«Καλημέρα σε όλες και σε όλους. Δεν είναι εύκολο να μετρήσεις τον χρόνο στην πολιτική. Κάποιες μέρες μοιάζουν με χρόνια, και κάποια χρόνια περνούν σαν να ήταν μια μέρα. Υπάρχουν, όμως, ορισμένες στιγμές που σου θυμίζουν πόσο δρόμο έχεις διανύσει. Μια τέτοια στιγμή είναι και η αυριανή, καθώς συμπληρώνονται 6 χρόνια από τότε που αναλάβαμε για πρώτη φορά τη διακυβέρνηση της πατρίδας μας το 2019. Έξι χρόνια με σημαντικές προκλήσεις, αλλά και αξιοσημείωτη πρόοδο. Αντιμετωπίσαμε πρωτόγνωρες κρίσεις, αλλά δεν παρεκκλίναμε από τον βασικό μας στόχο: να γίνει η Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο δίκαιη, πιο σύγχρονη.
Έχουμε, πια, τη χαμηλότερη ανεργία από το 2008. Ανάπτυξη μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Οι ξένες επενδύσεις βρίσκονται σε ιστορικό ρεκόρ. Το ΕΣΥ ενισχύεται, η Δικαιοσύνη ψηφιοποιείται, ενώ η Δημόσια Διοίκηση αλλάζει. Οι συντάξεις απονέμονται πιο γρήγορα, οι εργαζόμενοι προστατεύονται από την ψηφιακή κάρτα εργασίας, στηρίζουμε τους νέους με μια στεγαστική πολιτική 43 δράσεων. Τα Πανεπιστήμια, τα σχολεία, οι συγκοινωνίες, η άμυνα, η πολιτική προστασία: σε όλους τους κρίσιμους τομείς έχουμε κάνει βήματα μπροστά.
Τα κάναμε όλα και τέλεια; Προφανώς όχι. Μένουν ακόμη πολλά να γίνουν και να διορθωθούν. Πρώτος εγώ έχω αναγνωρίσει πολλές φορές λάθη, καθυστερήσεις και αστοχίες σε χειρισμούς, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη γιατί δεν διορθώσαμε εγκαίρως τα κακώς κείμενα, όπως στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Χρειάζεται πιο έντονη προσπάθεια να εμπεδωθεί μια νέα κουλτούρα ευθύνης και τήρησης της νομιμότητας, μακριά από πελατειακές νοοτροπίες και πολιτικές που ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Αυτήν την προσπάθεια να είστε σίγουροι ότι την κάνουμε και θα την κάνουμε». (Κυριάκος Μητσοτάκης, 6 Ιουλίου 2025)
Μια ημέρα μετά, όταν η Νέα Δημοκρατία έσβηνε τα έκτα κυβερνητικά κεράκια της, ο Λευτέρης Κουσούλης έγραφε στο Βήμα τα εξής: «Η επικαιρότητα είναι κατεδαφιστική. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ γκρεμίζει ό,τι απομένει από την κυβερνητική κατασκευή. Η υπόθεση αυτή, όπως κάθε ζήτημα σχετικής έντασης στον πίνακα των εντυπώσεων, δεν έχει θεραπεία. Πέρα από τον κατακλυσμό των γεγονότων που σαν είδηση μερική χτίζει τη μεγάλη επίμονη είδηση της κοινωνικής και κρατικής αποσυναρμολόγησης στη σύγχρονη Ελλάδα, οι περί τον ΟΠΕΚΕΠΕ πρακτικές, με κυβερνητική σφραγίδα, απογυμνώνουν την προπαγανδιστική αυτοαναφορά ενός αυτάρεσκου σχήματος διακυβέρνησης. Η κυβερνητική «ιστορία» έφτασε στο όριό της».
Δεν είμαι βέβαιος πως έχουμε φτάσει στο σημείο που περιγράφει ο κ. Κουσούλης, κυριότερα διότι η καφενειακή προσέγγιση από τα κάτω, από τη μια επιλέγει την άστοχη σχετικοποίηση ενθυμούμενη τα καλαμπόκια του ΠΑΣΟΚ, και από την άλλη ψιλοβολεύεται προσδοκώντας μερικά εκατοντάδες ευρώ στο πεδίο “Ενίσχυση για γεωργικές πρακτικές επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον (Πρασίνισμα)”. Έχει ταυτοτικά χαρακτηριστικά, αυτό το διαχειριστικό «κάνουμε τα στραβά μάτια», αυτό το «μαζί τα φάγαμε» αλισβερίσι που αποτυπώνεται σε ενδεικτικές στιχομυθίες όπως αυτή του παραιτηθέντα γενικού γραμματέα Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργου Στρατάκου με τον Γιώργο Ξυλούρη, πρόεδρο της Κεντρικής Συνεταιριστικής Ένωσης Σουλτανίνας, γνωστό και ως «Φραπέ», αναφορικά με τις πληρωμές του ΟΠΕΚΕΠΕ. (Ξυλούρης: Πάρ’ τον πες του, δεν σας δίνω λεφτά, δεν έχω λεφτά, τελειώσαμε. Τι παίζεται με την ΚΣΟΣ; Τα ’χεις βρει με τον, να του το πεις ευθέως. Μου ’πε ο Ξυλούρης, πες, επειδή δεν σηκώνεις το τηλέφωνο, τα ’χεις βρει με τον Γαβαλά πες, και πολεμάς τον Ξυλούρη. Ο Ξυλούρης δεν είναι τυχαίος, αυτό να του πεις. Θα του το πεις όμως. Στρατάκος: Ναι ρε μαλάκα εγώ στην κάνω την κουβέντα).
Αντιστοίχως ταυτοτικό είναι το επιδιωκόμενο ζήτημα του πολιτικού rebranding. Αν μη τι άλλο, μοιάζει υποκριτικό να τη πέφτουν με τέτοια ζέση στον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που μέσω Δημοσιογραφικού Οργανισμού Μαρινάκη και χάρη στο γαϊτανάκι της διαρροής των εντός ή εκτός εισαγωγικών πρακτικών του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών την επομένη του δημοψηφίσματος, επιδιώκει ένα φρέσκο, ρετουσαρισμένο πλασάρισμα. Περί τούτου μπορείτε απλούστατα να ανατρέξετε στα γραπτά του Δημήτρη Ψαρρά για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αναφορικά με τη χλιαρή αντίδραση του εθνάρχη στο πραξικόπημα του 1967 καθώς εκείνη την περίοδο «ο φυσικός ηγέτης της ΕΡΕ προβλέπει (ή εύχεται) εκτροπή και ζητά να μην αναμιχθεί η ΕΡΕ, ώστε να μπορεί στη συνέχεια να πρωταγωνιστήσει ο ίδιος στην αποκατάσταση της δημοκρατίας. Και ταυτόχρονα ζητά επίθεση χωρίς “ιπποτισμό” στον Παπανδρέου». Με την ίδια σπουδή, για να είστε δίκαιοι, σταθείτε στις μελέτες του Ευάνθη Χατζηβασιλείου όπου η εικόνα είναι διαφορετική, για να δείτε το νόμισμα από κάθε πλευρά. Το ίδιο πράξτε και για τον πρώην αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, ανατρέχοντας στις αποκαλύψεις του οικονομολόγου Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ περί plan B ή σχετικώς άκοπα ανατρέξτε στη φιγούρα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Κάντε κι ένα βήμα παραπάνω, χάρη στις αλλεπάλληλες συμπτώσεις των ημερών, και ξεφυλλίστε τη βιογραφία της Μέρκελ. Εφόσον το λέει η καρδούλα σας, δεχτείτε ως υπεραπλουστευτικό εξωραϊστικό παράγοντα των πολιτικών της επιλογών, την αυτοψυχαναλυτική της εκδοχή για το μεγάλωμα στην Ανατολική Γερμανία. Σε κάθε τέτοιο μοτίβο, μην αναζητήσετε σημεία ανακολουθίας ή παραπειστικών επιχειρημάτων για τα αφηγήματα. Άλλωστε κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα, όταν ολόκληρος Πάνος Καμμένος επεδίωξε να παρέμβει στο τσιωλικό σύμπαν, γράφοντας στο πάλαι ποτέ twitter πως το περιβόητο «Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να μετατραπεί από κόμμα αρχηγικό σε κόμμα αρχών» ειπώθηκε από εκείνον στην ταβέρνα της Βόλβης και όχι από τον τότε νεολαίο Βαγγέλη Μεΐμαράκη. Οι τύποι δεν έχουν ιερό και όσιο, αρκεί να γίνεται δουλίτσα. Τουτέστιν, διαχείριση κι επανανοηματοδότηση των γεγονότων κατά το δοκούν, ώστε να ατενίζουν χαλαρά και με αισιοδοξία το μέλλον. Τους.
Το ίδιο ενδεχομένως να συμβαίνει και με τα πρόσωπα που λειτουργούν πέριξ αυτών, ιστορικοί του μέλλοντος ή όψιμοι σεναριογράφοι. Ας πούμε, εύκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς τον πάντα ενδιαφέροντα ρόλο του ΔΟΛ στις εκάστοτε εκάστοτε πολιτικές αναταράξεις. Από μέσο έκφρασης διανοουμένων μέχρι χαιρέκακα κίτρινο σε ψευδώνυμες στήλες, από το Βενιζέλο vs ΓΑΠ, τον Ανδρέα του βρώμικου ’89, αλλά και τον Ψυχάρη με το επιδιωκόμενο νταλαβέρι με τον Αλέξη και την περίφημη γάτα των Ιμαλαΐων, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη έπαιζε Blackadder-ικα επεισόδια για δεκαετίες. Επιλέγοντας το σωστό timing άλλοτε για να κάνει δημοσιογραφία κι άλλοτε για να κάνει πολιτική, συχνά αρκούμενος στο να περιφέρει αναδημοσιεύσεις δελτίων τύπου. Κατά συνέπεια, ο σημερινός ΔΟΜ, το in.gr κ.ο.κ. πιθανότατα να θυμίζει σε μερικούς κάτι από εκείνες τις εποχές, ενόσω αναρωτιούνται ποιος άραγε διέρρευσε τα αυθεντικά ή μονταρισμένα πρακτικά μετά το δημοψήφισμα του 2015.
Σχεδόν ταυτόχρονα, η εφημερίδα Αυγή επανέφερε στο προσκήνιο μια είδηση του 2024 για την έρευνα αναφορικά με τα ποσά που διακινήθηκαν σε μικρό αριθμών εταιρειών μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης, από το οποίο συμπτωματικά διαβάσαμε (στις 8 Ιουλίου) πως αποτάσσονται και τροποποιούνται 108 έργα. Παράλληλα ενεργοποιήθηκε στο Facebook ένα από αυτά τα αποκαλυπτικά «εγώ θα σου πω post», για ενδεχόμενες ευθύνες του Κυριάκου Πιερρακάκη (μέχρι πριν λίγο καιρό άτολμου υπουργού Παιδείας), τον οποίο θυμόμαστε να προτρέπει για το πως η πολιτική πρέπει να πάψει να είναι διαχείριση συμβόλων, ακόμη κι αν ο ίδιος έπαιζε με μαεστρία στο γήπεδο αυτών. Ο «Ψηφιακός Ανένδοτός» του υπήρξε εκείνο το σλόγκαν αισθητικής και εικονικής ρητορικής, που λειτουργούσε περισσότερο ως προϊόν branding παρά ως εγγύηση ενός θεσμικού μετασχηματισμού. Προς ώρας, τα πιστοποιητικά του gov.gr, αποσιωπούν τη γιγάντωση στη ψηφιακή μετάθεση της ευθύνης σχεδόν του συνόλου των ενεργειών προς τον πολίτη μέσων της εκάστοτε πλατφόρμας. Ο “2.0 Τρόπος” για την υποκατάσταση της αδυναμίας/απραξίας/υποστελέχωσης των υπηρεσιών, είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα καλλωπισμού της γραφειοκρατίας. Είναι βολικό και άμεσο το κλικ στο Solon για ένα πιστοποιητικό από το Πρωτοδικείο Αθηνών. Πουθενά δεν αναφέρεται πως ο χρόνος έκδοσης αυτού είναι το τετράμηνο.
