Τα πλασματικά έτη, αντί να διευκολύνουν όσους είχαν μεγάλα διαστήματα ανεργίας και δεν συμπληρώνουν τις προϋποθέσεις για πλήρη σύνταξη, έχει εξελιχθεί σε παγίδα: Είτε μείωσης της ανταποδοτικής σύνταξης είτε αποτελούν αφορμή για αύξηση των πληρωμών προς τον ΕΦΚΑ. Μόνοι ωφελημένοι μοιάζει να είναι όσοι επείγονται να βγουν στη σύνταξη για να… συνεχίσουν να εργάζονται.

Η αναγνώριση των πλασματικών με βάση τον τελευταίο μισθό συνεπάγεται την καταβολή του 20% των μεικτών αποδοχών για κάθε μήνα αναγνώρισης και 6% για το επικουρικό. Έτσι, εάν ο τρέχον μισθός είναι 1.500 ευρώ, η αναγνώριση τεσσάρων ετών συνεπάγεται ένα κόστος 12.900 ευρώ μόνο για κύρια σύνταξη. Τα οποία, ναι μεν παρακρατούνται από τη σύνταξη σταδιακά, αλλά αυτό σημαίνει μείωση των μηνιαίων καταβολών από τον ΕΦΚΑ για αρκετά χρόνια.

Αν η σχετική αίτηση κατατέθηκε παλαιότερα, σε προηγούμενο χρόνο όπου ο (μεικτός) μισθός ήταν κατώτερος, αυτό οδηγεί σε μείωση του μέσου μισθού επί του οποίου υπολογίζεται η ανταποδοτική σύνταξη (μέσος όρος αποδοχών από το 2002 μέχρι την αίτηση συνταξιοδότησης, συμπεριλαμβανομένων και των πλασματικών ετών). Σε αυτή την περίπτωση, ναι μεν αυξάνεται το κλάσμα (ποσοστό) της ανταποδοτικής σύνταξης (50,1% για 40 έτη ασφάλισης), αλλά μειώνεται η βάση αναφοράς, ο μέσος συντάξιμος μισθός.

Άρα, τα πλασματικά έτη προσφέρονται:

Είτε για κάποιον που είναι άνεργος σε μεγάλη ηλικία και έχει δυσκολίες στην εξεύρεση μια ικανοποιητικής εργασίας και με την αναγνώριση του στρατού ή του πτυχίου και των παιδιών συμπληρώνει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης

Είτε είναι χρήσιμα για όποιον θέλει να βγει στη σύνταξη, λαμβάνοντας ακόμη και ένα μικρό ποσό, καθώς θα… συνεχίσει κανονικά την εργασία του.
Με βάση το νέο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει από τις αρχές του 2024, όταν ένας συνταξιούχος αναλάβει εργασία, δεν έχει καμία επίπτωση στις αποδοχές του από τον ΕΦΚΑ. Μόνο του παρακρατείται το 10% του μισθού σε περίπτωση μισθωτής απασχόλησης ή επιβαρύνεται με το 50% των ασφαλίστρων για κύρια σύνταξη (συν 78 ευρώ το μήνα) σε περίπτωση άσκησης ελευθέριου επαγγέλματος.

Αντιθέτως, για κάποιον που έχει εργασία και στην περίπτωση που συνταξιοδοτηθεί, δεν θα του παραταθεί η σύμβαση εργασίας, μάλλον είναι βιαστική επιλογή η αναγνώριση 2-3 «φθηνών» πλασματικών ετών για την συνταξιοδότηση στα 62. Αυτή η επιλογή θα μειώσει την ονομαστική σύνταξη ενώ, παράλληλα, θα παρακρατείται ένα ποσό υπέρ αποπληρωμής των πλασματικών για 4 και 5 χρόνια.

Εξαίρεση αποτελούν οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι είχαν καταθέσει αίτηση αναγνώρισης των πλασματικών μέχρι 12/5/2016 (πριν από την ισχύ του νόμου 4387/16). Και αυτό γιατί θα πληρώσουν για την αναγνώριση των πλασματικών μόλις 6,67% επί του τότε μισθού τους (εργατική συμμετοχή), καθώς παλαιότερα το δημόσιο ως εργοδότης δεν υποχρεωνόταν σε εισφορές. Οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων καταβαλλόταν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ασφάλιση στον εργοδότη).

Άρα και κατά την αναγνώριση ο ασφαλισμένος δεν καταβάλει τις εργοδοτικές εισφορές και τα πλασματικά είναι πιο προσιτά στον ασφαλισμένο.

 

Πηγή: iEidiseis