Tο Black Rabbit η νέα limited σειρά του Netflix, που κυκλοφόρησε στις 18 Σεπτεμβρίου. Η σειρά εξελίσσεται στη διάρκεια 8 επεισοδίων και συνδυάζει το αστυνομικό θρίλερ με οικογενειακό δράμα στο πολυτάραχο φόντο του νυχτερινού κόσμου της Νέας Υόρκης.

Αν και ξέραμε από το 2023 ότι θα βγει αυτή η μίνι σειρά , ο ενθουσιασμός δεν μειώθηκε καθόλου πάρα το γεγονός ότι περάσαν δυο χρόνια μέχρι να έρθει στις οθόνες μας. Η συνύπαρξη του Jude Law με τον Jason Bateman σε μία σκοτεινή ιστορία με απειλές, μαφία, χρέη, προδοσία και οικογενειακές σχέσεις που παραπαίουν αρκεί για να μας καθηλώσει μπροστά στην τηλεόραση για ώρες.

Η κεντρική ιδέα αυτού του αστυνομικού θρίλερ του Netflix είναι αρκετά προφανής. Όταν τα αδέρφια, πρώην μέλη ενός συγκροτήματος -με ένα video clip, βγαλμένο κατευθείαν από τη δεκαετία του 90- και συνιδρυτές του ομότιτλου εστιατορίου, Jake (Jude Law) και Vince Friedken (Jason Bateman), γεννημένοι στο Μπρούκλιν, επανενώνονται μετά από μια παρατεταμένη περίοδο αποξένωσης, το εύφλεκτο μείγμα των χρεών του Vince από τον τζόγο, της φιλοδοξίας του Jake και του παιδικού τραύματος και των δύο καταλήγει σε μια ίστορια γεμάτη φασαρία, αλληλεξάρτηση, δυσαρέσκεια και, όπως προαναγγέλλεται στην αρχική σκηνή της σειράς, ένοπλη ληστεία. Αλλά για να λειτουργήσουν αυτού του είδους οι ιστορίες, το κοινό πρέπει να θέλει να ακολουθήσει τους πρωταγωνιστές και δυστύχως κάπου εκεί σκοντάφτει αυτή η σειρά.

Ο βασικός άξονας της υπόθεσης περιστρέφεται γύρω από δύο αδέρφια. Ο Jake Friedkin (Jude Law) είναι ένας επιτυχημένος ιδιοκτήτης εστιατορίου/VIP lounge με το όνομα Black Rabbit, κι ο Vince (Jason Bateman), αδερφός του, με ταραγμένο παρελθόν, επιστρέφει ξαφνικά στην πόλη φέρνοντας μαζί του χρέη προς επικίνδυνους ανθρώπους. Η σειρά εξερευνά τις θεματικές της οικογενειακής πίεσης, της αφοσίωσης, της ενοχής αλλά και του πόσο εύκολα το παρελθόν μπορεί να δηλητηριάσει το παρόν και να απειλήσει όσα έχεις χτίσει.

Οι δύο κεντρικοί ρόλοι, του Jake και του Vince, είναι βασικά η ψυχή της σειράς. Η επιλογή των Law και Bateman φέρνει βάθος και βαρύτητα καθώς και οι δύο προσφέρουν εξαιρετική απόδοση και αυθεντικό παίξιμο ο Law ως ο «τάχα μοντέρνος επιχειρηματίας» με πίεση να κρατήσει κάτι λαμπερό, και ο Bateman ως ο αδελφός που αγωνίζεται με τους δικούς του δαίμονες.
Στη σειρά υπάρχουν και αρκετοί δευτερεύοντες χαρακτήρες που κάνουν τη διαφορά όπως η Roxie (η σεφ στο εστιατόριο), που έχει τόσο δημιουργική όσο και ηθική επίδραση στο τι συμβαίνει γύρω της, καθώς και άλλοι που αντιπροσωπεύουν τον κόσμο της νύχτας, των χρεών, της πίεσης και της οικογένειας.

Η σειρά έχει μοιρασμένα τα επεισόδια σε διαφορετικούς σκηνοθέτες — με τον Jason Bateman να αναλαμβάνει τα δύο πρώτα, τη Laura Linney τα 3–4, τον Ben Semanoff τα 5–6, και τον Justin Kurzel τα δύο τελευταία. Η επιλογή διαφορετικών σκηνοθετών φέρνει ποικιλία στον ρυθμό και στο ύφος.
Η ατμόσφαιρα διακατέχεται από ένα σκοτεινό, βρώμικο αλλά και γοητευτικό τοπίο. Ενώ ο χειρισμός των έντονων συναισθημάτων, των μυστικών και της απειλής τονίζεται από μουσική – με ιδιαίτερα επιτυχημένες επιλογές- φωτισμό, αλλά και τις σκηνές της νύχτας, στο «VIP lounge» που δεν είναι μόνο σκηνικό, αλλά ένας κόσμος με επιμελώς κρυμμένα προβλήματα και μυστικά .

