Το Διεθνές Διαγωνιστικό φιλοξενεί 12 ταινίες νέων σκηνοθετών από όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και τρεις ελληνικές.
Την κριτική επιτροπή του Διεθνούς Διαγωνιστικού απαρτίζουν οι:
Έλεγκανς Μπράτον (σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός)
Θάνια Δημητρακοπούλου (υπεύθυνη πωλήσεων στη The Match Factory)
Φρέντρικ Ελμς (διευθυντής φωτογραφίας)
Οι ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος διαγωνίζονται για τα εξής βραβεία:
– Χρυσός Αλέξανδρος «Θόδωρος Αγγελόπουλος» – Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ.
– Αργυρός Αλέξανδρος – Βραβείο Σκηνοθεσίας, που υποστηρίζεται με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ από την COSMOTE TELEKOM.
– Βραβεία Ανδρικής και Γυναικείας Ερμηνείας.
– Βραβείο Σεναρίου ή Καλλιτεχνικής Επίτευξης.
Επίσης, η κριτική επιτροπή θα μπορεί να απονείμει, εάν το επιθυμεί, έως δύο ειδικές μνείες.
Ανακαλύψτε τις ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού:
Αρκουδότρυπα
Χρυσιάννα Παπαδάκη, Στέργιος Ντινόπουλος
Ελλάδα-Ηνωμένο Βασίλειο, 2025, 127΄
Η Αργυρώ και η Αννέτα είναι δύο κολλητές που ζουν στο ορεινό χωριό της Τύρνας. Όταν η Αννέτα αποκαλύπτει πως είναι έγκυος και σκοπεύει να φύγει με τον μπάτσο γκόμενό της, η Αργυρώ, συντετριμμένη, την προκαλεί να πάνε μια πεζοπορία στη θρυλική Αρκουδότρυπα.
Μπιτσκόμπερ
Αριστοτέλης Μαραγκός
Ελλάδα, 2025, 92΄
Ο Ηλίας ονειρεύεται να χτίσει ένα καράβι από παλιοσίδερα, υπό τη σκιά της ναυτικής κληρονομιάς του πατέρα του. Καθώς όμως ο μύθος που έχτισε γύρω από τον εαυτό του καταρρέει, αναγκάζεται να αντιμετωπίσει την πραγματική του φύση.
Gorgonà
Εύη Καλογηροπούλου
Ελλάδα-Γαλλία, 2025, 96΄
Σε ένα άχρονο δυστοπικό μέλλον, σε μια πατριαρχική πόλη-κράτος που μαστίζεται από τη βία και την περιβαλλοντική μόλυνση, δύο γυναίκες επαναστατούν και αγωνίζονται για την ελευθερία και την ταυτότητά τους, μετατρέποντας εαυτές σε σύμβολα αντίστασης και μεταμόρφωσης.
Αλλόκοτο ποτάμι
Τσάουμε Κλάρετ Μουσάρτ
Ισπανία-Γερμανία, 2025, 105΄
Δύο αγόρια και οι γονείς τους ξεκινούν τις καλοκαιρινές διακοπές τους ποδηλατώντας παραπλεύρως του Δούναβη. Ο μεγάλος, έφηβος από καιρό, συναντιέται αναπάντεχα με ένα μυστηριώδες αγόρι και αυτή η γνωριμία θα αποβεί καθοριστική για την εξέλιξη του ταξιδιού, ενόσω ο μικρός παρατηρεί. Το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Τσάουμε Κλάρετ Μουσάρτ ξεχωρίζει από όλα τα coming-of-age δράματα για την «ησυχία» του και την προσεκτική αποφυγή του σκοπέλου των γλυκερών διδακτισμών. Μπολιασμένο με αυτοβιογραφικά στοιχεία, αθόρυβο, γεμάτο παύσεις και κορεσμένα χρώματα, αυτό το Αλλόκοτο ποτάμι είναι μια αλληγορία για το τέλος της αθωότητας, τις εφηβικές (ονειρο)φαντασιώσεις και τα σκοτάδια των ψυχολογικών μεταπτώσεων. Περνά στο διάβα του από το Call Me by Your Name και το σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς, το Close και το Love, Simon, για να εκβάλει σε μια πανέμορφη τελική σεκάνς που θα σας γυρίσει πίσω σε εκείνο το καλοκαίρι των 16 χρόνων, τότε που δεν θέλατε τίποτε άλλο παρά να βρίσκεστε κάπου αλλού.
