Μια νέα εποχή ξημερώνει για τους hipsters του Μιλάνου, εκείνους που κρατούσαν το aperitivo στο ένα χέρι και το τσιγάρο στο άλλο, σαν να εκτελούσαν κάποιο άτυπο μυστήριο ιταλικής κομψότητας. Από την Τρίτη, όμως, η απόλαυση αυτής της “καλλιτεχνικής στάσης” γίνεται παρελθόν, αφού η πόλη αποφάσισε να απλώσει το δίχτυ της απαγόρευσης του καπνίσματος σε κάθε υπαίθριο σημείο. Στάσεις λεωφορείων και τραμ, πάρκα, παιδικές χαρές, αθλητικά κέντρα, ακόμη και νεκροταφεία – γιατί προφανώς, ούτε οι νεκροί δεν δικαιούνται λίγο καπνό εις μνήμην των εθισμένων ημερών τους.
Κι αν αναρωτιέστε ποιος βρήκε τον δρόμο μέσα στην ομίχλη της κοιλάδας του Πάδου για να επιβάλει αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων, το Μιλάνο, φυσικά, είναι το πρώτο. Γιατί να μείνει πίσω, όταν μπορεί να καινοτομήσει με ένα απαγορευτικό μεγαλείο που υπόσχεται “καλύτερη ποιότητα αέρα και καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής”; Μέχρι το 2050, μάλιστα, η πόλη υπόσχεται κι άλλα μαγικά κόλπα, όπως περιορισμούς στις εκπομπές αυτοκινήτων και στα καύσιμα θέρμανσης, γιατί άλλωστε η αθανασία της ατμόσφαιρας είναι στοίχημα προσωπικής τιμής.
«Γιατί το Μιλάνο;», ρωτούν οι δύσπιστοι. Μα γιατί το Μιλάνο είναι η αδιαμφισβήτητη πρωτεύουσα της ρύπανσης στην Ευρώπη, με την κοιλάδα του Πάδου να φιλοξενεί τα περισσότερα PM10 ανά κυβικό εκατοστό. Και κάπως έτσι, ο Marco Granelli, ο τοπικός υπερήρωας-σύμβουλος, σηκώνει το λάβαρο του “καθαρού αέρα” και υπόσχεται ότι η εξάτμιση από τα Marlboro και τις Virginia Slims θα σταματήσει επιτέλους να συνεισφέρει στο 8% της καταραμένης σκόνης. Σαν να μην έφτανε η πανδημία, τώρα οι καπνιστές είναι και βιομηχανικοί ρύποι.
Φυσικά, υπάρχει και η πανδημία για να προσθέσει μια πινελιά ηθικολογίας στην απόφαση. Ο Giulio, γιατρός και υπερασπιστής της “αλληλοσεβαστικής” κοινωνίας, πανηγυρίζει την απόφαση, γιατί προφανώς το να καπνίζεις είναι τώρα η απόλυτη πράξη αντικοινωνικής βίας. Και η Εmanuela, μια τυπική καπνίστρια από την άλλη, χαμογελά συγκαταβατικά και αποδέχεται το φταίξιμο. «Φυσικά, προκαλούμε καρκίνο σε όλους – τι άλλο να κάνουμε; Και εννοείται ότι αφαιρώντας τις μάσκες μας για μια τζούρα, φταίμε και για τη διασπορά του ιού». Μια ακόμη κατηγορία προστίθεται στο καπνιστικό ποινικό μητρώο.
Και κάπως έτσι, το Μιλάνο –η πόλη που αγαπά να πνίγεται στους περιορισμούς όσο και στην ομίχλη– γίνεται το μοντέλο της νέας, καθαρής, “αποστειρωμένης” Ευρώπης. Μόνο τα aperitivo έχουν μείνει για να μας θυμίζουν την παλιά dolce vita. Προς το παρόν τουλάχιστον. Γιατί δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τον επόμενο κανονισμό: «Το ποτό σε δημόσιους χώρους απαγορεύεται γιατί ενδέχεται να θολώνει τον νου και να αυξάνει το CO2 λόγω υπερβολικών αναστεναγμών».
*Με στοιχεία από το BBC.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Inst