Οι ερμηνείες των Law και Bateman είναι το πιο δυνατό και ουσιαστικό κομμάτι της σειράς, αφού και οι δύο φαίνεται να είναι στο στοιχείο τους. Ο ένας ως ο υπεύθυνος και απασχολημένος επιχειρηματίας, ο άλλος ως ο αδελφός που φέρνει την αναταραχή — οι αντιθέσεις τους παράγουν εντάσεις που τις νιώθεις ρεαλιστικά.
Ευτυχώς η θεματική της σειράς δε μένει μόνο στο έγκλημα και την περιπέτεια, αλλά εξετάζει τις σχέσεις, την ηθική, τον φόβο της απώλειας και το τί σημαίνει να διατηρείς την ταυτότητά σου όταν όλα γύρω σου διαλύονται. Το λεγόμενο «thrill ride» είναι η καλύτερη περιγραφή όταν μιλάμε για τον ρυθμό των επεισοδίων. Οι ανατροπές, τα οικονομικά προβλήματα, οι απειλές, όλα παρεμβαίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα και κρατούν το ενδιαφέρον. Πολλοί θεατές – ανάμεσά τους και εγώ – είδαν όλη τη σειρά σε μία νύχτα.

Δυστυχώς ορισμένα στοιχεία της πλοκής πέφτουν σε συγκεκριμένα κλισέ μοτίβα -π.χ. ο χαμένος αδελφός που επιστρέφει με μυστικά και χρέη, η σύγκρουση επιτυχίας/αποτυχίας, δεν είναι πρωτότυπα — η σειρά παραμένει σε γνωστές φόρμες του θρίλερ/δράματος.
Ενώ μερικές φορές η ένταση λειτουργεί σε βάρος της λεπτομέρειας. Σε μερικά επεισόδια η σειρά μοιάζει να προχωρά πιο γρήγορα απ’ ό,τι θα ήθελε ώστε να αναπτύξει κάποιους χαρακτήρες ή υποπλοκές. Αυτό σημαίνει ότι κάποια στοιχεία μένουν λίγο ασαφή ή λιγότερο βαθιά από ό,τι θα μπορούσαν να εξελιχθούν.

Ο σκοτεινός τόνος της και τα μικρά διαλείμματα είναι τα βασικά της στοιχεία σε ότι αφορά το σκηνοθετικό της ύφος. Αν και το σκοτάδι της ιστορίας είναι μέρος της γοητείας της, κάποια σημεία μπορεί να κουράσουν τους θεατές που προτιμούν πιο φωτεινές ή πιο ισορροπημένες σειρές – σκηνές, ειδικά τη στιγμή που η συναισθηματική πίεση είναι συχνά συνεχής.

Χωρίς να αποκαλύψω όλα τα μυστικά, το φινάλε της σειράς προσφέρει μια «γλυκόπικρη» λύση. Ο Vince, υπό το βάρος της ενοχής και των τραυμάτων, καταλήγει να κάνει μια λάθος επιλογή και ο Jake καλείται να επανεκτιμήσει τη ζωή του, τι θυσιάζει για το όνειρό του, τι είναι πραγματικά σημαντικό και πως θα πρέπει να προχωρήσει. Η σειρά δεν κλείνει όλες τις πόρτες σε αφήνει με ερωτήματα αλλά και με μια αίσθηση ότι κάποια πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Αυτό είναι και που της δίνει πιο πολύ βαρύτητα, το ότι δεν καταφεύγει σε κάτι τέλειο και εξωπραγματικό, αλλά στο ανθρώπινο κόστος.

Να το δεις

Το Black Rabbit είναι μια σειρά που επιτυγχάνει να συνδυάσει την ένταση και τη δραματικότητα με μια ειλικρινή ματιά στις σχέσεις και τις συνέπειες των επιλογών μας. Δεν επαναπλάθει απλώς το μοτίβο του «ο αδελφός που επιστρέφει για να χαλάσει τη ζωή του άλλου», αλλά εξερευνά πώς αυτή η κατάσταση αντιμετωπίζεται από δύο ανθρώπους που μοιράζονται ένα δύσκολο παρελθόν και δεσμούς αίματος, αλλά έχουν πάρει διαφορετικούς δρόμους.

Αν πρέπει να δώσω βαθμό (ηθικά ή όχι) θα έλεγα ότι είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες σειρές του Netflix αυτή τη σεζόν για όσους τους αρέσουν θρίλερ με οικογενειακές συγκρούσεις και σε αυτή τη περίπτωση το 7/10 να φαίνεται δίκαιο. Μην περιμένεις ότι είναι χωρίς ελαττώματα, αλλά είναι δυνατή, συγκινητική και καθόλου βαρετή με εξαιρετικές ερμηνείες.

 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.