Σαν σήμερα, πριν από 134 χρόνια, η National Geographic Society δημοσίευσε το πρώτο τεύχος του περιοδικού της, μόλις οκτώ μήνες μετά την ίδρυση της με σκοπό «την αύξηση και τη διάδοση της γεωγραφικής γνώσης».
Το πρώτο τεύχος του National Geographic, που τυπώθηκε στο Νιού Χέιβεν του Κονέκτικατ, είχε τιμή 50 σέντς. Το εξώφυλλο είχε καστανό χρώμα και απουσίαζε το χαρακτηριστικό κίτρινο περίγραμμα, το οποίο για πρώτη φορά παρουσιάστηκε το 1910. Στις σελίδες εκείνου του πρώτου τεύχους, δεν περιλαμβανόταν ούτε μία φωτογραφία (η πρώτη φωτογραφία σε τεύχος εμφανίστηκε το 1905, ενώ το 1908 περισσότερες απ’ τις μισές σελίδες του περιοδικού ήταν φωτογραφίες).
Το έξι μεγάλα άρθρα που περιείχε το τεύχος, ήταν εργασίες που παρουσιάστηκαν σε συναντήσεις που διοργάνωνε η National Geographic Society. Αυτές αρχικά πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και αργότερα στο Cosmos Club στην Ουάσιγκτον, μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαϊου του 1888.
Το μεγαλύτερο μέρος της ύλης του πρώτου τεύχους, επιμελήθηκε και γράφτηκε από πέντε (απ΄ τα 33) ιδρυτικά μέλη της εταιρείας και τρεις μελλοντικούς προέδρους του National Geographic Society. Αν και ο τρόπος γραφής ήταν ακαδημαϊκός, μετέφερε στον αναγνώστη τον ενθουσιασμό για την επιστήμη και την εξερεύνηση του κόσμου.
Απ’ το πρώτο και ιστορικό τεύχος του National Geographic, παραθέτουμε κάποια highlights της θεματολογίας του:
«Εισαγωγική ομιλία» (σελ. 3)
Ο Gardiner G. Hubbard, πρώτος πρόεδρος της National Geographic Society, ομολογεί ότι «δεν είναι επιστήμονας» στην πρώτη κιόλας πρόταση του κειμένου του. «Διαθέτω μόνο το ίδιο, γενικό, ενδιαφέρον για το θέμα της γεωγραφίας που πρέπει να αισθάνεται κάθε μορφωμένος άνθρωπος».
«Γεωγραφικές μέθοδοι στην γεωγραφική εξερεύνηση» (σελ. 11)
Θεωρούμενος ως πατέρας της αμερικανικής γεωγραφίας, ο William Morris Davis, εισήγαγε μια επιδραστική θεωρία για τον κύκλο της διάβρωσης νέων και παλαιών τοπίων, την οποία εκθέτει λεπτομερώς στο πρώτο τεύχος. O Davis, αφιερώνει επίσης χρόνο για να επικρίνει την έλλειψη γεωγραφικών γνώσεων του γενικότερου πληθυσμού: «Λυπάται κανείς όταν σκέφτεται την ευκαιρία για πνευματική απόλαυση που χάνεται, λόγω της αποτυχίας της εκπαίδευσης σε αυτό το θέμα».
«Η ταξινόμηση των γεωγραφικών μορφών με βάση τη Γένεση» (σελ. 27)
Ένας απ’ τους μελλοντικούς προέδρους της εταιρείας, ο William John McGee, υπηρέτησε ως γεωλόγος στη Γεωλογική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και ως επικεφαλής εθνολόγος του Γραφείου Αμερικανικής Εθνολογίας.
Το πρώτο άρθρο του McGee για το περιοδικό, ήταν μια ακαδημαϊκή προσέγγιση στον τρόπο ταξινόμησης των γεωγραφικών φαινομένων, όπως ηφαίστεια, κρατήρες, πεδία λάβας κ.α.
«Η Μεγάλη Καταιγίδα, 11-14 Μαρτίου, του 1888» (σελ. 37)
Η Μεγάλη Καταιγίδα του 1888 θεωρείται η «πιο θανατηφόρα, ασυνήθιστη χειμωνιάτικη καταιγίδα» που γνώρισε η Αμερική. Το χιόνι στη Νέα Υόρκη ξεπέρασε το ένα μέτρο ύψος και άφησε πίσω της περισσότερους από 400 νεκρούς. Ωστόσο, η τρισέλιδη περίληψη του φαινομένου, μέσα απ’ τις παρατηρήσεις του Adolphus Greely, τη χαρακτηρίζει ως «όχι και τόσο βίαιη όσο άλλες που έχουν συμβεί στο ανατολικό τμήμα των Η.Π.Α.» και συνεχίζει με την περιγραφή της εξέλιξης της Μεγάλης Καταιγίδας σε όλη τη χώρα.
Ο Greely, ταξίαρχος και ιδρυτικός μέλος της National Geographic Society, είχε ζήσει πολλά και πολύ χειρότερα σκηνικά απ’ ότι η Μεγάλη Καταιγίδα. Ως επικεφαλής της αποστολής “Lady Franklin Bay Expedition” του 1881, ο Greely επέζησε από έναν τριετή αγώνα στην Αρκτική που περιελάμβανε δύο αποτυχημένες προσπάθειες ανεφοδιασμού, την απώλεια των 2/3 του πληρώματός του και κατηγορίες για κανιβαλισμό.
«Η έρευνα της ακτής» (σελ. 59)
Ένα απ’ τα λιγότερο γνωστά ιδρυτικά μέλη του National Geographic, ο Herbert G. Ogden, εργαζόταν για την Αμερικανική Ακτοφυλακή και Γεωδαιτική Υπηρεσία, τον προκάτοχο της σημερινής Εθνικής Γεωδαιτικής Υπηρεσίας, η οποία διατηρεί ένα σύστημα συντεταγμένων που ορίζει την επικράτεια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το άρθρο του Ogden συνοψίζει την ιστορία της Ακτολογικής και Γεωδαιτικής Έρευνας, την οποία προφανώς εκτιμούσε δεόντως, καταλήγοντας ότι «όταν η ιστορία επιβραβεύσει τις υπηρεσίες μας και ο κόσμος εκτιμήσει την δουλειά μας», δεν θα υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για εκείνον, τους συναδέλφους του στην Υπηρεσία και την Αμερικανική Επιστήμη.
«Η έρευνα και ο χάρτης της Μασαχουσέτης» (σελ. 78)
Ο Henry Gannett, ιδρυτικό μέλος και μελλοντικός πρόεδρος της Εταιρείας (1910-1914), έχει χαρακτηριστεί ως «άνθρωπος των αναφορών» και λογοτεχνικά «άγευστος».
Θεωρείται ο πατέρας της τοπογραφικής χαρτογράφησης, και το άρθρο του σε εκείνο το τεύχος, αφορούσε τη διαδικασία τοπογραφικής χαρτογράφησης της πολιτείας της Μασαχουσέτης. Μέσα απ΄ αυτό, μαθαίνουμε τι συμπεριλήφθηκε στη χαρτογράφηση, τι έμεινε εκτός (φράχτες, διάφορα είδη καλλιέργειας), πως έγινε η καταγραφή της χαρτογράφησης και το μέσο κόστος ανά τετραγωνικού χιλιομέτρου της έρευνας (13 δολάρια).
