Σήμερα συνάντησα έναν παλιό φίλο. Στα ανήσυχα χρόνια της εφηβείας μας, καθόμασταν στο ίδιο θρανίο. Μιλήσαμε με τις ώρες, για όσα προλάβαμε, για τα παιδιά μας, για τις γυναίκες και τους άντρες της ζωής μας, για τις αλήθειες και τα ψέματα που όλες οι χαμένες ψυχές θέλουν να μοιραστούν. Ξεφύγαμε λίγο από τις καθημερινές μας ρουτίνες και κάναμε μια καλή βόλτα στο memory lane, αλλά τελικά, δεν τα καταφέραμε να μην μιλήσουμε για τον πόλεμο: “Δεν αντέχω άλλα fake news”, μου είπε, “δεν αντέχω άλλο φόβο, δεν μπορώ να είμαι συνεχώς τρομοκρατημένος”. Συμφωνώ. Οι ειδήσεις τις τελευταίες εβδομάδες ήταν ένα βασανιστήριο. Και αυτό για εμάς τους τυχερούς που δεν έχουμε τα σπίτια μας βομβαρδισμένα, τα παιδιά μας τραυματισμένα, την οικογένειά μας να πολεμάει. Είμαστε τυχεροί που ακόμα μπορούμε να κάνουμε doomscrolling, να ελέγχουμε εμμονικά τις ροές, να αρχίζουμε και να τελειώνουμε τις μέρες με ειδήσεις πολέμου σε κάποια μακρινή χώρα. Μόνο που όσο περισσότερο κυλιόμαστε μέσα σε αυτό, τόσο περισσότερο νιώθουμε την καταστροφή και την κατήφεια, καθώς το μόνο που ξέρουν να κάνουν πολύ καλά τα Μedia είναι να πουλάνε φόβο. • Και όλοι αρπάζουν την ευκαιρία. • Αλλά, όπως επισημαίνει ο πολιτικός επιστήμονας Ian Bremmer «Όταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σιτηρών στον κόσμο επιτίθεται στον πέμπτο μεγαλύτερο εξαγωγέα σιτηρών και όταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου και ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου αποκόπτεται από το παγκόσμιο εμπορικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, ο σωρευτικός αντίκτυπος σε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη είναι πολύ μεγαλύτερος από οποιοδήποτε δυστυχία, στέρηση και θάνατο μπορεί να βιώνουν οι Σύριοι, οι Αφγανοί ή οι Υεμενίτες. Αυτό, βέβαια, δεν μειώνει τα δεινά τους, αλλά καθιστά απολύτως κατανοητό το γεγονός ότι όλοι στον κόσμο αυτήν τη στιγμή δίνουν περισσότερη προσοχή στην Ουκρανία παρά σε αυτούς». • Είναι θέμα χρόνου να αρχίσουν να εξαπλώνονται αναταραχές και εμφύλιοι πόλεμοι σε όλο τον κόσμο, όταν δύο ισχυρές χώρες που αποτελούν τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιτηρών βρίσκονται σε πόλεμο. Ο παγκόσμιος εφοδιασμός σε καλλιέργειες όπως το σιτάρι ή το καλαμπόκι κινδυνεύει, θέτοντας σε κίνδυνο την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια και φέρνοντας μια νέα “καταστροφική κατάσταση για ολόκληρο τον κόσμο”. • Μπορεί να περιέχει εικόνα με άδεια ράφια ζυμαρικών σε σούπερ μάρκετ. • Από την άλλη πλευρά, το κίνημα της καθαρής ενέργειας θα πρέπει (κάποια στιγμή) να βελτιωθεί, καθώς η αύξηση των τιμών των καυσίμων ωθεί τις εταιρείες (και τις κυβερνήσεις) να επενδύουν σε περισσότερα αιολικά, ηλιακά ή γεωθερμικά έργα. Εντάξει, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα έχουμε στη διάθεσή μας, μήπως όμως χρειαζόμαστε περισσότερες υποδομές ηλεκτρονικών φορτιστών; • Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι θα πληρώσουμε το τίμημα αυτού του πολέμου, είτε σε χρήμα είτε σε αίμα. • Και επίσης, θα συνεχίσουμε να καταναλώνουμε πληροφορίες σχετικά με αυτόν τον πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να όλοι να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ του να ενημερώνεσαι και του να βασανίζεσαι. • Υπάρχουμε εξ ολοκλήρου σε μια κοινότητα, οπότε όπως ακριβώς “ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ένα πολιτικό ζώο”, έτσι και η ανθρώπινη οικονομία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τις κοινωνίες που έχει τη δύναμη να επηρεάζει και τις ζωές που καθημερινά αλλάζει. Με άλλα λόγια, κάθε οικονομική αγορά είναι και μια κοινωνική αγορά, και η οικονομική μας υποδομή πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους περιορισμούς και τις ευθύνες που κληρονομεί. • Η στερεότυπη άποψη για το αν η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει πάρει λάθος δρόμο, είναι ότι γίνεται πολύ έξυπνη και εχθρική προς τους ανθρώπους. Αλλά στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον ερευνητή της ΑΙ Stuart Russell, η απειλή είναι ακριβώς η αντίθετη! • Μην ξεχνάτε, η AI ποτέ δεν βαριέται! • Και το βασικότερο, ποτέ δεν κοιμάται. • Άρα, αν δεν έχετε απάντηση για το πώς θα βελτιώσετε κάτι, μην παραπονιέστε γι’ αυτό. • Όβερ εντ άουτ.
