H 1η Οκτωβρίου σηματοδοτεί την έναρξη μιας πολύ ιδιαίτερης περιόδου: την εποχή των ταινιών τρόμου. Κάθε χρόνο, με την έλευση του φθινοπώρου, η επιθυμία να παρακολουθήσουμε ταινίες που προκαλούν ανατριχίλα γίνεται ακαταμάχητη. Έτσι λοιπόν από την 1η Οκτωβρίου μέχρι τον Νοέμβριο, οι προτιμήσεις μας για αυτό το είδος μοιάζουν σαν μαγικοί μαγνήτες που μας τραβούν προς το μυστήριο, το σκοτάδι, τον τρόμο που πιθανόν κρύβει . Για όσους μοιράζονται τέτοιου είδους, το Netflix έχει αποδειχθεί μια εξαιρετική πηγή για να καλύψω τις ανάγκες μου σε ταινίες τρόμου όλα αυτά τα χρόνια. Η πλατφόρμα προσφέρει μια ποικιλία από ατμοσφαιρικά μυστήρια, κλασικούς κατά συρροή δολοφόνους και θρίλερ που εξελίσσονται αργά, δημιουργώντας μια μοναδική εμπειρία θέασης. Για την φετινή περίοδο του Halloween, συγκεντρώσαμε μια λίστα με δέκα εξαιρετικές ταινίες τρόμου που κάθε λάτρης του είδους θα πρέπει να τσεκάρει. Αυτές οι επιλογές υπόσχονται να προσφέρουν αγωνία και ανατροπές, ιδανικές για τις νύχτες του φθινοπώρου. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας βυθιστούμε σε αυτές τις ανατριχιαστικές προτάσεις για μια αξέχαστη εμπειρία κινηματογραφικού τρόμου.
Drag Me to Hell (2009)
Μια καταιγίδα δεισιδαιμονιών, φόβου και μαύρου χιούμορ, το “Drag Me to Hell” είναι ένα εφιαλτικό παραμύθι που σε παρασέρνει από την πρώτη στιγμή. Ο Sam Raimi επιστρέφει στον τρόμο που ξέρει να χειρίζεται με μαεστρία με μια ταινία που συνδυάζει τη γοητεία των κλασικών horror ταινιών του με μια ανατριχιαστική, μοντέρνα προσέγγιση. Στο κέντρο της ιστορίας, η Christine (Alison Lohman) βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια τρομακτική κατάρα που την ακολουθεί παντού, οδηγώντας την έξω από όρια της λογικής και της επιβίωσης. Με δυναμικές δόσεις σπλατεριάς, υπερφυσικής απειλής και κωμικών ανατροπών, ο Raimi παίζει με τον τρόμο όπως ένας μαριονετίστας, χαρίζοντας στους θεατές στιγμές αγωνίας αλλά και ανατριχιαστικού γέλιου. Το Drag Me to Hell είναι μια μακάβρια και ταυτόχρονα λαμπερή αναμέτρηση με το μεταφυσικό, που σε τραβάει βαθιά στην κόλαση της φαντασίας, αλλά με το χαρακτηριστικό “ράιμικό” χαμόγελο να συνοδεύει κάθε χτύπο της καρδιάς.
Quija (2014)
Το “Ouija” αποτυπώνει τη βασανιστική επιθυμία να επικοινωνήσεις με αυτούς που έχεις χάσει – για μια τελευταία φορά, να έρθεις σε επαφή με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο που έφυγε από τη ζωή. Η ιστορία επικεντρώνεται στην Laine (Olivia Cooke) και την παρέα των φίλων της που προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τη φίλη τους Debbie (Shelley Hennig) μετά τον ξαφνικό, τραγικό θάνατό της – και, όπως είναι αναμενόμενο σε κάθε καλή ταινία τρόμου, τα πράγματα γρήγορα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και οδηγούνται σε τρομακτική κατάσταση, αφού ξυπνούν εν αγνοία τους ένα σκοτεινό, εκδικητικό πνεύμα. Καθώς η Laine και οι φίλοι της παλεύουν για τη ζωή τους, αποκαλύπτουν ενοχλητικά μυστικά για το παρελθόν της σανίδας και την κακιά οντότητα που κάλεσαν. Ενώ πολλές σύγχρονες ταινίες τρόμου νιώθουν την ανάγκη να χρωματίσουν έξω από τις γραμμές και να το παρακάνουν στιλιστικά, το “Ouija” του Stiles White κερδίζει για την υιοθέτηση ενός παραδοσιακού στυλ τρόμου, βασιζόμενο σε μεγάλο βαθμό σε σκοτεινά, σκιερά οπτικά στοιχεία και απόκοσμα σκηνικά για να χτίσει την ένταση, καθώς και σε κλασικές εικόνες στοιχειωμένων σπιτιών, από τρεμάμενα πατώματα, κρυμμένα δωμάτια και ανησυχητικά πορτραίτα.
