Η ιδέα μιας αγνής και αδιατάρακτης φιλίας είναι συχνά μια ρομαντική ψευδαίσθηση. Η αλήθεια είναι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες και ευάλωτες σε απρόβλεπτες αλλαγές. Όταν ένας φίλος ερωτεύεται, η δυναμική της σχέσης αναπόφευκτα μεταμορφώνεται, ανεξάρτητα από το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.Ακόμη και οι πιο ειλικρινείς φιλίες μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με αυτή την πρόκληση. Το ερωτικό συναίσθημα, όταν εμφανίζεται, μπορεί να είναι τόσο έντονο και απρόβλεπτο, που να αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αλληλεπιδρούμε με τον άλλο. Ακόμη και αν προσπαθούμε να το αγνοήσουμε ή να το καταπιέσουμε, η σχέση δεν μπορεί να παραμείνει ανέπαφη.
Αυτή η αλλαγή δεν είναι πάντα αρνητική ή καταστροφική. Μερικές φορές, μια φιλία μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι βαθύτερο και πιο ουσιαστικό. Ωστόσο, συχνά απαιτείται προσεκτικός χειρισμός και ειλικρινής επικοινωνία για να διατηρηθεί η σχέση. Η αποδοχή της αλλαγής και η ικανότητα να προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες είναι κρίσιμες. Η πρόκληση έγκειται στο να αναγνωρίσουμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι στατικές. Εξελίσσονται και μεταμορφώνονται με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι άνθρωποι αλλάζουν και μεγαλώνουν. Η αποδοχή αυτής της αλήθειας μας βοηθά να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις με μεγαλύτερη ευελιξία και κατανόηση. Στο τέλος, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός και η αμοιβαία αποδοχή είναι τα θεμέλια μιας υγιούς σχέσης, ανεξάρτητα από το είδος της.
Προσωπικά, έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση και είναι από τις πιο άβολες που μπορεί να βρεθεί κάποιος, όταν δεν είναι αμοιβαίο. Το παν είναι ο τρόπος και το τακτ, σε μένα το τελευταίο δεν υπήρχε και δέχθηκα μόνο το “attack”. Φίλοι από τις τελευταίες τάξεις του σχολείου με τον Α., βρισκόμασταν σχεδόν καθημερινά, κάναμε κοπάνες, τα πρώτα μας τσιγάρα, μοιραστήκαμε τους πρώτους μας έρωτες, αυτή η φιλία είχε όλα τα απαραίτητα συστατικά, προκειμένου να χαρακτηριστεί “αδερφική”, με όλη τη σημασία της λέξης. Συνήθως εμφανίζονται σημάδια ζήλιας ή κτητικότητας, ή άλλα “red flags” που προμηνύουν τι θα έρθει, όμως δεν είχα παρατηρήσει κάτι στον ορίζοντα. Θυμάστε πώς εμφανιζόταν το “Μαύρο Μαργαριτάρι” μέσα από τη θάλασσα στους “Πειρατές της Καραϊβικής”; Από το πουθένα. Εμφανιζόταν ξαφνικά μέσα από τη θάλασσα. Κάπως έτσι μου εμφανίστηκε αυτή η αποκάλυψη.
Μετά από μία βραδινή έξοδο, χωρίς να έχουμε πιει πολύ, λίγο πριν ξεστομίσω το «καληνύχτα», ο Α. έγειρε προς το μέρος μου, κάνοντας κίνηση να με φιλήσει. Γύρισα από την άλλη, πηγαίνοντας ταυτόχρονα προς τα πίσω, μέχρι που κατάλαβε ότι δεν πρόκειται να ενδώσω. Αμέσως ακολούθησε η κλασική ερωτήση: «τι κάνεις;», με αυτόν απλά να ζητάει συγγνώμη. Για να μην τα πολυλογώ, τελικά μου αποκάλυψε ότι ποτέ δε με είδε φιλικά και χτίζοντας αυτή τη σχέση, πίστευε ότι θα πετύχει τον σκοπό του. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που τον είδα. Αρκετές μέρες αναρωτιόμουν πώς μπορεί να είχα πέσει τόσο έξω, μέχρι που κατάλαβα κι από άλλες διηγήσεις ότι πρόκειται για ένα αρκετά ευρέως γνωστό τέχνασμα.