Ένα φως που δεν σβήνει
Λάουρι-Μάτι Παρπέι
Φινλανδία-Νορβηγία, 2025, 111΄
Στον απόηχο μιας προσωπικής κρίσης, ανήμπορος να διαχειριστεί το βάρος των προσδοκιών προς το πρόσωπό του, ο 29χρονος Πάουλι, ταλαντούχος και επιτυχημένος φλαουτίστας, επιστρέφει στο πατρικό του σε μια μικρή πόλη της Φινλανδίας. Εκεί, παρά τη θέλησή του σχεδόν, θα συνδεθεί με μια ομάδα νεαρών μουσικών που, αυτοσχέδια, με καύσιμο μια υπέροχη λοξότητα, παρίες στο ασφυκτικό επαρχιακό περιβάλλον, συνθέτουν πειραματική μουσική. Ντεμπούτο του Φινλανδού Λάουρι-Μάτι Παρπέι και «μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες των φετινών Καννών» σύμφωνα με τον Guardian, το Ένα φως που δεν σβήνει ξεδιπλώνει μια θαυμάσια, λυτρωτική παραβολή για την αξία της απόρριψης του ψεύτικου εαυτού και την αποδοχή της αδυναμίας, της ευθραυστότητας και της αληθινής μας φύσης. Ισορροπώντας τρυφερά μεταξύ χαμηλόφωνου δράματος και ενός πλάγιου, αλλόκοτου χιούμορ, η ταινία οδηγεί τον κεντρικό της χαρακτήρα, και μαζί τους θεατές της, στο άσβεστο, παρηγορητικό φως μιας καθαρτήριας φωτιάς, από την οποία αναγεννάται κανείς διαφορετικός, νέος και ανοιχτός στη ζωή.
Ευχαρίστηση
Άλεξ Μπουρουνόβα
ΗΠΑ-Ελλάδα-Ουκρανία-Ιταλία, 2025, 97΄
Η σχέση της Λόλα και του Φίλιπ, δυο νεαρών Βρετανών συνθετών, καταρρέει. Περνώντας τις διακοπές τους στην Αντίπαρο, οι δυο τους πασχίζουν να ξαναβρούν τον βηματισμό τους ως ζεύγος, αλλά και να ανακτήσουν τη χαμένη τους δημιουργική διάθεση. Ωστόσο, παρά το μαγευτικό κυκλαδίτικο τοπίο και τη ραθυμία του καλοκαιριού, κάτι αδιόρατο αλλά βαρύ πλανάται στην ατμόσφαιρα. Κι όταν η Λόλα γνωριστεί με μια μυστηριώδη, σκοτεινή, γοητευτική Ελληνίδα, οι ισορροπίες θα ανατραπούν, φέρνοντας στο φως απωθημένα τραύματα – αλλά και την ελπίδα για την υπέρβασή τους. Αξιοποιώντας εκπληκτικά το αιγαιοπελαγίτικο φως, καθώς και τους όγκους και τη γεωμετρία της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, το εντυπωσιακό ντεμπούτο της Άλεξ Μπουρουνόβα είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που ψηλαφεί με τόλμη το σκοτάδι πίσω από τη φωτογενή επιφάνεια. Με τρεις από τους ικανότερους ηθοποιούς της νεότερης γενιάς στο καστ του –την Έμα Λερντ, τον Φιν Γουάιτχεντ και τη Ζαρ Αμίρ Εμπραχιμί–, η ταινία ανοίγεται σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα –από την τοξικότητα μιας κακοποιητικής σχέσης ως την παραδοχή του πένθους, τη ρευστότητα της σεξουαλικής ταυτότητας και τη χειραφετητική υπόσχεση του έρωτα–, ώσπου η ηρωίδα να βρει το πραγματικό φως, εντός της.
