Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που παίρνουν στατίνες -τα πιο ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη μείωση της χοληστερίνης- έχουν μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν παρκινσονισμό, την ομάδα νευρολογικών παθήσεων που προκαλούν κινητικά προβλήματα, τρέμουλο, επιβράδυνση κίνησης και ακαμψία (η νόσος Πάρκινσον είναι η γνωστότερη αιτία παρκινσονισμού). Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής επιστημονικής μελέτης.

Οι ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Ρας του Σικάγου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, ανέλυσαν στοιχεία για 2.841 ανθρώπους με μέση ηλικία 76 ετών, οι οποίοι δεν είχαν συμπτώματα παρκινσονισμού στην αρχή της μελέτης. Από αυτούς, οι 936 (ποσοστό 33%) έπαιρναν στατίνες.

Στη διάρκεια της εξαετούς μελέτης οι 1.432 ή το 50% περίπου εμφάνισαν σημάδια παρκινσονισμού. Μεταξύ όσων έπαιρναν στατίνες, το 45% εμφάνισαν τέτοια παρκινσονικά συμπτώματα, έναντι αυξημένου ποσοστού 53% μεταξύ όσων δεν έκαναν θεραπεία με στατίνες.

Αφού ελήφθησαν υπόψη και άλλοι παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, το κάπνισμα και ο διαβήτης, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον κίνδυνο παρκινσονισμού, οι ερευνητές βρήκαν ότι οι άνθρωποι που παίρνουν στατίνες, έχουν κατά μέσο όρο 16% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης Πάρκινσον μέσα στην επόμενη εξαετία.

Επιπλέον βρέθηκε ότι όσοι έπαιρναν στατίνες υψηλής δοσολογίας είχαν 7% μικρότερο κίνδυνο παρκινσονισμού, σε σχέση με όσους έπαιρναν στατίνες χαμηλής δοσολογίας.

«Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν στατίνες, μπορεί να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο παρκινσονισμού και αυτό εν μέρει πιθανώς οφείλεται στην προστατευτική δράση που οι στατίνες έχουν στις αρτηρίες του εγκεφάλου», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Σαχράμ Οβεϊσγκαράν.

Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τους εγκεφάλους 1.044 ανθρώπων που πέθαναν στη διάρκεια της μελέτης και διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν πάρει στατίνες είχαν κατά μέσο όρο 37% μικρότερη πιθανότητα να έχουν αθηροσκλήρωση.

«Χρειάζεται περισσότερη έρευνα, αλλά οι στατίνες μπορεί να αποτελέσουν μια θεραπευτική επιλογή μελλοντικά, που θα βοηθήσει να μειωθούν οι επιπτώσεις του παρκινσονισμού στον γενικό πληθυσμό των ηλικιωμένων και όχι μόνο των ανθρώπων με υψηλή χοληστερίνη ή όσων ανήκουν σε ομάδα κινδύνου για εγκεφαλικό», σύμφωνα με τον Οβεϊσγκαράν.