Η φιλία χρησιμοποιείται ως δούρειος ίππος, προκειμένου ο κατακτητής να εισχωρήσει στην καρδιά και στο συναίσθημα του άλλου. Σίγουρα δε μπορούμε να κάνουμε λόγο για μία αγνή φιλία, αλλά για μία μάχη που πρέπει να κερδιθεί προκειμένου να επιτευχθεί ο ερωτικός σκοπός. Η φιλία δεν είναι τίποτα άλλο πάρα ένα πρόσχημα. Το χτίσιμο αυτής της σχέσης, γίνεται αργά και μεθοδικά. Στόχος είναι να αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη μέχρι το άλλο πρόσωπο να νιώσει τόσο άνετα ώστε να κατεβάσει τα τείχη του. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της σύνδεσης των δύο “φίλων”, ο πολιορκητής θα χρησιμοποιήσει όσα όπλα έχει διαθέσιμα στη φαρέτρα του. Θα διαβάσει το θήραμα και δίνοντας του σιγά γιά λιχουδιές, θα περιμένει να έρθει από μόνο του κοντά του.
Κάποιες από αυτές τις “λιχουδιές” μπορεί να είναι επίδειξη της ικανότητας του καλού ακροατή που κατανοεί τον συνομιλητή του και φυσικά η γοητεία. Αυτή δεν ασκείται μόνο κατά τη διάρκεια του φλέρτ, αλλά και κατά τα αρχικά στάδια ανάπτυξης οποιασδήποτε σχέσης. Χρησιμοποιείται ως μέσο για να δημιουργηθεί ενθουσιασμός και συμπάθεια σε μία σχέση αλλά και η επιθυμία για περισσότερη επικοινωνία. Ναι, έχει κοινά με τη σαγήνη του έρωτα, αλλά συνήθως δεν υπάρχει η ίδια διάθεση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει. Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για μία εξαιρετικά χειριστική μέθοδο.
Το “θύμα” εξαπατάται, αφού πρώτα έχει επενδύσει χρόνο, ενέργεια και αναπτύξει συναισθήματα για τον υποτιθέμενο φίλο. Μάλιστα δε θα ήταν απίθανο αν μετά από αυτό το περαστικό άρχιζε να λειτουργεί με καχυποψία, στις επόμενες φιλίες του. Σίγουρα είναι μία τραυματική εμπειρία κατά την οποία κλονίζεται η εμπιστοσύνη, αλλά και η ίδια η έννοια της φιλίας.
Πιθανώς να ξέρετε ή να έχετε κι εσείς παραδείγματα από τον κοντινό σας περίγυρο που χρησιμοποιήθηκε αυτή η μέθοδο μετά από έναν χωρισμό. Σε μία περίοδο ευαλωτότητας που όλοι μας αναζητάμε ένα στήριγμα. Τότε, θα κάνει την εμφάνισή του αυτός ο “φίλος”. Η σχέση ήταν ένα εμπόδιο γι’ αυτόν, όμως ο χωρισμός δημιούργησε αυτό το πρόσφορο και κατάλληλο έδαφος. Ο ώμος της παρηγοριάς δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία πλάνη.
Δεν προσπαθούμε να υποστηρίξουμε τη φράση – κλισέ, ότι «δεν υπάρχει φιλία ανάμεσα σε έναν άνδρα και μίας γυναίκας» ή ανάμεσα οποιοδήποτε φύλα και -επίσης- δεν υποστηρίζουμε ότι κάποια φιλία δεν είναι δυνατό να εξελιχθεί σε ερωτική σχέση στο βάθος του χρόνου. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι εκεί έξω που είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τη φιλία ως όχημα πολιορκίας κάποιου άλλου. Όπως και να έχει, όταν κάποιος σας (επι)δείξει φιλικές διαθέσεις, καλό είναι να κρατάτε μικρό καλάθι.
