O Arnold Schwarzenegger στη, 7η δεκαετία της ζωής του, συγκέντρωσε μερικά από τα σπουδαιότερα μαθήματα που πήρε και τα περιέλαβε στο νέο του βιβλίο, «Be Useful: Seven Tools for Life», που θα κυκλοφορήσει στις 10 Οκτωβρίου.

«Το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι να χρησιμοποιήσω τις γνώσεις μου και να βοηθήσω άλλους ανθρώπους. Είναι τα απλά πράγματα που κάνω που με βοήθησαν πραγματικά να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα» δήλωσε ο ηθοποιός σε συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό People.

Είπε ακόμα ότι πάντα νιώθει ικανοποιημένος, αλλά ταυτόχρονα και «πεινασμένος» για περισσότερα. «Κοιμήθηκα αγκαλιά με το πρώτο μου τρόπαιο.  Κανείς δεν μπορούσε να μου το αφαιρέσει. Αλλά την ίδια στιγμή, το άλλο μου πόδι είχε ήδη σηκωθεί από το κρεβάτι και πήγαινε για τον δεύτερο τίτλο του Mr. Universe». (Κέρδισε άλλους τρεις, ακολουθούμενους από επτά τίτλους Mr. Olympia.)

Ο Σβαρτσενέγκερ συνέχισε: «Σήμερα λοιπόν νιώθω καλά εκεί που βρίσκομαι. Νιώθω ότι είμαι πολύ πιο σοφός.

Είμαι πολύ πιο έξυπνος. Δεν είμαι τόσο τρελός. Σκέφτομαι περισσότερο τους ανθρώπους.

Σκέφτομαι περισσότερο τα συναισθήματα των ανθρώπων. Στα 20 σου, δεν κάνεις τίποτα από αυτά. Είσαι: εγώ, εγώ, εγώ, εγώ. Όσο περνά ο καιρός, μαθαίνεις από τα λάθη σου».

Arnold Schwarzenegger book

«Να είσαι χρήσιμος» ήταν το δη συμβουλή του ευεργετικού πατέρα του Schwarzenegger ενώ μεγάλωνε στην απομακρυσμένη αυστριακή πόλη Thal.

Ο κορυφαίος bodybuilder που έγινε αστέρι παγκόσμιας δράσης και έγινε «Κυβερνήτης» της Καλιφόρνια το επέλεξε για τον τίτλο στο νέο του βιβλίο, που αφηγείται μια αυστηρή παιδική ηλικία που μαστιζόταν από επεισόδια στα οποία ο πατέρας του γυρνούσε περιστασιακά στο σπίτι μεθυσμένος και τον χτυπούσε.

Εξακολουθεί να ξυπνά τα ξημερώματα με τη φράση του πατέρα του να τον ωθεί από το κρεβάτι. «Ήταν η ίδια η φράση που με παρακίνησε», λέει.

«Ποτέ δεν έψαχνα για κάτι που θα θεωρηθεί ότι μπαίνει ένα τέλος στο παρελθόν, σαν κλείσιμο. Δεν ασχολούμαι με όλα αυτά, γιατί ποτέ δεν κατηγόρησα τον πατέρα μου για τίποτα», λέει ο Schwarzenegger. «Ποτέ δεν έτρεξα και είπα: «Φταίει ο πατέρας μου». Δεν φταίει κανείς».

«Έχω όμορφες αναμνήσεις από τον μπαμπά μου και δεν τον κατηγορώ για τίποτα, απλά επειδή δεν ήξερε κάτι καλύτερο. Τον χτύπησαν όταν ήταν παιδί. Ήταν απλώς μια παράδοση. Και μετά τον ανάγκασαν (στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο) και παραπλανήθηκε. Μεγάλωσε σε μια περιοχή όπου η ζωή ήταν όπως ήταν».

 

Πηγή: People