Το 2014, όταν ανακοινώθηκε ότι θα γινόταν ένα τηλεοπτικό ριμέικ του κλασικού αστυνομικού έργου των αδελφών Coen, του “Fargo’, πολλοί ήταν αυτοί που «τσίνησαν» – και λογικό, καθώς η ταινία του 1996 θεωρείται ως μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας της, καθώς και ως μια (υπερ)λαμπρή στιγμή στην καριέρα των Coen.

Ωστόσο, 10 χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης σεζόν, η σειρά του FX έχει μετατραπεί σε μια πραγματική… σειρά ανθολογίας, με κάθε μία από τις πέντε σεζόν της να παρουσιάζει τη δική της μοναδική ιστορία βίας, αίματος και εγκλήματος, η οποία με κάποιο τρόπο συνδέεται με την πόλη Φάργκο της Βόρειας Ντακότα.

Με εξαιρετικές ιστορίες που εκτείνονται από τη δεκαετία του 1950 έως τις μέρες μας και με επίκεντρο σκληρούς γκάνγκστερ, απλούς αστυνομικούς και… εγκληματικά φιλόδοξους οικογενειάρχες, οι πέντε σεζόν του Fargo έχουν προσφέρει άφθονη τηλεοπτική ψυχαγωγία, με κάθε σεζόν να επιδεικνύει τα δικά της δυνατά και αδύνατα σημεία.

Ιδού οι 5 σεζόν του Fargo από την χειρότερη ως την καλύτερη

Στο Νο5 η Σεζόν 4
Η τέταρτη σεζόν του Fargo ξεκίνησε πολύ φιλόδοξα, χρησιμοποιώντας μια εντελώς νέα μορφή αφήγησης, ενώ ήθελε να ασχοληθεί με πολύ σοβαρά θέματα όπως οι φυλετικές εντάσεις στην Αμερική και ο ταξικός πόλεμος. Το μείγμα της κωμικής σπιρτάδας συγκρούστηκε με την πιο δραματική ένταση και στην αρχή τουλάχιστον λειτούργησε καλά ως επί το πλείστον, αν και προς το τέλος υπήρξαν κάποιες αμήχανες και cringe στιγμές. Η υπόθεση διαδραματίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 1950, με επίκεντρο έναν «πόλεμο» μεταξύ της κυρίαρχης ιταλικής μαφιόζικης οικογένειας, με επικεφαλής το παρορμητικό και μη πειστικό νέο αφεντικό Josto Fadda (Jason Schwartzman) και του αναπτυσσόμενου συνδικάτου μαύρου εγκλήματος Cannon Limited, με επικεφαλής τον φιλόδοξο επιχειρηματία και απατεώνα Loy Cannon (Chris Rock). Παρακολουθεί επίσης τους πολλούς χαρακτήρες που μπλέκονται στη μέση της σύγκρουσης, από την οικογένεια Smutny μέχρι τον μορμόνο Αμερικανό σερίφη του Timothy Olyphant, ακόμα και την απολαυστικά κακιά κακοποιό του Fargo, την Oraetta Mayflower (Jessie Buckley). Ενώ η τέταρτη σεζόν ξεκίνησε φορτσάτα με μια φρέσκια υπόθεση και πολλούς εξαιρετικούς χαρακτήρες, δυσκολεύτηκε πολύ να απλώσει την ιστορία της σε 11 επεισόδια, με αποτέλεσμα από το 4ο-5ο επεισόδιο και μετά η κινηματογράφηση να είναι πλαδαρή και φλύαρη.

Στο Νο4 η Σεζόν 3
Όπως και στην τέταρτη σεζόν, η τρίτη σεζόν του Fargo είχε μια ενδιαφέρουσα γενική υπόθεση, η οποία δυσκολεύτηκε ωστόσο να διατηρήσει την ιστορία της καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Η υπόθεση εκτυλίσσεται το 2010 και επικεντρώνεται στη συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ δυο διαμετρικά αντίθετων δίδυμων αδελφών, των Emmit και Raymond Stussy (και οι δύο ενσαρκώνονται άψογα από τον Ewan McGregor), με τον Emmit να είναι ένας ευτυχισμένος παντρεμένος ιδιοκτήτης μιας επιτυχημένης επιχείρησης πάρκινγκ, ενώ ο Raymond να είναι ένας ραδιούργος τύπος που παλεύει να τα βγάλει πέρα μέρα με την ημέρα. Η ένταση και η βία ανάμεσα στους δυο τους κλιμακώνεται όταν ο Ρέι προσπαθεί να κλέψει ένα πολύτιμο οικογενειακό κειμήλιο από τον Έμιτ με τη βοήθεια της συνεργάτιδάς του, της Νίκι (η πάντα πανέμορφη και καθηλωτική Μαίρη Ελίζαμπεθ Γουίνστεντ). Στην συγκεκριμένη σεζόν κάνει… κρα που λέμε η προσπάθεια του σεναριογράφου και του σκηνοθέτη να κάνουν την σεζόν αυτή την πλέον εκκεντρική και ιδιόρρυθμη όλων -άλλοτε η απόπειρά τους λειτουργεί, αλλά συνήθως όχι. Μας αποζημιώνουν ωστόσο οι ερμηνείες των McGregor, Winstead, Thewlis και Coon, καθώς και από μερικές εκπληκτικές σεκάνς δράσης, όπως το κυνηγητό που ξεκίνησε το επεισόδιο “Who Rules the Land of Denial?”

