του χωράφια; Μήπως φοβήθηκε ότι μετά από τη πρωτοβουλία τους η κυβέρνηση μπορεί να αναθέσει στους άνδρες και γυναίκες της ΕΛ.ΑΣ. εκτός της αστυνόμευσης και της καταστολής και καθήκοντα… οδοποιίας; (πράγμα που από τη πλευρά μου το βρίσκω εξόχως θετικό).

Αν πάντως κάτι αξίζει να κρατήσουμε από την ανακοίνωση του περιφερειάρχη αυτό δεν είναι άλλο παρά η λέξη «Αυτοδικία». Σύμφωνα με την Ελληνική γλώσσα αυτοδικία σημαίνει η επιδίωξη αποκατάστασης αδίκου παρακάμπτοντας την νόμιμη δικαστική οδό, όπως και η απ’ ευθείας τιμωρία του αδικήσαντος από τον αδικημένο χωρίς προηγούμενη προσφυγή στην αρμόδια αρχή.

Με λίγα λόγια η λακκούβα ως θύτης (της καταστροφής των αυτοκινήτων) κρίθηκε από τους δύο αστυνομικούς ένοχη -πάντα σύμφωνα με το σκεπτικό του περιφερειάρχη- οι οποίοι βλέποντας ότι η τοπική αρχή (δηλαδή η Περιφέρεια και ο Δήμος ) συνέχισαν να αγνοούν τις εκκλήσεις τους γύρω από τη μόνιμη… εγκληματική συμπεριφορά της λακκούβας, πήραν τον νόμο (βασικά το φτυάρι) στα χέρια τους και έδρασαν ως εκδικητές εναντίον της τσιμεντόνωντάς την όπως τελικά πραγματικά της άξιζε.