Η είδηση των απώλειάς της σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό κι όχι μόνο κόσμο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ανακοίνωση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: «Το ΦΚΘ αποχαιρετά τη δημοσιογράφο, σκηνοθέτιδα και ακτιβίστρια Ανζελίκ Κουρούνη, μία θαρραλέα και τολμηρή δημιουργό που είχε διαρκώς το βλέμμα της στραμμένο σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Η προβολή του ντοκιμαντέρ της “Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση” σημάδεψε το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, καθώς σε αυτό κατέγραψε, εν μέσω απειλών, τη δράση της νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Το ντοκιμαντέρ Χρυσή Αυγή υπόθεση όλων μας που προβλήθηκε στο 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κέρδισε το βραβείο FIPRESCI για ελληνικό ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους και το βραβείο της ΕΡΤ, καθώς και το ειδικό βραβείο της Επιτροπής Νεότητας των Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης», κατέληξε μία πολυδιάστατη προσωπικότητα που ποτέ δεν έπαψε να είναι με τον σύντροφο και συνεργάτη της Θωμά Γιακόμπι στην πρώτη γραμμή απέναντι στον φασισμό.

Τον Μάρτιο του 2016 παρακολούθησα το “Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση” στο κατάμεστο Ολύμπιον. Ήταν το πρώτο ντοκιμαντέρ για τη δράση της καταδικασμένης πλέον σε πρώτο βαθμό “εγκληματικής οργάνωσης”. Εν μέσω οικονομικής, αλλά κυρίως κρίσης αξιών στην κοινωνία μας κάποιοι άνθρωποι επωφελήθηκαν και προσφέροντας υποτυπώδη αλληλεγγύη κέρδιζαν ψήφους κι οπαδούς φτάνοντας μέχρι το Κοινοβούλιο. Προσέγγισαν και κέρδισαν την εύνοια αυτών που είχαν χάσει τον προσανατολισμό τους στη ζωή. Ξεκάθαρη αιχμή αφήνεται τόσο για τη σχέση αστυνομίας-Χ.Α., όσο και για αντίστοιχη της με το ελληνικό κράτος. Εν κατακλείδι η άνοδος αυτού του πολιτικού μορφώματος αποδεικνύεται πως ήταν απόρροια μίας σειράς παραγόντων. Όλα τα συγκεντρωτικά καθεστώτα κάπως έτσι αναπτύχθηκαν και κυριάρχησαν μέσα σε περιόδους κρίσης κι εξαθλίωσης, όταν ο μέσος πολίτης ψάχνει στηρίγματα, νιώθει απομόνωση κι απαξιώνει τα πάντα. Για καλή μας τύχη τότε η κοινωνία έστριψε προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.

Πέντε χρόνια μετά τον Ιούλιο του 2021 προβάλλεται το “Χρυσή Αυγή – Υπόθεση όλων μας” ως συνέχεια και αίσθημα συλλογικής ευθύνης στο παρόν και το μέλλον. Μεγάλη πρωταγωνίστρια δεν μπορεί να είναι άλλη από την Μάγδα Φύσσα. Μία γυναίκα που βίωσε την μέγιστη απώλεια με την πολιτική δολοφονία του υιού της Παύλου κι είναι αποφασισμένη όταν τον συναντήσει να τον κοιτάξει στα μάτια και να του πει πως έκανε τα πάντα για να μείνει ζωντανή η μνήμη του. «Στον Παύλο χρωστάτε». «Η Χρυσή Αυγή έφυγε, ο νεοφασισμός όμως αναβιώνει». Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής (Καμπαγιάννης, Παπαδάκης, Χρύσα Παπαδοπούλου κι οι υπόλοιποι νομικοί) αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση μέχρι την τελική δικαίωση. «Ναζισμός δίχως έγκλημα δεν υπάρχει».

Η Ανζελίκ Κουρούνη ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Ο Θωμά τραυματίζεται από επίθεση σε ζωντανή μετάδοση στο συλλαλητήριο του Συντάγματος για το “Μακεδονικό”. Δύο κινηματογραφιστές – δημοσιογράφοι που αφιέρωσαν τη ζωή τους σε ένα υπέρτατο χρέος. Να αναδείξουν άγνωστες λεπτομέρειες ιστοριών που ποτέ δεν προβλήθηκαν στα δελτία ειδήσεων και δεν αναδείχθηκαν όπως κι όσο θα έπρεπε. Μπορεί η τραγική συγκυρία να δείχνει τα παιχνίδια της μοίρας, αλλά η Ανζελίκ χάνει τη ζωής της λίγες ημέρες μετά την αποφυλάκιση του φυσικού αρχηγού, Νίκου Μιχαλολιάκου. Κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας μάλιστα αντίστοιχο αίτημα κατέθεσε κι ο Ηλίας Κασιδιάρης.

Έργο ζωής για τη σκηνοθέτρια που από τα χρόνια που έζησε στη Γαλλία κατάλαβε καλά «πως λειτουργεί ο φασισμός». Στην πορεία της συνάντησε αντιξοότητες και απειλές. Δε φοβήθηκε, συνέχισε και ένιωσε πως αυτό ήταν το ελάχιστο προς όλους εμάς. Για την ελευθερία, για τα δικαιώματα, για την ειρήνη και την αρμονική συνύπαρξη. Όσο κοινότυπο κι αν ακουστεί πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία στο δρόμο για τη χάραξη μίας ορθής παιδείας αυτές οι δύο ταινίες. Η αντίδραση σε κάθε φαινόμενο φασισμού πρέπει να είναι δυναμική και μαχητική. Το μυστικό είναι να νικήσεις τον ΦΟΒΟ και να τον μεταφέρεις στην αντίπερα όχθη. Γι΄αυτό πάλεψε και πρόσφερε το λιθαράκι της στον κοινό αγώνα.