Η ιδέα μιας αγνής και αδιατάρακτης φιλίας είναι συχνά μια ρομαντική ψευδαίσθηση. Η αλήθεια είναι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες και ευάλωτες σε απρόβλεπτες αλλαγές. Όταν ένας φίλος ερωτεύεται, η δυναμική της σχέσης αναπόφευκτα μεταμορφώνεται, ανεξάρτητα από το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.Ακόμη και οι πιο ειλικρινείς φιλίες μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με αυτή την πρόκληση. Το ερωτικό συναίσθημα, όταν εμφανίζεται, μπορεί να είναι τόσο έντονο και απρόβλεπτο, που να αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αλληλεπιδρούμε με τον άλλο. Ακόμη και αν προσπαθούμε να το αγνοήσουμε ή να το καταπιέσουμε, η σχέση δεν μπορεί να παραμείνει ανέπαφη.
Αυτή η αλλαγή δεν είναι πάντα αρνητική ή καταστροφική. Μερικές φορές, μια φιλία μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι βαθύτερο και πιο ουσιαστικό. Ωστόσο, συχνά απαιτείται προσεκτικός χειρισμός και ειλικρινής επικοινωνία για να διατηρηθεί η σχέση. Η αποδοχή της αλλαγής και η ικανότητα να προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες είναι κρίσιμες. Η πρόκληση έγκειται στο να αναγνωρίσουμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι στατικές. Εξελίσσονται και μεταμορφώνονται με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι άνθρωποι αλλάζουν και μεγαλώνουν. Η αποδοχή αυτής της αλήθειας μας βοηθά να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις με μεγαλύτερη ευελιξία και κατανόηση. Στο τέλος, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός και η αμοιβαία αποδοχή είναι τα θεμέλια μιας υγιούς σχέσης, ανεξάρτητα από το είδος της.
Προσωπικά, έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση και είναι από τις πιο άβολες που μπορεί να βρεθεί κάποιος, όταν δεν είναι αμοιβαίο. Το παν είναι ο τρόπος και το τακτ, σε μένα το τελευταίο δεν υπήρχε και δέχθηκα μόνο το “attack”. Φίλοι από τις τελευταίες τάξεις του σχολείου με τον Α., βρισκόμασταν σχεδόν καθημερινά, κάναμε κοπάνες, τα πρώτα μας τσιγάρα, μοιραστήκαμε τους πρώτους μας έρωτες, αυτή η φιλία είχε όλα τα απαραίτητα συστατικά, προκειμένου να χαρακτηριστεί “αδερφική”, με όλη τη σημασία της λέξης. Συνήθως εμφανίζονται σημάδια ζήλιας ή κτητικότητας, ή άλλα “red flags” που προμηνύουν τι θα έρθει, όμως δεν είχα παρατηρήσει κάτι στον ορίζοντα. Θυμάστε πώς εμφανιζόταν το “Μαύρο Μαργαριτάρι” μέσα από τη θάλασσα στους “Πειρατές της Καραϊβικής”; Από το πουθένα. Εμφανιζόταν ξαφνικά μέσα από τη θάλασσα. Κάπως έτσι μου εμφανίστηκε αυτή η αποκάλυψη.
Μετά από μία βραδινή έξοδο, χωρίς να έχουμε πιει πολύ, λίγο πριν ξεστομίσω το «καληνύχτα», ο Α. έγειρε προς το μέρος μου, κάνοντας κίνηση να με φιλήσει. Γύρισα από την άλλη, πηγαίνοντας ταυτόχρονα προς τα πίσω, μέχρι που κατάλαβε ότι δεν πρόκειται να ενδώσω. Αμέσως ακολούθησε η κλασική ερωτήση: «τι κάνεις;», με αυτόν απλά να ζητάει συγγνώμη. Για να μην τα πολυλογώ, τελικά μου αποκάλυψε ότι ποτέ δε με είδε φιλικά και χτίζοντας αυτή τη σχέση, πίστευε ότι θα πετύχει τον σκοπό του. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που τον είδα. Αρκετές μέρες αναρωτιόμουν πώς μπορεί να είχα πέσει τόσο έξω, μέχρι που κατάλαβα κι από άλλες διηγήσεις ότι πρόκειται για ένα αρκετά ευρέως γνωστό τέχνασμα.
