Αν έχεις αποφασίσει να μείνεις σπίτι μόνος ή με την κατάλληλη παρέα υπάρχουν πέντε σινεφίλ επιλογές που δεν πρέπει να χάσεις την ευκαιρία να παρακολουθήσεις. Στο Cinobo δίνουν ραντεβού διεθνείς παραγωγές που μας ταξιδεύουν στον κόσμο και μας επικοινωνούν ιστορίες που σίγουρα θα αφήσουν το αποτύπωμά τους βαθιά μέσα μας μετά τη θέασή τους. 

“Όλα όσα Φανταζόμαστε ως Φως”, της Παγιάλ Καπάντια 
Μία ταινία που πιθανώς άξιζε το Όσκαρ Διεθνούς ταινίας, αλλά δεν έφτασε ούτε μέχρι την τελική πεντάδα. Στη Βομβάη, η ρουτίνα της νοσοκόμας Πράμπα ταράζεται όταν λαμβάνει ένα απροσδόκητο δώρο από τον εν διαστάσει σύζυγό της. Η νεότερη συγκάτοικός της, Ανού, προσπαθεί μάταια να βρει ένα κρυφό σημείο στην πόλη για να μπορεί να απολαύσει την οικειότητα με το αγόρι της. Ένα ταξίδι σε μια παραλιακή πόλη τους επιτρέπει να βρουν ένα χώρο για να εκδηλωθούν οι επιθυμίες τους. Ένα αφηγηματικό ντεμπούτο που θα θυμόμαστε για χρόνια. Λυρικό παραμύθι για ψυχές που αναζητούν σύνδεση και ποίηση μες στην κακοφωνία της κοινωνικής καταπίεσης, γεμάτο συναίσθημα και λαχτάρα, που συνεπήρε το φεστιβάλ Καννών κερδίζοντας το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στην πρώτη συμμετοχή της Ινδίας μετά από δεκαετίες. 

“Μaria”,  του Πάμπλο Λαραίν 
Επιλογή με αξιοσημείωτη επίδοση και στις ελληνικές αίθουσες. Δεκέμβριο κι Ιανουάριο έκανε υψηλές πτήσεις και έφερε τον κόσμο ξανά στους κινηματογράφους. Μία ευάλωτη γυναίκα θρύλος που δίνει το μήνυμα της αέναης πάλης για να ξεπεράσουμε τα αδιέξοδά μας στον δρόμο για την «ελευθερία». Στην πόλη του Φωτός, το Παρίσι μοιάζει δύσκολο μία καλλιτέχνιδα αυτής της εμβέλειας να μην μπορεί να βρει τον δρόμο προς την ευτυχία. Κάτω από το μανδύα των ακριβώς ρούχων της εποχής που αναπαριστώνται εξαιρετικά στην ταινία, αν και αρκετές φορές η κίνηση μας κάνει να τα ξεχνάμε, όταν έρθει όμως η στιγμή της περισυλλογής, του ταμείου της ζωής τότε η αναμέτρηση με τον καθρέφτη μοιάζει αναπόφευκτη. Τα «θέλω» και τα «πρέπει» συγχέονται κι η ανασφάλεια με τον φόβο επικρατούν κατά κράτος φέρνοντας στην επιφάνεια ψυχοσωματικές νόσους. 

“H Φανταστική Χώρα μου”, του Πατρίσιο Γκουσμάν 
Τον Οκτώβριο του 2019, 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στους δρόμους του Σαντιάγκο απαιτώντας περισσότερη δημοκρατία, καλύτερη ζωή, εκπαίδευση, υγειονομικό σύστημα, αλλά και νέο σύνταγμα. Η Χιλή επανάκτησε τη μνήμη της, και για πρώτη φορά από το σκληρό 1973 ο λαός της απαιτεί με δυναμισμό τα δικαιώματα του. Ο βετεράνος Πατρίσιο Γκουζμάν (Νοσταλγώντας το Φως, Μαργαριταρένιο Κουμπί), ενώνει ξανά το παρελθόν με το παρόν στρέφοντας το βλέμμα του στο κοινωνικό ξέσπασμα που πυροδότησε στη Χιλή τον Οκτώβριο του 2019, σε μια συγκλονιστική και όμορφη αφήγηση της αλλαγής που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. 

