Στον κόσμο του ανεξάρτητου κινηματογράφου, οι ταινίες συχνά εστιάζουν στον άνθρωπο και τις πολυπλοκότητές του. Η ψηφιακή πλατφόρμα Cinobo προσφέρει μια πλούσια γκάμα έργων που αναδεικνύουν την ανθρώπινη εμπειρία μέσα από μοναδικές αφηγήσεις. Αυτές οι πέντε ταινίες, που προέρχονται από διάφορες γωνιές του πλανήτη, εξερευνούν θέματα όπως η αγάπη, η απώλεια και η αναζήτηση ταυτότητας. Μέσα από την καλλιτεχνική τους προσέγγιση, οι δημιουργοί καταφέρνουν να συνδέσουν το κοινό με τις πιο βαθιές του συναισθηματικές πτυχές. Ακολουθούν οι προτάσεις μας για ταινίες που αξίζει να παρακολουθήσετε.
“Δύο Ημέρες, Μία Νύχτα”, των αδελφών Νταρντέν
Σε μία επιχείρηση έχει να παρθεί μία σπουδαία απόφαση και το βάρος πέφτει στους ίδιους τους εργαζομένους. Μπόνους ή ένας λιγότερος; Είναι ο καλύτερος τρόπος να διαλύσεις τα συνδικάτα, την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων. Η Σάντρα, μητέρα δύο παιδιών, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Θα έχει όμως σε τρεις ημέρες μία δεύτερη ευκαιρία σε μία μυστική ψηφοφορία. Θα κάνει την απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσει την εύνοια των συναδέλφων της. Δεν είναι μία απλή υπόθεση. Δε θέλει να πιέσει, ούτε να παρακαλέσει. Είναι αξιοπρεπής και περήφανη, μα έχει ανάγκη τα χρήματα για την οικογένειά της. Συγχρόνως ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε την έχει κάνει ιδιαίτερα ευάλωτη. Παλεύει, γνωρίζει τις οικογένειες των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρέφεται καθημερινά. Δεν είναι τυχαίο πως γινόμαστε μάρτυρες κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Χαρά, απογοήτευση, αγωνία. Κι εκεί που πάει να καταρρεύσει, ένα τραγούδι στο αυτοκίνητο ως σανίδα σωτηρίας. Η λυτρωτική δύναμη της μουσικής. Συνεχίζει. Η μεγάλη ώρα πλησιάζει. Το αποτέλεσμα αμφίρροπο. Έρχεται αντιμέτωπη με τον πειρασμό, μα είναι αποφασισμένη να κοιτάξει μόνο μπροστά. «Δε θα απολυθεί, απλά δε θα ανανεωθεί η σύμβασή του». Παιχνίδι με τις λέξεις και τις ψυχές.
“Το Απαγορευμένο Ποδήλατο”, της Χάιφα Αλ-Μανσούρ
Η πρώτη ταινία γυρισμένη στη Σαουδική Αραβία και μάλιστα από γυναίκα. Η Wadjda είναι ένα μικρό κορίτσι που δυσκολεύεται να συμβιβαστεί με τον ρόλο της. Μεγαλώνει σε μία προβληματική οικογένεια. Πηγαίνει στο σχολείο που την αναγκάζει να υποστεί μία πλύση εγκεφάλου με όσα λέει το κοράνι, δημιουργώντας στάσιμες προσωπικότητες και τον ελεύθερό της χρόνο χαζεύει τον παιδικό της φίλο, Αμπντουλάχ να κάνει ποδήλατο. Όνειρό της να έχει το δικό της και να τον ξεπεράσει στον δρόμο. Αψηφά τον κίνδυνο και τις απαγορεύσεις και βάζει τον μεγάλο στόχο. Κάτω από τον καυτό ήλιο ο λαός υποφέρει. Κανείς δε ξεφεύγει από τον αυστηρό έλεγχο, πόσο μάλλον οι παιδαγωγοί. Όποιος ενστερνίζεται πλήρως τις εντολές έχει καλή τύχη. Κάθε λάθος πληρώνεται και το τίμημα είναι ακριβό. Άνδρας και γυναίκα είναι δύο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Η γυναίκα πρέπει να παντρευτεί και να φέρει στον κόσμο τα παιδιά του συζύγου της. Αν αυτός δεν είναι ευχαριστημένος έχει το δικαίωμα να συνάψει νέο γάμο. «Η φωνή της γυναίκας δεν πρέπει να ακούγεται, γιατί αυτό την εξευτελίζει».