Circle (2015)
Το “Circle” είναι ένα σκοτεινό, υπαρξιακό πείραμα που σε μεταφέρει σε έναν εφιαλτικό κύκλο ανθρώπινων αδυναμιών και ηθικών διλημμάτων. Μέσα σε έναν άγνωστο χώρο, πενήντα άγνωστοι ξυπνούν, ορθοί, ακίνητοι σε ένα μυστήριο σκηνικό. Οι κανόνες είναι απλοί, μα φρικτοί: κάθε δύο λεπτά, ένας από αυτούς πεθαίνει, και η μοίρα τους εξαρτάται από τις αποφάσεις που λαμβάνουν ως ομάδα. Οι Aaron Hann και Mario Miscione δημιουργούν μια ατμόσφαιρα βαθιάς αγωνίας, όπου οι ανθρώπινες αντιδράσεις ξεδιπλώνονται με ανατριχιαστική αλήθεια. Οι χαρακτήρες, καθρέφτες της κοινωνίας μας, αποκαλύπτουν το σκοτάδι της ανθρώπινης φύσης και τη μάχη για επιβίωση. Μέσα από διαλόγους που μοιάζουν με φιλοσοφικές αναζητήσεις, η ταινία θέτει ερωτήματα για την αξία της ζωής, την ηθική και τη δικαιοσύνη. Το “Circle” είναι μια εφιαλτική αλληγορία που σε καταπίνει, αφήνοντάς σε να αναρωτιέσαι για το δικό σου ρόλο στον μεγάλο, αναπόδραστο κύκλο της ζωής.
Under the Shadow (2016)
Ένα ψυχολογικά δύσκολο έργο τρόμου που διαδραματίζεται στη μετεπαναστατική Τεχεράνη κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ. Η ιστορία ακολουθεί τη Shideh (Narges Rashidi), μια φοιτήτρια ιατρικής που αποφασίζει να μείνει στην πόλη με τη μικρή κόρη της, Dorsa (Avin Manshadi), καθώς ο πόλεμος εντείνεται. Ενώ ο σύζυγός της, Iraj (Bobby Naderi), λείπει για στρατιωτική θητεία, ένας πύραυλος χτυπά το σπίτι τους και η Dorsa αρχίζει να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα, επιμένοντας ότι το σπίτι τους έχει γίνει στοιχειωμένο. Οι γείτονες, συμπεριλαμβανομένου ενός μουγκού αγοριού, προειδοποιούν για djinns – υπερφυσικά όντα που μπορούν να κυριεύσουν τους ανθρώπους και να κλέψουν τα πιο πολύτιμα υπάρχοντά τους. Καθώς η Shideh παλεύει ψυχολογικά με τα κακά που υπάρχουν τόσο μέσα όσο και ακριβώς έξω από το σπίτι της, το “Under the Shadow” λειτουργεί ως ένα τρομακτικό σχόλιο για τον άγριο πόλεμο και την κοινωνική καταπίεση στο μεταπολιτευτικό Ιράν: το «djinn» δεν αντιπροσωπεύει μόνο τον οικιακό, προσωπικό φόβο, αλλά και τις ευρύτερες πολιτικές και πολιτισμικές δυνάμεις που καταπιέζουν την αυτονομία ανθρώπων όπως η Shideh.
The Ritual (2017)
Στη σκοτεινή καρδιά των σουηδικών δασών, τέσσερις φίλοι ξεκινούν ένα ταξίδι πεζοπορίας που προορίζεται να τιμήσει τη μνήμη ενός φίλους τους που πέθανε σε μια ληστεία ενός σούπερ μάρκετ. Ωστόσο, καθώς οι βήματά τους τους οδηγούν σε αβυσσαλέες περιοχές, η αποστολή τους μετατρέπεται σε έναν εφιάλτη γεμάτο ψυχολογικό τρόμο και αρχαίες δεισιδαιμονίες. Ο David Bruckner, με τη σκηνοθετική του μαεστρία, μας παρασύρει σε μια ατμόσφαιρα που αναδύει ένταση και αγωνία, καθώς οι ήρωες αντιμετωπίζουν τις ενοχές και τις φοβίες τους. Η ταινία συνδυάζει στοιχεία τρόμου και ψυχολογικής έντασης, δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση απομόνωσης. Το σουηδικό δάσος λειτουργεί ως μια ζωντανή οντότητα, μεταμορφώνοντας τους χαρακτήρες σε φυλακισμένα πλάσματα της φύσης. Καθώς οι σχέσεις τους δοκιμάζονται και η εμπιστοσύνη μεταξύ τους χάνεται, η αγωνία κορυφώνεται, αφήνοντάς μας να αναρωτιόμαστε ποιοι είναι οι πραγματικοί εχθροί. Ο Bruckner επιδεικνύει αξιοσημείωτο ταλέντο στη χρήση της εικόνας και του ήχου, δημιουργώντας μια ονειρική αλλά και τρομακτική εμπειρία. Κάθε σκηνή είναι γεμάτη από μια υποβλητική ατμόσφαιρα που κρατά τον θεατή σε εγρήγορση.
