Το Σάββατο 28 Ιουνίου προστέθηκε ακόμη ένα σκοτεινό κεφάλαιο στη μακρά λίστα των σφαγών που γράφονται καθημερινά στη Λωρίδα της Γάζας. Τουλάχιστον 60 άνθρωποι σκοτώθηκαν από ισραηλινές επιδρομές, ανάμεσά τους εννέα παιδιά, παιδικά κορμιά που δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν τη γαλήνη, ούτε καν σαν λέξη.

Η πιο φονική επίθεση σημειώθηκε σε συγκρότημα κατοικιών στη συνοικία Τουφάχ της πόλης της Γάζας. Εκεί, 20 ψυχές αφανίστηκαν με μια μόνο ριπή φωτιάς. Ανάμεσά τους και τα παιδιά. Παιδιά που δεν ήταν μαχητές, δεν ήταν «ανθρώπινες ασπίδες», δεν ήταν πολιτικά σύμβολα, ήταν απλώς παιδιά.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε πως οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από νοσοκομειακές πηγές και οργανισμούς παροχής βοήθειας που δραστηριοποιούνται στον παλαιστινιακό θύλακα, όπως ο εκπρόσωπος της πολιτικής προστασίας Μαχμούντ Μπασάλ. Και όμως, ακόμη και αυτοί οι αριθμοί, όσο τρομακτικοί κι αν είναι, αποτελούν απλώς τη μία πλευρά της ιστορίας: την πλευρά των θυμάτων. Από την πλευρά των δραστών, καμία απάντηση, ούτε διάψευση, ούτε παραδοχή, μονάχα ηχηρή σιωπή.

Οι εικόνες που έρχονται από την Τζαμπάλια, τη Χαν Γιούνις, τη Ντέιρ αλ Μπάλα και τα χαλάσματα της πόλης της Γάζας δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για “ουδέτερες” αποστάσεις. Φωτογραφίες με λευκά σάβανα, σώματα σε κουβέρτες, συγγενείς που δεν έχουν πια λόγια να θρηνήσουν. Δίπλα σε αυτά, το επίσημο αφήγημα του ισραηλινού στρατού μοιάζει να εκτροχιάζεται από τη λογική και να κινείται πλέον στα όρια της απανθρωπιάς, με στόχο την «εξάρθρωση της Χαμάς» και την «επιστροφή των ομήρων». Κι αν αυτά τα παιδιά ήταν τα λύτρα, ποιος είναι ο εκβιαστής;

Η τακτική του συστηματικού αποκλεισμού των μέσων ενημέρωσης από την πλευρά του Ισραήλ, μέσα από στρατιωτικούς περιορισμούς και αποκλεισμό πρόσβασης, δεν αφήνει απλώς σκοτεινές περιοχές στην ενημέρωση. Δημιουργεί ζώνες ηθικού κενού. Εκεί όπου ο θάνατος δεν έχει ονοματεπώνυμο και οι απώλειες γίνονται στατιστική.

Όμως η σιωπή δεν είναι ουδέτερη. Είναι συνενοχή.

Και καθώς νέφη καπνού υψώνονται από τις εκρήξεις και τα σώματα μεταφέρονται από ερείπια σε πρόχειρα νεκροτομεία, ένα είναι βέβαιο: το αίμα στην άμμο της Γάζας δεν στεγνώνει. Κι όσο θα σιωπούμε, δεν θα ’ναι μόνο μια γενοκτονία σε εξέλιξη. Θα είναι και μια ηθική κατάρρευση που μας αφορά όλους.

*Με πληροφορίες από το Al Jazeera.

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.