Tο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) τιμά τη μνήμη του Χρόνη Μπότσογλου (1941-2022) σε εκδήλωση στις 3 Απριλίου, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από τον θάνατο του σημαντικού ζωγράφου.

Στην τιμητική εκδήλωση, φίλοι και συνεργάτες του Χρόνη Μπότσογλου αλλά και νεότεροι ιστορικοί τέχνης, θα καταθέσουν τις προσωπικές τους εμπειρίες, τα βιώματα, τις σκέψεις τους, καθώς και ανεκδοτολογικά συμβάντα. Στη συζήτηση θα συμμετάσχουν η ζωγράφος Κλεοπάτρα Δίγκα, η ιστορικός τέχνης-επιμελήτρια Χάρις Κανελλοπούλου, ο συνθέτης Γιώργος Κουρουπός και ο συγγραφέας Χρήστος Λάζος. Συντονίζει η Τίνα Πανδή.

Ο Χρόνης Μπότσογλου ανέπτυξε μια πολυδιάστατη καλλιτεχνική, ακαδημαϊκή και συγγραφική δραστηριότητα σε δημιουργικό διάλογο με καίριους προβληματισμούς της εποχής του. Για περισσότερο από πέντε δεκαετίες η καλλιτεχνική του αναζήτηση επικεντρώθηκε σε μια βιωματική, ανθρωποκεντρική ζωγραφική εστιασμένη σε διαχρονικά ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης γύρω από τη ζωή, τον θάνατο, τη φθορά, τη μνήμη.

Η συζήτηση στοχεύει να αναδείξει καίρια ζητήματα που διατρέχουν το πλούσιο και πολυδιάστατο έργο του Χρόνη Μπότσογλου, όπως η διερεύνηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ζωγραφικής και η συμμετοχή σε καλλιτεχνικές ομάδες, η σχέση τέχνης και ζωής και οι νέες θεωρήσεις του καλλιτεχνικού υποκειμένου. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη, με δελτία εισόδου που θα διανεμηθούν δωρεάν με σειρά προτεραιότητας μισή ώρα πριν την εκδήλωση. Η εκδήλωση ξεκινά στις 6 μμ, στην αίθουσα προβολών του ΕΜΣΤ.

Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. Το διάστημα 1960-1965 σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και στη συνέχεια στην École Supérieure des Beaux-arts στο Παρίσι (1970-1972). Έλαβε μέρος σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων. Το 1989 εκλέχθηκε καθηγητής της ΑΣΚΤ, στην οποία διετέλεσε αντιπρύτανης (1997-1998) και πρύτανης (2001-2006). Το 2010 το ΕΜΣΤ πραγματοποίησε αναδρομική έκθεση του στο Ωδείο Αθηνών που αποτελεί μέχρι και σήμερα την μεγαλύτερη αναδρομική παρουσίαση του έργου του. Ο Χρόνης Μπότσογλου διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορία του ΕΜΣΤ καθώς συμμετείχε στην τελική Ομάδα Εργασίας για τη χάραξη Εθνικής Πολιτικής στα Εικαστικά, η οποία το 1996 συνέταξε το πόρισμα για την ίδρυση Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και την επιλογή του κτιρίου Φιξ ως μόνιμης στέγης του, ενώ για χρόνια διατέλεσε μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου. Απεβίωσε το 2022 στην Αθήνα.