Halloween (2018)
Στο “Halloween” του 2018 ο εφιάλτης επιστρέφει με ανατριχιαστική δύναμη. Ο πρώην μανιακός μαχαιροβγάλτης Michael Myers, (James Jude Courtney, με τη συμβολή του μασκοφόρου τρελού Nick Castle από το πρωτότυπο) , βρίσκεται κλεισμένος σε ψυχιατρική κλινική, εκτίοντας τη σιωπηλή του φυλάκιση. Εν τω μεταξύ, η επιζήσασα και το αρχέτυπο του «τελικού κοριτσιού» Laurie Strode (Jamie Lee Curtis), ζει απομονωμένη σε ένα ασφαλές συγκρότημα, στοιχειωμένη από τις μνήμες του παρελθόντος και την κατάρα του δολοφόνου που την καταδιώκει. Η Laurie έχει πληρώσει βαρύ τίμημα για την επιβίωσή της: οι γάμοι της έχουν καταρρεύσει, η κόρη της Karen (Judy Greer) έχει αποξενωθεί από εκείνη και η εγγονή της Allyson (Andi Matichak) είναι το νέο της άγχος. Στοιχειωμένη από την παράνοια και τις ενοχές, η Laurie δηλώνει στους ενοχλητικούς podcasters που την επισκέπτονται: «Είμαι μια κακομοίρα». Όταν ο Michael δραπετεύει κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του, η Laurie δεν εκπλήσσεται. «Με περίμενε», λέει. «Τον περίμενα». Με ανατροπές και σφιχτή πλοκή, το “Halloween” αναδεικνύει τη δύναμη της Laurie ως «τελικού κοριτσιού», έτοιμη να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη που την καταδιώκει εδώ και δεκαετίες. Είναι μια επική επιστροφή σε έναν κόσμο όπου το κακό δεν πεθαίνει ποτέ· απλώς περιμένει να χτυπήσει ξανά.
Last Night in Soho (2021)
Στη μαγευτική αλλά και τρομακτική ατμόσφαιρα του Λονδίνου, το “Last Night in Soho” του Edgar Wright μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι που συνδυάζει τη νοσταλγία με τον τρόμο. Η νεαρή Eloise, μια φιλόδοξη σχεδιάστρια μόδας, βρίσκει καταφύγιο στα όνειρά της, όπου μεταφέρεται στις σαγηνευτικές αλλά σκοτεινές γειτονιές του Soho της δεκαετίας του ’60. Εκεί, συναντά τη Sandie, μια ανερχόμενη τραγουδίστρια, και μαζί ανακαλύπτουν την γοητεία και την παγίδα μιας εποχής που φαίνεται να λάμπει. Καθώς η ιστορία εξελίσσεται, οι ονειρικές εικόνες αρχίζουν να διαλύονται, αποκαλύπτοντας τις τρομακτικές αλήθειες που κρύβονται πίσω από την επιφάνεια. Ο Wright, με την υπογραφή του στην καλλιτεχνική διεύθυνση και τη μουσική, δημιουργεί μια οπτική πανδαισία που καθηλώνει τον θεατή. Οι εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν είναι γεμάτες ένταση και ανατροπές, καθώς οι χαρακτήρες αντιμετωπίζουν τις ενοχές και τους φόβους τους. Η ταινία είναι ένα ταξίδι που εξερευνά την ψυχολογία των χαρακτήρων και τα σκοτεινά μυστικά της ιστορίας τους. Με εκπληκτικές ερμηνείες από τις Thomasin McKenzie και Anya Taylor-Joy, το “Last Night in Soho” μας κρατά σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία στιγμή, προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία που συνδυάζει τον τρόμο με τη νοσταλγία. Είναι μια ταινία που μας θυμίζει ότι οι πιο γλυκές αναμνήσεις μπορούν να κρύβουν τις πιο τρομακτικές αλήθειες.
