Όταν ο Πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι, πάτησε το πόδι του στο φεστιβάλ του κόμματος της Τζόρτζια Μελόνι στο Ρωμαϊκό Circus Maximus – μια συντηρητική γιορτή που συνδύαζε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα με την ενέργεια του «Η Ιταλία Πρώτα!» – σίγουρα δεν περίμενε να βρει εκεί παγοδρόμιο, χριστουγεννιάτικο δέντρο και ένα χαρούμενο, anti-woke πλήθος.

Αλλά, όπως φαίνεται, πήρε κάτι παραπάνω από τις ηχογραφήσεις της Μαράια Κάρεϊ και τις συναντήσεις με την ίδια τη Μελόνι, πρωθυπουργό της Ιταλίας και πολιτική του σύμμαχο. Γιατί, ανάμεσα στα λαμπάκια και την πατριωτική ζεστασιά, ο κ. Μιλέι κατάφερε να φύγει και με… ιταλική υπηκοότητα στο τσεπάκι του.

«Περισσότερο από φίλους, αισθάνομαι ότι είμαι ανάμεσα σε οικογένεια», δήλωσε πανηγυρικά ο κ. Μιλέι στη σκηνή της εκδήλωσης, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι λίγη ρητορική «συγγένειας αίματος» πάει πάντα μακριά σε αυτά τα περιβάλλοντα.

Και κάπως έτσι, χάρη στην καταγωγή του – οι παππούδες του μετανάστευσαν από την Ιταλία στην Αργεντινή – ο Πρόεδρος της Αργεντινής έλαβε υπηκοότητα, όπως ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα το ιταλικό Υπουργείο Εξωτερικών. Το αίμα κυλάει, βλέπετε, και στην περίπτωση της Ιταλίας, το ρητό αυτό παίρνεται… κυριολεκτικά.

Ωστόσο, αυτή η γαλαντόμα χειρονομία προκάλεσε, όπως αναμενόταν, αντιδράσεις. Ο Ρικάρντο Μάτζι, βουλευτής της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Η απονομή ιταλικής υπηκοότητας στον Πρόεδρο Μιλέι είναι άλλο ένα χαστούκι στα αγόρια και τα κορίτσια που γεννήθηκαν εδώ ή ζουν εδώ μόνιμα και περιμένουν για χρόνια, συχνά χωρίς αποτέλεσμα, να αποκτήσουν την υπηκοότητα».

Φυσικά, κανείς δεν παραξενεύτηκε ιδιαίτερα από αυτή τη “συγκινητική” χειρονομία, που ταιριάζει απόλυτα σε μια χώρα όπου οι νόμοι για την υπηκοότητα μοιάζουν με θεατρική παράσταση: δίνουμε διαβατήρια σε απόγονους που μπορεί να μην έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στην Ιταλία, αλλά για τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα, η πόρτα παραμένει ερμητικά κλειστή.

Και κάπως έτσι, ο Μιλέι έφυγε από τη Ρώμη όχι μόνο με χριστουγεννιάτικο κέφι αλλά και με ένα λαμπερό ιταλικό διαβατήριο, ενώ οι γενιές μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ιταλία συνεχίζουν να περιμένουν στην ουρά, αναρωτώμενες αν το «οικογένεια» σημαίνει κάτι μόνο για το σωστό είδος αίματος.

*Mε στοιχεία από τους New York Times.