Τι σας προτείνουμε να δείτε απόψε στο σπίτι:

 

“Dune”, του Ντενί Βιλνέβ • 21:00 STAR
Ο Πολ Ατρείδης, ο χαρισματικός διάδοχος του Οίκου των Ατρειδών, γεννήθηκε για να ακολουθήσει ένα μεγάλο πεπρωμένο, που τον οδηγεί να ταξιδέψει στον πιο επικίνδυνο πλανήτη του σύμπαντος για να εξασφαλίσει το μέλλον της οικογένειάς του και του λαού του. Οι κακόβουλες δυνάμεις παρασύρονται σε μια ανελέητη σύγκρουση για την αποκλειστική εκμετάλλευση του πλανήτη Αράκις, που διαθέτει τον πιο πολύτιμο πόρο που υπάρχει, ικανό να «ξεκλειδώσει» τις μεγαλύτερες δυνατότητες της ανθρωπότητας! Μόνο εκείνοι που θα καταφέρουν να  νικήσουν τον φόβο τους, θα μπορέσουν να επιβιώσουν… Η ταινία κέρδισε 6 Όσκαρ στις κατηγορίες: «Καλύτερος Ήχος», «Καλύτερα Οπτικά Εφέ», «Καλύτερη Παραγωγή», «Καλύτερη Πρωτότυπη Μουσική», «Καλύτερο Μοντάζ», «Καλύτερης Φωτογραφίας» και ήταν υποψήφια για Όσκαρ «Καλύτερης Ταινίας», «Καλύτερου Μακιγιάζ», «Καλύτερο Σχεδιασμό Κοστουμιών», «Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου». Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του συγγραφέα Φρανκ Χέρμπερτ. Πρόκειται για τη δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του, μετά από την ομώνυμη ταινία του 1984, σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Λιντς. Πρωταγωνισυούν οι Τιμοτέ Σαλαμέ, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Όσκαρ Άιζακ, Τζος Μπρόλιν, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Ντέιβ Μπατίστα, Ζεντάγια, Τζέισον Μομόα, Χαβιέρ Μπαρδέμ.

“Επίσημη Συμμετοχή”, των  Μαριάνo Κον και Γκαστόν Ντουπράτ • 23:00 ΕΡΤ1
Η Πενέλοπε Κρουζ «σκηνοθετεί» τους Αντόνιο Μπαντέρας και Όσκαρ Μαρτίνεζ. Ένας τεχνοκράτης, δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας στον χώρο της φαρμακευτικής βιομηχανίας γιορτάζει τα ογδοηκοστά του γενέθλια και νιώθει πως θέλει να αφήσει μία παρακαταθήκη, ώστε το όνομά του να μείνει ζωντανό για πάντα στο πέρασμα των ετών. Το δίλημμά του είναι μία ταινία ή ένα έργο κοινής ωφελείας (βλέπε μία γέφυρα) που θα παραχωρούσε στο κράτος; Αποφασίζει πως η καλύτερη λύση είναι η πρώτη κι αγοράζει τα δικαιώματα του βιβλίου ενός νομπελίστα. Επιλέγει την πιο εκκεντρική σκηνοθέτη κι αυτή με τη σειρά της το πιο ακριβό, αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετικό δίδυμο πρωταγωνιστών. Ανάμεσα τους η Πενέλοπε Κρουζ στον ρόλο της Λόλα. Απελευθερωμένη από ταμπού, με ναρκισσιστικές τάσεις, αλλά … μόνη. Δεν είναι τυχαίο πως και τα τρία μεγάλα ονόματα αναζητούν κομμάτι του εαυτού τους, όταν βρίσκονται στις κατοικίες τους. Κάτι σαν άτυπη εξομολόγηση που διώχνει ένα μεγάλο βάρος από τη ψυχή και το μυαλό τους. Η φιλοδοξία και το συναίσθημα ξεχειλίζουν, οι ρόλοι αρχίζουν να γίνονται κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Δημιουργείται ένας συναγωνισμός των αρσενικών που συχνά δημιουργεί τοξικό κλίμα και ακραίες αντιδράσεις. Το παιχνίδι με τα βλέμματα δηλώνει εγγύτητα και ταυτόχρονα λέει όσα δεν μπορούν να ειπωθούν με λέξεις. Ο Αντόνιο Μπαντέρας δίνει μία βαθιά εσωτερική ερμηνεία που έρχεται ως συνέχεια της αντίστοιχης στο «Πόνος και Δόξα» του Αλμοδόβαρ. Συνδυάζει τη γοητεία με την ωριμότητα. Από την μεριά του ο Μαρτίνεζ μεστός, αγέρωχος, με ένα αίσθημα ανωτερότητας σηματοδοτεί μία ολόκληρη εποχή που δίνει τη θέση της στο νέο, αλλά πενθεί υπόκωφα γι΄αυτό που χάνεται όσο περνούν τα χρόνια, καθώς η κοινότυπη ψυχαγωγία αποτελεί μαχαιριά στην καρδιά. Στο μυαλό αρκετές φορές ήρθε ο «Επιφανής Πολίτης» των ίδιων δημιουργών που το 2016 κέρδισε τρία Βραβεία στη Βενετία. Σαρδόνια κωμωδία ή κωμικό δράμα;