“Oχτώ Βουνά”, του Φέλιξ Βαν Χρούνιγκεν 
Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών. Ο 11χρονος Πιέτρο αφήνει την πόλη του Τορίνο κάθε καλοκαίρι και ταξιδεύει με την οικογένειά του στις ιταλικές Άλπεις. Εκεί θα συναντήσει τον Μπρούνο. Μεταξύ τους θα αναπτυχθεί μία αληθινή φιλία, που θα βασιστεί στην απευθείας επαφή, καθώς βρισκόμαστε στο 1980 απουσία τεχνολογίας, κινητών τηλεφώνων και οθονών. Σημείο σύνδεσης για τα δύο παιδιά η έλλειψη του πατρικού προτύπου στην καθημερινότητά τους. Κάθε φθινόπωρο οι δρόμοι τους χωρίζουν και το ραντεβού τους ανανεώνεται για την επόμενη χρονιά. Μία παρεξήγηση θα φέρει «πάγο» σε μία σχέση που θα δοκιμαστεί στον χρόνο. Αφού περάσουν χρόνια, ο Πιέτρο επιστρέφει. Στο σκηνικό ως ενήλικες μπαίνουν πλέον οι Λούκα Μαρινέλι («Μάρτιν Ίντεν») και Αλεσάντρο Μπόργκι. Πιέτρο και Μπρούνο αντίστοιχα. Από το μακρινό Νεπάλ και τα «7+1 Βουνά», επιστροφή στη βάση. Μία αλληγορία που αναπτύσσεται με αργό ρυθμό και δίνει έναν αέρα να ανασάνει στον θεατή. Μία αίσθηση ελευθερίας με τις μαγευτικές εικόνες (θυμίζει κάτι από τη «Λεοπάρδαλη του Χιονιού») να εναλλάσσονται με τις στιχομυθίες των πρωταγωνιστών. Η ανάβαση είναι πάντα μία κοπιώδης διαδικασία. Όταν φτάσουμε στην κορυφή έρχεται η ώρα την ενδοσκόπησης. Όνειρα απατηλά και μαζί τους οι ματαιώσεις μίας ολόκληρης ζωής. Τα λάθη, η παραδοχή και η σημασία μίας «συγγνώμης» με καρδιά και ψυχή. 

“Βird”, της Άντρεα Άρνολντ 
Η 12χρονη Μπέιλι ζει με τον μπαμπά της και τον αδερφό της σε μια κατάληψη στο Βόρειο Κεντ. Ο πατέρας τη δεν έχει πολύ χρόνο για τα παιδιά του και η Μπέιλι, που πλησιάζει στην εφηβεία, αναζητά την προσοχή και την περιπέτεια αλλού. Θα γνωρίσει έναν μυστηριώδη άντρα και σύντομα τα πάντα στη ζωή αυτής της οικογένειας θα αρχίσουν να αλλάζουν. Ποιοι έχουν το δικαίωμα στην ευτυχία; Μια συναισθηματική και άκρως απρόβλεπτη ιστορία ενηλικίωσης σε ένα περιβάλλον φτώχειας και απόρριψης, δια χειρός της πάντα αυθεντικής και εντυπωσιακής Άντρεα Άρνολντ («Fish Tank», «American Honey»). Πρωταγωνιστούν ο Μπάρι Κέογκαν του «Saltburn» κι ο σπουδαίος Φραντς Ρογκόφσκι σε ένα ρόλο-έκπληξη. 

 

 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.