Στο Νο3 η Σεζόν 5
Η πρόσφατη πέμπτη σεζόν (την θεάση της οποίας ολοκληρώσαμε χθες βράδυ) είναι τοποθετημένη το 2019 στη μικρή πόλη Scandia και ακολουθεί τους -στην πλειοψηφία τους – παράξενους κατοίκους της, ενώ εστιάζει κυρίως στην Dorothy “Dot” Lyon (Juno Temple), μια συνηθισμένη νοικοκυρά με πολύ έντονο κρυφό παρελθόν, το οποίο αρχίζει να αναδύεται ξανά όταν συγκρούεται με τις αστυνομικές αρχές. Και μετά ακολουθεί το απόλυτο χάος…

Η πέμπτη σεζόν επιστρέφει στον αφηγηματικό τόνο των δύο εξαιρετικών πρώτων σεζόν της σειράς, χωρίς να χάσει τίποτα από τις τολμηρές σκηνές της, με αποτέλεσμα ένα χαρακτηριστικά συναρπαστικό, σοκαριστικά βίαιο, στα όρια του slapstick και ξεκαρδιστικά αστείο αστυνομικό δράμα το οποίο φτάνει στο σημείο να μπλέξει μέχρι και την παρουσία ενός περίεργου τύπου που έρχεται μυστηριωδώς από την Ουαλία του… 16ο αιώνα και είναι κάτι σαν Highlander. Jon Hamm, Jennifer Jason Leigh και Joe Keery λάμπουν με τις ερμηνείες τους και φυσικά «πρώτη ανάμεσα σε ίσους» προβάλλει η εξαιρετική Juno Temple.

Στο Νο2 η Σεζόν 1
Η πρώτη σεζόν του Fargo μιμείται κατά πολύ την εξέλιξη της ομώνυμης ταινίας των αδελφών Coen, ξεκινώντας χαμηλότονα και ανεβάζοντας σταδιακά την ένταση της αφήγησης και τις πινελιές από μαύρο, κατράμι χιούμορ. Η σεζόν ακολουθεί τον Lester Nygaard (Martin Freeman), έναν ασφαλιστικό πράκτορα που στην πραγματικότητα είχε πολλές ομοιότητες με τον πρωταγωνιστή του William H. Macy από την ταινία. Ο Lester (αυτο)συστήνεται ως πράος και μειλήχιος, παγιδευμένος σε έναν δυστυχισμένο γάμο και στόχος πολλών επικριτικών αστείων – στα όρια του μπούλινγκ – μέσα στον κοινωνικό του κύκλο. Ωστόσο, η ζωή του αλλάζει για πάντα όταν σκοτώνει κατά λάθος τη γυναίκα του κατά τη διάρκεια ενός καυγά και πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια του Lorne Malvo (Billy Bob Thornton), ενός ιδιόρρυθμου εκτελεστή που γνώρισε τυχαία, προκειμένου να τον βοηθήσει να καλύψει το έγκλημα.

Στο Νο1 η Σεζόν 2
Η δεύτερη σεζόν ήταν αναμφισβήτητα το κομβικό εκείνο σημείο όπου η σειρά τελειοποίησε την δυναμική της αφήγησής της, τους περίπλοκους και βίαιους χαρακτήρες της και την κατανόηση του σύνθετου, πολυδιάστατου χιούμορ της. Η ίδια η υπόθεση είναι στην πραγματικότητα παρόμοια με εκείνη της πρώτης σεζόν, εστιάζοντας στο νεαρό ζευγάρι Peggy (Kirsten Dunst) και Ed Blumquist (Jesse Plemons), καθώς παλεύουν να βγουν από τον λαβύρινθο μιας συνωμοσίας από μια εγκληματική οργάνωση. Ο καλοκάγαθος αστυνομικός της πολιτείας Λου Σόλβερσον (Πάτρικ Γουίλσον) και ο πιστός σύμμαχός του, σερίφης Χανκ Λάρσον (Τεντ Ντάνσον) ερευνούν την υπόθεση, άλλοτε βρίσκοντας φως στο τούνελ και άλλοτε μπλέκοντας μέσα στην δαιδαλώδη υπόθεση. Το θετικό είναι ότι ενώ η δεύτερη σεζόν παρουσιάζει παράλληλες ιστορίες που ενδεχομένως να μπέρδευαν τον θεατή τους, αυτές διασταυρώνονται πολύ όμορφα, σχεδόν ιδανικά θα λέγαμε – γι’ αυτό και είναι η καλύτερη σεζόν του Fargo που έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής.