Σπουδαίοι δημιουργοί του ανεξάρτητου κινηματογράφου συναντιούνται με τη σπουδαία ερμηνεία του Ντένζελ Ουάσιγκτον στις επιλογές του Απριλίου. Από την επαρχία της Ρωσίας, στην Ευρώπη και τα αδιέξοδα της τελευταίας δεκαετίας κι από εκεί στη Βηρυτό, τις ΗΠΑ και την Ικαρία. 

“Leviathan”, του Αντρέι Ζβιαγκνίτσεφ 
Ο Κόλια (Aλεξέι Σερεμπριάκοφ) ζει μακριά από την Μόσχα, στη Βόρεια Ρωσία κοντά στη θάλασσα Μπάρεντς. Έχει ένα συνεργείο αυτοκινήτων και μαζί του μένουν ο μαθητής, έφηβος γιος του κι η νεαρή γυναίκα, Λίλια που είναι μητριά του νεαρού, καθώς η μητέρα του έχει πεθάνει. Αρχικά έμμεσα θίγεται το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, χωρίς να δοθεί μεγάλη έκταση. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ο δήμαρχος (Roman Madyanov), αποφασίζει να πάρει την επιχείρηση, το σπίτι του κι ουσιαστικά να τον εξορίσει, δίνοντάς του μία πενιχρή αποζημίωση. Μέσα σε μία κλειστή κοινωνία που κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζουν η διαφθορά, η διαπλοκή κι η εξυπηρέτηση συμφερόντων, ο άρχων ελέγχει όλες τις εξουσίες (δικαστική, νομοθετική, αστυνομία, εκκλησία) κι ο Κόλια δεν έχει καμία τύχη να επιβιώσει αξιοπρεπώς παρά μόνο ως πένητας. Δεν θέλει ωστόσο να αφήσει την όμορφη κατοικία του, που με τόσο κόπο κι αγώνα έχτισε, αλλά και τις συνθήκες ζωής, ψάχνοντας μία νέα ευκαιρία στην αχανή Μόσχα. Αναγκάζεται να καλέσει τον φίλο του δικηγόρο, Ντμίτρι από την Μόσχα κι από εκεί ουσιαστικά ξεκινά η δράση με μεγάλες ανατροπές. 

“Happy End”, του Μίχαελ Χάνεκε 
Η αστή οικογένεια Λοράν ζει στο Καλαί, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το προπύργιο των μεταναστών που έρχονται στη Γαλλία αναζητώντας μία καλύτερη ζωή. Εγκλωβισμένα όλα τα μέλη στα δικά τους προσωπικά αδιέξοδα, δείχνουν πως τα λεφτά δε φέρνουν απαραίτητα την ευτυχία. Δυστυχισμένα πορτραίτα, πρωτόγονα ένστικτα και ποικιλόμορφη βία. Κρίση αξιών και ένα ψηφιδωτό του σύγχρονου κόσμου αντιθέσεων, μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Παράλληλα είναι φανερά η έλλειψη αγάπης, συναισθημάτων κι η μοναξιά. Ακόμα και το μικρό κοριτσάκι γίνεται κυνικό. “Δεν μ΄αγαπάς, δεν πειράζει, απλά δε θέλω να πάω σε ορφανοτροφείο“.  Με λεπτή ειρωνεία ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει τους δυνατούς σαν να γράφει τον επικήδειό τους. Είναι ένα χτύπημα σε όσους δε θέλουν να δουν την αλήθεια κατάματα. Η Ιζαμπέλ Υπέρ κι ο Ζαν Λούι Τρεντινιάν είναι οι ιδανικοί πρωταγωνιστές για να προσδώσουν ειδικό βάρος στο φιλμ. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί εκ προοιμίου με βάση τον τόπο που γεννήθηκαν. 

“Η Προσβολή”, του Ζιαντ Ντουειρί 
Βηρυτός, ένα μωσαικό εθνικοτήτων κι ανθρώπων. Ένας Χριστιανός, ο Τόνι έρχεται σε ρήξη με έναν Παλαιστίνιο πρόσφυγα τον Γιασέρ για έναν επουσιώδη λόγο. Η φιλονικία τους φτάνει μέχρι τις δικαστικές αίθουσες. Η διαδικασία διχάζει την ήδη ταραγμένη κοινωνία και τα Μέσα εκμεταλλεύονται το γεγονός, ώστε να φέρουν στην επιφάνεια προβλήματα δεκαετιών αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη. Ανάγεται σε Εθνικό Θέμα. Υπάρχει άραγε νικητής, ένοχος ή αθώος; Εξαιρετικοί και βραβευμένοι οι Κάμελ Ελ Μπάσα στη Βενετία κι ο Αντέλ Καράμ πρωταγωνιστούν σε ένα δικαστικό-πολιτικό δράμα γεμάτο ηθικά διλήμματα. Δεν ενδιαφέρει τόσο η γενεσιουργός αιτία, η αφορμή, αλλά ο τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης κι η πορεία μέχρι την τελική έκβαση της υπόθεσης. “Κανείς δεν έχει το μονοπώλιο στον πόνο”. Τι πονάει περισσότερο μία γροθιά στο στομάχι ή μία κουβέντα, που θα πληγώσει τη ψυχή και θα θολώσει το μυαλό;  

“The Equalizer 2”, του Αντουάν Φουκουά 
Ο Ρόμπετ Μακόλ (Ντ.Ουάσιγκτον), πρώην πεζοναύτης και μυστικός πράκτορας που μένει στη Μασαχουσέτη και παράλληλα δουλεύει σε μια εταιρεία μεταφοράς ατόμων κατά παραγγελία, ενεργεί ως αυτόκλητος τιμωρός και υπερασπιστής της δικαιοσύνης και των αδυνάτων. Όταν μια στενή συνάδελφος του, η Σούζαν δολοφονηθεί με άγριο τρόπο κάτω από μυστήριες συνθήκες, ο Μακόλ επανέρχεται στην ενεργό δράση, κάνοντας τα πάντα για να βρεθεί και να τιμωρηθεί ο ένοχος. 

“Σε αυτή τη χώρα κανείς δεν ήξερε να κλαίει”, του Γιώργου Πανουσόπουλου 
Τι μαγικό συμβαίνει σε ένα αχαρτογράφητο νησάκι κάπου στο Αιγαίο; Δύο ανυποψίαστοι ξενομερίτες, ένας Γάλλος ευρωβουλευτής και μία νεαρή οικονομολόγος, φτάνουν με καΐκι στο ειδυλλιακό Αρμενάκι και έρχονται σε επαφή με τον αλλόκοτο τρόπο ζωής και τις ανατρεπτικές ηθικές αξίες των κατοίκων του. Τα λεφτά είναι ντεμοντέ και όχι μόνο… no banks, nο streets, no cars, no rooms to let. Εκεί θα γνωριστούν με τον αλλοπρόσαλλο δάσκαλο (Μπάμπης Χατζηδάκης) και την πληθωρική  χήρα του νησιού (Φωτεινή Τσακίρη), θα παραδοθούν στη δίνη του έρωτα και στον σαγηνευτικό αυτόν τόπο, που μπορεί να αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων για πάντα. 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.