Σήμερα συνάντησα έναν παλιό φίλο. Στα ανήσυχα χρόνια της εφηβείας μας, καθόμασταν στο ίδιο θρανίο. Μιλήσαμε με τις ώρες, για όσα προλάβαμε, για τα παιδιά μας, για τις γυναίκες και τους άντρες της ζωής μας, για τις αλήθειες και τα ψέματα που όλες οι χαμένες ψυχές θέλουν να μοιραστούν. Ξεφύγαμε λίγο από τις καθημερινές μας ρουτίνες και κάναμε μια καλή βόλτα στο memory lane, αλλά τελικά, δεν τα καταφέραμε να μην μιλήσουμε για τον πόλεμο: “Δεν αντέχω άλλα fake news”, μου είπε, “δεν αντέχω άλλο φόβο, δεν μπορώ να είμαι συνεχώς τρομοκρατημένος”. Συμφωνώ. Οι ειδήσεις τις τελευταίες εβδομάδες ήταν ένα βασανιστήριο. Και αυτό για εμάς τους τυχερούς που δεν έχουμε τα σπίτια μας βομβαρδισμένα, τα παιδιά μας τραυματισμένα, την οικογένειά μας να πολεμάει. Είμαστε τυχεροί που ακόμα μπορούμε να κάνουμε doomscrolling, να ελέγχουμε εμμονικά τις ροές, να αρχίζουμε και να τελειώνουμε τις μέρες με ειδήσεις πολέμου σε κάποια μακρινή χώρα. Μόνο που όσο περισσότερο κυλιόμαστε μέσα σε αυτό, τόσο περισσότερο νιώθουμε την καταστροφή και την κατήφεια, καθώς το μόνο που ξέρουν να κάνουν πολύ καλά τα Μedia είναι να πουλάνε φόβο. • Και όλοι αρπάζουν την ευκαιρία. • Αλλά, όπως επισημαίνει ο πολιτικός επιστήμονας Ian Bremmer «Όταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σιτηρών στον κόσμο επιτίθεται στον πέμπτο μεγαλύτερο εξαγωγέα σιτηρών και όταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου και ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου αποκόπτεται από το παγκόσμιο εμπορικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, ο σωρευτικός αντίκτυπος σε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη είναι πολύ μεγαλύτερος από οποιοδήποτε δυστυχία, στέρηση και θάνατο μπορεί να βιώνουν οι Σύριοι, οι Αφγανοί ή οι Υεμενίτες. Αυτό, βέβαια, δεν μειώνει τα δεινά τους, αλλά καθιστά απολύτως κατανοητό το γεγονός ότι όλοι στον κόσμο αυτήν τη στιγμή δίνουν περισσότερη προσοχή στην Ουκρανία παρά σε αυτούς». • Είναι θέμα χρόνου να αρχίσουν να εξαπλώνονται αναταραχές και εμφύλιοι πόλεμοι σε όλο τον κόσμο, όταν δύο ισχυρές χώρες που αποτελούν τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιτηρών βρίσκονται σε πόλεμο. Ο παγκόσμιος εφοδιασμός σε καλλιέργειες όπως το σιτάρι ή το καλαμπόκι κινδυνεύει, θέτοντας σε κίνδυνο την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια και φέρνοντας μια νέα “καταστροφική κατάσταση για ολόκληρο τον κόσμο”. • Μπορεί να περιέχει εικόνα με άδεια ράφια ζυμαρικών σε σούπερ μάρκετ. • Από την άλλη πλευρά, το κίνημα της καθαρής ενέργειας θα πρέπει (κάποια στιγμή) να βελτιωθεί, καθώς η αύξηση των τιμών των καυσίμων ωθεί τις εταιρείες (και τις κυβερνήσεις) να επενδύουν σε περισσότερα αιολικά, ηλιακά ή γεωθερμικά έργα. Εντάξει, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα έχουμε στη διάθεσή μας, μήπως όμως χρειαζόμαστε περισσότερες υποδομές ηλεκτρονικών φορτιστών; • Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι θα πληρώσουμε το τίμημα αυτού του πολέμου, είτε σε χρήμα είτε σε αίμα. • Και επίσης, θα συνεχίσουμε να καταναλώνουμε πληροφορίες σχετικά με αυτόν τον πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να όλοι να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ του να ενημερώνεσαι και του να βασανίζεσαι. • Υπάρχουμε εξ ολοκλήρου σε μια κοινότητα, οπότε όπως ακριβώς “ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ένα πολιτικό ζώο”, έτσι και η ανθρώπινη οικονομία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τις κοινωνίες που έχει τη δύναμη να επηρεάζει και τις ζωές που καθημερινά αλλάζει. Με άλλα λόγια, κάθε οικονομική αγορά είναι και μια κοινωνική αγορά, και η οικονομική μας υποδομή πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους περιορισμούς και τις ευθύνες που κληρονομεί. • Η στερεότυπη άποψη για το αν η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει πάρει λάθος δρόμο, είναι ότι γίνεται πολύ έξυπνη και εχθρική προς τους ανθρώπους. Αλλά στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον ερευνητή της ΑΙ Stuart Russell, η απειλή είναι ακριβώς η αντίθετη! • Μην ξεχνάτε, η AI ποτέ δεν βαριέται! • Και το βασικότερο, ποτέ δεν κοιμάται. • Άρα, αν δεν έχετε απάντηση για το πώς θα βελτιώσετε κάτι, μην παραπονιέστε γι’ αυτό. • Όβερ εντ άουτ.
