Επιστήμονες στο Cedars-Sinai Medical στο Λος Άντζελες αναζητούν νέους τρόπους για να παράξουν μεγάλες παρτίδες ενός συγκεκριμένου τύπου βλαστοκυττάρων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Ελπίζουν ότι αυτά τα πειράματα θα τους βοηθήσουν να ανακαλύψουν μια ολόκληρη σειρά από θεραπείες με βλαστοκύτταρα για την καταπολέμηση θανατηφόρων ασθενειών.

Μάλιστα, ένας από τους ερευνητές της ομάδας, ο Ντρουβ Σαρίν, δώρισε τα δικά του βλαστοκύτταρα για το συγκεκριμένο πείραμα, τα οποία έφτασαν στον ΔΔΣ με μια αποστολή ανεφοδιασμού της SpaceX, το περασμένο Σαββατοκύριακο. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να καλλιεργήσουν δισεκατομμύρια βλαστοκύτταρα στο διάστημα.

Καλλιέργεια βλαστοκυττάρων στο διάστημα

Τα βλαστοκύτταρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία σχεδόν οποιουδήποτε τύπου κυττάρων στο σώμα. Λόγω της εντυπωσιακής προσαρμοστικότητάς τους, αποτελούν βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη ενός ευρέος φάσματος θεραπειών για ασθένειες, όπως η νόσος του Πάρκινσον και οι καρδιακές παθήσεις.

Στο παρελθόν έχουν διεξαχθεί αρκετά πειράματα με βλαστοκύτταρα στον ΔΔΣ, καθώς οι συνθήκες μικροβαρύτητας στον τροχιακό διαστημικό σταθμό παρέχουν ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον για τη διερεύνηση νέων μεθόδων και εφαρμογών. Αν και οι περισσότερες θεραπείες με βλαστοκύτταρα απέχουν ακόμη αρκετά από το να φτάσουν στην αγορά, το διάστημα θα μπορούσε να βοηθήσει να ξεπεραστεί ένα από τα κύρια υλικοτεχνικά εμπόδια όταν πρόκειται για μαζική παραγωγή.

Η βαρύτητα της Γης καθιστά δύσκολη την καλλιέργεια τεράστιων ποσοτήτων βλαστοκυττάρων που απαιτούνται για τις θεραπείες.

«Με την τρέχουσα τεχνολογία δεν έχουμε τη δυνατότητα μαζικής παραγωγής, ακόμη και αν ο FDA ενέκρινε αμέσως οποιαδήποτε από αυτές τις θεραπείες», εξήγησε ο Τζέφρι Μίλμαν, ειδικός σε θέματα βιοϊατρικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις.

Αυτό συμβαίνει επειδή στη Γη απαιτούνται μεγάλοι βιοαντιδραστήρες για την ανάπτυξη βλαστοκυττάρων. Τα κύτταρα πρέπει να αναδεύονται ώστε να μην συσσωρεύονται μεταξύ τους ή να μην καταλήγουν στον πυθμένα της δεξαμενής. Ωστόσο, η ίδια η ανάδευση μπορεί να βλάψει τα κύτταρα. Σε συνθήκες μικροβαρύτητας, τα βλαστοκύτταρα μπορούν να αναπτυχθούν μέσω μιας διαφορετικής μεθόδου.

Η ομάδα του Cedars-Sinai έστειλε στον ΔΔΣ ένα δοχείο μεγέθους κουτιού παπουτσιών που περιείχε πολυδύναμα βλαστοκύτταρα για το πείραμά τους που χρηματοδοτήθηκε από τη NASA. Το δοχείο αυτό περιέχει αντλίες και χημικά διαλύματα που απαιτούνται για να διατηρηθούν ζωντανά τα βλαστοκύτταρα για τέσσερις εβδομάδες. Το ίδιο πείραμα θα διεξαχθεί και στη Γη για λόγους σύγκρισης. Σε περίπου πέντε εβδομάδες, το δοχείο θα επιστρέψει στη Γη με την ίδια κάψουλα της SpaceX με την οποία μεταφέρθηκε στον ΔΔΣ. Έτσι, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να αξιολογήσουν τα αποτελέσματα στο διάστημα και στη Γη μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αν οι ερευνητές καταφέρουν να βρουν πώς να καλλιεργήσουν δισεκατομμύρια βλαστοκύτταρα σε τροχιά, ο αντίκτυπος θα μπορούσε να είναι τεράστιος.

Πηγή: Interesting Engineering/Απόδοση: ΕΡΤ, Εύη Τσιριγωτάκη