Incantation (2022)
Αυτή η ταινία found footage από την Ταϊβάν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις παρά το χαμηλό budget της, πείθοντας τους θεατές ότι οι εικόνες της φέρουν μια θανατηφόρα κατάρα. Η ιστορία ακολουθεί τη Li Ruo-nan (Hsuan-yen Tsai), μια νεαρή γυναίκα που έχει πέσει θύμα αυτής της κατάρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Η ζωή της, καθώς και του παιδιού της, περιβάλλεται από δυστυχία και θάνατο. Με την κάμερα στο χέρι, καταγράφει τα ανεξήγητα φαινόμενα που βιώνει, παρασύροντάς μας σε ένα ανατριχιαστικό ταξίδι που ανατρέπει ακόμα και τους πιο σκληρόκαρδους. Η ταινία συνδυάζει στοιχεία παραδοσιακού τρόμου με μια ατμόσφαιρα που προκαλεί δέος, δημιουργώντας μια εμπειρία που στοιχειώνει τον θεατή. Κάθε σκηνή είναι γεμάτη από μια απτή αίσθηση κινδύνου και μυστήριο, ενώ οι ρίζες της στην κινεζική λαϊκή θρησκεία προσθέτουν βάθος και αυθεντικότητα στην αφήγηση. Ένα ταξίδι σε σκοτεινά μονοπάτια όπου το παρελθόν στοιχειώνει το παρόν και η κατάρα γίνεται η μόνη πραγματικότητα.
Barbarian (2022)
Όταν η Tess (Georgina Cambell) εμφανίζεται σε ένα Airbnb, κάπου σε μια βομβαρδισμένη περιοχή του Ντιτρόιτ και ανακαλύπτει ότι το διαμέρισμα είναι ήδη κατειλημμένο από έναν άνδρα ονόματι Κeith (Bill Skarsgård), ο συναγερμός χτυπάει αμέσως και οι νευρικές προσπάθειές του να την καθησυχάσει κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Τραβάει κρυφά μια φωτογραφία του διπλώματος οδήγησής του, και περιμένεις συνεχώς τη στιγμή που θα βάλει το όνομα ή το ομοίωμά του σε μια μηχανή αναζήτησης και θα ανακαλύψει ότι πρόκειται για έναν κατά συρροή δολοφόνο που δραπέτευσε. Αλλά αντί γι’ αυτό, απλώς την κοιτάζει στοργικά, ζουμάρει στο iPhone της για να δει καλύτερα το πρόσωπό του, και παρόλο που όταν επιστρέφει στο σπίτι που νοικιάζει μέρα μεσημέρι, συνειδητοποιεί ότι η γειτονιά είναι πολύ χειρότερη απ’ ό,τι νόμιζε -το δικό τους φαίνεται να είναι το μόνο σπίτι σε ακτίνα χιλιομέτρων που δεν έχει καταρρεύσει εντελώς- και αποφασίζει να μείνει εκεί. Η ταινία δικαιολογεί αυτήν την απόφαση αόριστα, με μια ατάκα που λέει ότι κάθε δωμάτιο στην πόλη είναι κλεισμένο λόγω κάποιου συνεδρίου, αλλά φυσικά ο πραγματικός λόγος που η Tess μένει είναι επειδή η ταινία το απαιτεί, και επειδή εμείς τη θέλουμε να μείνει.
The Deliverance (2024)
Το ανατριχιαστικό υπερφυσικό θρίλερ περιστρέφεται γύρω από την Ebony Jackson (Andra Day), μια ανύπαντρη μητέρα τριών παιδιών που παλεύει με τον εθισμό στο αλκοόλ. Όταν μετακομίζει με τη θρησκευόμενη μητέρα της (Glenn Close) και τα τρία παιδιά της σε ένα ενοικιαζόμενο σπίτι στην Ιντιάνα, ελπίζει να κάνει μια νέα αρχή, αλλά τα πράγματα ξεφεύγουν γρήγορα από τον έλεγχο όταν στο νέο τους σπίτι συμβαίνουν παράξενα περιστατικά. Πρώτα, υπάρχει μια φαινομενικά ακίνδυνη μόλυνση από μύγες. Στη συνέχεια, ο μικρότερος γιος της, ο Andre (Anthony B. Jenkins), αρχίζει να μιλάει στον «φανταστικό του φίλο». Αλλά όταν μυστηριώδεις μώλωπες αρχίζουν να εμφανίζονται στο σώμα των παιδιών της, αυτό εγείρει τις υποψίες της κοινωνικής λειτουργού και η Ebony συνειδητοποιεί ότι κάτι πιο σκοτεινό συμβαίνει.
☞︎ Διαβάστε επίσης: 10 κορυφαίες slasher ταινίες από τα 80s για το Halloween
H 1η Οκτωβρίου σηματοδοτεί την έναρξη μιας πολύ ιδιαίτερης περιόδου: την εποχή των ταινιών τρόμου. Κάθε χρόνο, με την έλευση του φθινοπώρου, η επιθυμία να παρακολουθήσουμε ταινίες που προκαλούν ανατριχίλα γίνεται ακαταμάχητη. Έτσι λοιπόν από την 1η Οκτωβρίου μέχρι τον Νοέμβριο, οι προτιμήσεις μας για αυτό το είδος μοιάζουν σαν μαγικοί μαγνήτες που μας τραβούν προς το μυστήριο, το σκοτάδι, τον τρόμο που πιθανόν κρύβει . Για όσους μοιράζονται τέτοιου είδους, το Netflix έχει αποδειχθεί μια εξαιρετική πηγή για να καλύψω τις ανάγκες μου σε ταινίες τρόμου όλα αυτά τα χρόνια. Η πλατφόρμα προσφέρει μια ποικιλία από ατμοσφαιρικά μυστήρια, κλασικούς κατά συρροή δολοφόνους και θρίλερ που εξελίσσονται αργά, δημιουργώντας μια μοναδική εμπειρία θέασης. Για την φετινή περίοδο του Halloween, συγκεντρώσαμε μια λίστα με δέκα εξαιρετικές ταινίες τρόμου που κάθε λάτρης του είδους θα πρέπει να τσεκάρει. Αυτές οι επιλογές υπόσχονται να προσφέρουν αγωνία και ανατροπές, ιδανικές για τις νύχτες του φθινοπώρου. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας βυθιστούμε σε αυτές τις ανατριχιαστικές προτάσεις για μια αξέχαστη εμπειρία κινηματογραφικού τρόμου.
Drag Me to Hell (2009)
Μια καταιγίδα δεισιδαιμονιών, φόβου και μαύρου χιούμορ, το “Drag Me to Hell” είναι ένα εφιαλτικό παραμύθι που σε παρασέρνει από την πρώτη στιγμή. Ο Sam Raimi επιστρέφει στον τρόμο που ξέρει να χειρίζεται με μαεστρία με μια ταινία που συνδυάζει τη γοητεία των κλασικών horror ταινιών του με μια ανατριχιαστική, μοντέρνα προσέγγιση. Στο κέντρο της ιστορίας, η Christine (Alison Lohman) βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια τρομακτική κατάρα που την ακολουθεί παντού, οδηγώντας την έξω από όρια της λογικής και της επιβίωσης. Με δυναμικές δόσεις σπλατεριάς, υπερφυσικής απειλής και κωμικών ανατροπών, ο Raimi παίζει με τον τρόμο όπως ένας μαριονετίστας, χαρίζοντας στους θεατές στιγμές αγωνίας αλλά και ανατριχιαστικού γέλιου. Το Drag Me to Hell είναι μια μακάβρια και ταυτόχρονα λαμπερή αναμέτρηση με το μεταφυσικό, που σε τραβάει βαθιά στην κόλαση της φαντασίας, αλλά με το χαρακτηριστικό “ράιμικό” χαμόγελο να συνοδεύει κάθε χτύπο της καρδιάς.
Quija (2014)
Το “Ouija” αποτυπώνει τη βασανιστική επιθυμία να επικοινωνήσεις με αυτούς που έχεις χάσει – για μια τελευταία φορά, να έρθεις σε επαφή με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο που έφυγε από τη ζωή. Η ιστορία επικεντρώνεται στην Laine (Olivia Cooke) και την παρέα των φίλων της που προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τη φίλη τους Debbie (Shelley Hennig) μετά τον ξαφνικό, τραγικό θάνατό της – και, όπως είναι αναμενόμενο σε κάθε καλή ταινία τρόμου, τα πράγματα γρήγορα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και οδηγούνται σε τρομακτική κατάσταση, αφού ξυπνούν εν αγνοία τους ένα σκοτεινό, εκδικητικό πνεύμα. Καθώς η Laine και οι φίλοι της παλεύουν για τη ζωή τους, αποκαλύπτουν ενοχλητικά μυστικά για το παρελθόν της σανίδας και την κακιά οντότητα που κάλεσαν. Ενώ πολλές σύγχρονες ταινίες τρόμου νιώθουν την ανάγκη να χρωματίσουν έξω από τις γραμμές και να το παρακάνουν στιλιστικά, το “Ouija” του Stiles White κερδίζει για την υιοθέτηση ενός παραδοσιακού στυλ τρόμου, βασιζόμενο σε μεγάλο βαθμό σε σκοτεινά, σκιερά οπτικά στοιχεία και απόκοσμα σκηνικά για να χτίσει την ένταση, καθώς και σε κλασικές εικόνες στοιχειωμένων σπιτιών, από τρεμάμενα πατώματα, κρυμμένα δωμάτια και ανησυχητικά πορτραίτα.