“Η Μεγάλη Νύχτα της Νάπολης”, του Κλαούντιο Τζιοβανέζι • 00:30 ΕΡΤ3
Από την Πομπηία, τον Βεζούβιο, την ακτή Αμάλφι, την ομάδα του Μαραντόνα και τα τουριστικά θέρετρα που κάνουν τον γύρο του κόσμου για μας προσελκύσουν, στους σκληρούς νόμους της αδυσώπητης Καμόρα και τον κώδικα τιμής. Εκεί που ο θρύλος συναντάει την πραγματικότητα κι ο τολμών νικά. Χαρακτήρες που εκτρέφονται αποκλειστικά από την κλειστή κοινωνία. Κι όταν τα πάντα είναι δομημένα λάθος και τα ερεθίσματα για κάτι διαφορετικό μηδενικά, πρέπει να έχεις μεγάλη δύναμη για να αποχωρήσεις. Eιδικά όταν αισθάνεσαι πως ήρθε η ώρα να “ενηλικιωθείς” κι οι υποχρεώσεις δεν μπορούν πια να περιμένουν. H ανεργία, η φτώχεια. Δεν υπάρχουν ευκαιρίες, δεν υπάρχει ελπίδα. Αυτός ο δρόμος δίνει μία ασφάλεια και ταυτόχρονα τη ψευδαίσθηση της μεγάλης ζωής. Είσαι βασιλιάς για όσο κρατήσει. Δεν έχει τέλος όμως όλο αυτό κι εξελίσσεται σε έναν φαύλο κύκλο με ημερομηνία λήξης. Θυσία της ψυχής στον βωμό του χρήματος, που κινεί τα πάντα. Κι είναι μεγάλο δέλεαρ όταν μεγαλώνεις κάτω απ΄αυτές τις συνθήκες. Κρύβεται άραγε εκεί όμως η πραγματική ευτυχία ή τελικά καταλήγεις να ψάχνεις απελπισμένα μία διέξοδο, μία λύτρωση;

“Black Girl”, του Ουσμάν Σεμπέν • Cinobo
Πολύτιμη τόσο κινηματογραφικά, όσο και πολιτισμικά, η αποκατεστημένη κόπια αυτής της ταινίας-σταθμού του Αφρικανικού σινεμά από το Film Foundation είναι ένα must-watch, μια στοιχειωτική όσο και απελευθερωτικά αποαποικιοποιημένη ματιά στην καταπίεση της μαύρης φυλής. Η Ντιουάνα είναι μια νέα γυναίκα από τη Σενεγάλη που ζει σε ένα φτωχό χωριό κοντά στη Ντακάρ ελπίζοντας να βρει μια δουλειά. Σύντομα, θα αρχίσει να εργάζεται για μια οικογένεια Γάλλων που της προτείνει να τους ακολουθήσει στην Αντίμπ για να προσέχει τα παιδιά τους. Γρήγορα, όμως, η Ντιουάνα αντιλαμβάνεται ότι το αφεντικό της την έφερε μόνο και μόνο για να τους υπηρετεί, χωρίς καμία ανάπαυλα.

 “Άγνωστοι Μεταξύ Μας”, τoυ Andrew Haigh • Apple TV
Ο Άνταμ είναι ο μοναδικός ένοικος σε μια πολυκατοικία στην άκρη της πόλης. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει. Γιατί ένα βράδυ χτυπά την πόρτα του ένας γείτονας και σύντομα ένα ειδύλλιο ξεκινά ανάμεσά τους. Όμως στη ζωή του Άνταμ συμβαίνει κάτι παράξενο: με ένα μυστηριώδη τρόπο, αν και νεκροί εδώ και πολλά χρόνια, οι γονείς του εξακολουθούν να ζουν στο πατρικό του σπίτι και μάλιστα τον υποδέχονται εκεί. Από αυτό το μεταφυσικό εύρημα ξεκινά η ταινία για να αναρωτηθεί τι θα συνέβαινε αν μας δινόταν μία ακόμη ευκαιρία να κλείσουμε επώδυνα ανοιχτούς λογαριασμούς μας με το παρελθόν και με τα φαντάσματα του μυαλού μας. Με θαυμάσιους πρωταγωνιστές τον Άντριου Σκοτ και τον Πολ Μέσκαλ, ο σκηνοθέτης του «Weekend» και του «45 Χρόνια», δυο σπουδαίων δημιουργιών του σύγχρονου βρετανικού σινεμά, υπογράφει εδώ το αριστούργημά του: μια ταινία φτιαγμένη με τέτοιο μαγικό τρόπο ώστε κάθε θεατής είναι γραπτό αλλιώς να ανταποκριθεί συναισθηματικά απέναντί της. Ένα όμως είναι το σίγουρο: όταν λάβει τέλος η θεσπέσια μελαγχολική ιστορία του Άνταμ, δεν θα έχει μείνει κανείς ασυγκίνητος στην αίθουσα. Και για μερικούς, αυτό που σίγουρα αποτελεί μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, μπορεί να γίνει και μια από τις καλύτερες ταινίες της ζωής τους.