“Σοφία”, της Μεριέμ Μπενμπαρέκ
Την ώρα του οικογενειακού τραπεζιού, η Σοφία αντιλαμβάνεται πως κάτι δεν πάει καλά με το σώμα της. Απομακρύνεται, μένει μόνη στην κουζίνα, σκέφτεται. Η μοναδική που αντιλαμβάνεται τι πραγματικά έχει συμβεί είναι η ξαδέλφη της, Λίνα. Μία γιατρός που τα τελευταία χρόνια κρατάει αποστάσεις και θα αποτελέσει τη σανίδα σωτηρίας για την πρωταγωνίστρια στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής της. Η φωνή της λογικής μέσα σε μία παράνοια ογδόντα λεπτών. Η αποσιώπηση ενός εγκλήματος στον βωμό του συμφέροντος. Άνθρωποι έτοιμοι να θυσιάσουν την ηθική και την αξιοπρέπεια τους για μία σπουδαία συμφωνία. Κι από την άλλη, η φωνή της αντίρρησης, της άρνησης, που μοιάζει περιττή, όταν μιλάει το κυβερνών στοιχείο. «Πιστεύεις, ότι ο έρωτας είναι σημαντικός;». Μία κοινωνία που φοβάται τι θα πουν οι άλλοι, που συμβιβάζεται κι υποχωρεί. Αποφάσεις, που θα έχουν επιπτώσεις στο παρόν και το μέλλον.
“Girl”, του Λούκας Ντοντ
Μία σκληρή ιστορία ενηλικίωσης. Η 15χρονη Λάρα έχει αποφασίσει να αλλάξει τα πάντα στην καθημερινότητά της, με κάθε κόστος για την προσωπική της εικόνα. Δε φοβάται, δε λυγίζει, είναι αποφασισμένη. Έχει βάλει στόχο να ζήσει στο σώμα, που της έχει επιβάλλει η φύση. Πιστός συνοδοιπόρος στον αγώνα της, ο πατέρας της. Με δύναμη ψυχής από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό να της κρατάει το χέρι και να την ενθαρρύνει να γίνει η κορυφαία μπαλαρίνα. Διπλή ζωή. Η “αλλαγή” στο σπίτι κι η σκληρή προπόνηση στον χορό. Στο πρόσωπο της προπονήτριας είδα μάλιστα, μπορεί να΄μαι κι ο μόνος, το μητρικό πρότυπο, που τόσο έλειπε στην Λάρα. Με τις φωνές, με την πίεση, με την πρόκληση άγχους, αλλά και την παρότρυνση, την αγκαλιά, την επιβράβευση. Πλάι στον Βίκτορ Πόλστερ, εγώ θα αποθεώσω και τον Αrieh Worthalter, στον ρόλο του τραγικού πατέρα. Ένα τέρας ψυχραιμίας με ιώβεια υπομονή, έτοιμος να θυσιαστεί για το καλό της οικογένείας του.
“Foxtrot”, του Σαμουέλ Μαόζ
H ταινία χωρίζεται σε τρεις φάσεις κι ουσιαστικά τελειώνει, εκεί πoυ αρχίζει, σαν τα βήματα του χορού foxtrot. Η μία ανατροπή, διαδέχεται την άλλη. Μία ξαφνική επίσκεψη, στο σπίτι της οικογένειας Φέλντμαν, είναι ικανή να διαταράξει την ηρεμία και να διαλύσει τους δεσμούς μίας οικογένειας. ΣΟΚ. Ένα λάθος, αποτελεί την πηγή των όσων κακών ακολουθήσουν. Στη συνέχεια, το σκηνικό μεταφέρεται σε ένα απομακρυσμένο φυλάκιο στο τέρμα Θεού, στην έρημο. Καμήλες, Άραβες, Παλαιστίνιοι, περνούν αραιά και που. Οι φύλακες, παιδιά, διασκεδάζουν, περιμένοντας τον αόρατο εχθρό. Ξαφνική, βίαιη, επιστροφή στο σκηνικό του σπιτιού. Γεννώνται ερωτηματικά. Αγωνία. Τι έχει συμβεί; «Θυμάμαι, πως νόμιζα, πως θα΄μαι ευτυχισμένη». Μία κραυγή απελπισίας. Κάποια πράγματα δε ξεχνιούνται. Ένα τσιγάρο, απαλύνει απλά, πρόσκαιρα τον πόνο. Ποιος είναι άραγε η μπουλντόζα και ποιος το αυτοκίνητο; Ποιος ο δυνατός και ποιος ο αδύναμος; Θα σταθούν στα πόδια τους; Θα πετάξουν τις παρωπίδες; Δύο βήματα μπροστά, δύο στο πλάι και δεξιά, δύο βήματα πίσω και δύο στο πλάι κι αριστερά…