Υπάρχουν στιγμές στο διαδίκτυο όπου το παράλογο αποκτά τη δική του ποίηση. Κάπως έτσι συνέβη και στο Bluesky, το νέο αποκεντρωμένο» κοινωνικό δίκτυο που φιλοδοξεί να είναι η αντι-πλατφόρμα του Twitter. Μέσα σε λίγες ημέρες, οι ροές των χρηστών πλημμύρισαν από φωτογραφίες, memes και σχόλια για… βάφλες. Ναι, βάφλες. Ένα γλυκό σύμβολο που όπως αποδείχθηκε έκρυβε πίσω του μια πικρή ιστορία για τη δύναμη, τη λογοκρισία και την κουλτούρα της κοινότητας.
Η αρχή έγινε με μια χιουμοριστική ανάρτηση του Jerry Chen, ο οποίος σατίριζε την υπερβολική ευαισθησία και ηθικολογία που χαρακτηρίζει πολλές διαδικτυακές συζητήσεις. Η ανάρτηση του προκάλεσε κύμα αντιδράσεων και αναδημοσιεύσεων. Η διευθύνουσα σύμβουλος του Bluesky, Jay Graber, τη σχολίασε εγκρίνοντας το χιούμορ.
Μέχρι εκεί όλα έμοιαζαν με μια αστεία εσωτερική αναφορά. Όμως λίγο αργότερα ένας άλλος χρήστης ρώτησε ειρωνικά: «Έχετε μπανάρει τον Jesse Singal ή όχι;» μια αναφορά σε έναν δημοσιογράφο που εδώ και καιρό αποτελεί σημείο τριβής μέσα στην πλατφόρμα, λόγω των θέσεών του για τα τρανς ζητήματα.
Η Graber απάντησε με μία μόνο λέξη: «WAFFLES!»
Η απάντηση λειτούργησε σαν σπίθα σε ξερό χορτάρι. Το αστείο μετατράπηκε σε σύμβολο αντιπαράθεσης. Οι υποστηρικτές της Graber άρχισαν να ανεβάζουν εικόνες με βάφλες για να δείξουν την απόρριψή τους απέναντι σε όσους ζητούσαν την αποπομπή του Singal. Οι επικριτές, από την άλλη, κατηγόρησαν την ηγεσία του Bluesky για ειρωνεία, αδιαφορία και τοξική κουλτούρα. Το αποτέλεσμα; Ένα κοινωνικό δίκτυο που μιλούσε πια μόνο με… πρωινό.
Η υπόθεση θα μπορούσε να θεωρηθεί απλώς ακόμη ένα επεισόδιο διαδικτυακής “αυτοφαγίας”, το γνωστό μοτίβο της προοδευτικής κοινότητας που στρέφεται εναντίον του εαυτού της. Όμως η ιστορία των βάφλων αποκάλυψε κάτι πιο ουσιαστικό: την ένταση ανάμεσα στο όραμα του Bluesky και την πραγματικότητα του Bluesky.
Από τη μία η Graber και η ομάδα της οραματίζονται μια πλατφόρμα αποκέντρωσης, όπου οι χρήστες θα έχουν τη δυνατότητα να διαχειρίζονται μόνοι τους τη ροή και τις αξίες τους. Από την άλλη, μεγάλο μέρος της κοινότητας βλέπει το Bluesky ως καταφύγιο, ένα ψηφιακό σπίτι που γεννήθηκε μέσα από τις απογοητεύσεις του Twitter και τη βία των αλγορίθμων του. Για αυτούς η πλατφόρμα δεν είναι πρωτόκολλο, αποτελεί κοινότητα, ταυτότητα, χώρος επιβίωσης.
Όταν λοιπόν η ηγεσία του Bluesky αντιμετωπίζει τα αιτήματα για αποκλεισμό προβληματικών χρηστών με ειρωνεία, το μήνυμα δεν είναι ουδέτερο. Είναι πολιτικό και για μια κοινότητα που αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από τρανς, queer και περιθωριοποιημένους χρήστες αυτή η ειρωνεία μεταφράζεται σε αδιαφορία.
Η Graber δείχνει να ταυτίζεται περισσότερο με τον ρόλο της “αρχιτέκτονα συστημάτων” παρά της CEO μιας κοινωνικής πλατφόρμας. Όταν δεν αναρτά φωτογραφίες με βάφλες, μιλά για “επιτάχυνση της αποκέντρωσης και υγιή λόγο στο διαδίκτυο”. Σε ένα σημείο, έγραψε χαρακτηριστικά:
«Φτιάξαμε ένα αποκεντρωμένο δίκτυο για να μπορείτε να τρέχετε τη δική σας εποπτεία.»
Ίσως, τελικά, να το εννοεί κυριολεκτικά: το Bluesky δεν θέλει να γίνει κοινωνία, θέλει να γίνει σύστημα. Η ειρωνεία είναι ότι αυτή η σύγκρουση είχε προβλεφθεί. Στα πρώτα ιδρυτικά έγγραφα της εταιρείας, η Graber φέρεται να είχε γράψει μια φράση σχεδόν προφητική:
«Η εταιρεία είναι ο μελλοντικός αντίπαλος».
Η σύγκρουση ανάμεσα στο Bluesky ως όραμα και στο Bluesky ως πλατφόρμα έχει ήδη ξεκινήσει. Οι βάφλες ήταν απλώς το πρώτο της meme.
Ίσως να μην πρόκειται για ένα ακόμη διαδικτυακό αστείο, αλλά για μια αλληγορία της εποχής μας. Οι βάφλες έγιναν το σύμβολο ενός κόσμου όπου ακόμη και οι πιο καλοπροαίρετες κοινότητες καταλήγουν να λιώνουν στο θερμό φως της ειρωνείας και της εξουσίας. Ένα γλυκό μελένιο meme που κρύβει την πικρή γεύση της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και το Bluesky που υποσχόταν έναν καθαρό ουρανό, μοιάζει πια να γεμίζει σύννεφα και βάφλες.
*Mε στοιχεία από το TechCrunch
