Η απόφαση της Deepwatch να απολύσει δεκάδες εργαζομένους “στο όνομα των επενδύσεων στην τεχνητή νοημοσύνη” αποκαλύπτει τη νέα πραγματικότητα της εργασίας: οι αλγόριθμοι ανεβαίνουν, οι άνθρωποι αποχωρούν κι έτσι η καινοτομία γίνεται το πιο κομψό άλλοθι για την αντικατάσταση του ανθρώπινου παράγοντα. Η είδηση πέρασε σχεδόν αθόρυβα, όπως συμβαίνει πια με τα περισσότερα γεγονότα του νέου εργασιακού κόσμου: η Deepwatch, κορυφαία εταιρεία κυβερνοασφάλειας απέλυσε δεκάδες εργαζόμενους. Επισήμως, ο λόγος ήταν η “ευθυγράμμιση του οργανισμού για την επιτάχυνση των επενδύσεων στην τεχνητή νοημοσύνη”. Ανεπισήμως, ήταν το ίδιο γνώριμο σενάριο που ακούγεται παντού: οι άνθρωποι αποχωρούν, οι αλγόριθμοι αναλαμβάνουν.
Ο διευθύνων σύμβουλος, John DiLullo το έθεσε κομψά. «Επιταχύνουμε τις επενδύσεις μας στην AI και τον αυτοματισμό». Μια φράση που θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιοδήποτε δελτίο Τύπου της εποχής από τη Silicon Valley μέχρι τη Σιγκαπούρη. Πίσω όμως από την καθωσπρέπει γλώσσα των ανακοινώσεων διακρίνεται μια πιο ωμή πραγματικότητα: η τεχνητή νοημοσύνη δε “δημιουργεί” μόνο νέες ευκαιρίες, αναδιανέμει βίαια την εργασία, αποσταθεροποιεί επαγγέλματα και θέτει υπό αμφισβήτηση την ίδια την έννοια της ανθρώπινης συμβολής.
Η ειρωνεία είναι ότι αυτή η αλλαγή ξεκινά από τον ίδιο τον κλάδο που είχε ως αποστολή να προστατεύει. Οι εταιρείες κυβερνοασφάλειας υπήρξαν οι φρουροί του ψηφιακού μας κόσμου, εκείνοι που πάλευαν ενάντια στις παραβιάσεις και τα ρίσκα του αυτοματισμού. Τώρα βρίσκονται οι ίδιες στο έλεος του νέου κύματος αυτοματοποίησης, ένα παράδοξο που θυμίζει περισσότερο δυστοπία παρά τεχνολογική πρόοδο.
Στο LinkedIn, οκτώ πρώην εργαζόμενοι ανακοίνωσαν δημόσια την απόλυσή τους. Κάποιοι σχολίασαν πικρά πως η εταιρεία “κάνει κάτι με agentic AI, αλλά μάλλον ακούγεται σαν ανοησία”. Πίσω από τη φράση όμως, διαφαίνεται μια πιο βαθιά απογοήτευση: το αίσθημα ότι η καινοτομία χρησιμοποιείται πλέον ως άλλοθι για απολύσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά. Η CrowdStrike, κολοσσός της κυβερνοασφάλειας απέλυσε φέτος 500 άτομα παρότι κατέγραψε ρεκόρ εσόδων και ιστορική κερδοφορία. Ποιο είναι λοιπόν το μήνυμα; Ότι η AI μετατρέπεται σε εργαλείο αναδιάρθρωσης.
Το φαινόμενο της Deepwatch είναι χαρακτηριστικό. Οι επιχειρήσεις υπόσχονται “μετασχηματισμό” αλλά στην πραγματικότητα μεταφράζουν τον όρο ως “λιγότεροι άνθρωποι, περισσότερα δεδομένα”. Μιλάμε για “καινοτομία”, “παραγωγικότητα”, “ευελιξία”, κανείς όμως δε λέει ξεκάθαρα πως η ίδια αυτή ευελιξία σημαίνει ανασφάλεια, πως η παραγωγικότητα μεταφράζεται σε εξάντληση, πως η καινοτομία συχνά σημαίνει αποκλεισμό. Η Deepwatch είναι απλώς το τελευταίο παράδειγμα ενός συστήματος που βάζει το μέλλον πάνω από το παρόν και τις μηχανές πάνω από τους ανθρώπους που τις δημιούργησαν.
Η εταιρεία δεν απέλυσε απλώς μερικές δεκάδες υπαλλήλους. Σηματοδότησε το νέο στάδιο της ψηφιακής εποχής: εκεί όπου οι εταιρείες δεν μιλούν πια για “ανθρώπινο δυναμικό”, αλλά για “υπολογιστική δυναμική”. Όπου η φράση “επενδύουμε στην AI” είναι η πιο ευγενική μορφή του “επενδύουμε λιγότερο στους ανθρώπους”.
Μέσα σε αυτό το τοπίο υπάρχει και μια αχτίδα συνείδησης. Πολλοί εργαζόμενοι αρχίζουν να βλέπουν τη μεγάλη εικόνα να μιλούν για τεχνολογικό συνδικαλισμό, για δικαίωμα στην ανθρώπινη εργασία μέσα στον κόσμο της μηχανικής ευφυΐας, γιατί ίσως η απάντηση να μη βρίσκεται στην απόρριψη της AI, αλλά στην επαναδιαπραγμάτευση του τρόπου που τη χρησιμοποιούμε.
Η Deepwatch μάς δείχνει με τον πιο σκληρό τρόπο ότι η επόμενη μέρα στην εργασία δεν είναι μακριά, έχει ήδη φτάσει. Το αν θα είναι μια μέρα ελευθερίας ή επιτήρησης, δημιουργίας ή απώλειας, θα εξαρτηθεί όχι από το τι μπορεί να κάνει η τεχνητή νοημοσύνη, αλλά από το τι θα της επιτρέψουμε να κάνει στη θέση μας.
*Mε στοιχεία από το TechCrunch