Κάπου ανάμεσα στα παραπάνω, διαβάζουμε πως η Ευρωπαία εισαγγελέας Λάουρα Κοβέσι θα καταθέσει το πόρισμά της για τις ανεξέλεγκτες επιδοτήσεις, μετά το τέλος του καλοκαιριού. Μια ακόμη δικογραφία από την ευρωπαϊκή εισαγγελία θα προστεθεί στο γραφείο της κυβέρνησης. Λίγο πιο πέρα, ο πρωθυπουργός αναμένεται να ανεβεί στο βήμα της ΔΕΘ, καθώς το ημερολόγιο θα δείχνει Σεπτέμβριο. Ξεκούραστοι και χορτασμένοι από τις ανατιμημένες τουριστικές χωριάτικες των 12 ευρώ, εκ νέου αφελείς πρώτου βαθμού, θα τον ακούσουμε να επαναλαμβάνει πως: «Δεν είναι εύκολο να μετρήσεις τον χρόνο στην πολιτική. Κάποιες μέρες μοιάζουν με χρόνια, και κάποια χρόνια περνούν σαν να ήταν μια μέρα». Οι κάμερες θα είναι ανοιχτές, οι ερωτήσεις ορισμένες κι ένα νέο αφήγημα θα παίζει σε ζωντανή μετάδοση για να ξεχνάμε κάθε φορά αυτά που ξέραμε και για να βλέπουμε από διαφορετικό κάτοπτρο την πραγματικότητα. Ακόμη κι αν αυτή, αδιάντροπα εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Είτε ο υπότιτλος γράφει ΟΠΕΚΕΠΕ, είτε Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, είτε δημοψήφισμα 2015. Σε κάποια διπλανή συχνότητα, θα παίζει ο Θανασάκης ο Πολιτευόμενός και ο Βύρων Πάλλης θα δείχνει τη χούφτα του στο Ντίνο Ηλιόπουλo…
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
«Καλημέρα σε όλες και σε όλους. Δεν είναι εύκολο να μετρήσεις τον χρόνο στην πολιτική. Κάποιες μέρες μοιάζουν με χρόνια, και κάποια χρόνια περνούν σαν να ήταν μια μέρα. Υπάρχουν, όμως, ορισμένες στιγμές που σου θυμίζουν πόσο δρόμο έχεις διανύσει. Μια τέτοια στιγμή είναι και η αυριανή, καθώς συμπληρώνονται 6 χρόνια από τότε που αναλάβαμε για πρώτη φορά τη διακυβέρνηση της πατρίδας μας το 2019. Έξι χρόνια με σημαντικές προκλήσεις, αλλά και αξιοσημείωτη πρόοδο. Αντιμετωπίσαμε πρωτόγνωρες κρίσεις, αλλά δεν παρεκκλίναμε από τον βασικό μας στόχο: να γίνει η Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο δίκαιη, πιο σύγχρονη.
Έχουμε, πια, τη χαμηλότερη ανεργία από το 2008. Ανάπτυξη μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Οι ξένες επενδύσεις βρίσκονται σε ιστορικό ρεκόρ. Το ΕΣΥ ενισχύεται, η Δικαιοσύνη ψηφιοποιείται, ενώ η Δημόσια Διοίκηση αλλάζει. Οι συντάξεις απονέμονται πιο γρήγορα, οι εργαζόμενοι προστατεύονται από την ψηφιακή κάρτα εργασίας, στηρίζουμε τους νέους με μια στεγαστική πολιτική 43 δράσεων. Τα Πανεπιστήμια, τα σχολεία, οι συγκοινωνίες, η άμυνα, η πολιτική προστασία: σε όλους τους κρίσιμους τομείς έχουμε κάνει βήματα μπροστά.