Circle (2015)
Το “Circle” είναι ένα σκοτεινό, υπαρξιακό πείραμα που σε μεταφέρει σε έναν εφιαλτικό κύκλο ανθρώπινων αδυναμιών και ηθικών διλημμάτων. Μέσα σε έναν άγνωστο χώρο, πενήντα άγνωστοι ξυπνούν, ορθοί, ακίνητοι σε ένα μυστήριο σκηνικό. Οι κανόνες είναι απλοί, μα φρικτοί: κάθε δύο λεπτά, ένας από αυτούς πεθαίνει, και η μοίρα τους εξαρτάται από τις αποφάσεις που λαμβάνουν ως ομάδα. Οι Aaron Hann και Mario Miscione δημιουργούν μια ατμόσφαιρα βαθιάς αγωνίας, όπου οι ανθρώπινες αντιδράσεις ξεδιπλώνονται με ανατριχιαστική αλήθεια. Οι χαρακτήρες, καθρέφτες της κοινωνίας μας, αποκαλύπτουν το σκοτάδι της ανθρώπινης φύσης και τη μάχη για επιβίωση. Μέσα από διαλόγους που μοιάζουν με φιλοσοφικές αναζητήσεις, η ταινία θέτει ερωτήματα για την αξία της ζωής, την ηθική και τη δικαιοσύνη. Το “Circle” είναι μια εφιαλτική αλληγορία που σε καταπίνει, αφήνοντάς σε να αναρωτιέσαι για το δικό σου ρόλο στον μεγάλο, αναπόδραστο κύκλο της ζωής.
Under the Shadow (2016)
Ένα ψυχολογικά δύσκολο έργο τρόμου που διαδραματίζεται στη μετεπαναστατική Τεχεράνη κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ. Η ιστορία ακολουθεί τη Shideh (Narges Rashidi), μια φοιτήτρια ιατρικής που αποφασίζει να μείνει στην πόλη με τη μικρή κόρη της, Dorsa (Avin Manshadi), καθώς ο πόλεμος εντείνεται. Ενώ ο σύζυγός της, Iraj (Bobby Naderi), λείπει για στρατιωτική θητεία, ένας πύραυλος χτυπά το σπίτι τους και η Dorsa αρχίζει να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα, επιμένοντας ότι το σπίτι τους έχει γίνει στοιχειωμένο. Οι γείτονες, συμπεριλαμβανομένου ενός μουγκού αγοριού, προειδοποιούν για djinns – υπερφυσικά όντα που μπορούν να κυριεύσουν τους ανθρώπους και να κλέψουν τα πιο πολύτιμα υπάρχοντά τους. Καθώς η Shideh παλεύει ψυχολογικά με τα κακά που υπάρχουν τόσο μέσα όσο και ακριβώς έξω από το σπίτι της, το “Under the Shadow” λειτουργεί ως ένα τρομακτικό σχόλιο για τον άγριο πόλεμο και την κοινωνική καταπίεση στο μεταπολιτευτικό Ιράν: το «djinn» δεν αντιπροσωπεύει μόνο τον οικιακό, προσωπικό φόβο, αλλά και τις ευρύτερες πολιτικές και πολιτισμικές δυνάμεις που καταπιέζουν την αυτονομία ανθρώπων όπως η Shideh.
The Ritual (2017)
Στη σκοτεινή καρδιά των σουηδικών δασών, τέσσερις φίλοι ξεκινούν ένα ταξίδι πεζοπορίας που προορίζεται να τιμήσει τη μνήμη ενός φίλους τους που πέθανε σε μια ληστεία ενός σούπερ μάρκετ. Ωστόσο, καθώς οι βήματά τους τους οδηγούν σε αβυσσαλέες περιοχές, η αποστολή τους μετατρέπεται σε έναν εφιάλτη γεμάτο ψυχολογικό τρόμο και αρχαίες δεισιδαιμονίες. Ο David Bruckner, με τη σκηνοθετική του μαεστρία, μας παρασύρει σε μια ατμόσφαιρα που αναδύει ένταση και αγωνία, καθώς οι ήρωες αντιμετωπίζουν τις ενοχές και τις φοβίες τους. Η ταινία συνδυάζει στοιχεία τρόμου και ψυχολογικής έντασης, δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση απομόνωσης. Το σουηδικό δάσος λειτουργεί ως μια ζωντανή οντότητα, μεταμορφώνοντας τους χαρακτήρες σε φυλακισμένα πλάσματα της φύσης. Καθώς οι σχέσεις τους δοκιμάζονται και η εμπιστοσύνη μεταξύ τους χάνεται, η αγωνία κορυφώνεται, αφήνοντάς μας να αναρωτιόμαστε ποιοι είναι οι πραγματικοί εχθροί. Ο Bruckner επιδεικνύει αξιοσημείωτο ταλέντο στη χρήση της εικόνας και του ήχου, δημιουργώντας μια ονειρική αλλά και τρομακτική εμπειρία. Κάθε σκηνή είναι γεμάτη από μια υποβλητική ατμόσφαιρα που κρατά τον θεατή σε εγρήγορση.