Η φιλία χρησιμοποιείται ως δούρειος ίππος, προκειμένου ο κατακτητής να εισχωρήσει στην καρδιά και στο συναίσθημα του άλλου. Σίγουρα δε μπορούμε να κάνουμε λόγο για μία αγνή φιλία, αλλά για μία μάχη που πρέπει να κερδιθεί προκειμένου να επιτευχθεί ο ερωτικός σκοπός. Η φιλία δεν είναι τίποτα άλλο πάρα ένα πρόσχημα. Το χτίσιμο αυτής της σχέσης, γίνεται αργά και μεθοδικά. Στόχος είναι να αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη μέχρι το άλλο πρόσωπο να νιώσει τόσο άνετα ώστε να κατεβάσει τα τείχη του. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της σύνδεσης των δύο “φίλων”, ο πολιορκητής θα χρησιμοποιήσει όσα όπλα έχει διαθέσιμα στη φαρέτρα του. Θα διαβάσει το θήραμα και δίνοντας του σιγά γιά λιχουδιές, θα περιμένει να έρθει από μόνο του κοντά του.
Κάποιες από αυτές τις “λιχουδιές” μπορεί να είναι επίδειξη της ικανότητας του καλού ακροατή που κατανοεί τον συνομιλητή του και φυσικά η γοητεία. Αυτή δεν ασκείται μόνο κατά τη διάρκεια του φλέρτ, αλλά και κατά τα αρχικά στάδια ανάπτυξης οποιασδήποτε σχέσης. Χρησιμοποιείται ως μέσο για να δημιουργηθεί ενθουσιασμός και συμπάθεια σε μία σχέση αλλά και η επιθυμία για περισσότερη επικοινωνία. Ναι, έχει κοινά με τη σαγήνη του έρωτα, αλλά συνήθως δεν υπάρχει η ίδια διάθεση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει. Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για μία εξαιρετικά χειριστική μέθοδο.
Το “θύμα” εξαπατάται, αφού πρώτα έχει επενδύσει χρόνο, ενέργεια και αναπτύξει συναισθήματα για τον υποτιθέμενο φίλο. Μάλιστα δε θα ήταν απίθανο αν μετά από αυτό το περαστικό άρχιζε να λειτουργεί με καχυποψία, στις επόμενες φιλίες του. Σίγουρα είναι μία τραυματική εμπειρία κατά την οποία κλονίζεται η εμπιστοσύνη, αλλά και η ίδια η έννοια της φιλίας.
Πιθανώς να ξέρετε ή να έχετε κι εσείς παραδείγματα από τον κοντινό σας περίγυρο που χρησιμοποιήθηκε αυτή η μέθοδο μετά από έναν χωρισμό. Σε μία περίοδο ευαλωτότητας που όλοι μας αναζητάμε ένα στήριγμα. Τότε, θα κάνει την εμφάνισή του αυτός ο “φίλος”. Η σχέση ήταν ένα εμπόδιο γι’ αυτόν, όμως ο χωρισμός δημιούργησε αυτό το πρόσφορο και κατάλληλο έδαφος. Ο ώμος της παρηγοριάς δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία πλάνη.
Δεν προσπαθούμε να υποστηρίξουμε τη φράση – κλισέ, ότι «δεν υπάρχει φιλία ανάμεσα σε έναν άνδρα και μίας γυναίκας» ή ανάμεσα οποιοδήποτε φύλα και -επίσης- δεν υποστηρίζουμε ότι κάποια φιλία δεν είναι δυνατό να εξελιχθεί σε ερωτική σχέση στο βάθος του χρόνου. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι εκεί έξω που είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τη φιλία ως όχημα πολιορκίας κάποιου άλλου. Όπως και να έχει, όταν κάποιος σας (επι)δείξει φιλικές διαθέσεις, καλό είναι να κρατάτε μικρό καλάθι.