Τα κάναμε όλα και τέλεια; Προφανώς όχι. Μένουν ακόμη πολλά να γίνουν και να διορθωθούν. Πρώτος εγώ έχω αναγνωρίσει πολλές φορές λάθη, καθυστερήσεις και αστοχίες σε χειρισμούς, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη γιατί δεν διορθώσαμε εγκαίρως τα κακώς κείμενα, όπως στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Χρειάζεται πιο έντονη προσπάθεια να εμπεδωθεί μια νέα κουλτούρα ευθύνης και τήρησης της νομιμότητας, μακριά από πελατειακές νοοτροπίες και πολιτικές που ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Αυτήν την προσπάθεια να είστε σίγουροι ότι την κάνουμε και θα την κάνουμε». (Κυριάκος Μητσοτάκης, 6 Ιουλίου 2025)
Μια ημέρα μετά, όταν η Νέα Δημοκρατία έσβηνε τα έκτα κυβερνητικά κεράκια της, ο Λευτέρης Κουσούλης έγραφε στο Βήμα τα εξής: «Η επικαιρότητα είναι κατεδαφιστική. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ γκρεμίζει ό,τι απομένει από την κυβερνητική κατασκευή. Η υπόθεση αυτή, όπως κάθε ζήτημα σχετικής έντασης στον πίνακα των εντυπώσεων, δεν έχει θεραπεία. Πέρα από τον κατακλυσμό των γεγονότων που σαν είδηση μερική χτίζει τη μεγάλη επίμονη είδηση της κοινωνικής και κρατικής αποσυναρμολόγησης στη σύγχρονη Ελλάδα, οι περί τον ΟΠΕΚΕΠΕ πρακτικές, με κυβερνητική σφραγίδα, απογυμνώνουν την προπαγανδιστική αυτοαναφορά ενός αυτάρεσκου σχήματος διακυβέρνησης. Η κυβερνητική «ιστορία» έφτασε στο όριό της».
Δεν είμαι βέβαιος πως έχουμε φτάσει στο σημείο που περιγράφει ο κ. Κουσούλης, κυριότερα διότι η καφενειακή προσέγγιση από τα κάτω, από τη μια επιλέγει την άστοχη σχετικοποίηση ενθυμούμενη τα καλαμπόκια του ΠΑΣΟΚ, και από την άλλη ψιλοβολεύεται προσδοκώντας μερικά εκατοντάδες ευρώ στο πεδίο “Ενίσχυση για γεωργικές πρακτικές επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον (Πρασίνισμα)”. Έχει ταυτοτικά χαρακτηριστικά, αυτό το διαχειριστικό «κάνουμε τα στραβά μάτια», αυτό το «μαζί τα φάγαμε» αλισβερίσι που αποτυπώνεται σε ενδεικτικές στιχομυθίες όπως αυτή του παραιτηθέντα γενικού γραμματέα Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργου Στρατάκου με τον Γιώργο Ξυλούρη, πρόεδρο της Κεντρικής Συνεταιριστικής Ένωσης Σουλτανίνας, γνωστό και ως «Φραπέ», αναφορικά με τις πληρωμές του ΟΠΕΚΕΠΕ. (Ξυλούρης: Πάρ’ τον πες του, δεν σας δίνω λεφτά, δεν έχω λεφτά, τελειώσαμε. Τι παίζεται με την ΚΣΟΣ; Τα ’χεις βρει με τον, να του το πεις ευθέως. Μου ’πε ο Ξυλούρης, πες, επειδή δεν σηκώνεις το τηλέφωνο, τα ’χεις βρει με τον Γαβαλά πες, και πολεμάς τον Ξυλούρη. Ο Ξυλούρης δεν είναι τυχαίος, αυτό να του πεις. Θα του το πεις όμως. Στρατάκος: Ναι ρε μαλάκα εγώ στην κάνω την κουβέντα).