Halloween (2018)
Στο “Halloween” του 2018 ο εφιάλτης επιστρέφει με ανατριχιαστική δύναμη. Ο πρώην μανιακός μαχαιροβγάλτης Michael Myers, (James Jude Courtney, με τη συμβολή του μασκοφόρου τρελού Nick Castle από το πρωτότυπο) , βρίσκεται κλεισμένος σε ψυχιατρική κλινική, εκτίοντας τη σιωπηλή του φυλάκιση. Εν τω μεταξύ, η επιζήσασα και το αρχέτυπο του «τελικού κοριτσιού» Laurie Strode (Jamie Lee Curtis), ζει απομονωμένη σε ένα ασφαλές συγκρότημα, στοιχειωμένη από τις μνήμες του παρελθόντος και την κατάρα του δολοφόνου που την καταδιώκει. Η Laurie έχει πληρώσει βαρύ τίμημα για την επιβίωσή της: οι γάμοι της έχουν καταρρεύσει, η κόρη της Karen (Judy Greer) έχει αποξενωθεί από εκείνη και η εγγονή της Allyson (Andi Matichak) είναι το νέο της άγχος. Στοιχειωμένη από την παράνοια και τις ενοχές, η Laurie δηλώνει στους ενοχλητικούς podcasters που την επισκέπτονται: «Είμαι μια κακομοίρα». Όταν ο Michael δραπετεύει κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του, η Laurie δεν εκπλήσσεται. «Με περίμενε», λέει. «Τον περίμενα». Με ανατροπές και σφιχτή πλοκή, το “Halloween” αναδεικνύει τη δύναμη της Laurie ως «τελικού κοριτσιού», έτοιμη να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη που την καταδιώκει εδώ και δεκαετίες. Είναι μια επική επιστροφή σε έναν κόσμο όπου το κακό δεν πεθαίνει ποτέ· απλώς περιμένει να χτυπήσει ξανά.
Last Night in Soho (2021)
Στη μαγευτική αλλά και τρομακτική ατμόσφαιρα του Λονδίνου, το “Last Night in Soho” του Edgar Wright μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι που συνδυάζει τη νοσταλγία με τον τρόμο. Η νεαρή Eloise, μια φιλόδοξη σχεδιάστρια μόδας, βρίσκει καταφύγιο στα όνειρά της, όπου μεταφέρεται στις σαγηνευτικές αλλά σκοτεινές γειτονιές του Soho της δεκαετίας του ’60. Εκεί, συναντά τη Sandie, μια ανερχόμενη τραγουδίστρια, και μαζί ανακαλύπτουν την γοητεία και την παγίδα μιας εποχής που φαίνεται να λάμπει. Καθώς η ιστορία εξελίσσεται, οι ονειρικές εικόνες αρχίζουν να διαλύονται, αποκαλύπτοντας τις τρομακτικές αλήθειες που κρύβονται πίσω από την επιφάνεια. Ο Wright, με την υπογραφή του στην καλλιτεχνική διεύθυνση και τη μουσική, δημιουργεί μια οπτική πανδαισία που καθηλώνει τον θεατή. Οι εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν είναι γεμάτες ένταση και ανατροπές, καθώς οι χαρακτήρες αντιμετωπίζουν τις ενοχές και τους φόβους τους. Η ταινία είναι ένα ταξίδι που εξερευνά την ψυχολογία των χαρακτήρων και τα σκοτεινά μυστικά της ιστορίας τους. Με εκπληκτικές ερμηνείες από τις Thomasin McKenzie και Anya Taylor-Joy, το “Last Night in Soho” μας κρατά σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία στιγμή, προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία που συνδυάζει τον τρόμο με τη νοσταλγία. Είναι μια ταινία που μας θυμίζει ότι οι πιο γλυκές αναμνήσεις μπορούν να κρύβουν τις πιο τρομακτικές αλήθειες.