Η βασίλισσα του βαμβακιού
Σουζάνα Μιργκάνι
Γερμανία-Γαλλία-Παλαιστίνη-Κατάρ-Σαουδική Αραβία-Σουδάν, 2025, 94’
Η νεαρή Ναφίσα ζει σ’ ένα χωριό στο Σουδάν, στις όχθες του Νείλου. Εγγονή της επονομαζόμενης «Βασίλισσας του βαμβακιού», μιας ηλικιωμένης –αιωνόβιας σχεδόν– που έχει λάβει μυθικές διαστάσεις λόγω της αντίστασής της εναντίον των Βρετανών και της θρυλούμενης ικανότητάς της να προβλέπει το μέλλον, η Ναφίσα είναι σε ηλικία γάμου. Προς το παρόν, δουλεύει στα χωράφια της γιαγιάς της μαζεύοντας βαμβάκι, βουτάει στο ποτάμι και είναι ερωτευμένη μ’ έναν νεαρό. Όμως η άφιξη ενός πλούσιου επιχειρηματία από το Λονδίνο ανατρέπει τα πάντα, και όλοι –οι γονείς και η γιαγιά της– κάνουν, ερήμην της, σχέδια για λογαριασμό της. Μεταξύ κριτικής της αποικιοκρατίας και ανατολίτικου παραμυθιού, μεταξύ ρεαλισμού και μαγικού ρεαλισμού, η ταινία ξεδιπλώνεται ως σχόλιο για την αντιπαράθεση παράδοσης και νεωτερικότητας, πρωτίστως όμως ως μια ιστορία για την καταπίεση της γυναικείας επιθυμίας στην Αφρική – προτού οδηγηθεί σε μια πύρινη, καθαρτήρια κορύφωση. Χαμηλότονη, βραδύκαυστη, ευφυώς ελλειπτική, η Βασίλισσα του βαμβακιού της Σουζάνα Μιργκάνι, που εντυπωσίασε στη φετινή Βενετία, είναι ένα από τα αρτιότερα ντεμπούτα της χρονιάς.
Κάρλα
Κριστίνα Τουρνατζή
Γερμανία, 2025, 105’
Μόναχο, 1962. Σε μια κοινωνία όπου κυριαρχεί η σιωπή και η ντροπή, η 12χρονη Κάρλα παίρνει μια σπουδαία, αλλά και ασυνήθιστη απόφαση: στέλνει τον κακοποιητικό πατέρα της στο δικαστήριο. Αρνούμενη να σιωπήσει, επιμένει να διηγηθεί την ιστορία της με τον δικό της τρόπο, επιλέγοντας τι θα αποκαλύψει και τι θα μείνει ανείπωτο. Βασισμένη σε πραγματική ιστορία, η ταινία αποκαλύπτει τόσο το θάρρος ενός παιδιού που αναζητά δικαιοσύνη όσο και τα κοινωνικά ταμπού που συνωμοτούν για να την κρατήσουν σιωπηλή. Η ταινία της Κριστίνα Τουρνατζή αποτυπώνει με συγκράτηση και συναισθηματική ακρίβεια την ιστορική αυτή δικαστική υπόθεση, μετατρέποντάς τη σε μια βαθιά ανθρώπινη διερεύνηση του τραύματος, της αλήθειας και της δράσης. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο υποδύεται με ιδιαίτερο βάθος η Ελίζε Κριπς, κόρη της διεθνούς σταρ Βίκι Κριπς, προσωποποιώντας υποδειγματικά την ήσυχη ανυπακοή της Κάρλα.
Στη θάλασσα
Έλεν Γουόλς
Ηνωμένο Βασίλειο, 2025, 111΄
Σ’ ένα χωριό στις ομιχλώδεις ακτές της Ουαλίας, όπου η ζωή ορίζεται από τα ίδια επί αιώνες συντηρητικά, πατριαρχικά ήθη, ένας άνδρας θα έρθει αίφνης αντιμέτωπος με τη μικρή κοινωνία και, το σημαντικότερο, με τον εαυτό του: στα 48 του, παντρεμένος και πατέρας ενός ατίθασου εφήβου, ο Τζακ, ένας ψαράς που βγάζει από τη θάλασσα μύδια ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, θα συνδεθεί ερωτικά μ’ έναν γοητευτικό νεαρό που θα φτάσει στην περιοχή ως εποχικός εργάτης. Ό,τι ακολουθεί θα φέρει στην επιφάνεια ανομολόγητες, απωθημένες επιθυμίες, αλλάζοντας για πάντα τον ίδιο και την οικογένειά του. Δεύτερη ταινία της σκηνοθέτριας και μυθιστοριογράφου Έλεν Γουόλς, με φόντο το χειμέριο και υγρό τοπίο της Ουαλίας, το Στη θάλασσα ξεδιπλώνεται ως ένα στιβαρό, υψηλής φόρτισης και συγκινητικό δράμα, που κινείται με επιδεξιότητα μεταξύ κοινωνικού πορτρέτου και μιας βαθιά ανθρώπινης ερωτικής ιστορίας. Υπαινικτικό και χαμηλότονο, με την αφήγηση να αξιοποιεί στο έπακρο βλέμματα, χειρονομίες, νεύματα αλλά και την υποβλητική φύση της Ουαλίας, το Στο θάλασσα συγκινεί τον θεατή με τον τρόπο που η υγρασία νοτίζει το δέρμα: ανεπαίσθητα, διακριτικά.
