Mία ακόμα κατηγορία ταινιών που πιθανώς να προτιμηθούν λόγω Χριστουγέννων αυτές τις ημέρες είναι οι αισθηματικές. Το Cinobo φιλοξενεί πλούσια γκάμα έργων που μιλούν για τον έρωτα που άλλοτε καταλήγει στην αγάπη κι άλλοτε μένει ως ένα πάθος που έζησαν δύο άνθρωποι ή ως απλά ένα απωθημένο.
“Η Φωτογραφία”, του Ριτές Μπάτρα
Ένας πλανόδιος φωτογράφος στη Βομβάη, ο οποίος δέχεται πιέσεις από τη γιαγιά του για να παντρευτεί, προσπαθεί να πείσει μια νεαρή εσωστρεφή φοιτήτρια να υποδυθεί την αγαπημένη του. Ο Ριτές Μπάτρα του αγαπητού στο κοινό “The Lunchbox: Παραδόσεις Αγάπης” επιστρέφει με μια ακόμα γλυκόπικρη κομεντί για τον έρωτα που εμφανίζεται από το πουθενά και για το σύγχρονο πρόσωπο μιας βυθισμένης στις παραδόσεις και στις αντιφάσεις Ινδίας.
“Η Αόρατη ζωή της Ευριδικής Γκουσμάο”, του Καρίμ Αϊνούζ
Δύο αδελφές μεγαλώνουν μαζί στο δάσος του Αμαζονίου. Μοιάζουν αχώριστες κάθε στιγμή. Έρχεται όμως κάποια στιγμή στην εφηβεία που πρέπει να πάρεις κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον σου. Την 20χρονη Γκουίδα κερδίζει ο έρωτας και την 18χρονη Ευριδική το μεγαλείο της μουσικής. Όνειρό τους και ταυτόχρονα επιθυμία τους να αποδράσουν από την πατριαρχική οικογένεια στην οποία μεγαλώνουν το συντομότερο με προορισμό την Ευρώπη των Τεχνών και του Πολιτισμού. Η μία σαλπάρει για ένα ταξίδι δίχως επιστροφή μέχρι την Μεσόγειο, καθώς ο Έλληνας ναυτικός Γιώργος έκλεψε την καρδιά της κι η δεύτερη ονειρεύεται ανώτατες σπουδές πιάνο στο Ωδείο της Βιέννης. Δημιουργείται ένα ισόπλευρο τρίγωνο. Η βάση τους, που είναι η μία και που η άλλη στις τρεις κορυφές. Δεν είναι μεγάλη η απόσταση, ωστόσο τα φορτία απωθούνται με τρόπο που δεν επιτρέπει τη σύγκλιση σε καμία περίπτωση. Ισ(απέχουν) και δε φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ. Βαθιά επιθυμία, απογοήτευση καθώς οι ελπίδες αποδεικνύονται φρούδες και διαχείριση της απώλειας με την ψευδαίσθηση ότι έστω η μία κάπου (μακριά) είναι ευτυχισμένη. Χούλια Στόκλερ και Κάρολ Ντουάρτε “βιώνουν” τη διαδρομή. Ο ρόλος γίνεται κομμάτι του εαυτού τους κι ο θεατής πείθεται ότι έχει να κάνει με ένα σπουδαίο εγχείρημα. Έρχεται κι η φωτογραφία της Ελέν Λουβάρ (“Ευτυχισμένος Λάζαρος”) να ανεβάσει ένα ακόμα επίπεδο τη συνολική δημιουργία.