Incantation (2022)
Αυτή η ταινία found footage από την Ταϊβάν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις παρά το χαμηλό budget της, πείθοντας τους θεατές ότι οι εικόνες της φέρουν μια θανατηφόρα κατάρα. Η ιστορία ακολουθεί τη Li Ruo-nan (Hsuan-yen Tsai), μια νεαρή γυναίκα που έχει πέσει θύμα αυτής της κατάρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Η ζωή της, καθώς και του παιδιού της, περιβάλλεται από δυστυχία και θάνατο. Με την κάμερα στο χέρι, καταγράφει τα ανεξήγητα φαινόμενα που βιώνει, παρασύροντάς μας σε ένα ανατριχιαστικό ταξίδι που ανατρέπει ακόμα και τους πιο σκληρόκαρδους. Η ταινία συνδυάζει στοιχεία παραδοσιακού τρόμου με μια ατμόσφαιρα που προκαλεί δέος, δημιουργώντας μια εμπειρία που στοιχειώνει τον θεατή. Κάθε σκηνή είναι γεμάτη από μια απτή αίσθηση κινδύνου και μυστήριο, ενώ οι ρίζες της στην κινεζική λαϊκή θρησκεία προσθέτουν βάθος και αυθεντικότητα στην αφήγηση. Ένα ταξίδι σε σκοτεινά μονοπάτια όπου το παρελθόν στοιχειώνει το παρόν και η κατάρα γίνεται η μόνη πραγματικότητα.
Barbarian (2022)
Όταν η Tess (Georgina Cambell) εμφανίζεται σε ένα Airbnb, κάπου σε μια βομβαρδισμένη περιοχή του Ντιτρόιτ και ανακαλύπτει ότι το διαμέρισμα είναι ήδη κατειλημμένο από έναν άνδρα ονόματι Κeith (Bill Skarsgård), ο συναγερμός χτυπάει αμέσως και οι νευρικές προσπάθειές του να την καθησυχάσει κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Τραβάει κρυφά μια φωτογραφία του διπλώματος οδήγησής του, και περιμένεις συνεχώς τη στιγμή που θα βάλει το όνομα ή το ομοίωμά του σε μια μηχανή αναζήτησης και θα ανακαλύψει ότι πρόκειται για έναν κατά συρροή δολοφόνο που δραπέτευσε. Αλλά αντί γι’ αυτό, απλώς την κοιτάζει στοργικά, ζουμάρει στο iPhone της για να δει καλύτερα το πρόσωπό του, και παρόλο που όταν επιστρέφει στο σπίτι που νοικιάζει μέρα μεσημέρι, συνειδητοποιεί ότι η γειτονιά είναι πολύ χειρότερη απ’ ό,τι νόμιζε -το δικό τους φαίνεται να είναι το μόνο σπίτι σε ακτίνα χιλιομέτρων που δεν έχει καταρρεύσει εντελώς- και αποφασίζει να μείνει εκεί. Η ταινία δικαιολογεί αυτήν την απόφαση αόριστα, με μια ατάκα που λέει ότι κάθε δωμάτιο στην πόλη είναι κλεισμένο λόγω κάποιου συνεδρίου, αλλά φυσικά ο πραγματικός λόγος που η Tess μένει είναι επειδή η ταινία το απαιτεί, και επειδή εμείς τη θέλουμε να μείνει.
The Deliverance (2024)
Το ανατριχιαστικό υπερφυσικό θρίλερ περιστρέφεται γύρω από την Ebony Jackson (Andra Day), μια ανύπαντρη μητέρα τριών παιδιών που παλεύει με τον εθισμό στο αλκοόλ. Όταν μετακομίζει με τη θρησκευόμενη μητέρα της (Glenn Close) και τα τρία παιδιά της σε ένα ενοικιαζόμενο σπίτι στην Ιντιάνα, ελπίζει να κάνει μια νέα αρχή, αλλά τα πράγματα ξεφεύγουν γρήγορα από τον έλεγχο όταν στο νέο τους σπίτι συμβαίνουν παράξενα περιστατικά. Πρώτα, υπάρχει μια φαινομενικά ακίνδυνη μόλυνση από μύγες. Στη συνέχεια, ο μικρότερος γιος της, ο Andre (Anthony B. Jenkins), αρχίζει να μιλάει στον «φανταστικό του φίλο». Αλλά όταν μυστηριώδεις μώλωπες αρχίζουν να εμφανίζονται στο σώμα των παιδιών της, αυτό εγείρει τις υποψίες της κοινωνικής λειτουργού και η Ebony συνειδητοποιεί ότι κάτι πιο σκοτεινό συμβαίνει.
☞︎ Διαβάστε επίσης: 10 κορυφαίες slasher ταινίες από τα 80s για το Halloween
