Αν υπάρχει κάποιος σούπερ σταρ στον κόσμο της τέχνης φέτος, αυτός είναι ο Τουρκο-αμερικανός ψηφιακός καλλιτέχνης Refik Anadol· δίνει Ted Talks, έχει 770.000 followers στο Instagram και προσελκύει πλήθη στα δημόσια θεάματα τέχνης που σκηνοθετεί, αναφέρει το ΑΠΕ.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, γέμισε τους δρόμους γύρω από την Casa Batlló του Αντόνι Γκαουντί στη Βαρκελώνη με κόσμο καθώς οι υπνωτιστικές προβολές έργων του φώτισαν την πρόσοψη του κτηρίου. Το show – με επωνυμία «Living Architecture» – , με το οποίο εγκαινιάστηκε στις 5 Μαΐου η έκθεση «Digital Impact» της πόλης, προσέλκυσε περίπου 65.000 θεατές επί πέντε συνεχόμενες βραδιές.
Ο Anadol χρησιμοποιεί μεγάλα σύνολα δεδομένων ως παλέτα με την οποία «ζωγραφίζει» κινώντας ψηφιακά γλυπτά. Στο πρότζεκτ της Casa Batlló, χρησιμοποίησε ένα σύνολο δεδομένων με περίπου ένα δισεκατομμύριο εικόνες, περιλαμβανομένων σκίτσων του Γκαουντί, αρχειακού υλικού, εικόνων του κτηρίου που είναι δημόσια διαθέσιμες και φωτογραφιών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στη συνέχεια, τα στοιχεία αυτά τροφοδότησαν συγκεκριμένους αλγόριθμους που ενσωμάτωσαν τα στοιχεία για το κλίμα της Βαρκελώνης για να παράγουν εικόνες οι οποίες προβλήθηκαν πάνω στην Casa Batlló.
«Νιώσαμε την αληθινή αγάπη και δύναμη της δημόσιας τέχνης» έγραψε ο Anadol στον λογαριασμό του στο Instagram. «Τιμήσαμε την ευφυΐα του Γκαουντί χρησιμοποιώντας την απίστευτη δική του πρόσοψη της Casa Batlló ως καμβά, το σύνολο στοιχείων όλης της ζωής του ως μια χρωστική ουσία φωτός.
View this post on Instagram
Ποιος ήταν ο Gaudi
Ο Αντόνι Γκαουντί (Antoni Gaudí i Cornet, 25 Ιουνίου 1852 – 10 Ιουνίου 1926), σωστή προφορά Γκαουδί, ήταν σημαντικός Καταλανός αρχιτέκτονας του καταλανικού μοντερνισμού.
Βιογραφια
Γεννήθηκε στη Ρέους, αλλά σπούδασε και εργάστηκε στη Βαρκελώνη όπου βρίσκονται και τα πιο σημαντικά έργα του, τα οποία ξεχωρίζουν για τον σχεδιασμό τους.
Ο Γκαουντί διαμορφώθηκε επαγγελματικά και πνευματικά στο κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Βαρκελώνης. Μελέτησε τα καλλιτεχνικά ρεύματα του παρελθόντος, την ισλαμική και τη γοτθική αρχιτεκτονική η οποία μάλιστα εκείνη την εποχή αναβίωνε. Δέχτηκε την επιρροή του Βιολέ λε Ντικ, των Τζον Ράσκιν και Ρίχαρντ Βάγκνερ και μέσα από το έργο του θέλησε να ανανεώσει την τοπική αρχιτεκτονική έκφραση επεξεργαζόμενος νέες φόρμες.
Ένα από τα πιο σημαντικά του έργα είναι το Μέγαρο Γκουέλ, (η κατασκευή του ξεκινά το 1886 και ολοκληρώνεται το 1888). Ο σχεδιασμός του κτιρίου ανατέθηκε στον Γκαουντί από τον δον Eusebi Güell i Bacigalupi, εξέχουσα μορφή στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή της πόλης και με ισχυρή επιρροή στην πολιτική.
Το τελευταίο και ένα από τα χαρακτηριστικά έργα του είναι η εκκλησία Σαγράδα Φαμίλια, η οποία έμεινε ημιτελής λόγω του θανάτου του αρχιτέκτονα.
Τα έργα του Γκαουντί δίνουν ιδιαίτερο χαρακτήρα στη Βαρκελώνη και αποτελούν πόλους έλξης για επισκέπτες και μελετητές. Χαρακτηριστική είναι μια από τις τεχνικές του Γκαουντί ο οποίος χρησιμοποιούσε κομμάτια από κεραμικά πλακίδια για να διακοσμήσει και να χρωματίσει κάποια από τα έργα του. Σήμερα πολλά από τα διακοσμητικά αναμνηστικά που πωλούνται στη Βαρκελώνη χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή.
Στις 7 Ιουνίου 1926, καθώς πήγαινε να δει την κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια, κτυπήθηκε από διερχόμενο τραμ και απεβίωσε τρεις ημέρες αργότερα, στις 10 Ιουνίου.