Αντιστοίχως ταυτοτικό είναι το επιδιωκόμενο ζήτημα του πολιτικού rebranding. Αν μη τι άλλο, μοιάζει υποκριτικό να τη πέφτουν με τέτοια ζέση στον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που μέσω Δημοσιογραφικού Οργανισμού Μαρινάκη και χάρη στο γαϊτανάκι της διαρροής των εντός ή εκτός εισαγωγικών πρακτικών του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών την επομένη του δημοψηφίσματος, επιδιώκει ένα φρέσκο, ρετουσαρισμένο πλασάρισμα. Περί τούτου μπορείτε απλούστατα να ανατρέξετε στα γραπτά του Δημήτρη Ψαρρά για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αναφορικά με τη χλιαρή αντίδραση του εθνάρχη στο πραξικόπημα του 1967 καθώς εκείνη την περίοδο «ο φυσικός ηγέτης της ΕΡΕ προβλέπει (ή εύχεται) εκτροπή και ζητά να μην αναμιχθεί η ΕΡΕ, ώστε να μπορεί στη συνέχεια να πρωταγωνιστήσει ο ίδιος στην αποκατάσταση της δημοκρατίας. Και ταυτόχρονα ζητά επίθεση χωρίς “ιπποτισμό” στον Παπανδρέου». Με την ίδια σπουδή, για να είστε δίκαιοι, σταθείτε στις μελέτες του Ευάνθη Χατζηβασιλείου όπου η εικόνα είναι διαφορετική, για να δείτε το νόμισμα από κάθε πλευρά. Το ίδιο πράξτε και για τον πρώην αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, ανατρέχοντας στις αποκαλύψεις του οικονομολόγου Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ περί plan B ή σχετικώς άκοπα ανατρέξτε στη φιγούρα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Κάντε κι ένα βήμα παραπάνω, χάρη στις αλλεπάλληλες συμπτώσεις των ημερών, και ξεφυλλίστε τη βιογραφία της Μέρκελ. Εφόσον το λέει η καρδούλα σας, δεχτείτε ως υπεραπλουστευτικό εξωραϊστικό παράγοντα των πολιτικών της επιλογών, την αυτοψυχαναλυτική της εκδοχή για το μεγάλωμα στην Ανατολική Γερμανία. Σε κάθε τέτοιο μοτίβο, μην αναζητήσετε σημεία ανακολουθίας ή παραπειστικών επιχειρημάτων για τα αφηγήματα. Άλλωστε κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα, όταν ολόκληρος Πάνος Καμμένος επεδίωξε να παρέμβει στο τσιωλικό σύμπαν, γράφοντας στο πάλαι ποτέ twitter πως το περιβόητο «Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να μετατραπεί από κόμμα αρχηγικό σε κόμμα αρχών» ειπώθηκε από εκείνον στην ταβέρνα της Βόλβης και όχι από τον τότε νεολαίο Βαγγέλη Μεΐμαράκη. Οι τύποι δεν έχουν ιερό και όσιο, αρκεί να γίνεται δουλίτσα. Τουτέστιν, διαχείριση κι επανανοηματοδότηση των γεγονότων κατά το δοκούν, ώστε να ατενίζουν χαλαρά και με αισιοδοξία το μέλλον. Τους.
Το ίδιο ενδεχομένως να συμβαίνει και με τα πρόσωπα που λειτουργούν πέριξ αυτών, ιστορικοί του μέλλοντος ή όψιμοι σεναριογράφοι. Ας πούμε, εύκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς τον πάντα ενδιαφέροντα ρόλο του ΔΟΛ στις εκάστοτε εκάστοτε πολιτικές αναταράξεις. Από μέσο έκφρασης διανοουμένων μέχρι χαιρέκακα κίτρινο σε ψευδώνυμες στήλες, από το Βενιζέλο vs ΓΑΠ, τον Ανδρέα του βρώμικου ’89, αλλά και τον Ψυχάρη με το επιδιωκόμενο νταλαβέρι με τον Αλέξη και την περίφημη γάτα των Ιμαλαΐων, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη έπαιζε Blackadder-ικα επεισόδια για δεκαετίες. Επιλέγοντας το σωστό timing άλλοτε για να κάνει δημοσιογραφία κι άλλοτε για να κάνει πολιτική, συχνά αρκούμενος στο να περιφέρει αναδημοσιεύσεις δελτίων τύπου. Κατά συνέπεια, ο σημερινός ΔΟΜ, το in.gr κ.ο.κ. πιθανότατα να θυμίζει σε μερικούς κάτι από εκείνες τις εποχές, ενόσω αναρωτιούνται ποιος άραγε διέρρευσε τα αυθεντικά ή μονταρισμένα πρακτικά μετά το δημοψήφισμα του 2015.
