Προφανώς η Ρωσία δεν έχει πλέον μεγαλύτερα προβλήματα. Ούτε πόλεμο, ούτε καταπίεση, ούτε λογοκρισία. Όχι. Το καυτό της ζήτημα είναι πέντε γυναίκες με κιθάρες, κάμερες και πανό. Το περιφερειακό Δικαστήριο Basmanny της Μόσχας έβγαλε λοιπόν βαριές ποινές φυλάκισης ερήμην, γιατί, όπως ξέρουμε, η εξουσία δεν αντέχει ούτε τον ήχο της ειρωνείας.

Τα «εγκλήματα»; Ένα βίντεο το 2022 με τίτλο “Mama, Don’t Watch TV” που τόλμησε να μιλήσει για τον στρατό, και μια περφόρμανς στο Μόναχο το 2024 όπου η Τάσο Πλέτνερ ούρησε πάνω σε πορτρέτο του Βλαδίμηρου. Για την κρατική μηχανή, η αλήθεια είναι fake news, και τα ούρα πιο επικίνδυνα από τις βόμβες.

Έτσι, η Μαρία Αλιόχινα καταδικάστηκε σε 13 χρόνια και 15 μέρες, η Πλέτνερ σε 11, και οι υπόλοιπες (Όλγα Μπορίσοβα, Νταϊάνα Μπουρκότ, Αλίνα Πετρόβα) σε 8. Φυσικά, όλες ζουν εκτός Ρωσίας και οι ποινές ισχύουν μόνο αν εκδοθούν. Αλλά η γραφειοκρατία της καταστολής δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία να δείξει τα δόντια της, έστω και στον αέρα.

Όπως δήλωσε η Μπουρκότ: «Στέκομαι πίσω από κάθε λέξη. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται πάνω από τρία χρόνια. Η Ουκρανία πρέπει να νικήσει, και ο Πούτιν πρέπει να δικαστεί στη Χάγη». Και πρόσθεσε: «Η ρωσική κυβέρνηση είναι ο χειρότερος κακοποιητής: τύραννος, νάρκισσος, gaslighter, τοξικός χειραγωγός που ζει από την καταστροφή της βούλησης των άλλων».

Αν κάτι αποδεικνύεται ξανά, είναι ότι οι Pussy Riot παραμένουν πιο επικίνδυνες για το Κρεμλίνο από κάθε ΝΑΤΟϊκή σύνοδο. Γιατί η εξουσία αντέχει τις σφαίρες, αλλά όχι το γέλιο και την τέχνη που ξεγυμνώνει το ψέμα της.

Η Νταϊάνα Μπουρκότ έκλεισε την τοποθέτησή της καλώντας όλους να συνεχίσουν τον αγώνα: «Ο ακτιβισμός σήμερα χρειάζεται να είναι καθημερινή άσκηση, γιατί μόνο μαζί μπορούμε να αντισταθούμε και να ξεπεράσουμε την κρίση της δημοκρατίας». Και το είπε χωρίς μισόλογα: «Ακόμα κι αν βρισκόμουν στη Ρωσία, θα έλεγα το ίδιο: go f–k yourself».

Αυτό είναι το θράσος που τρομάζει το Κρεμλίνο: η αδυναμία του να φιμώσει μια συλλογικότητα που αρνείται να πεθάνει, έστω και στην εξορία. Οι Pussy Riot δεν χρειάζονται επίσημο line-up· από το 2011 λειτουργούν ως κολεκτίβα, σαν μια ανώνυμη, πολύχρωμη μάσκα που ποτέ δεν ξέρεις από ποιο πρόσωπο κρέμεται.

Η Ρωσία έχει προσπαθήσει ξανά και ξανά να τις εξαφανίσει: φυλακίσεις, διώξεις, καταλόγους «τρομοκρατών». Το 2023 η ιδρύτρια Νάντια Τολοκονίκοβα συνελήφθη ερήμην και μπήκε στη διεθνή λίστα καταζητούμενων. Τον Απρίλιο του 2024, ο Πέτια Βερζίλοφ καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια και λίγους μήνες, για να προστεθεί κι αυτός λίγο αργότερα στη λίστα των «τρομοκρατών».

Η ειρωνεία είναι ξεκάθαρη: ένα καθεστώς που βομβαρδίζει αμάχους χαρακτηρίζει «τρομοκράτες» εκείνους που τραγουδούν με μπαλακλάβα και χρώματα. Όσο περισσότερο προσπαθεί να τους φιμώσει, τόσο αποδεικνύει γιατί οι Pussy Riot είναι ακόμη απαραίτητοι.

 

 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.