Τα πρώτα δόντια
Μιχάι Μιντσάν
Ρουμανία-Γαλλία-Δανία-Ελλάδα-Βουλγαρία, 2025, 104΄
Ρουμανία, 1989. Τις τελευταίες ημέρες της δικτατορίας του Τσαουσέσκου, σε μια μικρή, απομονωμένη πόλη, η δεκάχρονη Μαρία γίνεται η τελευταία μάρτυρας της μυστηριώδους εξαφάνισης της αδερφής της. Συγκλονισμένη από την απώλεια, προσπαθεί να βρει νόημα σε αυτή τη νέα, τρομακτική πραγματικότητα. Κλείνεται στον εαυτό της και αρνείται να μιλήσει. Έχει χάσει τη φωνή της ή απλώς δεν βρίσκει τα κατάλληλα λόγια; Ένα ατμοσφαιρικό πορτρέτο της παιδικής ηλικίας στο κατώφλι μιας ιστορικής αλλαγής αλλά και μιας προσωπικής μεταμόρφωσης. Μέσα από το βλέμμα ενός παιδιού που έχει παγιδευτεί στα ερείπια ενός καθεστώτος που καταρρέει, η ταινία αποτυπώνει την τρομακτική ομορφιά τού να μεγαλώνεις όταν αλλάζουν τα όρια του κόσμου σου. Μια ιστορία ενηλικίωσης χαραγμένη στο σκοτάδι και στην ελπίδα, αλλά και μια ηχηρή διαβεβαίωση πως το προσωπικό δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικό.
Maysoon
Νάνσυ Μπινιαδάκη
Γερμανία-Ελλάδα, 2025, 122΄
Μια σχέση διαλύεται, ένα διαβατήριο λήγει – και ξαφνικά τα πάντα βρίσκονται σε κίνδυνο. Η Αιγύπτια αρχαιολόγος Μαϊσούν ζει στο Βερολίνο με τον σύντροφό της, τον Τόμπι, και τα δύο παιδιά τους όταν το παρελθόν της επανέρχεται στο προσκήνιο: επειδή υπήρξε πολιτικά ενεργή πριν από την Αραβική Άνοιξη, η επιστροφή στην Αίγυπτο ενδέχεται να της κοστίσει την ελευθερία της. Φοβούμενη ότι θα χάσει το σπίτι της, την οικογένειά της και τον έλεγχο στη ζωή της, η Μαϊσούν ξεκινά τον δικό της αγώνα.
Pillion
Χάρι Λάιτον
Ηνωμένο Βασίλειο, 2025, 106΄
Ο Χάρι Λάιτον διασκευάζει τη νουβέλα Box Hill του Άνταμ Μαρς-Τζόουνς και παραδίδει μια queer ιστορία ενηλικίωσης τόσο απροσδόκητη όσο και αφοπλιστικά ρομαντική. Ο Κόλιν (Χάρι Μέλινγκ), ένας ντροπαλός νεαρός στη βρετανική επαρχία, ζει μια σχεδόν ασήμαντη ζωή μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τον Ρέι (Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ), έναν μυστηριώδη μηχανόβιο που τον εισάγει σε μια σχέση υποταγής και κυριαρχίας. Το φιλμ παρακολουθεί αυτή τη σχέση χωρίς ηθικολογίες, με ψύχραιμη ματιά, τρυφερότητα και κατανόηση, με χιούμορ και αλήθεια, μετατρέποντας μια υποτιθέμενα «σοκαριστική» δυναμική σε αφορμή για μια βαθιά διερεύνηση της επιθυμίας, της μοναξιάς, της εμπιστοσύνης, της άρνησης κάθε σιγουριάς και της ανάγκης του ανήκειν. Χτίζοντας χωρίς στερεότυπα και με δημιουργική αυτοπεποίθηση μια φαινομενικά ασύμμετρη ερωτική σχέση, η ταινία ανακαλύπτει, πάνω απ’ όλα, μια ακραιφνώς ρομαντική ιστορία, καταγράφοντας παράλληλα με απόλυτη ειλικρίνεια μια πλευρά της queer εμπειρίας που σπάνια συναντάμε στη μεγάλη οθόνη.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