“Transit”, του Κρίστιαν Πέτζολντ
Οι Γερμανοί εισβάλουν στο Παρίσι. Οι φασίστες είναι μία ανάσα από την πόρτα μας. Το κέντρο του Πολιτισμού στην Ευρώπη πέφτει αργά. Είναι θέμα χρόνου. Οι κύρηκες του θα βασανιστούν, ώστε να βυθιστούμε σε έναν νέο Μεσαίωνα. Ένας διάσημος συγγραφέας, ο Τζορτζ Βάιντελ αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του για να μη βιώσει όσα έρχονται. Ένας νεαρός Γερμανός αντιφρονούντας, ο Γκέοργκ είναι αποφασισμένος να εκμεταλλευτεί την ευνοϊκή συγκυρία που διαμορφώνεται με στόχο να επιβιώσει στη δίνη του πολέμου. Φτάνει στην Μασσαλία κι εκεί το βλέμμα του συναντά τη Μαρί. Αναπτύσσεται ένα ιδιότυπο love story. Από τη μία ο σφιγμένος Γκέοργκ (Φραντς Ρογκόφσκι), θυμίζει τον αμήχανο ρόλο του “Στους Διαδρόμους” κι από την άλλη η μυστηριώδης, αινιγματική Μαρί (Πόλα Μπιρ), που περνάει, κοιτάει, αλλά δε σταματάει. Ο νεαρός άντρας οικειοποιείται μία ταυτότητα για να αποδράσει με προορισμό την κεντρική Αμερική. Δεν μπορεί όμως “αποχωριστεί” την ανθρωπιά του. Η σχέση που θα αναπτύξει με τον Ντρις είναι ενδεικτική της καλής του καρδιάς. Η μοίρα όμως σκληρή. Πάντα αφήνεις κάποιον πίσω, που αγαπάς αληθινά.
“Moonlight”, του Μπάρι Τζέκινς
Το έργο χωρίζεται σε τρεις φάσεις, που αφορούν τη ζωή του Σαιρόν. Από το μπούλινγκ στο σχολείο και το παρατσούκλι ” μικρούλης “, στην ενηλικίωση και την μεταστροφή, ως την απόλυτη αλλαγή και την νέα ζωή στην Ατλάντα, στα χνάρια του ” δασκάλου ” του στη ζωή, Χουάν. Και στα τρία αυτά σκέλη, κυριαρχεί η προβληματική σχέση με την μητέρα του κι η αναζήτηση της σεξουαλικότητάς του. Τι κρύβεται άραγε πίσω από το στερεότυπο του Black αρσενικού, που έχει συνδυαστεί με λέξεις κι εικόνες, όπως βία, γυναίκες, ναρκωτικά, ραπ μουσική; Σχέσεις γεμάτες αδιέξοδα, ανεξίτηλα ψυχολογικά τραύματα, ένας συνεχής συναισθηματικός εκβιασμός, που ενυπάρχει κι η λακωνικότητα του πρωταγωνιστή συνθέτουν το παζλ της ζωής του. Δίνει τη μάχη του, ανάμεσα στην ευγένεια, τον φόβο και την αξιοπρέπειά του. Καταφέρνει να επαναστατήσει. «Κάποια στιγμή της ζωής σου, πρέπει να αποφασίσεις, εσύ ο ίδιος, ποιος θέλεις να είσαι». Καταφέρνει να αποτινάξει τη ρετσινιά. Να κάνει μία νέα αρχή, μακριά από τον τόπο, που τόσα δεινά του προσέφερε. Κάτι όμως τον κρατά εγκλωβισμένο, δέσμιο. Μία βαθιά αγάπη…
“Μπανέλ και Αντάμα”, της Ραμάτα Τουλαγιέ-Σι
Σε ένα απομακρυσμένο χωριό στη βόρεια Σενεγάλη ένα νεαρό παντρεμένο ζευγάρι ζει τον έρωτά του. Ωστόσο η τέλεια αγάπη τους βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τα έθιμα της κοινότητάς τους, ειδικά σε μια περίοδο παρατεταμένης ξηρασίας που αναζωπυρώνει ζήλειες, έριδες και δεισιδαιμονίες. Μια ιστορία αγάπης που τολμά να τα βάλει με τις δυνάμεις της φύσης και πλάνα απίστευτης ομορφιάς που συγκλονίζουν με την εικαστική τους δύναμη. Η ταινία της Σενεγαλέζας Ραμάτα –Τουλάγιε Σι επιλέχθηκε για το Διαγωνιστικό Τμήμα των Καννών, μια εξαιρετική και σπάνια τιμή για σκηνοθετικό ντεμπούτο.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Inst