Σχεδόν ταυτόχρονα, η εφημερίδα Αυγή επανέφερε στο προσκήνιο μια είδηση του 2024 για την έρευνα αναφορικά με τα ποσά που διακινήθηκαν σε μικρό αριθμών εταιρειών μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης, από το οποίο συμπτωματικά διαβάσαμε (στις 8 Ιουλίου) πως αποτάσσονται και τροποποιούνται 108 έργα. Παράλληλα ενεργοποιήθηκε στο Facebook ένα από αυτά τα αποκαλυπτικά «εγώ θα σου πω post», για ενδεχόμενες ευθύνες του Κυριάκου Πιερρακάκη (μέχρι πριν λίγο καιρό άτολμου υπουργού Παιδείας), τον οποίο θυμόμαστε να προτρέπει για το πως η πολιτική πρέπει να πάψει να είναι διαχείριση συμβόλων, ακόμη κι αν ο ίδιος έπαιζε με μαεστρία στο γήπεδο αυτών. Ο «Ψηφιακός Ανένδοτός» του υπήρξε εκείνο το σλόγκαν αισθητικής και εικονικής ρητορικής, που λειτουργούσε περισσότερο ως προϊόν branding παρά ως εγγύηση ενός θεσμικού μετασχηματισμού. Προς ώρας, τα πιστοποιητικά του gov.gr, αποσιωπούν τη γιγάντωση στη ψηφιακή μετάθεση της ευθύνης σχεδόν του συνόλου των ενεργειών προς τον πολίτη μέσων της εκάστοτε πλατφόρμας. Ο “2.0 Τρόπος” για την υποκατάσταση της αδυναμίας/απραξίας/υποστελέχωσης των υπηρεσιών, είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα καλλωπισμού της γραφειοκρατίας. Είναι βολικό και άμεσο το κλικ στο Solon για ένα πιστοποιητικό από το Πρωτοδικείο Αθηνών. Πουθενά δεν αναφέρεται πως ο χρόνος έκδοσης αυτού είναι το τετράμηνο.
Κάπου ανάμεσα στα παραπάνω, διαβάζουμε πως η Ευρωπαία εισαγγελέας Λάουρα Κοβέσι θα καταθέσει το πόρισμά της για τις ανεξέλεγκτες επιδοτήσεις, μετά το τέλος του καλοκαιριού. Μια ακόμη δικογραφία από την ευρωπαϊκή εισαγγελία θα προστεθεί στο γραφείο της κυβέρνησης. Λίγο πιο πέρα, ο πρωθυπουργός αναμένεται να ανεβεί στο βήμα της ΔΕΘ, καθώς το ημερολόγιο θα δείχνει Σεπτέμβριο. Ξεκούραστοι και χορτασμένοι από τις ανατιμημένες τουριστικές χωριάτικες των 12 ευρώ, εκ νέου αφελείς πρώτου βαθμού, θα τον ακούσουμε να επαναλαμβάνει πως: «Δεν είναι εύκολο να μετρήσεις τον χρόνο στην πολιτική. Κάποιες μέρες μοιάζουν με χρόνια, και κάποια χρόνια περνούν σαν να ήταν μια μέρα». Οι κάμερες θα είναι ανοιχτές, οι ερωτήσεις ορισμένες κι ένα νέο αφήγημα θα παίζει σε ζωντανή μετάδοση για να ξεχνάμε κάθε φορά αυτά που ξέραμε και για να βλέπουμε από διαφορετικό κάτοπτρο την πραγματικότητα. Ακόμη κι αν αυτή, αδιάντροπα εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Είτε ο υπότιτλος γράφει ΟΠΕΚΕΠΕ, είτε Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, είτε δημοψήφισμα 2015. Σε κάποια διπλανή συχνότητα, θα παίζει ο Θανασάκης ο Πολιτευόμενός και ο Βύρων Πάλλης θα δείχνει τη χούφτα του στο Ντίνο Ηλιόπουλo…
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
