Για έναν ακόμα μήνα η ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ (Ertflix) δίνει την ευκαιρία στους θεατές να παρακολουθήσουν ελληνικές και διεθνείς επιτυχίες, που είναι ικανές να διευρύνουν τους ορίζοντές μας και να μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε το μεγαλείο της Έβδομης Τέχνης, αλλά ταυτόχρονα και τις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται και έχουν ως αποτέλεσμα κρίσεις και δυσμενείς συνέπειες για τους πολίτες.
Ξεκίνημα με το «Κάιρο Εμπιστευτικό» του Ταρίκ Σαλέχ που τον Δεκέμβριο είχε βγάλει στις αίθουσες τη νέα του ταινία, «Η Συννωμοσία του Καΐρου». Σημείο αναφοράς και για τις δύο ο πρωταγωνιστής Φάρες Φάρες. Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Σάντανς. Μία δολοφονία στην αφετηρία, γεννά ερωτηματικά. Ήταν έγκλημα πάθους ή κάτι άλλο; Ο νεαρός, Νορεντίν, θέλει να ρίξει φως στην υπόθεση και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ξεκινάει έναν μαραθώνιο ερευνών, προκειμένου να ανακαλύψει τον δράστη και τους ηθικούς αυτουργούς. Στην προσπάθειά του, θα έρθει αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα, που βιώνει ο κόσμος μας σήμερα. Έχει τη δύναμη να φτάσει μέχρι το τέλος, αψηφώντας του πειρασμούς;
Ταξιδεύουμε στη μακρινή Κούβα για το «Candelaria – Ένα Τραγούδι για την Αβάνα» του Τζόνι Χέντριξ. Η Ειδική Περίοδος, όπως ονομάστηκε αυτό το διάστημα, είναι μία περίοδος οικονομικού στραγγαλισμού της Κούβας, εξαιτίας του εμπάργκο που της επιβλήθηκε. Μία ψηφιακή κάμερα λειτουργεί ως καταλύτης για να προάγει την πλοκή. Αχνοφαίνεται μία νότα αισιοδοξίας, ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Αναζητούν τη χαρά, σε πράγματα απλά, καθημερινά, στο τραγούδι, στο χορό. Μία κοινωνία σε συνεχή δοκιμασία επιβίωσης. Μία όμορφη περιπέτεια, αφιερωμένη στον έρωτα της τρίτης ηλικίας. Τρυφερή και παιχνιδιάρικη, που συνειρμικά μας φέρνει στο μυαλό το «The Leisure Seeker» του Πάολο Βίρτζι. Σκληρός ρεαλισμός από τη μία και λυρισμός για την ποίηση της ίδιας ζωής από την άλλη.
O «Επιφανής Πολίτης» των Γκαστόν Ντουπράτ και Μαριάνο Κον ισορροπεί άψογα ανάμεσα στη σαρδόνια κωμωδία και το κωμικό δράμα. Ο Nτάνιελ Μοντοβάνι είναι ένας συγγραφέας, διεθνώς αναγνωρισμένος. Καθημερινά δέχεται δεκάδες προσκλήσεις για συνεντεύξεις κι ομιλίες. Ο ίδιος όμως έχει χαράξει έναν μοναχικό δρόμο στη Βαρκελώνη και προτιμάει τη διαφύλαξη της ιδιωτικότητάς του και την απόσταση από τον κόσμο. Μοναδική συντροφιά του, η γραμματέας του. Τη μονότονη ζωή του διακόπτει ένα γράμμα από τη γενέτειρά του, το Σάλας της Αργεντινής που έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τα έργα του. Σαράντα χρόνια μετά αποφασίζει να επιστρέψει. Η σεμνότητα κι η ταπεινότητα του πρωταγωνιστή, Όσκαρ Μαρτίνεζ που γνωρίσαμε στις «Ιστορίες για Αγρίους» έρχεται σε αντιδιαστολή με τον φθόνο και τη ζήλια της τοπικής κοινωνίας.
Aπό τις επιλογές μας φυσικά δε θα μπορούσε να απουσιάζει ο ελληνικός κινηματογράφος. Το «Daniel ΄16» του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου αποτελεί την πρώτη μας στάση από την εγχώρια παραγωγή. Ένα νέο παιδί κάτω από αδιευκρίνιστες αίτιες μεταφέρεται στην περιοχή του Έβρου. Δε φοράει χειροπέδες, δε βλέπουμε αστυνομία. Εκεί θα τον υποδεχθούν ο Σταύρος κι η Σάρα. Κάτι σαν κοινωνικοί λειτουργοί. Έχει τον χρόνο να μορφωθεί, να σκεφτεί να επανεξετάσει τις επιλογές του. Η φύση δίνει αυτή την ευκαιρία. Ώριμος πια να κάνει μία επανεκκίνηση και να ενταχθεί εκ νέου στο σύνολο. Αναζήτηση ταυτότητας μέσα από τη ντοκιμαντεριστική οδό που γνωρίζει πολύ καλά ο δημιουργός. Ως επιμύθιο μένουν τρεις λέξεις κατανόηση, ηθική, ενσυναίσθηση.
Βραβείο ΕΡΤ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης για το «18» του Βασίλη Δούβλη. Σε μια λαϊκή γειτονιά στην Αθήνα της οικονομικής κρίσης, της αναζωπύρωσης του φασισμού και της πανδημίας, μια ομάδα δεκαοχτάχρονων μαθητών καταδιώκει μετανάστες, ομοφυλόφιλους, όλους όσους είναι απλώς διαφορετικοί και δεν συμφωνούν με τις ιδέες τους. Ένας συμμαθητής τους που δεν κρύβει την αποστροφή του για τη δράση τους, θα γίνει σύντομα ο επόμενος στόχος τους.
