Ο Πολ Πόουπ (Paul Pope), ένας από τους πιο επιδραστικούς σκιτσογράφους και δημιουργούς κόμικς της εποχής μας επιστρέφει μετά από χρόνια σιωπής με δύο σημαντικές κυκλοφορίες και μια μεγάλη έκθεση στο Φιλίπ Λαμπον στη Νέα Υόρκη. Η επανεμφάνιση του Πόουπ περιλαμβάνει τον δεύτερο τόμο της συλλογής “PulpHope” και την πολυαναμενόμενη έκδοση της επιστημονικής φαντασίας του “THB” που κυκλοφορεί φέτος το φθινόπωρο. Ο σπουδαίος δημιουργός δε μένει όμως στην επιφάνεια των πραγμάτων και δίνει την οπτική του για την επέλαση της τεχνολογίας κι ειδικότερα για την τεχνητή νοημοσύνη.
Ο καλλιτέχνης, γνωστός για το ιδιαίτερο στιλ του που συνδυάζει την παραδοσιακή τέχνη με δυναμικές αφηγήσεις, παραμένει πιστός στην αναλογική τεχνική παρά τη γενική τάση ψηφιοποίησης της βιομηχανίας των κόμικς. O Πόουπ εξηγεί ότι, αν και χρησιμοποιεί εργαλεία όπως το Photoshop για χρώματα και υφές, η καρδιά της δουλειάς του παραμένει το μελάνι πάνω στο χαρτί.
Ο ίδιος περιγράφει την εμπειρία του με την ψηφιακή τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη ως ένα εργαλείο που χρησιμοποιεί αποκλειστικά για έρευνα και υποστήριξη, όχι για τη δημιουργία έργων. Αναφέρει ότι συχνά χρησιμοποιεί ΑΙ για να συγκεντρώσει πληροφορίες για τους αγαπημένους του καλλιτέχνες ή να οργανώσει τις σκέψεις του, αλλά δεν αφήνει την τεχνολογία να αντικαταστήσει τη δική του καλλιτεχνική διαδικασία.
Μία από τις μεγάλες ανησυχίες του ωστόσο, είναι η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στην παραγωγή εικόνων και κόμικς που μιμούνται το στιλ συγκεκριμένων καλλιτεχνών χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Ο Πόουπ συγκρίνει το φαινόμενο αυτό με την πειρατεία μουσικής των δεκαετιών του ’90, επισημαίνοντας ότι η «κλοπή» καλλιτεχνικού έργου από τα μηχανήματα δημιουργεί νομικά και ηθικά ζητήματα. Παράλληλα υπογραμμίζει ότι η ρύθμιση και ο έλεγχος τέτοιων πρακτικών είναι εξαιρετικά δύσκολη σε παγκόσμιο επίπεδο, ιδιαίτερα σε χώρες όπου οι νόμοι περί πνευματικής ιδιοκτησίας δεν εφαρμόζονται.
Παρά τις ανησυχίες του για τη λογοκλοπή, ο Πολ Πόουπ δηλώνει ότι τον τρομάζουν περισσότερο οι στρατιωτικές εφαρμογές της τεχνολογίας και η άμεση χρήση ρομπότ σε πολεμικές επιχειρήσεις. Υπογραμμίζει πως η κοινωνία φαίνεται να έχει ήδη αρχίσει να αποδέχεται αυτό το μέλλον, με παραδείγματα όπως τα αυτόνομα καφέ που λειτουργούν πλήρως με ρομπότ. «Βρισκόμαστε ίσως μόλις δύο χρόνια μακριά από ένα μέλλον όπου τα ρομπότ θα είναι ενεργό μέρος της καθημερινότητας και του πολέμου», τονίζει, εκφράζοντας ανησυχία για το πώς η κοινωνία θα καταφέρει να θέσει όρια και κανόνες πριν η τεχνολογία αυτή γίνει «κανονικότητα».
Ο Πόουπ είναι πεπεισμένος ότι η ανθρώπινη δημιουργικότητα και καινοτομία είναι το μοναδικό πλεονέκτημα που έχει η ανθρωπότητα απέναντι στις μηχανές. «Μπορούν να μιμηθούν ό,τι κάνουμε, αλλά δεν μπορούν να εφεύρουν κάτι πραγματικά πρωτοποριακό όπως έκανε ο Miles Davis στη τζαζ ή ο Picasso με τον κυβισμό», σημειώνει. Η πειθαρχία και το μακρόχρονο πάθος για την τέχνη, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν μπορούν να αντικατασταθούν από τη γρήγορη και εύκολη ψηφιακή δημιουργία.
Παρά τις προκλήσεις, ο Πολ Πόουπ δηλώνει αισιόδοξος για το μέλλον της τέχνης και τη δική του καριέρα, την οποία βλέπει σαν ένα παιχνίδι σκάκι γεμάτο κινήσεις στρατηγικής. Η κυκλοφορία της σειράς “THB” αυτό το φθινόπωρο σηματοδοτεί την επανεκκίνησή του, ενώ η συνέχεια του “Battling Boy” αναμένεται να ακολουθήσει σύντομα, έπειτα από καθυστερήσεις και αλλαγές στην έκδοση.
Με την επανεμφάνισή του επιθυμεί να λειτουργήσει ως γέφυρα ανάμεσα στις παραδοσιακές αξίες της τέχνης και τις νέες τεχνολογικές προκλήσεις, υπενθυμίζοντας σε όλους πως η ψυχή και η αυθεντικότητα είναι αναντικατάστατες, ακόμα και σε έναν κόσμο που διαρκώς ψηφιοποιείται.
*Με στοιχεία από το ΤechCrunch.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.